Γιάννης Σάρχο
SarchoGiannakis
Γεια σας φίλες και φίλοι.
Στο παρακάτω κείμενο αφηγούμαι την εξέλιξη της εκδρομής μου με κύριους σταθμούς την Έδεσσα και την Νάουσα. Η διήμερη αυτή εκδρομή πραγματοποιήθηκε παρέα με το Varaderάκι μου στις 14-15 Ιουνίου του 2019.
Ξεκινώντας λοιπόν από την Κατερίνη νωρίς το πρωί της Παρασκευής με την δροσιά, μέσω της περιφερειακής οδού, κατευθυνθήκαμε προς την Αλεξάνδρεια. Τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής δεν είχαν κάποια δυσκολία. Ο δρόμος δεν είχε πολύ κίνηση, ωστόσο τα συνεχόμενα λοφάκια και η θέα προς τον Θερμαϊκό δεν σε άφηναν να βαρεθείς. Φτάνοντας μετά από περίπου 50 χλμ στην Αλεξάνδρεια συνεχίσαμε βορειότερα.
Οι μεγάλες ευθείες ανάμεσα στα χωράφια μας έφεραν στα Γιαννιτσά. Εμείς δεν μπήκαμε στην πόλη καθώς στόχος μας ήταν να φτάσουμε στην Έδεσσα πριν πιάσει η ζέστη. Έτσι λοιπόν στρίψαμε αριστερά ακολουθώντας την εθνική οδό. Ένα ‘’λάθος’’ ας πούμε μας έβγαλε από την εθνική οδό και περάσαμε από τα χωριά καταλήγοντας στην Σκύδρα.
Πριν φτάσουμε εκεί, συγκεκριμένα στο χωριό Καρυώτισσα, σταματήσαμε για μία φωτογραφία με το μαχητικό αεροπλάνο F-5A που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού στην μνήμη ενός πεσόντα αεροπόρου. Από εκεί ακολουθήσαμε τις πινακίδες για Έδεσσα και πλησιάζοντας στην πόλη χαζεύαμε από μακριά τον μεγαλύτερο καταρράκτη των Βαλκανίων.
Αφού ανηφορίσαμε απότομα για να φτάσουμε στο κέντρο της πόλης, κάναμε μια βόλτα στο πάρκο των καταρρακτών, περπατήσαμε και βγήκαμε φωτογραφίες με τα νερά. Αφού φάγαμε κάτι συνεχίσαμε για Νάουσα. Όχι όμως από την σύνηθες διαδρομή. Έχοντας δει στον χάρτη μία διαφορετική, ορεινή και πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή είπαμε να πάμε από εκεί.
Ακολουθήσαμε τις πινακίδες για το χωριό ‘’Μεσημέρι’’. Θεωρώ πως ανταμειφτήκαμε με τον καλύτερο τρόπο καθώς η συνεχόμενες στροφές και τα τοπία που αντικρίσαμε ήταν πανέμορφα. Ομολογώ να πω ότι ο δρόμος σε πολλά σημεία χανόταν, λόγω των βροχών που παρέσυραν χώματα πάνω του και ότι γενικά σε κάποια σημεία ήταν λίγο επικίνδυνος.
Παρόλα αυτά συγκρατημένοι και με περίσσεια προσοχή γεμίσαμε αδρεναλίνη και φυσικά μια χούφτα κεράσια τα οποία μάζευαν δεξιά και αριστερά οι αγρότες της περιοχής. Με αυτά και μ’ εκείνα περάσαμε την Φλαμουριά, την Αγία Φωτεινή, το Ροδοχώρι και το Γιαννακοχώρι φτάνοντας στον τελικό προορισμό της ημέρας.
Εκεί μείναμε στον φίλο Αντώνη όπου μας φιλοξένησε και μας ξενάγησε σε πολλά και όμορφα μέρη. Άγιος Νικόλαος και ηρωική πόλη της Νάουσας. Η πόλη του οίνου. Σαν να μην μας έφταναν τα χιλιόμετρα που γράψαμε το πρωί με την μηχανή, είπαμε να πάμε και με το αυτοκίνητο μια βόλτα μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο Σελίου. Η ‘’ξενάγηση’’ αυτή έγινε από τον φίλο Αλέξανδρο, ο οποίος κατά την διάρκεια της διαδρομής μας έλεγε ιστορίες περιπέτειας που έχουν διαδραματιστεί εκεί. Ωραία ανηφορική και με πολλές φουρκέτες διαδρομή.
