Άλπεις υπό ιδανικές συνθήκες - Ελβετικές Άλπεις & Δολομίτες

[Strats]

(από μεταφορά... επειδή αυτό το ταξίδι δε θα το ξεχάσω ποτέ μου...)

Για μια στιγμή δίστασα. Να γράψω ταξιδιωτικό; Για ποιο λόγο; Άλλωστε, φέτος ειδικά (2011), πιο πολλοί πάνε Άλπεις παρά Μύκονο… Τι παραπάνω θα πω εγώ; Τι παραπάνω θα δείξουν οι φωτογραφίες μου από όλες τις υπόλοιπες που πάνω-κάτω, τραβήχτηκαν από τα ίδια περίπου σημεία;

Μετά όμως σκέφτηκα, τι λέω; Αs αναλογιστούμε τα jazz standards ως παράδειγμα, κάτι που ακολουθώ πιστά στη μέχρι τώρα ζωή μου. Χιλιοπαιγμένα κομμάτια, με δεκαετίες πολλαπλών εκτελέσεων στην πλάτη τους, που όμως ακόμα και τώρα, όλοι οι jazz μουσικοί, ακόμα και οι νεότεροι, τα ξαναπαίζουν, με τη δική τους φωνή, τη φωνή της μοναδικότητας του κάθε ενός εκτελεστή.

Έτσι λοιπόν αναθεώρησα και αποφάσισα ότι θα γράψω τελικά ταξιδιωτικό, γιατί μάλλον δεν είναι οι φωτογραφίες που μετράνε, δεν είναι τα μέρη που προβάλλονται. Είναι η μοναδική οπτική γωνία από την οποία βλέπει ο κάθε ταξιδιώτης. Άλλωστε το έχω υποσχεθεί.

Αυτό το ταξιδιωτικό λοιπόν, αν και σε δημοφιλή (εμπορικό) χιλιοειπωμένο προορισμό, έχει κάτι που δεν έχουν τα υπόλοιπα, μάτι και ψυχισμός: Strats

 

[Strats]

Γιατί στις Άλπεις;

Αυτό το ταξίδι ήταν μια από τις αφορμές που πέρυσι αντικατέστησα το παλιό μου 800αράκι με το ADVE. Είχα ξανακάνει μέρος των Άλπεων πριν καμιά 20αρία+ χρόνια με ένα ZX10, και από πέρυσι μου μπήκε η ιδέα να το ξανακάνω, πιο οργανωμένα πλέον.

Είμαι από αυτούς που θεωρούν την προετοιμασία, μεγάλο σημείο άντλησης απόλαυσης σε ένα ταξίδι. Δε σας κρύβω ότι το προετοιμάζω εδώ και έναν περίπου χρόνο. Από πέρσι το χειμώνα κατεβάζω χάρτες, διαβάζω σχετικά άρθρα περί των εντυπωσιακών αλπικών πάσων, συνδυάζω διαδρομές στο mapsource, εξετάζω καιρικές συνθήκες, θερμοκρασίες, ξενοδοχεία, όλα…

Όλα τα παραπάνω σε συνεργασία με τον καλό μου φίλο Γιώργο (aka geof). Είμαστε λοιπόν 2 (3) ζευγάρια,

Γιώργος (geof) &Μαρία

και Antonia κι εγώ

και εκτάκτως συμμετέχει άλλο ένα ζευγάρι σε μέρος του ταξιδιού, ο Παντελής και η Μαρία junior

 

[Strats]

Ο διαθέσιμος χρόνος είναι 11 ημέρες και η ημερομηνία εκκίνησης ορίστηκε για τις 10/8/2011, αναχώρηση από Πάτρα για Ancona. Το πλάνο μας κατευθύνει για Como, Ελβετικές Άλπεις, Δολομίτες, και επιστροφή οδικώς από Βαλκάνια (Κροατία, Μαυροβούνιο, Αλβανία).

Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο μήνα έκανα πολλά ταξίδια, ευχαριστήθηκα 10.000km μεγάλης απόλαυσης. Τα 3000km από αυτά έγιναν πρόσφατα στα βαλκάνια (Μαυροβούνιο) αλλά παρόλα αυτά, ένοιωθα μια τρομερή επιθυμία γι αυτό το ταξίδι στις Άλπεις, λες και είχα να καβαλήσω μήνες.

