Δολομιτες, Ιταλο-Ελβετικες Αλπεις, λιμνες Β. Ιταλιας

[black_hawk]

Το ταξιδι, αρχισε να σχεδιαζεται απο τις αρχες Μαρτη με καθε λεπτομερεια (Κυριως το τριημερο της Μ.Δευτερας που δεν βγηκα απο το σπιτι!!

) και υλοποιηθηκε απο τις 11 μεχρι τις 19 του Ιουνη..

Οι λογοι επιλογης των συγκεκριμενων διαδρομων, πολλοι!

Απο τη μια, καποια μερη που λογω καιρου δεν περασαμε περυσι (ειχαμε παει μεχρι Βαυαρικες Αλπεις, περισσοτερες λεπτομερειες, εδω) απο την αλλη καποια αλλα (Ελβετια κυριως) που ειχα να τα δω απο το 1998 και απο την παραλλη, καποια αλλα που δεν τα ειχα δει ακομα, ηταν ικανοι λογοι να μας οδηγησουν ξανα στα "γνωριμα" μερη!

Χωρις πολλες πολυλογιες, ξεκιναμε!

1η μερα

Βενετια-Δολομιτες (Passo Gardena, Sella, Giau, Fedaia κλπ)-Sarnonico (Trento)

(ΧΑΡΤΗΣ)

Aπο την Κερκυρα ξεκινησαμε βεβαια, Σαββατο ξημερωματα, αλλα το ταξιδι ξεκινησε 27 ωρες μετα την.. "κρουαζιερα" με την ΑΝΕΚ και ετσι αφου φτασαμε Βενετια, γυρω στις 10.00 της Κυριακης..

Αποβιβαση..

..και, πορεια προς Δολομιτες!

Εδω, μια "παρενθεση", με τη βοηθεια του ΧΑΡΤΗ..

Περυσι, ειχαμε κανει τη διαδρομη "Β-C" η οποια ειναι Υ-ΠΕ-ΡΟ-ΧΗ και φετος τη διαδρομη "Α-Β" η οποια ειναι εξ'ισου καταπληκτικη!
(Η διαδρομη "B-D" ειναι μια αλλη διαδρομη, προς passo di Fedaia)

Aν βρεθειτε στα μερη, μην παραλειψετε καμμια απο τις τρεις!

Το λοιπον, περυσι, ειχαμε ανεβει το Giau απο την Β-Α πλευρα του με βροχη, σε ολη τη διαρκεια της αναβασης και η οποια σταματησε οταν φτασαμε στην κορυφη.
Ε, φετος (ειπα) θα το ανεβουμε απο τη νοτια πλευρα (η οποια ειναι και πολυ πιο ενδιαφερουσα, οδηγικα) ετσι για το... "γουρι"!

ΑΜ ΔΕ!
Ενω απο την Βενετια ξεκινησαμε με ηλιο και ολες οι προβλεψεις ηταν θετικες, παλι εβρεχε κατα τη διαρκεια της αναβασης (και μονον!!)

Τελος παντων, καναμε τη σταση μας (τουλαχιστον δεν ειχε χιονια, οπως περυσι) στο "γνωριμο" παγκακι..

..Βγαλαμε λιγες ακομα..

(Προσεχτε, στη δευτερη, τις Γερμανιδες με τα GS και το V-Strom, πισω!!..

)

..Και συνεχισαμε προς Sella και Gardena..

 

[black_hawk]

Στο σημειο αυτο, να σημειωσω και το γαμηλιο ταξιδι ενος ζευγαριου που συναντησαμε στο passo Sella (Kαρακιτσαρια, δε λεω, αλλα περι ορεξεως..

Παντως, τους δυο τους, ενω τους ειδαμε απο κοντα, ντραπηκαμε να τους φωτογραφησουμε..

)

Μετα, συνεχισαμε προς Passo di Fedaia, oχι κατι ψηλο, (2057m), δυσκολο 'η παραξενο αλλα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ διαδρομη! (το αναφερω και παραπανω) και η ιδεα και μονο οτι βρισκεται κατω απο την ψηλοτερη κορυφη των Δολομιτων (την περιφημη Marmolada, 3,343 m, το κανει αξιολογο! (Συν τις διαδρομες πριν, αλλα ΚΑΙ ΜΕΤΑ! απ'αυτο!

)

Μετα απο μια πανεμορφη διαδρομη καταβασης, κατευθυνθηκαμε προς Bolzano (Bozen, για τους.. "νοσταλγους"..) και κατευθυνθηκαμε προς τη διαμονη μας, περνωντας ενα αγνωστο "πασσο" το Passo Mendola (Mendelpass) υψους ""μονον" 1363 μετρων, αλλα με μια διαφορα!
Απο την πεδιαδα που βρισκεται το Bolzano (περιπου 300 μετρα), γινεται μια αποτομη αναβαση, μεσα σε πολυ λιγα χιλιομετρα και η θεα ειναι φοβερη! (Το ιδιο και οι φουρκετες!

)

Φωτος, εδω δεν βγαλαμε, γιατι ειμασταν απροετοιμαστοι..

Τελος παντων, σχετικα νωρις, βρηκαμε τον ξενωνα που ειχαμε κλεισει και, ο οποιος, θα μας φιλοξενουσε για δυο συνεχομενα βραδυα, σε πολυ καλες τιμες αλλα κυριως με φιλικοτητα και εξυπηρετηση! Συνισταται, ανεπιφυλακτα!
Benvenuti all'albergo Stella Alpina

 

[black_hawk]

2η μερα

Τimmelsjoch, Umbrail, Stelvio

(ΧΑΡΤΗΣ)


H δευτερη μερα, περιελαμβανε "υψηλους στοχους" -υψομετρα- και το -οποιο- αγχος για το καιρο, ηταν μεσα στο μυαλο μας.. (Μιας και, οι συγεκριμενες διαδρομες ηταν να γινουν περυσι, τετοια εποχη, αλλα ηταν κλειστες λογω χιονιου..)

Με το σκεπτικο οτι και περυσι, το Giaou ηταν προσπελασιμo μεν αλλα ειχε δυο μετρα χιονι, ενω φετος ηταν πεντακαθαρο, υπηρχε μια -βασιμη- αισιοδοξια..

Το πρωτο παντως που εκανα ξυπνωντας, ηταν να κοιταξω τον καιρο εξω..

Τζιφος!..

Σκορπιες συνεφιες μεν, αλλα τι να γινεται στα 2.500 m +??

Φυσικα ξεκινησαμε!

Κατευθυνομαστε για Merano, μεσω Passo di Palade

Xαμηλο πασσο μεν, υπεροχο, δε!
Μεσα σε δασος, με ανοιχτες στροφες, καλη ασφαλτο και ορατοτητα, ηταν η "χαρα του παιδιου"! (Εμεις την περασμε και απο νοτια προς βορια και αντιστροφα.. Το ιδιο υπεροχηδιαδρομη!)

