Παναγιώτης Κ.
Μέλος
Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά, πίσω στο μακρινό 1988 που την είδα ζωντανή. Γερμανικά νούμερα, παρκαρισμένη στην 7ης Μεραρχίας, περνούσα με το Τρανσαλπ, την είδα και κόντεψα να πέσω........ Ολοκαίνουργια, γυαλιστερή, στα αγωνιστικά χρώματα του HRC, καθόμουν και την χάζευα ώρα, μου έτρεχαν τα σάλια, αλλά η αγορά της όνειρο θερινής νυκτός. Τον επόμενο χρόνο σταμάτησε η παραγωγή της και ποτέ δεν την απόκτησα........... Έκτοτε πολλά μηχανάκια ήρθαν και έφυγαν (και κάποια ξαναήρθαν) αλλά το εξήμισι έμενε όνειρο. Όνειρο που απλά περίμενε την ώρα του για να γίνει πραγματικότητα..........
Τον περασμένο λοιπόν Οκτώβρη, και μετά από ψάξιμο ενός περίπου χρόνου (όπου βοήθησαν και πολλοί φίλοι βλέποντας και απορρίπτοντας μηχανάκια), ήρθε η ώρα να κατεβεί από το πόστερ στον τοίχο του ονείρου και να πάρει την θέση της στο γκαράζ μου.
Παρά τα εικοσιέξι της χρόνια η κατάστασή της ήταν εξαιρετική στους τομείς που με ενδιέφεραν αλλά έπασχε από έλλειψη φροντίδας. Στοργή & Προδερμ is my middle name............. Απλά λίγο παρασυρθήκαμε και η στοργή δεν ήταν επιφανειακή ενώ το προδέρμ έφτασε μέχρι τα νεφρά............. Ο στόχος είναι να επανέλθει στην αρχική εργοστασιακή του μορφή και να συνεχίσει να χρησιμοποιείται καθημερινά. Το μηχανάκι είναι σε άριστη κατάσταση για την δουλειά αυτή, τουτέστιν είναι ατρακάριστο, ο κινητήρας είναι επίσης άψογος, υπήρχαν όμως αρκετές δουλειές, κυρίως διακοσμητικές, που θα γινόταν σταδιακά.
Την πρώτη κιόλας μέρα ασχολήθηκα με μερικές παρεμβάσεις που έχουν την σπιλώσει:
Κάτι έγινε, δεν συμφωνείτε;
Για την άθλια σέλα μην πείτε κουβέντα, δρομολογήθηκε από τότε η επιστροφή στην αυθεντική.
Συμπλέκτης που πατινάριζε κάποιες στιγμές και αλυσιδογράναζα ήταν τα εύκολα διαπιστώσιμα, ενώ μια προσεκτικότερη ματιά αποκάλυψε και δισκόφρενα στο όριο της αντικατάστασης.
Τον περασμένο λοιπόν Οκτώβρη, και μετά από ψάξιμο ενός περίπου χρόνου (όπου βοήθησαν και πολλοί φίλοι βλέποντας και απορρίπτοντας μηχανάκια), ήρθε η ώρα να κατεβεί από το πόστερ στον τοίχο του ονείρου και να πάρει την θέση της στο γκαράζ μου.
Παρά τα εικοσιέξι της χρόνια η κατάστασή της ήταν εξαιρετική στους τομείς που με ενδιέφεραν αλλά έπασχε από έλλειψη φροντίδας. Στοργή & Προδερμ is my middle name............. Απλά λίγο παρασυρθήκαμε και η στοργή δεν ήταν επιφανειακή ενώ το προδέρμ έφτασε μέχρι τα νεφρά............. Ο στόχος είναι να επανέλθει στην αρχική εργοστασιακή του μορφή και να συνεχίσει να χρησιμοποιείται καθημερινά. Το μηχανάκι είναι σε άριστη κατάσταση για την δουλειά αυτή, τουτέστιν είναι ατρακάριστο, ο κινητήρας είναι επίσης άψογος, υπήρχαν όμως αρκετές δουλειές, κυρίως διακοσμητικές, που θα γινόταν σταδιακά.
Την πρώτη κιόλας μέρα ασχολήθηκα με μερικές παρεμβάσεις που έχουν την σπιλώσει:
- Κινέζικο top-case.......... Έλεος ρε παιδιά, είναι σαν να έχει δίπλα σου την Σκλεναρίκοβα και να την ντύνεις από το παζάρι.......... Και για να τοποθετηθεί η εκπάγλου κάλλονης κινεζιά ετούτη, βιδώθηκε κομμένη σχάρα από Άφρικα 750, επάνω στην (πανέμορφη) original σχάρα........
Κάτι έγινε, δεν συμφωνείτε;
Για την άθλια σέλα μην πείτε κουβέντα, δρομολογήθηκε από τότε η επιστροφή στην αυθεντική.
Συμπλέκτης που πατινάριζε κάποιες στιγμές και αλυσιδογράναζα ήταν τα εύκολα διαπιστώσιμα, ενώ μια προσεκτικότερη ματιά αποκάλυψε και δισκόφρενα στο όριο της αντικατάστασης.