Φεύγω από Ναυπηγείο Ελευσίνας, όλα καλά απολαμβάνω το ψιλόβροχο, αλλά δεν με νοιάζει καθόλου. Έχω φάει τόσο βροχή με την μηχανή, που πλέον το απολαμβάνω
Βγαίνω έξοδο για Καισαριανή και αρχίζω κατεβαίνω αρκετά σιγά, γιατί ξέρω ότι ο δρόμος εκεί, είναι σαν να οδηγάς σε πάγο. Η βροχή μόλις είχε δυναμώσει ελαφρώς από τις ψιχάλες, αλλά ήμουν γύρω στα 100 μέτρα από το σπίτι. Μπορεί να λέω και πολλά.
Ξαφνικά, χωρίς να πατήσω φρένο, αρχίζει να φεύγει από πίσω, σαν να έκανα "κολιά". Το βλέπω να έρχεται, μαζεύω όσο μπορώ, αλλά ο δρόμος εκεί γλυστράει σαν να έχουν ρίξει λάδια.
Σκάω κάτω μερακλής, αφήνω μηχανή να φύγει, ακολουθώ και εγώ από πίσω και περιμένω να δω πότε θα σταματήσω να σέρνομαι
Πρωτόγνωρο συναίσθημα και καθώς σερνόμουν δίχως τελειωμό, σκεφτόμουν πως σκάνε στα moto gp οι άλλοι με 280 και σέρνονται...
Με τα πολλά, δεν έπαθα απολύτως τίποτα ευτυχώς, δεν σκίστηκε ούτε καν το τζιν μου παρόλη την τσουλήθρα στην άσφαλτο.
Τί κατάλαβα μετά από αυτό.
Αυτά. Να είμαστε όλοι καλά, να κάνουμε τις βόλτες μας!
Προσοχή στους δρόμους και ελπίζω κάποτε αυτά τα τζάμια που θεωρούν δρόμους οι δήμοι, να τα φτιάξουν!
Βγαίνω έξοδο για Καισαριανή και αρχίζω κατεβαίνω αρκετά σιγά, γιατί ξέρω ότι ο δρόμος εκεί, είναι σαν να οδηγάς σε πάγο. Η βροχή μόλις είχε δυναμώσει ελαφρώς από τις ψιχάλες, αλλά ήμουν γύρω στα 100 μέτρα από το σπίτι. Μπορεί να λέω και πολλά.
Ξαφνικά, χωρίς να πατήσω φρένο, αρχίζει να φεύγει από πίσω, σαν να έκανα "κολιά". Το βλέπω να έρχεται, μαζεύω όσο μπορώ, αλλά ο δρόμος εκεί γλυστράει σαν να έχουν ρίξει λάδια.
Σκάω κάτω μερακλής, αφήνω μηχανή να φύγει, ακολουθώ και εγώ από πίσω και περιμένω να δω πότε θα σταματήσω να σέρνομαι
Πρωτόγνωρο συναίσθημα και καθώς σερνόμουν δίχως τελειωμό, σκεφτόμουν πως σκάνε στα moto gp οι άλλοι με 280 και σέρνονται...
Με τα πολλά, δεν έπαθα απολύτως τίποτα ευτυχώς, δεν σκίστηκε ούτε καν το τζιν μου παρόλη την τσουλήθρα στην άσφαλτο.
Τί κατάλαβα μετά από αυτό.
- Είχε πει κάποτε κάποιος σε ένα κανάλι u2b που παρακολουθώ, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό χτυπάει καλάμια και παλάμες. Πραγματικά εάν φορούσα τις toucan μου, δεν θα κοπανούσα ούτε και το καλάμι μου.
- Πάντα γάντια στην μηχανή. (Fox Bomber LT Glove Ce). Tα πήρα για καλοκαιρινά αλλά δεν μου πολυαρέσουν γιατί δεν έχουν slider στην μεριά της παλάμης. Επίσης είναι πολύ κοντά.
- Πάντα μπουφάν στην μηχανή. Όταν σερνόμουν, ουσιαστικά ακουμπούσα αγκώνα παλάμη κάτω. Δεν είχε σοβαρή τριβή λόγο βροχής, οπότε δεν έσκισα κάτι , ούτε καν τα γάντια, ούτε λίγο το μπουφάν. (Nordcode Adventure Evo). Οι προστασίες αγκώνα έκαναν πολύ καλή δουλειά και δεν με πονάει καν.
- Το κράνος δεν έπαιξε κανένα ρόλο, αλλά χωρίς αυτό, δεν έχω ανέβει ποτέ να πάω κάπου, ακόμα και όταν ήταν δίπλα.
- Τα κάγκελα του Transalp προστάτευσαν τα πολλά πολλά (στράβωσαν λίγο βέβαια αλλά κλάιν μάιν) και τα κάγκελα από τις βαλίτσες προστάτεψαν τα φλασάκια, εξατμίσεις κτλ.
Αυτά. Να είμαστε όλοι καλά, να κάνουμε τις βόλτες μας!
Προσοχή στους δρόμους και ελπίζω κάποτε αυτά τα τζάμια που θεωρούν δρόμους οι δήμοι, να τα φτιάξουν!