Fotos, παλι δεν βγαλαμε, γιατι παλι πιαστηκαμε απροετοιμαστοι!..

..Τελος παντων, η βροχη (οχι ακριβως βροχη, ψιλο χιονονερο..) μας πιανει στο Merano (στην αρχη της ανοδου) αλλα αυτο ηταν το λιγοτερο!

Πυκνη ομιχλη ακολουθησε και η ανοδος εγινε μια "κολαση"!

(Η παρακατω φωτο, ΔΕΝ ειναι δικια μου, απλα προς κατανοηση της ανοδου, με ομιχλη και χιονονερο..)

Καμμιά oρεξη για φωτογραφιες κλπ, φυσικα αρκει να φτασουμε στην κορυφη!

Φτανουμε, παρκαρουμε, αρχιζουν οι κλασσικες συζητησεις του στυλ: "Nα την αφησω εδω? Μπα, αστην εκει" κλπ, μεχρι που, μεσα απο την ομιχλη ακουγεται η ΜΑΓΙΚΗ ΦΩΝΗ:"Ελληνεεεεεεεες"!!!

Τελικα, υπαρχουμε ΠΑΝΤΟΥ!

Τελος παντων, ηταν ενα παληκαρι που πηγαινε μονος προς Γερμανια με ενα R6 (νομιζω..) και που ειχε βγει εξω για τσιγαρο! (Περιπου 7-8 βαθμοι C.. )

Eιπαμε δυο κουβεντες και μπηκαμε για ζεστο καφε και souvenirs, μιας και το παιδι (ουτε ονομα δεν εμαθα..) ξεκινησε το ταξιδι του προς Βορεια..

..Στο καφε, αρχιζουμε την κουβεντα (παρα τα αρχικα πλανα) μηπως θα ηταν καλυτερα να καλουμε τον κυκλο (προς Umbrail) μεσω Αυστριας, αλλα επειδη κανεις δεν μπορουσε να εγγυηθει τον καιρο που θα βρισκαμε μπροστα μας, ακολουθησαμε το αρχικο πλανο (ξανα καθοδος, δλδ..)

Τελικα, μας βγηκε σε καλο, οποτε να και μερικες photos πριν την καθοδο..

..αλλα και κατα τη διαρκεια της!..

 

[black_hawk]

Και, δυο βιντεακια!

Στο..
πρωτο βιντεακι,
απλα φαινονται οι συνθηκες καταβασης (πολυ πιο ευκολες απ'οτι στην αναβαση..)

Στο..
δευτερο,
ενας απιθανος Γερμανος που γυριζε τις Αλπεις, μ'ενα Piaggio APE 50!!

(Toν ξανασυναντησαμε στο δρομο για Stelvio, μετα τον χασαμε..)

Υπ'οψιν οτι, ολα τα βιντεακια ειναι full HD, οποτε οποιος θελει λεπτομερειες, μπορει να τις δει full screen (αν εχει γρηγορη συνδεση 'η πολυ υπομονη, βεβαιως-βεβαιως!

)

 

[black_hawk]

..Κατευθυνση προς το Umbrail pass λοιπον, μεσω Santa Maria val Mustair (μικρο χωριο, μεσα στην Ελβετια, βορεια του Stelvio)
Aυτο το πασσο, το ειχα κανει κατα λαθος(!) το 1998 και ηθελα να το κανω ξανα οπωσδηποτε!
Με ειχε εντυπωσιασει το ποσο αποξενωμενο ηταν? Ισως τα 5-6 (απο τα συνολικα 9) χιλιομετρα χωματοδρομου μεσω των οποιων εφτανες κοντα στο Stelvio? Mαλλον το δευτερο..
(Περυσι, ιδια εποχη ηταν κλειστο και δεν το περασαμε, ενω ηταν στα πλανα..)



Τελος παντων, φτανουμε στο χωριο (υψομετρο περιπου 1370-1380 μετρα) και η ερωτηση της Μαριλυς, οταν ειδε την πινακιδα "Umbrail pass, 9 km" :

"Μα καλα, πως γινεται απο τα 1380 μετρα ν'ανεβουμε στα 2503, σε 9 χιλιομετρα?"

Την απαντηση την πηρε μολις 2-3 λεπτα μετα!

Εξαιρετικα αποτομη ανοδος, σε πολυ στενο δρομακι, με φουρκετες 180-200 μοιρων, με σχεδον ανυπαρκτες μπαριερες (κατι ξυλινες, εδω και κει και ελαχιστες μεταλλικες, ιδιως στην αρχη..) μεσα σ'ενα πανεμορφο δασος!

(Ουτε γω, τα καλοθυμομουν, ειναι η αληθεια..

)

Τελος παντων, αν και εκτελουσε χρεη "φωτογραφου", οι φωτο απ'αυτο το σημειο, ειναι λιγες και οχι οτι καλυτερο.. (Ισως λογω "φοβου"? "δεους"? Aπλα, επειδη βρισκομαστε εν κινησει? Το πιθανοτερο..)

Η παρακατω (δεν ειναι δικια μου) μαλλον ειναι πιο κατατοπιστικη..

Τελος παντων, μετα απο 3-4 χιλιομετρα, η αποτομη αναβαση τελειωνει, οπως τελειωνουν και οι (πολλες) στροφες και τα δεντρα..

Αρχιζει βεβαια το -ψιλο-χιονονερο και το (πολυ πιο ηπιο απ'οτι το θυμομουν) "χωμα"! Μια απλη "φλαταδουρα" πατημενη και ετοιμη για στρωσιμο με ασφαλτο και αυτη! (Να αναφερω εδω οτι, το χωμα, πριν 13 χρονια ηταν μεχρι τα συνορα.. Τωρα το περισσοτερο εχει πια ασφαλτοστρωθει..

)

Και, δυο βιντεακια απο την αναβαση, παρακατω.. (To δευτερο, φτανοντας στην κορυφη, που φαινεται η ασφαλτοστρωση..)

YouTube - ‪Αναβαση Umbrail pass, Ιουνιος 2011 (1)‬‏
YouTube - ‪Αναβαση Umbrail pass, Ιουνιος 2011 (2)‬‏



..Φτανουμε στην κορυφη, βγαζουμε μια φωτο και συνεχιζουμε προς Stelvio..

..H διαδρομη Umbrail-Stelvio..

 

[black_hawk]

H ωρα ηταν σχετικα περασμενη (18.00) και με οχι τελειες καιρικες συνθηκες, οποτε εκει δεν βρηκαμε παρα μια-δυο μοτοσυκλετες!! (Και πολλες λεω!)