Από εκεί αποφασίσαμε να πεταχτούμε Βέροια για βόλτα και με την ευκαιρία να τσιμπήσουμε και τίποτα γιατί ο δρόμος μας άνοιξε την όρεξη. Έχοντας πλέον νυχτώσει και με την θερμοκρασία να έχει πέσει και λόγω της βροχής που πετύχαμε στην Βέροια επιστρέψαμε πίσω στην Νάουσα για ύπνο. Είχαμε μία γεμάτη μέρα, με πρωινό ξύπνημα και με αρκετό περπάτημα οπότε ένας καλός ύπνος ήταν απαραίτητος.
Η δεύτερη και τελευταία μέρα της εκδρομής μας ήταν πιο άδεια. Αφού κάναμε πάλι την βόλτα μας στην πόλη, περάσαμε το μεσημέρι με την παρέα, το απόγευμα έπρεπε να ξεκινήσουμε για Κατερίνη.
Ξεκινήσαμε στις 7 ώστε να έχει πέσει λίγο ο ήλιος με σκοπό μέχρι να σουρουπώσει να είμαστε στο σπίτι. Αφού περάσαμε την Βέροια, ακολουθήσαμε την πλέον αγαπημένη διαδρομή που περνάει από το φράγμα του Αλιάκμονα, την Βεργίνα και μέσα από το βουνό καταλήγει στον νομό Πιερίας και την Κατερίνη.
Συνοψίζοντας, όλο το διήμερο είχε ενδιαφέρον. Προσωπικά πήγα για να δω φίλους αλλά με την ευκαιρία έκανα μία μεγάλη βόλτα. Οι διαδρομές που ακολούθησα με διασκέδασαν χωρίς να με κουράσουν. Το Varaderάκι μου συνεπής στρατιώτης σε κάθε ανηφόρα και κατηφόρα. Τα συναισθήματα πολλά για αυτά που είδα και έζησα. Ένα ωραίο διήμερο που θα μου μείνει αξέχαστο.
Τώρα λοιπόν που ήρθε το καλοκαίρι, μεγάλωσε η μέρα κι έφτιαξε ο καιρός (αν και δεν είναι ο ιδανικότερος για ταξίδια), πάρτε την μηχανή σας και την παρέα σας και κάντε μια βόλτα. Δεν χρειάζεται να είναι μεγάλη διοργάνωση για να το ευχαριστηθείς. Αρκούν λίγες ώρες οδήγησης και περιπλάνησης στην φύση για να σου φτιάξουν την εβδομάδα. Καλό καλοκαίρι να έχουμε πάντα με υγεία και ασφάλεια.
Χάρτης διαδρομής: Katerini to Katerini
Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στο παρακάτω κείμενο αφηγούμαι την εξέλιξη της εκδρομής μου με κύριους σταθμούς την Έδεσσα και την Νάουσα. Η διήμερη αυτή εκδρομή πραγματοποιήθηκε παρέα με το Varaderάκι μου στις 14-15 Ιουνίου του 2019.
Ξεκινώντας λοιπόν από την Κατερίνη νωρίς το πρωί της Παρασκευής με την δροσιά, μέσω της περιφερειακής οδού, κατευθυνθήκαμε προς την Αλεξάνδρεια. Τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής δεν είχαν κάποια δυσκολία. Ο δρόμος δεν είχε πολύ κίνηση, ωστόσο τα συνεχόμενα λοφάκια και η θέα προς τον Θερμαϊκό δεν σε άφηναν να βαρεθείς. Φτάνοντας μετά από περίπου 50 χλμ στην Αλεξάνδρεια συνεχίσαμε βορειότερα.
Οι μεγάλες ευθείες ανάμεσα στα χωράφια μας έφεραν στα Γιαννιτσά. Εμείς δεν μπήκαμε στην πόλη καθώς στόχος μας ήταν να φτάσουμε στην Έδεσσα πριν πιάσει η ζέστη. Έτσι λοιπόν στρίψαμε αριστερά ακολουθώντας την εθνική οδό. Ένα ‘’λάθος’’ ας πούμε μας έβγαλε από την εθνική οδό και περάσαμε από τα χωριά καταλήγοντας στην Σκύδρα.
Πριν φτάσουμε εκεί, συγκεκριμένα στο χωριό Καρυώτισσα, σταματήσαμε για μία φωτογραφία με το μαχητικό αεροπλάνο F-5A που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού στην μνήμη ενός πεσόντα αεροπόρου. Από εκεί ακολουθήσαμε τις πινακίδες για Έδεσσα και πλησιάζοντας στην πόλη χαζεύαμε από μακριά τον μεγαλύτερο καταρράκτη των Βαλκανίων.
Αφού ανηφορίσαμε απότομα για να φτάσουμε στο κέντρο της πόλης, κάναμε μια βόλτα στο πάρκο των καταρρακτών, περπατήσαμε και βγήκαμε φωτογραφίες με τα νερά. Αφού φάγαμε κάτι συνεχίσαμε για Νάουσα. Όχι όμως από την σύνηθες διαδρομή. Έχοντας δει στον χάρτη μία διαφορετική, ορεινή και πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή είπαμε να πάμε από εκεί.