Μια εβδομάδα πριν την ημερομηνία αναχώρησης η λαχτάρα είχε πλέον φτάσει σε επίπεδα που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε τίποτα άλλο. Δεν μπορούσα να δουλέψω, σκεφτόμουν και ξανασκεφτόμουν όλες τις λεπτομέρειες. Προσπάθησα να κάνω την ιδανική κατανομή φόρτου, να μην ξεχάσω τίποτα, να μη μας λείψει κάτι, ρουχισμός, εργαλεία, παρελκόμενα μηχανής, φάρμακα, καινούρια φωτογραφική μηχανή (να ναι καλά ο Σταύρος frits), netbook, κάμερα κράνους, ενδοσυνεννόηση, gps με φορτωμένα όλα τα routes (ανά ημέρα) και όλα τα waypoints.

 

[Strats]

Οι τελευταίες μέρες κύλησαν αργά, δεν έβλεπα την ώρα να αναχωρήσουμε. Η μηχανή μόλις έκανε το service των 20.000km και αλλάχθηκαν και τα ελαστικά (2η φορά σε ένα μήνα). To setup είναι το κλασικό τριβάλιτσο της ADVE, με tangbag και με επιπλέον 2 λουκάνικα των 30lt, τα οποία τοποθετήθηκαν πάνω από τις πλαϊνές βαλίτσες. Τα επιπλέον λουκάνικα χρειάζονται όταν ο προορισμός περιλαμβάνει μέρη με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με μέρη με πολύ υψηλές θερμοκρασίες, οπότε απαιτείται επιπλέον χώρος για τη μεταφορά του χειμερινού ρουχισμού κατά τη διάνυση στα μέρη με υψηλές θερμοκρασίες.

Η ώρα έφτασε και το πρωί στης 10/8/2011 μας βρήκε στην εθνική οδεύοντας για Πάτρα απ όπου θα παίρναμε το καράβι για Ancona. Εκεί θα συναντούσα τον Γιώργο με τη Μαρία όπου έρχονταν από Λάρισα, και τον Παντελή με τη Μαρία junior όπου έρχονταν από Χαλκίδα. Το 2ο ζευγάρι δεν το είχα γνωρίσει μέχρι τότε, είδε ο Παντελής το ταξίδι μου στο gsforum και με πήρε τηλέφωνο να μου πει ότι ταξιδεύαμε με το ίδιο καράβι για Ancona και επίσης κι εκείνος πήγαινε πρώτη διανυκτέρευση Como. Χωρίς πολλά-πολλά, του έδωσα το “welcome”.

Αν και δε μου αρέσουν τα καράβια (πλήττω αφάνταστα), το πέρασμα από Πάτρα είχε πολλά ευχάριστα. Θα γνώριζα επί τέλους το φίλο μας συμφορουμίτη και γνωστό στους περισσότερους από το motoraid.eu, Γιάννη, τον οποίο διαβάζω, έχουμε μιλήσει στο τηλέφωνο, αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε τύχει να συναντηθούμε. Η πρώτη έκπληξη ήρθε καθώς πλησίαζα το κατάστημά του, βλέπω 2 gs εκεί και δύο τύπους να με κοιτούν με χαμόγελο. Εντελώς τυχαία ήταν ο δικός μας Γιάννης (yns) από την Κρήτη και ο Γιώργος (slane), που πήγαιναν διακοπές στα Γιάννενα! Έγιναν οι συστάσεις, χαιρετηθήκαμε, μιλήσαμε λιγάκι, και τα παιδιά ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Αυτό ήταν και η πιο ευχάριστη έκπληξη της ημέρας μια και δεν το περίμενα και ήρθε σας δώρο

Αφού γνωριστήκαμε και με τον Γιάννη (D_Artagian - motoraid.eu) ο οποίος επιβεβαίωσε παρακαλώ και την υπογραφή μου...

εμφανίστηκαν εκεί οι δύο μου καλοί φίλοι με τους οποίους συνταξιδέψαμε τον περασμένο μήνα στα Βαλκάνια (Μαυροβούνιο), ο Παναγιώτης (PanVas), ο οποίος ήρθε εκτάκτως από τη Σόφια, και ο Βασίλης (Billyboy), ο οποίος άφησε τη δουλειά του, μας περιποιήθηκε, μας φιλοξένησε μέχρι που μας έβαλε στο καράβι Να στε καλά παιδιά, σας ευχαριστώ για όλα!!!

Από αριστερά: Παναγιώτης (PanVas), Στράτος (Strats), Antonia, Βασίλης (Billyboy), Γιάννης (D_Artagian), Μαρία junior, Παντελής (padelis1100gs), Γιώργος (geof) και Μαρία

 

[Strats]

Το ταξίδι με το καράβι ξεκίνησε και δεν έβλεπα την ώρα να αποβιβαστούμε στην Ancona, να αρχίσουν τα ωραία!

Δυστυχώς όμως ένας επιβάτης έπαθε έμφραγμα και το πλοίο αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κέρκυρα να τον αποβιβάσει με αποτέλεσμα να χάσουμε 4 ώρες. Χαλάλι βέβαια 100 φορές το 4άωρο της καθυστέρησης αφού όπως έμαθα ο ασθενής σώθηκε! Κατά τις 16:00 της επομένης, οι μηχανές πάτησαν επιτέλους το ιταλικό έδαφος στο λιμάνι της Ανκόνα και ξεκινήσαμε για Como.

Όλα ήταν ιδανικά, η θερμοκρασία στους 26-28 βαθμούς οπότε και δεν ιδρώναμε, το κέφι και η διάθεση απογειωμένα. Η σκέψη του τι μας περίμενε, μας έδινε νέα πνοή. Και ενώ όλα ήταν μια χαρά, σε κάποια στιγμή κόβουμε και ενώ είχαμε κόψει ταχύτητα για αρκετά λεπτά, δε βλέπω πίσω πουθενά τον Παντελή. Τηλεφώνημα δεν είχα λάβει (θα μπορούσα να το απαντήσω λόγω BT2). Σταματάμε με τον Γιώργο στην άκρη σε ένα parking, και βλέπω ένα SMS: Ο Παντελής είχε μείνει κάπου στη Modena από βαλβίδα στο λάστιχο, δηλαδή, του κόπηκε η βαλβίδα και φυσικά το λάστιχο έχασε τον αέρα. Το θέμα ήταν ότι όταν αντιληφθήκαμε το SMS ήμασταν σχεδόν κοντά στο Μιλάνο! Τέλος πάντων, μετά από τα σχετικά τηλεφωνήματα, ήρθε οδική βοήθεια και πήρε γερανός το GS του Παντελή, αναγκάστηκαν τα παιδιά να διανυκτερεύσουν στη Modena γιατί εκείνη την ώρα δεν υπήρχε δυνατότητα επισκευής, κι εμείς συνεχίσαμε για Como.

 

[Strats]

Είχε πλέον νυχτώσει όταν τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο. Χαλαροί πλέον ο Γιώργος με τη Μαρία και η Αντώνια κι εγώ, που είχαμε φτάσει στο Como, τελειώσαμε τη βραδιά με ένα ωραίο δείπνο και 2 μπουκάλια ιταλικό κρασί .

--------------------------------------------------------------------
1. ΑΛΠΕΙΣ υπό ιδανικές συνθήκες (2011 - part 1)
2. Αυστριακές ΑΛΠΕΙΣ (2012 - part 2)
3. ΡΟΥΜΑΝΙΑ 2012
4. ΒΟΣΝΙΑ 2013

Strats
Junior Member

• Join Date: Dec 2013
• Posts: 155
• Τοποθεσία: Γλυφάδα - Αττική
• Μοτοσυκλέτα: R 1200 GS Adv '10

• 
  #8
  10-01-2014, 18:16
  Η επόμενη μέρα είχε πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα: βόλτα στην πόλη του Como, στη συνέχεια ανάβαση από την ανατολική πλευρά του ποδιού προς Bellagio (Αντώνη μου – moby_gr – νασε καλά φίλε, θα σε θυμάμαι πάντα γι αυτό το tip), και συνέχεια προς τα ελβετικά πάσα, St. Gotthard pass, Furkapass, Grimselpass, Sustenpass και τέλος διανυκτέρευση σε ένα χωριουδάκι 6km από το Andermatt.
  
  
  
  
  

 

[Strats]

Το “γύρω” από το Como με εντυπωσίασε. Σύμμαχος ο καιρός (λιακάδα), αφού γυρίσαμε την πόλη, ξεκινήσαμε τη διαδρομή προς Belagio, όπως μου είχε υποδείξει ο Αντώνης (Moby_gr). Χωρίς να θέλω να υπερβάλω, είναι μια από τις πιο γραφικές διαδρομές που έχω κάνει στη ζωή μου, είναι μια ζωγραφιά! Οι παρακάτω εικόνες δίνουν μια μικρή γεύση…

 

[Strats]

Όταν φτάσαμε στο Bellagio, περάσαμε απέναντι στο Menagio με ένα mini ferry, είναι μόλις 5 λεπτά διαδρομή. Γραφικό και το Menagio όπως όλες οι προηγούμενες εικόνες που διατυπώθηκαν, κατά μήκος της λίμνης του Como. Αφού κάναμε μια στάση για έναν αυθεντικό ιταλικό καφέ στην πλατεία του Menagio, ξεκινήσαμε προς Ελβετία. Όλη η διαδρομή μέχρι και τοLugano (Menagio – Lugano)μένει αξέχαστη, αξίζει πραγματικά!

Και όπως είδατε περνάμε πλέον σε ελβετικό έδαφος.

 

[Strats]

Μπαίνοντας Ελβετία, κατευθυνόμαστε βόρια προς Airolo, με σκοπό τη διάσχιση των τεσσάρων γνωστών ελβετικών πάσων και κατάληξη στο Andermatt για διανυκτέρευση. Σύμμαχός μας ο καιρός, για 2η συνεχή ημέρα, σχεδόν λιακάδα και θερμοκρασίες για στολή χωρίς επενδύσεις και χωρίς χειμερινά γάντια. Ιδανικές συνθήκες για Άλπεις δηλαδή.

Πρώτο Ελβετικό πάσο: St. Gotthardpass

Ωραία Ανάβαση από την ανατολική του πλευρά και κατάβαση δυτικά προς Furka. Καιρός ιδανικός, άσφαλτος σε σχεδόν άριστη κατάσταση, συνθήκες που προκαλούν κάθε μοτοσικλετιστή για στρίψιμο μέχρι να ακουμπήσουν μαρσπιέ… όμως το πανηγύρι δεν κρατά πολύ. Γιατί; Κίνηση! Ναι, δυστυχώς η κίνηση γενικά στις Άλπεις (θα αναφερθώ εκτενέστερα στο τέλος) είναι ένα στοιχείο με το οποίο θα πρέπει ο ταξιδιώτης να συμβιβαστεί όταν μιλάμε για περιόδους όπως ο Αύγουστος μήνας…
St. Gotthardpass λοιπόν:

 

[Strats]

Δεύτερο Ελβετικό πάσο: Furkapass:

Απίθανο! Κλειστές στροφές, στενό πέρασμα, αλπικά λιβάδια. Και εδώ είχαμε μια ευχάριστη έκπληξη. Εκεί που μιλούσα με τον φίλο μου τον Γιώργο στο parking του Furka, με πλάτη προς την είσοδο, ακούω έναν ωραίο ήχο (χωρίς να βλέπω) και λέω στον Γιώργο:
“Adve”
“Ναι” μου λέει εκείνος, “και έχει και ελληνικές πινακίδες”

Γυρνάω πίσω το κεφάλι μου και όντως βλέπω GR πινακίδες, και ένα ζευγάρι πάνω στη μηχανή. Κατεβαίνει ο οδηγός, γυρνάει προς τα μένα και μου λέει:

“E, πες μου ότι είσαι ο Strats από το GSforum ”
Ε, δεν είναι δυνατόν λέω

O φίλος ήταν ο συμφορουμίτης μας dim_orestiada – Δημήτρης και συνταξίδευε με τη σύντροφό του Λίνα. Αφού συζητήσαμε, γελάσαμε, βγάλαμε και τις σχετικές φωτογραφίες:

 

[Strats]

Τρίτο Ελβετικό Πάσο: Grimsel pass

Kοντά στο Furka με κοινά χαρακτηριστικά.

Grimsel pass

 

[Strats]

Τέταρτο Ελβετικό πάσο: Sustenpass

Αυτό το πάσο θα μου μείνει αξέχαστο. Δε θυμάμαι πόσες αλπικές λίμνες περάσαμε μέχρι να φτάσουμε στη κορυφή του, αλλά αυτό το χρώμα των νερών, ένα χρώμα παράξενο λες και το έπαιρνε από το γκρι των βράχων, είναι που λέμε “δεν υπάρχει”!!! Και όλα αυτά με ιδανικές καιρικές συνθήκες, ήλιος και ελάχιστη θερμοκρασία στα πάσα 15 βαθμοί!!! Απίστευτο! Άκουγα όλους που έλεγαν ότι στις κορυφές η θερμοκρασία είναι κάτω από 6 βαθμούς, αδιάβροχα, επενδύεις στις στολές, χειμερινά γάντια… Ήμασταν τόσο τυχεροί που τίποτα απ’ όλα τα παραπάνω χρειάστηκε.

και η κορυφή:

 

[Strats]

Η δύση του ηλίου μας βρήκε στο σημείο που θα διανυκτερεύαμε. Λίγο πιο έξω από το Andermatt, μόλις 6km, σε ένα χωριουδάκι γραφικό σαν ζωγραφιά…

Και μερικές από Andermatt:

 

[Strats]

Η επόμενη μέρα μας βρήκε με λιακάδα (και πάλι) και πολλή μα πολλή διάθεση. Ήταν τόσα πολλά αυτά που είδαμε την προηγούμενη ημέρα, τόσο γεμάτη μέρα, τόσες εικόνες στη μνήμη, που η ιδέα και μόνο ότι άλλη μια τέτοια μέρα ακολουθεί, απογειώνει τη διάθεση στα ύψη. Το πρόγραμμα περιλάμβανε πάλι Ελβετία, με πέρασμα από Oberalpass, Julierpass και κατάληξη για διανυκτέρευση στο St. Moritz. Επίσης στο St. Moritz θα συναντιόμασταν και πάλι με τα παιδιά από τη Χαλκίδα, τον Παντελή και τη Μαρία junior, οι οποίοι θα έρχονταν από Como κατευθείαν.

 

[Strats]

Πέμπτο Ελβετικό πάσο: Oberalpass:

 

[Strats]

Εδώ πιστεύω αξίζει να αναφερθώ και στη διαδρομή από Oberapass προς Julier. Είναι σαν ψεύτικη εικόνα, λιβάδια, ποτάμια, νερά που τρέχουν στο πουθενά, πράσινα, βλάστηση, δέντρα κοντά, δέντρα ψηλά, και σπιτάκια ξύλινα με σκεπές, λες και βγήκαν από παραμύθι.

 

[Strats]

Έκτο Ελβετικό πάσο: Julierpass
Η ανάβαση είναι μαγεία από πλευράς φυσικής ομορφιάς αλλά και δρόμου (στρίψιμο)

 

[Strats]

St. Moritz:

Φτάσαμε σχετικά νωρίς, μια και σήμερα τα πάσα ήταν λιγότερα. Με την ευκαιρία αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα τις τοπικές λίμνες και να συναντηθούμε βέβαια και με τα παιδιά από τη Χαλκίδα που είχαν κι εκείνα φτάσει. Είχαμε ένα θέμα με δυο αστυνομικούς που ήθελαν ντε και καλά να μας γράψουν για παράνομο πάρκινγκ μπροστά στο ξενοδοχείο, επειδή το όριο στη στάθμευση ήταν 10λεπτά κι εμείς κάναμε λίγο παραπάνω για να ξεφορτώσουμε. Δεν πρόκειται να παραθέσω κανένα αρνητικό σχόλιο που να εναντιώνεται στον νόμο, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι η συμπεριφορά των αστυνομικών ήταν απαράδεκτη. Τους έλειπε η στοιχειώδης ευγένεια στη αντιμετώπιση του πολίτη, και όταν προσπαθήσαμε να αιτιολογήσουμε την καθυστέρηση, μόνο που δε μας πέρασαν χειροπέδες, και έπρεπε να παρέμβει ο ξενοδόχος για να μας αφήσουν να φύγουμε και να ανακαλέσουν τα 40€ που μας ζητούσαν ως πρόστιμο στον καθένα μας. Αυτά έτσι για να θυμόμαστε ότι δεν είναι μόνο οι Έλληνες οι “κακοί”

Κι εδώ τελειώνει η διαμονή μας στην Ελβετία. Ήταν πολύ όμορφα όλα, τα πάσα, τα χωριά, το περιβάλλον, η ατμόσφαιρα… όλα. Θα πρέπει όμως να σας πω, ότι εξεπλάγην από την ακρίβεια! Ήξερα ότι η Ελβετία είναι ακριβή και νόμιζα επίσης ότι η Ελλάδα είχε καταντήσει σχεδόν η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη, μετά όμως από την εμπειρία μου στην Ελβετία, άλλαξα γνώμη. Και για να προλάβω τα σχόλια τύπου “εκεί όμως πληρώνεις ποιότητα”, δεν είναι αυτό απόλυτο. Κάτσαμε σε εστιατόρια που το επίπεδο του φαγητού ήταν για τα ελληνικά δεδομένα κάτω του μετρίου, και οι τιμές τους ήταν σαν σε επώνυμο γκουρμέ εστιατόριο στην Ελλάδα Αυτά περί τιμών. Κατά τα υπόλοιπα, ήταν όλα όμορφα, και θα ξαναπήγαινα ευχαρίστως, αν βέβαια άντεχε η τσέπη μου .

 

[Strats]

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε, πώς αλλιώς; Και πάλι με τρελή λιακάδα .Το STELVIO μας περιμένει!!! Είμαστε και πάλι 3 ζευγάρια. Κατεύθυνση προς Berninapass, Passo di Foscano, Umbrailpass, και τέλος το γνωστό σε όλους πλέον, Passo dello Stelvio

 

[Strats]

Berninapass & Passo di Foscano