Πηγαμε για καφε στο tibet (τωρα γιατι το λενε ετσι, θα σας γελασω.. Ειναι ο ξενωνας-εστιατοριο-καφε κλπ στην κορυφη, τελος παντων..) οπου βγαλαμε και τις απαραιτητες φωτογραφιες, φυσικα!

..Κσι με ουρανιο τοξο (!) παρακαλω, που σηματοδοτησε και την ολικη παυση του (ελαχιστου) χιονονερου..

..Η Μαριλυ..

..Το... "ΤΙΒΕΤ" (!) πισω δεξια μου..

..Και εγω μονος, με τα κλειστα μαγαζια, πισω μου..

Καθησαμε αρκετα και ηταν η ωρα να φευγουμε,πριν μας πιασει η νυχτα στο δρομο.. Ετσι, ερχισε η καταβαση, 48 φουρκετες ειν'αυτες!!

Εδω, μια "συμβουλη", οχι απο μενα, αλλα απο πολλους που το εχουν ανεβει-κατεβει..
ΜΗΝ! το ανεβετε, αν εχετε την επιλογη να φτασετε μεσω Umbrail! Oι τοσες φουρκετες ειναι κουραση και ΟΧΙ! ευχαριστηση! (Και περνατε και το Umbrail!

)

H καταβαση αρχιζει..

..Συνεχιζεται..

..Και, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ!!!

Η επιστροφη στο ξενοδοχειο, εκτος απο το ξαναπερασμα της υπεροχης διαδρομης του Gampenjoch (Passo Palade) μας επιφυλασσε και την υπεροχη εικονα ενος πατερα με το γιο του, "on the road"!

(Aνεταριστη η εικονα, λογω κινησης και βιασυνης βεβαιως, αλλα εκεινο που σκεφτομουν περισσοτερο ηταν το τι σκεφτονταν ο πιτσιρικας, κοιτωντας -αναγκαστικα- στα πλαγια του δρομου!!

)

 

[black_hawk]

3η Μερα

Πορεια αρχικα ανατολικα (μεχρι Ponte di Legno, μεσω Passo Tonale) και μετα Gavia, Eira και (στην Ελβετια) Fluela, Albula , Maloja για να φτασουμε στην πολη διανυκτερευσης μας (Chiavenna) ΕΔΩ!

(ΧΑΡΤΗΣ)

Αφου χαιρετησαμε το ζευγαρι που ειχε τον ξενωνα που μας φιλοξενισε δυο βραδια, ξεκινησαμε κοιτωντας περισσοτερο τον ουρανο παρα το δρομο, μιας και τα περασματα που ειχαμε για σημερα ηταν αρκετα ψηλα και (το πρωτο) δυσκολο, εως επικινδυνο! (Οχι δεν εννοω το Τonale, αυτο δεν το καταλαβαινει κανεις) αλλα το "φοβερο" GAVIA!

H διαδρομη μεχρι το Ponte di Legno, απλα βαρετη, μεσα σε πεδιαδα και χωραφια, μεχρι που επιτελους βλεπουμε ΑΥΤΟ!

(Ναι, τα απεναντι βουνα θα περνουσαμε, απο την κορυφη σχεδον!

)

Εδω, μια παρενθεση, για λιγες πληροφοριες για το συγκεκριμενο πασο (Gavia)..

Aπο πολυ παλια, χρησιμοποιουνταν σαν μονοπατι που ενωνε εμπορικα το Ponte di Legno με το Bormio (δυο πεδιαδες δλδ) και η βορεια προσβαση (Απο Bormio) ανεκαθεν ηταν πολυ ηπια (τουλαχιστον μεχρι την Santa Caterina Valfurva)
Μεχρι εκει το κομματι ειχε ασφαλτοστρωθει απο νωρις αλλα απο κει και περα, παρεμενε ενας ορεινος χωματοδρομος που χρησιμοποηθηκε κυριως στον Α' παγκοσμιο πολεμο για ανεφοδιασμο.
Αυτο γιατι, (κυριως) η νοτια πλευρα του ηταν (και ΕΙΝΑΙ!

) πολυ αποτομη και στενη! (Και γω, αν τα'ξερα ολ'αυτα απο Βορεια θα διαλεγα να το περασω, αλλα τελος παντων..

)

Κοντα στην κορυφη, τον Ιουλιο του 1954 ενα καμιονι με 20 περιπου φανταρους αλπινιστες, επεσε στη χαραδρα των περιπου 300 μετρων (δειτε μετα τις φωτος) και παραδοξως γλυτωσαν δυο-τρεις, -ο οδηγος, ο λοχαγος και αλλος ενας- και εχουν ενα μνημειο εκει για ετησιο μνημοσυνο

Σ'αυτο το συγκεκριμενο σημειο, που ηταν και το πιο επικινδυνο, επιτελους το 1982 εκαναν ενα τουνελ (σκοτεινο και υγρο αλλα τελος παντων) που το παρακαμπτει (Βεβαια, οποιος θελει, ακομα περναει!

)

Ολα αλλαξαν το 1986, οταν η διαδρομη επιλεχτηκε για το περιφημο "Tour de France" οποτε και "ασφαλτοστρωθηκε" και η νοτια πλευρα χωρις ομως αυτο να σημαινει και πολλα!

Δρομος με απιστευτες κλισεις (μεχρι 16%!) πλατος 2-4 μετρα (!) φουρκετες 200 μοιρων και προστασια ΜΗ-ΔΕ-ΝΙ-ΚΗ!

(Κατα τα αλλα, καταπληκτικη διαδρομη μεσα σε δασος και με απιστευτη θεα, κυριως οταν την κατεβαινεις απο βορεια, ομως..)

(Περισσοτερες πληροφοριες εδω και εδω κλπ.. )

Τελος παντων, εμεις ξεκινησαμε απο νοτια, ανεβαινοντας..

(Για του λογου το αληθες, ακομα μια! (οχι δικια μας)

Tελος παντων, φτανουμε σχεδον στην κορυφη (στο tunnel δλδ οπου καναμε και μια μεγαλη σταση (Μετα απ'οσα ειχα διαβασει!!

)

Στο τουνελ (αριστερα, φυσικα, ο παλιος δρομος, ακομα διαβατος..)

..'Η περιπου!!

..Φωτογραφιζοντας ο ενας τον αλλο!!..

..Το μνημειο των αλπινιστων που σκοτωθηκαν..

..Και η αναπαρασταση της πτωσης του καμιονιου τους, απο εφημεριδα της εποχης

(Εχει και αντιγραφο στο μνημειο αλλα δεν ειναι ουτε τοσο καλο ουτε, κυριως, σωστο, μιας και η πορεια τους ηταν προς νοτια και οχι αντιστροφα.. )

Τελος παντων, μια πανοραμικη πριν την κορυφη και τη συνεχεια της πορειας μας προς Livigno..

 

[Παναγιώτης Κ.]

..............
Η επιστροφη στο ξενοδοχειο, εκτος απο το ξαναπερασμα της υπεροχης διαδρομης του Gampenjoch (Passo Palade) μας επιφυλασσε και την υπεροχη εικονα ενος πατερα με το γιο του, "on the road"!

(Aνεταριστη η εικονα, λογω κινησης και βιασυνης βεβαιως, αλλα εκεινο που σκεφτομουν περισσοτερο ηταν το τι σκεφτονταν ο πιτσιρικας, κοιτωντας -αναγκαστικα- στα πλαγια του δρομου!!

)...........

"Πότε θα μεγαλώσω να ξαναπεράσω οδηγώντας την δικιά μου μηχανή" σκεφτόταν, πάω και στοίχημα...........

Ωραία περιγραφή Θανάση, ωραία μέρη, ωραία εποχή για "ασκήσεις επί χάρτου"..............

 

[black_hawk]

Ανεβαινοντας προς την κορυφη του Gavia, αμεσως μετα το τουνελ..

..Στην κορυφη..

..Και κατεβαινοντας την βορεια πλευρα, προς Bormio..

Nα ξανατονισω εδω οτι η βορεια πλευρα ειναι πολυ πιο ηπια απο τη νοτια και ειναι πολυ πιο βολικο να ξεκινησει κανεις τη διαβαση αυτου του "πασου" απο Bormio και ΟΧΙ! αντιστροφα, οπως μας "βγηκε" εμας.

Any way, στο Bormio δεν μπηκαμε αλλα μεσω των "πάσων" Foscagno και Eira (2291 και 2209 μετρα υψομετρο αντιστοιχα, αλλα οχι κατι το ιδιαιτερο) φτασαμε Livigno

Ωραιο (χειμερινο κυριως) θερετρο που για να υποστηριχτει σε προηγουμενες εποχες, απολαμβανει ακομα αφορολογητο καθεστως! (1,1 ευρω η βενζινα, π.χ.!

)

Δεν καναμε σταση, αλλα συνεχισαμε το δρομο μας στη δυτικη πλευρα της λιμνης, που ειναι ΟΛΗ! ενα.. "ημι-τουνελ"! (Κλειστο απο τη δυτικη πλευρα για να προστατευεται ο δρομος απο τις κατολισθησεις, αλλα με κολωνες, αρα ανοιχτο προς τα ανατολικα, οποτε υπαρχει μια συνεχης θεα προς τη λιμνη του Livigno)
..Kαι, μιλαμε για περιπου 9 χλμ, ε??

Φτανοντας στο τελος της διαδρομης, που ειναι το φραγμα και τα συνορα με Ελβετια, κανουμε σταση, βγαζοντας και τις "απαραιτητες" photos..

(Στο βαθος, διακρινεται το "τουνελ" που αναφερω..)

Εδω, μια "παρενθεση"..

Παρ'οτι η λιμνη ειναι στην Ιταλικη πλευρα, (Εν πολλοις, τα βουνα καθορισαν τα συνορα σ'αυτες τις περιοχες) το φραγμα ειναι Ελβετικο εδαφος!

Και αυτο ηταν η αιτια ('η μηπως εξ'αυτου? Δεν το ξερω..) οι Ελβετοι να φτιαξουν μια σηραγγα (Tunnel Munt La Schera) που ενωνει την περιοχη του Livigno με την κοιλαδα του Engadin, στην Ελβετια σ'αυτο το σημειο και που την ειχαν κανει για να μετακινουνται τα διαφορα βαρεα οχηματα στην κατασκευη του φραγματος

Σημερα, εχει δοθει στην κυκλοφορια, ειναι ολο το χρονο ανοιχτη και ειιναι μιας διαδρομης, (εχει φαναρι που επιτρεπει διελευση ανα 15 λεπτα ανα κατευθυνση) και κοστιζει, ουτε λιγο, ουτε πολυ, 10 ευρω η διελευση για μια μηχανη!!

(Περισσοτερα, εδω και εδω.. )

Η εισοδος..

..Η.. "υπογεια διαδρομη"..

..Και φτανουμε (-βγαινουμε) σ'ενα (ΚΑΘΟΛΟΥ! υποτυπωδες) φυλακιο που μας υποδεχεται ευγενικοτατα ενας πανοπλος συνοριοφυλακας


(..Ο οποιος, απλα μας βοηθησε απλα για τις διαδρομες που τον ρωτησαμε!!! )

 

[black_hawk]

..Διαδρομη επι Ελβετικου εδαφους πια και το πιο ενδιαφερον ηταν οτι "κολλησαμε" πσω απο ενα οχημα του δημου(επαρχιας, δεν ξερω τι ακριβως) που μαζευαν οι εργατες τις κορινες απο το δρομο!
Ατυχως, δεν τραβηξαμε βιντεο (μιας και η μηχανη με βιντεο ηταν στη τσεπη μου!

) οποτε η Μαριλυ "αρκεστηκε " σε ΜΟΛΙΣ! 100 περιπου φωτος (10/sec) που μπορουσε η φωτ. μηχανη

Αλλο ομως να το λες ('η μαλλον να το γραφεις) και αλλο να το βλεπεις!
Μιλαμε για μια κατασταση που μονο σε τσιρκο τη βλεπεις! Τετοια εκπαιδευση!!

)

Να λοιπον, δυο-τρεις φωτογραφιες και φανταστειτε το σκηνικο υπολογιζοντας οτι το οχημα, επι 10+ χιλιομετρα πηγαινε με 40 km/h και οι ανθρωποι εκαναν την ιδια δουλεια! (Ναι.. Στην αρχη ηταν αψογοι.. Μετα τα 5-6 χλμ, αρχισαν να χανουν κορινες!!..

)

To σκηνικο συνεργασιας παντως (αυτος που τις πιανει και τις πεταει προς τα πανω και ο αλλος που την πιανει στον αερα και την βαζει πανω απο την αλλη), ειναι ΑΞΕΧΑΣΤΟ!

Η πορεια μας, ειναι προς Davos μεσω Fluela pass, αλλα πριν φτασουμε καν εκει, επιβεβαιωνεται η αυστηρη Ελβετικη αστυνομευση..

ΜΠΛΟΚΟ! (Για το "καλως ηλθατε"!

)

 

[black_hawk]

...To λοιπον, με το πρωτο που ακολουθουμε πορεια προς Fluela pass, σε μια στροφη, νατα τα Ελβετικα "Στρουμφακια"!!..