Ακολουθήσαμε τις πινακίδες για το χωριό ‘’Μεσημέρι’’. Θεωρώ πως ανταμειφτήκαμε με τον καλύτερο τρόπο καθώς η συνεχόμενες στροφές και τα τοπία που αντικρίσαμε ήταν πανέμορφα. Ομολογώ να πω ότι ο δρόμος σε πολλά σημεία χανόταν, λόγω των βροχών που παρέσυραν χώματα πάνω του και ότι γενικά σε κάποια σημεία ήταν λίγο επικίνδυνος.
Παρόλα αυτά συγκρατημένοι και με περίσσεια προσοχή γεμίσαμε αδρεναλίνη και φυσικά μια χούφτα κεράσια τα οποία μάζευαν δεξιά και αριστερά οι αγρότες της περιοχής. Με αυτά και μ’ εκείνα περάσαμε την Φλαμουριά, την Αγία Φωτεινή, το Ροδοχώρι και το Γιαννακοχώρι φτάνοντας στον τελικό προορισμό της ημέρας.
Εκεί μείναμε στον φίλο Αντώνη όπου μας φιλοξένησε και μας ξενάγησε σε πολλά και όμορφα μέρη. Άγιος Νικόλαος και ηρωική πόλη της Νάουσας. Η πόλη του οίνου. Σαν να μην μας έφταναν τα χιλιόμετρα που γράψαμε το πρωί με την μηχανή, είπαμε να πάμε και με το αυτοκίνητο μια βόλτα μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο Σελίου. Η ‘’ξενάγηση’’ αυτή έγινε από τον φίλο Αλέξανδρο, ο οποίος κατά την διάρκεια της διαδρομής μας έλεγε ιστορίες περιπέτειας που έχουν διαδραματιστεί εκεί. Ωραία ανηφορική και με πολλές φουρκέτες διαδρομή.
Από εκεί αποφασίσαμε να πεταχτούμε Βέροια για βόλτα και με την ευκαιρία να τσιμπήσουμε και τίποτα γιατί ο δρόμος μας άνοιξε την όρεξη. Έχοντας πλέον νυχτώσει και με την θερμοκρασία να έχει πέσει και λόγω της βροχής που πετύχαμε στην Βέροια επιστρέψαμε πίσω στην Νάουσα για ύπνο. Είχαμε μία γεμάτη μέρα, με πρωινό ξύπνημα και με αρκετό περπάτημα οπότε ένας καλός ύπνος ήταν απαραίτητος.
Η δεύτερη και τελευταία μέρα της εκδρομής μας ήταν πιο άδεια. Αφού κάναμε πάλι την βόλτα μας στην πόλη, περάσαμε το μεσημέρι με την παρέα, το απόγευμα έπρεπε να ξεκινήσουμε για Κατερίνη.
Ξεκινήσαμε στις 7 ώστε να έχει πέσει λίγο ο ήλιος με σκοπό μέχρι να σουρουπώσει να είμαστε στο σπίτι. Αφού περάσαμε την Βέροια, ακολουθήσαμε την πλέον αγαπημένη διαδρομή που περνάει από το φράγμα του Αλιάκμονα, την Βεργίνα και μέσα από το βουνό καταλήγει στον νομό Πιερίας και την Κατερίνη.
Συνοψίζοντας, όλο το διήμερο είχε ενδιαφέρον. Προσωπικά πήγα για να δω φίλους αλλά με την ευκαιρία έκανα μία μεγάλη βόλτα. Οι διαδρομές που ακολούθησα με διασκέδασαν χωρίς να με κουράσουν. Το Varaderάκι μου συνεπής στρατιώτης σε κάθε ανηφόρα και κατηφόρα. Τα συναισθήματα πολλά για αυτά που είδα και έζησα. Ένα ωραίο διήμερο που θα μου μείνει αξέχαστο.
Τώρα λοιπόν που ήρθε το καλοκαίρι, μεγάλωσε η μέρα κι έφτιαξε ο καιρός (αν και δεν είναι ο ιδανικότερος για ταξίδια), πάρτε την μηχανή σας και την παρέα σας και κάντε μια βόλτα. Δεν χρειάζεται να είναι μεγάλη διοργάνωση για να το ευχαριστηθείς. Αρκούν λίγες ώρες οδήγησης και περιπλάνησης στην φύση για να σου φτιάξουν την εβδομάδα. Καλό καλοκαίρι να έχουμε πάντα με υγεία και ασφάλεια.
Χάρτης διαδρομής: Katerini to Katerini
Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk