nikanthi
Μέλος
Απίστευτος! Τελικά όντως είναι η πιο όμορφη εποχή να ταξιδεύεις, σε αυτή την μαγευτική χώρα που ζούμε...
Απολαμβάνοντας Ελλάδα!!
- Thread starter THANOSG
- Ημερομηνία δημιουργίας
THANOSG
Μέλος
Εδώ και καιρό το ψηλότερο βουνό είναι το απωθημένο μου και έχει οριστεί σαν ο επόμενος στόχος. Ο Όλυμπος και η τοποθεσία Καλύβα Χρηστάκη μας γυροφέρνει εδώ και καιρό. Περιμέναμε τα χιόνια να λιώσουν και να καλυτερέψει ο καιρός για να το επισκευτούμε. Χθες λοιπόν ήρθε η ώρα να το επιχειρήσουμε. Τα προγνωστικά του καιρού χαζογελούσαν με την φιλοδοξία μας και ο Όλυμπος από τη γειτονιά μας ήταν κρυμμένος μέσα στα σύννεφα!
Ξεκινάω λοιπόν για το βενζινάδικο και αφού οι πρώτες σταγόνες έγιναν βροχή ξαναπέρασα από το σπίτι να πάρω τα αδιάβροχα!
Δε βαριέσαι και με βροχή καλά θα είναι αφού θα βολτάρουμε και όπου βγεί!!
Λίγο έξω από τη Λάρισα ένα κάδρο με κάνει να βγώ από την εθνική , να μπω σε ένα χωματόδρομο και να απολαύσω την εικόνα!!
αρκετή ώρα μετά αφού συγκεντρώθηκε η παρέα στο δρόμο συνεχίσαμε με ψιλόβροχο και στροφιλίκια μέσα στα βουνά!!
Αφού φτάσαμε στο χωριό Καλύβια οι ντόπιοι μας ενημέρωσαν πως ανάβαση μέχρι την Καλύβα Χρηστάκη δεν έχει μιας και σε μερικά σημεία ακόμη υπάρχει χιόνι, αλλά και πάλι δεν πτοούμαστε και συνεχίζουμε και βλέπουμε!
Ανεβαίνοντας η θέα αρχίζει να αποζημιώνει !!
Μια μέσα στα σύννεφα μία πάνω από αυτά μία κάτω τους , υπήρχε σασπένς , έτσι και αλλιώς τα αδιάβροχα ήδη τα είχαμε φορέσει !!
Η θέα απίστευτη ακόμη και με τα σύννεφα να κόβουν είδαμε μέχρι και τη λίμνη Πολυφύτου στα Σέρβια!! Τελικά φτάσαμε μέχρι 1900μ υψόμετρο μιας και δεν μπορούσαμε να καθυστερήσουμε άλλο και τα σύννεφα που περίμεναν στην επόμενη στροφή δεν λέγαν να μας ανοίξουν το δρόμο! Δεν πειράζει παραμένει στα σχέδια για την επόμενη φορά!!
Πάντα τέτοια λοιπόν!!
Ξεκινάω λοιπόν για το βενζινάδικο και αφού οι πρώτες σταγόνες έγιναν βροχή ξαναπέρασα από το σπίτι να πάρω τα αδιάβροχα!
Δε βαριέσαι και με βροχή καλά θα είναι αφού θα βολτάρουμε και όπου βγεί!!
Λίγο έξω από τη Λάρισα ένα κάδρο με κάνει να βγώ από την εθνική , να μπω σε ένα χωματόδρομο και να απολαύσω την εικόνα!!
αρκετή ώρα μετά αφού συγκεντρώθηκε η παρέα στο δρόμο συνεχίσαμε με ψιλόβροχο και στροφιλίκια μέσα στα βουνά!!