(Σημειωση εδω, επαναλαμβανομενη: H αστυνομευση στην Ελβετια ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΗ!, οποτε ο σεβασμος στα ορια ταχυτητας, ειδικα στις κατοικημενες περιοχες ειναι επιβεβλημενος!
Τα προστιμα ΔΕΝ! ειναι ακριβα, αλλα αν πληρωνεις 2-3 καθε μερα, αλλαζει το πραγμα!..

)

Ηταν δυο, δεν τους ενδιεφερε τπτ αλλο παρα μονο η αδεια οδηγησης! ("Βρε καλε μου, να και η πρασινη καρτα, να και η αδεια κυκλοφοριας της μοτο, κλπ..κλπ", τπτ αυτοι.. ΜΟΝΟ! την αδεια κυκλοφοριας! Ψιλοκοιταζαν βεβαια και το plexi glass στην πινακιδα, αλλα δεν ειπαν τπτ, τελικα..

)
Ε, τους εδειξα και γω αυτην που εχω (χειρογραφη, απο το 1987!

) και μονο που δεν επαθαν το "κατι ντις τους"!!

Τελος παντων, αφου το συζητησαμε λιγο το θεμα (περισσοτερο κανοντας πλακα) συνεχισαμε το πασσο Fluela, ενα μαλλον αχρωμο και χωρις ενδιαφερον περασμα (Αλλα, πολυ "επιρρεπες" στο να κλεινει, με τα πρωτα χιονια..)

Σταση στο Davos για καφε με σποραδικο ψιλοβροχο, (μια χαρα μου'ρθε! Την προηγουμενη φορα που ειχα περασει απο δω, εν ετει 1998, ειχα φαει την βροχη της ζωης μου, οποτε, παλι καλα!

) και συνεχεια προς Saint Moritz, μεσω Albula pass..

O καιρος ξαναφτιαξε και η διαδρομη ηταν ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ!

Αρχιζοντας..

..Και συνεχιζοντας, στο πλεον φωτογραφημενο (μαλλον) σημειο της περιοχης..

..Απο μακρυα..

..Απο κοντα..

..Και περνοντας το..

Φωτο απο μια απο τις γεφυρες του περιφημου "οδοντωτου" της περιοχης..

..Και αλλη μια (οχι δικη μας) για να γινει πιο κατανοητο αυτο στο οποιο αναφερομαι..

..Στην κορυφη του "πασου"..

..Και πορεια προς S.Moritz, στο οποιο, ουτε καν σταση δεν καναμε αλλα μεσω Maloja pass, τραβηξαμε προς τον προορισμο διανυκτερευσης μας ( Chiavenna, οπως ανεφερα και στην αρχη..)

 

[black_hawk]

..Περναμε το S.Moritz και το ""περιεργο" Maloja pass ("Περιεργο" με την εννοια οτι, οπως αναφερουν οι σχετικοι οδηγοι, ειναι το μονο πασσο που εχει μονο "ανοδο" (('η καθοδο, αναλογως πως το βλεπει ο καθεις!

)

Τουτεστιν, κατεβαινει απο το οροπεδιο που βρισκεται το S. Moritz, στα 1800τοσα μετρα, στα 300 που βρισκεται η Chiavenna!

Βεβαια, για να πουμε και το σωστο, ΔΕΝ! ειναι το μονο "πασσο" το οποιο ειναι μονον ανοδος ('η καθοδος, αναλογα..)

Ηδη ανεφερα αλλο ενα, στο πρωτο post (Mendelpass), αλλα τελος παντων..

Φωτο απο τη μηχανη, εν κινησει..

..Και αλλη μια (παλι οχι δικη μας, αλλα κατατοπιστικοτατη!)

..Και, Chianenna, για διανυκτερευση..

(Τα "δυνατα" σημεια του ξενοδοχειου ηταν η τιμη και η θεση του.. Κατα τα αλλα...

 

[black_hawk]

4η μερα

Η μερα ξεκιναει με δυο πασσα (Splügenpass και St.Bernadino), μετα κατευθυνομαστε νοτια προς τις λιμνες Lugano και Como και αφου τις γυρισουμε, διανυκτερευουμε (για μοναδικη φορα σε ελβετικο εδαφος), ΕΔΩ!

(ΧΑΡΤΗΣ της προγραμματισμενης διαδρομης)

Ξεκινησαμε με βαρια συννεφια (και βαρια καρδια, ως εκ τουτου) η οποια συντομα εγινε ψιλοβροχο-χιονονερο..
Ευτυχως, ανεβαινοντας, σταματησε γιατι αν συνεχιζονταν τα πραγματα θα ηταν αρκετα δυσκολα, με βαση τη διαδρομη που δεν ξεραμε μεν (τουλαχιστον τη νοτια πλευρα που ανεβαιναμε), συντομα ομως τη μαθαμε και εμεινε αξεχαστη!

Απο τα 300 μετρα υψομετρο της Chiavenna, ανεβαινουμε στα 2113, απο μια παλια ρωμαικη οδο, με φουρκετες, υποτυπωδεις σηραγγες στις στροφες και θεα που εκοβε την ανασα!!

Οι δυο τελευταιες, απο εδω, σαν πιο "κατατοπιστικες"..)

..Στην κορυφη..

..Και στην βορεια καθοδο, προς Splugen (Ελβετικο εδαφος, πια..)

(Μη σας "γελανε" οι φωτογραφιες.. Εκτος απ'αυτο το σημειο, η βορεια πλευρα ειναι πολυ πιο ανετη απο τη νοτια, στην αναβαση, οποτε αν καποιος κανει αυτη τη διαδρομη, ας προτιμησει να την κανει απο βορεια προς νοτια (Απο Splugen προς Chiavenna δλδ και οχι αντιστροφα, οπως εμεις.. Το Splugen ειναι σε υψομετρο 1475 m, οποτε μεχρι την κορυφη ειναι μια ανοδος καπου 600 μετρα, και οχι 1800 (!!) που ειναι απο νοτια..

)

Ακομα μια φωτο (ΠΡΟΣΟΧΗ στη λεπτομερεια!

)

Την ειδατε, ε? Μια μαρμοτα!

(Μεγεθυνση στο σημειο..)

(Eννοειται οτι δεν μας περιμενε..

)


Τελος παντων, φτανουμε στο Splugen, αγοραζουμε το αυτοκολλητο για τα τελη κυκλοφοριας 30 ευρω (μιας και περιλαμβανουν και αυτοκιητοδρομους τα επομενα χιλιομετρα, οποτε ειναι υποχρεωτικο), κανουμε τσιγαρο και κατευθυνομαστε προς St.Bernadino..

 

[black_hawk]

Το ειχαμε περασει και το 1998, αλλα δεν εδωσα και ιδιαιτερη σημασια.. (Η Αυγουστιατικη βροχη ισως?)

