Καλησπέρα σε όλους!
Να γράψω 2 λόγια και γω να ξυπνήσει το νήμα...
Αναρρίχηση: χωρίζεται σε 2 κατηγορίες,
την σπορ αναρρίχηση όπου οι ασφάλειες είναι μόνιμες πάνω στον βράχο, τα λεγόμενα βύσματα και την παραδοσιακή αναρρίχηση όπου οι ασφάλειες δεν είναι μόνιμες, τις τοποθετούμε εμείς όταν κάνουμε μια σχοινιά και τις αφαιρεί ο δεύτερος που ανεβαίνει.
Στην σπορ αναρρίχηση έχουμε μονές και πολλαπλές σχοινιες. Σε μια διαδρομή μονής σχοινιας φτάνεις στο "ρελέ" και κατεβαινεις- σε κατεβάζει ο σχοινοσύντροφος σου. Είναι συνήθως μέχρι 35. Οι πολλαπλές σχοινιες είναι όσο θες!! Σε κάθε ρελέ σκαρφαλώνει ο πρώτος και ανεβάζει τον δεύτερο και ξανά κτλ
Οι διαδρομές στην σπορ αναρρίχηση ανοίγονται είτε από κάτω προς τα πάνω η από πάνω προς τα κάτω. Αναρριχητικά θεωρείται σωστότερο το από κάτω προς τα πάνω γιατί τσεκαρεις τις κινήσεις, που μπορείς να κλιπαρεις ποίο άνετα κτλ και βάζεις ανάλογα ασφάλειες.
Στην trad (παραδοσιακή) αναρρίχηση χρησιμοποιούμε τις ατέλειες του βράχου (ρογμες, διαμπερή, μιτικια κτλ) για να βάλουμε ασφάλειες όπου ο δεύτερος που θα ανέβει τις αφαιρεί. Μπορεί να έχουν σταθερά ρελέ, μπορεί να χρειαστεί να τα φτιάξεις. Αυτές είναι συνήθως διαδρομές πολλαπλών σχοινιών και λέγονται και διαδρομές περιπέτειας. Στο χειμερινό σκαρφάλωμα χρησιμοποιούμε ανάλογο εξοπλισμό με την trad.
Μεγαλύτερη ορθοπλαγια στην Ελλάδα η πλάκα της Γκιώνας με ανάπτυγμα περί τα 1100μ.
Τώρα αναρριχητικά πεδία η Ελλάδα έχει πάρα πολλά. Από τα γνωστότερα είναι Λεωνίδιο, Βαράσοβα, μετέωρα, Λαγκαδά, Όλυμπος. Η Μέκκα της σπορ αναρρίχησης είναι η Κάλυμνος και της χειμερινής τα Βαρδούσια.
Ότι επιπλέον πληροφορία χρειάζεστε και μπορώ να βοηθήσω είμαι στην διάθεση σας!