Αφού φτάσαμε στο χωριό Καλύβια οι ντόπιοι μας ενημέρωσαν πως ανάβαση μέχρι την Καλύβα Χρηστάκη δεν έχει μιας και σε μερικά σημεία ακόμη υπάρχει χιόνι, αλλά και πάλι δεν πτοούμαστε και συνεχίζουμε και βλέπουμε!
Ανεβαίνοντας η θέα αρχίζει να αποζημιώνει !!
Μια μέσα στα σύννεφα μία πάνω από αυτά μία κάτω τους , υπήρχε σασπένς , έτσι και αλλιώς τα αδιάβροχα ήδη τα είχαμε φορέσει !!
Η θέα απίστευτη ακόμη και με τα σύννεφα να κόβουν είδαμε μέχρι και τη λίμνη Πολυφύτου στα Σέρβια!! Τελικά φτάσαμε μέχρι 1900μ υψόμετρο μιας και δεν μπορούσαμε να καθυστερήσουμε άλλο και τα σύννεφα που περίμεναν στην επόμενη στροφή δεν λέγαν να μας ανοίξουν το δρόμο! Δεν πειράζει παραμένει στα σχέδια για την επόμενη φορά!!
Πάντα τέτοια λοιπόν!!
Alexmak 125
Μέλος
- Περιοχή
- Αστακος, Αιτωλοακαρνανια
- Όνομα
- Αλεξανδρος
- Μοτό
-
Derbi Senda DRD 125
BMW f800 gs (το προβληματικό)
Πανέμορφη θέα και χρώματα! Μπράβο σας!!
ΗΛΙΑΣ
Μέλος
Η... απέραντη ....ομορφιά !!!
Για να φτάσουν τα 1900.....Τα Καλύβια τα πέρασαν, στα σίγουρα.
Πρέπει να έφτασαν 2-3 χλμ πριν το καταφύγιο.
advφον!!
THANOSG
Μέλος
Προφανώς εννοεί μέχρι την Καλύβα Χρηστάκη ο Φοίνικας, εννοείται πως θα πάω απλά προχθές λόγο ελαστικών και δικάβαλου ήταν δύσκολο να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι οπότε και οι τρεις που συνεχίσαμε δεν το παρατραβήξαμε γιατί θα μας περίμεναν πολλές ώρες! Ήταν και τα σύννεφα στην επόμενη στροφή που δεν θα μας άφηναν να δούμε τίποτα , οπότε θα ξαναπάμε με την πρώτη ευκαιρία σύντομα με καθαρό καιρό να το απολαύσουμε!
THANOSG
Μέλος
Ναι τη θυμάμαι από τη μάζωξη που είχατε κάνει και η αλήθεια είναι οτι από τότε είμαι στη μπρίζα!! τώρα που είδα και την ημερομηνία στη φωτογραφία σκέφτηκα πέρασαν 2 χρόνια κιόλας ρε φίλε !!
Θα γίνει και φέτος βόλτα στον Όλυμπο, αλλά από μια προσέγγιση που έχουμε αφήσει.
Μάλλον τον Οκτώβρη.
advφον!!
THANOSG
Μέλος
Ο Όλυμπος εδώ και χρόνια αποτελούσε ένα στόχο για εξερεύνηση και κάθε φορά που έβλεπα μια χαρακιά να τον κόβει , η οποία αποτελούσε χαραγμένο δρόμο προς την κορυφή του σκεφτόμουν αν ποτέ καταφέρω να τον περάσω και να δω που θα με οδηγήσει!!
Τελικά πριν λίγους μήνες προσπαθήσαμε να τον ανεβούμε . Ήταν Ιούνιος και όλα έδειχναν πως το χιόνι θα είχε εξαφανιστεί και ο δρόμος θα ήταν καθαρός μέχρι την κορυφή του!
Όταν όμως ξεκινάς με ψιλόβροχο από τη Λάρισα και ο Όλυμπος δεν φαίνεται μιας και τα σύννεφα τον έχουν κρύψει ξέρεις πως δεν έχεις ελπίδες και ξεκινάς μόνο και μόνο για την εμπειρία!