Υ-ΠΕ-ΡΟ-ΧΟ! (Οχι τοσο το "peak", αλλα η διαδρομη και απο τις δυο πλευρες της!)

..Kαι, η Μαριλυ "ρεμβάζουσα" στο παγκακι, πανω απο τη λιμνη!..

Kατεβαινοντας..

..Κατ'ευθειαν στο ξενοδοχειο μας , να αφησουμε τα πραγματα μας για να ξεκινησουμε για λιμνες Lugano και Como!..

 

[black_hawk]

..Πορεια προς Lugano λοιπον και σταση εκει, για καφε και μελετη της διαδρομης..

Τελικα, ακολουθουμε τη διαδρομη της βορειας οχθης της λιμνης (οπως το ειχαμε σχεδιασει δλδ, δειτε και το χαρτη σε προηγουμενο post) oπου και πηζουμε στην κινηση! (αρχες Ιουνη, αυτα.. Αρα, αποφυγετε τη διαδρομη, γενικως..)

Πλησιαζοντας την λιμνη του Como, κανουμε τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ! αλλαγη, στο ολο πλανο του ταξιδιου!
Αντι να γυρισουμε ολη τη βορεια οχθη της λιμνης, ειπαμε να κανουμε και λιγο "βαρκάδα"!

Σταση στο Menaggio λοιπον, να παρουμε το ferry για την απεναντι πλευρα της λιμνης!

Περιμενοντας το.. "αμφιδρομο" του γλυκου νερου (ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ!)

..photos απο τα ψαρια στο λιμανι (30 cm το καθενα λεμε!!

)

Εδω λοιπον, στα.. "γλυκα νερα" δεν ανεβοκατεβαινουν οι μπουκαπορτες του καραβιου, αλλα οι ραμπες του μωλου!!

(Εδω, ας μου συγχωρεθει μια "ειρωνικη διαθεση" που ενδεχομενως διαφαινεται, αλλα, γεννημενος σε μικρο νησι -Παξους- και με διαφορες εμπειριες θαλασσας απο τη ωρα που γεννηθηκα, αυτο το σκηνικο μου φανηκε σαν την κυριολεκτικη επιβεβαιωση της γνωστης ατακας περι "καπεταναιων του γλυκου νερου"!

)

..Το Menaggio φευγοντας..

Στο σκαφος μεσα.. (Με λιγη προσπαθεια, μπορει να διακριθει το μηχανακι μας, διπλα στο φορτηγακι, δεξια.. Τελικα, αυτο το.. "συνδρομο" να τα στριμωχνουν ολα τα οχηματα, χωρις προφανη λογο και αιτια, ειναι παγκοσμιο, ανεξαρτητως υψομετρου και γεωγραφικων συντεταγμενων!!

)

..Το απεναντι λιμανι-χωριο (Varenna, δειτε το χαρτη..)

Απο δω, συνεχιζουμε "παραλιακα" προς νοτο, απο την Ανατολικη πλευρα της λιμνης του Como.. (Υπερ-τουριστικοποιημενη και αυτη, με οσα συνεπαγονται απ'αυτο..)

Λιγες photos απο την νοτιο-ανατολικη πλευρα της λιμνης..

(Φτωχια, καταραμενη!!!

)

Ατυχως, ενω ολα πηγαιναν καλα (με τον καιρο) μια ξαφνικη καταιγιδα, διαρκειας 15-20 λεπτων, δεν μας επετρεψε να χαρουμε το νοτιο τμημα της λιμνης ( E-F-G, στο χαρτη) που κυριολεκτικα ειναι "ολα τα λεφτα"!

Αν καποιος, θελει να δει τη λιμνη του Como, ας κανει ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ τη διαδρομη και τα ειδε ολα!!

Επιστροφη στο ξενοδοχειο λοιπον και κατ'ευθειαν για φαγητο, οπου ξαναδιαπιστωσαμε ποσο μικρος ειναι ο κοσμος!!

Ο ιδιοκτητης του ξενοδοχειου (-εστιατοριου) ειχε πολυ καλη γνωση-εμπειρια της Κρητης (γενετειρα της Μαριλυς), καθ'οτι η μητερα του ειναι μονιμη κατοικος εκει, "ηράσθη" ντοπιο γιατρο προ 20ετιας και μετακομισε εκει!!

Να και οι παγωμενες ρακες λοιπον στην Ελβετια και ολα τα συνεπαγομενα!!

..Εγω βεβαια (καλα ολ'αυτα) αλλα στη ακρη του μυαλου μου ειχα την επομενη μερα (μαλλον την πιο.. "ζουμερή" του ολου ταξιδιου) η οποια ομως εξαρτονταν πληρως απο τον καιρο που θα'κανε και οι πληροφοριες απο τα διαφορα sites ηταν παντελως ασαφεις!.. Απο ηλιο, μεχρι καταιγιδες!

 

[black_hawk]

5η μερα

Ισως η πιο ενδιαφερουσα μιας και αφορα την περιοχη γυρω απο Andermatt
Aπο διαδρομες και πασσα, τι να πει κανεις? Lukmanier, Oberalp, Susten, Grimsel, Furka, St. Gottard, Nufenen, Simplon περιλαμβανονται στη διαδρομη μαζι με την περιφημηTeufelsbrucke (γεφυρα του διαβολου) και τον Rhonegletscher (παγετωνα του Ροδανου) στον οποιο μπορει καποιος να μπει και μεσα!

(ΧΑΡΤΗΣ)

Πολυ ωραιες οι διαδρομες μεν αλλα με την προυποθεση να κανει καλο καιρο, πραγμα που, οπως ανεφερα, με ανησυχουσε αρκετα..

Το ξυπνητηρι το ειχα βαλει να χτυπησει στις 08.00, αλλα γυρω στις 06.30 ξυπνησα απο εναν γνωριμο ηχο που θα'θελα να'ναι ονειρο: BΡΟΧΗ!

Με την ελπιδα οτι θα σταματησει (αθεραπευτη αισιοδοξια!

) κοιμηθηκα αλλη μια ωρα και οταν πια σηκωθηκαμε και οι δυο μας, η βροχη απλα ειχε δυναμωσει!..

Κατεβαινουμε για πρωινο και, αφου ρωτησαμε και τον ξενοδοχο για την προγνωση καιρου που εδιναν τα τοπικα δελτια, αρχισαμε να συζηταμε την αλλαγη του προγραμματος μας..

Τελικα, σ'ενα διαλλειμα της συνεχους βροχης, φορτωνουμε το μηχανακι και ξεκιναμε προς Lucmanier (το πρωτο πασσο της διαδρομης που ειχαμε σχεδιασει) με την ελπιδα οτι "εκει στα ψηλα" ο καιρος θα αλλαζε! (Αν και συνηθως το αντιθετο συμβαινει, εμεις ειπαμε: "αθεραπευτα αισιοδοξοι"!)

Αμεσως μολις ξεκινησαμε, ξαναξεκινησε και η βροχη, οχι ομως τοσο δυνατη οσο πριν, μεχρι που φτασαμε στην κορυφη, οπου και σταματησε!!

Τελικα, οπως αποδειχτηκε και στη συνεχεια, η κακοκαιρια περιοριζονταν στην πεδιαδα νοτια της νοητης γραμμης που οριζουν τα πασσα Lukmanier, St. Gottard και Nufenen (σημεια B-G-H στο χαρτη) ενω βορεια αυτων των σημειων ειχε υπεροχο καιρο!!

Πορεια με λιακαδα λοιπον προς Oberalp pass και τον ψηλοτερο φαρο στον κοσμο, στα 2046 μετρα! (και μαλιστα εν λειτουργια!

)

Δια του λογου το αληθες, προσεχτε τις δυο φωτογραφιες:

Tι δουλεια εχει ενας φαρος, σε τετοιο υψομετρο και τοσο μακρυα απο τη θαλασσα? Η απαντηση ειναι ΕΔΩ..

Τελος παντων, αφηνουμε πισω μας το Oberalp ( "γρηγορο" πασσο με καλο οδοστρωμα, αρκει ομως να μην εχει κινηση, πραγμα σπανιο..) και συνεχιζουμε προς Teufelsbrucke (γεφυρα του διαβολου) που βρισκεται λιγα χλμ βορεια της Andermatt (την οποια προσπερασαμε απο τα περιχωρα)

Η ιστορια (μυθοι, μαχες κλπ) της διπλης -πια-γεφυρας, περιγραφεται στο link (που εβαλα και παραπανω), οποτε ας αρκεστω σε φωτογραφιες και μονο..

Στην τελευταια απο πανω, διακρινεται, πισω, η ξεχωριστη σιδηροδρομικη γεφυρα και τουνελ και το τρενο που ετυχε να περναει στη παρακατω..

..Αναπαρασταση της μαχης των Γαλλων του Ναπολεοντα και των Ρωσων του στρατηγου Suvorov, η εκβαση της οποιας καθορισε κατα πολυ και την πρωτη ανεξαρτητοποιηση της Ελβετιας..

..Το μνημειο των Ρωσων πεσοντων εκει, σκαλισμενο στο βραχο!..

..Η εισοδος του τουνελ της νεας γεφυρας με ζωγραφισμενο το διαβολο και την κατσικα του μυθου!..

...Και ο βραχος με τον οποιο υποτιθεται ο διαβολος προσπαθησε να γκρεμισει τη γεφυρα, απο την αλλη πλευρα του τουνελ (η μετακινηση του οποιου για 127 μετρα, κατα την διανοιξη του τουνελ St. Gottard, κοστισε στο Ελβετικο κρατος, ουτε λιγο, ουτε πολυ, 300.000 Ελβετικα φραγκα!!

)

..Στο σημειο αυτο, αξιζει να δειτε και ενα βιντεακι (σε fullHD και fullscreen) με το περασμα απο τη γεφυρα αλλα και τη διαδρομη μετα.. ΑΞΙΖΕΙ!

‪Passing Teufelsbrucke!‬‏ - YouTube

 

[black_hawk]

Πορεια προς Susten pass, λοιπον!

..Το σχετικο βιντεακι..

‪Ανεβαινοντας προς SUSTEN PASS!‬‏ - YouTube

..Στην κορυφη..

..αλλα και λιγο πιο ψηλα απ'αυτην!..

Κατεβαινοντας, η απαραιτητη σταση για φωτογραφηση του παγετωνα (Steingletscher) και της λιμνη που σχηματιζει..

..Και, πορεια προς Grimsel pass!

Θέα, κοντα στην κορυφη Grimsel..

..Και καθοδος προς Furka pass..

(Στο σημειο αυτο, να πω πρωτον οτι δεν επαληθευθηκε η γνωστη ρηση για το πασσο (δλδ οτι "στο Grimsel, το καλοκαιρι, οταν δεν βρεχει, χιονιζει"!

) και να τονισω οτι επειδη η ανοδος απο τη βορεια πλευρα ειναι πολυ ωραια και γρηγορη οδηγικα, ειναι σημειο που ασκουνται διαφοροι "γρηγοροι" (

) εξ'ου και η συχνοτατη παρουσια της αστυνομιας εκει!

)

Η καθοδος απο Grimsel και η ανοδος προς Furka..

..Kαι, επιτελους σταση στην περιοχη του παγετωνα του Ροδανου! (Rhonegletscher)

.Αφου πληρωνουμε το αντιτοιμο (6-7 ευρω το ατομο, αν θυμαμαι καλα) κατεθυνομαστε προς το τουνελ που καθε χρονο σκαβουν, μεσα στον παγετωνα!

.Στην εισοδο..

..Και μεσα στο παγωμενο τουνελ!

(Οι γραμμες στα τοιχωματα που ισως διακρινετε, ειναι τα αλλεπαλληλα στρωματα παγου)

Στο τελος του τουνελ, στο διαμορφωμενο καθισμα, η Μαριλυ ειπε να παρει εναν υπνακο!!

(διαφορετικες οι ρυθμισεις της φωτ.μηχανης, διαφορετικο και το οπτικο αποτελεσμα, το οποιο απεχει απο την πραγματικοτητα η οποια αντικατοπτριζεται καλυτερα στις αλλες φωτογραφιες μ'αυτο το αποκοσμο γαλαζιο φως, αποτελεσμα της διαθλασης που προκαλει ο παγος..)

 

[black_hawk]

..Αφου ψωνιζουμε τα απαραιτητα αναμνηστικα, ξεκιναμε για St. Gottard, μη κανοντας ουτε σταση στην κορυφη του Furka (το οποιο παντως, αξιζει να αναφερθει οτι οδηγικα ειναι υπεροχο!

) μιας και ο χρονος περνουσε και ειχαμε αρκετα χιλιομετρα μπροστα μας, μεχρι να φτασουμε στο σημειο διανυκτερευσης μας, αλλα και αρκετα πραγματα να δουμε!

Ανεβαινοντας St. Gottard, μας περιμενε ομιχλη και ετσι δεν ευχαριστηθηκαμε την ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ! διαδρομη..

..Σταση στην κορυφη..

(διακρινεται η ομιχλη στο βαθος..)

..Στο μουσειο..

..Και πορεια προς Νufenen pass, το πιο ψηλο απ'ολα της περιοχης! (2478 m)

Στην αρχη, η διαδρομη ηταν μια χαρα, οσο πλησιαζαμε ομως στην κορυφη, τοσο πυκνωνε ξανα η ομιχλη και μαλιστα πολυ περισσοτερο απ'οτι πριν! (Δεν μπορει να γινει και τοσο κατανοητο απο τη φωτο, αλλα τελος παντων..)

Στην κορυφη παντως, τα πραγματα ηταν καθαρα, αν και υπηρχε βαρια συννεφια και κρυο..

Αντε να παμε στο μοναδικο μαγαζι με αναμνηστικα, αλλα και καφε-φαγητο να πιουμε κατι αλλα εδω μας συνεβει κατι που δεν μου ειχε ξανασυμβει ποτε!
Ενω η ωρα ηταν 5.40 και κατευθυνομαστε προς την εισοδο, ξαφνικα κλεινει η πορτα απο μεσα και ακαριαια γυριζει το ταμπελακι απο "open" σε "closed"!

Aξια αποριας αυτη η συμπεριφορα που δεν τη δικαιολογουσε ουτε καν η ωρα, αλλα αν αυτος δεν ηθελε τα λεφτα μας μια φορα, εμεις δεν του τα διναμε δεκα!

..Ναι, αυτο ειναι το μαγαζι..

..Τι λεγαμε στην αρχη της ημερας?

Οτι ημασταν τυχεροι που στα βουνα δεν ειχε κακοκαιρια οπως στην πεδιαδα απο την οποια ξεκινησαμε! Τωρα ομως ξανακατεβαινουμε και ξαν'αρχιζει η βροχη!..

..Το σχετικο βιντεακι που εν αγνοια μου τραβηξε η Μαριλυ (Μα καλα, που εβρισκε την ορεξη??

)

‪Βορεια καταβαση NUFENEN PASS, με χιονονερο και ομιχλη..‬‏ - YouTube

Τουτη τη φορα, ομως ηταν δυνατη, μας "συντροφευσε" για περιπου 50-60 χλμ (πανω απο μια ωρα) γιναμε μουσκεμα μεχρι τα εσωρουχα, παρ'ολα τα αδιαβροχα, (οι μποτες ειχαν πλημμυρισει!

) αλλα τουλαχιστον μετα σταματησε και ετσι στην υπολοιπη διαδρομη για Villadossola, μεσω Simplon pass, ειχαμε σχεδον στεγνωσει!

Το Simplon pass, δεν το αναφερω οχι γιατι δεν ειναι ωραια διαδρομη, ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ!, αλλα ειναι ενας δρομος με πολυ κινηση, ηδη αρχισε να βραδυαζει και μεις βιαζομαστε να φτασουμε στο ξενοδοχειο για στεγνωμα, φαγητο και ξεκουραση! :

(Το ξενοδοχειο..)

 

[black_hawk]

6η μερα

Οι μερες τελειωνουν το ιδιο και τα ορεινα περασματα και ετσι τωρα εχουμε μονο λιμνες!
To πλανο της ημερας για σημερα "λεει" νοτια οχθη της λιμνης Maggiore και αφου κανουμε τον κυκλο των λιμνων Iseo και Garda, διανυκτερευουμε στη νοτιοανατολικη οχθη της δευτερης (ΧΑΡΤΗΣ)

Αφου περνουμε το (μακραν φτωχοτερο απ'ολες τις μερες) πρωινο στο ξενοδοχειο, κατευθυνομαστε στο τουριστικο χωριο Stresa, απεναντι απο τα, επεισης πολυ τουριστικα νησακια Borromeο, (με κηπους, επαυλεις κλπ.. δυστυχως ομως, χρονος για μια επισκεψη με το καραβακι δεν υπηρχε, οποτε αρκεστηκαμε σε φωτογραφιες..)

(Πισω μου, πρωτο απ'ολα, το Isola Bella και πιο πισω τα Isola Madre και Isola dei Pescatori .. Πολυ περισσοτερες πληροφοριες αλλα και φωτος, εδω!)

..Δυο φωτογραφιες ακομα απο τη Stresa.. (Πολυ φτωχια στο χωριο λεμε!..

)

..Και, κατεθυνση προς τη λιμνη Iseo, την μικροτερη και λιγοτερο τουριστικα ανεπτυγμενη μεχρι προτινος, απ'ολες τις λιμνες της περιοχης

Η παραλιακη διαδρομη ειναι θαυμασια..

..Με τα δενδρα να φυτρωνουν μεσα στη λιμνη!!

..τον οποιο ομως δεν ηπιαμε γιατι ενω περιμεναμε αρκετη ωρα μας ειπαν στο τελος οτι τελικα χαλασε η μηχανη του espresso!

..Κατευθυνση λοιπον προς την νοτιοδυτικη πλευρα της Garda (η μεγαλυτερη λιμνη απ'ολες) και συγκεκριμενα στο Salo ( Προσωρινη "πρωτευουσα" του Μουσολινι, λιγο πριν την πτωση του και γνωστο απο την ταινεια του Ρ.Ρ. Ρasolini "Salo:120 μερες στα Σοδομα"

Πραγματικα υπεροχο θερετρο, οπως και ο καφες!

 

[black_hawk]

Αρχιζουμε την ανοδικη πορεια μας στη Δυτικη πλευρα της Garda, οπου διαπιστωνουμε πολυ γρηγορα τα δυο χαρακτηριστικα της..

1. Ομορφα παραλιμνια χωρουδακια (Το "τουριστικοποιημενα" εννοειται, γι'αυτο και δεν θα το ξαναναφερω)..

..Και 2. Εναν απιστευτα στενο και επικινδυνο δρομο, με δεκαδες θεοσκοτεινα τουνελς ( 'η στην καλυτερη, με υποτυπωδη φωτισμο) πολλα εκ των οποιων εκαναν και περισσοτερες απο μια εσωτερικες στροφες!!

Προφανως η γεωμορφια του τοπου (αποτομες, σχεδον καθετες, πλαγιες των βουνων στη λιμνη) παιζουν το ρολο τους, αλλα περιμενα κατι περισσοτερο σ'ενα τοσο τουριστικο μερος, με τοση κινηση, αντι εναν δρομο 60ετιας, τουλαχιστον!

Καμαρωστε!..

..Προσπεραση? ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ! βεβαια! "Καροτσακι" ολοι μαζι, πισω απο το -οποιο- λεωφορειο τυχαινε μπροστα μας!

Το τι εγινε οταν συναντηθηκαν δυο λεωφορεια με αντιθετη κατευθυνση, το βλεπετε παρακατω! (5 λεπτα "μανουβρες" αλλα, τελικα, περασαν, χωρις ζημιες και χωρις να πεσει καποιος στη λιμνη!

)