Τελικά ανεβήκαμε μέσα από τα σύννεφα μέχρι τα 1800 μ περίπου υψόμετρο απολαμβάνοντας εικόνες μέσα και πάνω από τα σύννεφα ώσπου ο αγγελιοφόρος με το τζίπ που μας συνάντησε μας ειδοποίησε πως από την επόμενη στροφή το χαλάζι μας περιμένει.
Το ψιλόβροχο μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μέρος του σκηνικού που το απολαμβάναμε μιας και τα αδιάβροχα έκαναν τη δουλειά τους και μας επέτρεπαν να χαιρόμαστε εικόνες που για πρώτη φορά αντικρύζαμε με δέος!!
Η πρώτη απόπειρα λοιπόν ήταν απολαυστική ακόμη και αν δεν φτάσαμε στον προορισμό μας!
Περιμέναμε ξανά την ευκαιρία να ανέβουμε το βουνό και να δούμε τι κρύβει από εκείνο το σημείο και μετά .
Έτσι τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου τελικά καταφέραμε και ξεκινήσαμε . Το ραντεβού με το Σωτήρη και το ΚΤΜ του ήταν στο ενδιάμεσο Τρικάλων – Λάρισας. Κατά τις 9,30 συναντηθήκαμε και πρώτη στάση στον Τύρναβο για ένα καφέ , κουβέντα και να δούμε τη διαδρομή που θα ακολουθούσαμε (οργάνωση λέμε!!).
Πριν φύγουμε από τον Τύρναβο εφοδιαστήκαμε με μερικές τυρόπιτες, σάντουιτς και νερό . Όλα έτοιμα και φύγαμε ακολουθώντας μια πανέμορφη διαδρομή με στροφιλίκια και ανάβασεις για να περάσουμε από Συκαμινέα και Κρυόβρυση. Στη συνέχεια πήραμε μια διαφορετική διαδρομή από αυτή που είχαμε ακολουθήσει στην πρώτη απόπειρα (τότε είχαμε πάει από το χωριό Καλύβια και ανηφορίσαμε προς το καταφύγιο Χρηστάκη).
Τώρα λοιπόν πήραμε το δρόμο για Βρυσοπούλες και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μιας και ανακαλύψαμε ένα πανέμορφο δρόμο με πολλά εσάκια να σχηματίζονται λες και βρήκαμε πάρκο αναψυχής για μοτοσυκλετιστές. Και όλα αυτά να συνοδεύονται από απίστευτη θέα . Μπορούσαμε να διακρίνουμε σχεδόν όλο το κομμάτι της διαδρομής που είχαμε κάνει από κάποιο σημείο και ασφαλώς οι στάσεις για φωτογραφίες είχαν αρχίσει!!
Πάνω αριστέρα στη φωτογραφία αχνοφαίνεται η διαδρομή που ακολουθήσαμε!
και εδώ φαίνεται πιο καθαρά και το χωριό Κρυόβρηση!
από αυτό το σημείο μπήκαμε στο χωματόδρομο και ακολουθήσαμε τη διαδρομή που φαίνεται στην πάνω φωτογραφία!
Αφού το απολαύσαμε ήρθε ή ώρα να μπούμε στο χωματόδρομο και να συναντήσουμε την χαρακτηριστική χαρακιά που κόβει τον Όλυμπο και οδηγεί προς τον προορισμό μας.
Τα δυο ΚΤΜ πλέον βρίσκονται στα νερά τους και εμείς χαρούμενοι χοροπηδάμε στη σπασμένη πέτρα που αποτελεί το δρόμο μας!
Ήδη οι εικόνες που βλέπουμε ανηφορίζοντας μοναδικές , ο δρόμος δίπλα στο γκρεμό και η απίστευτη κλίση της πλαγιάς σε αναγκάζουν να είσαι προσεκτικός γιατί αν φύγεις θα βρεθείς τουλάχιστον 500μ παρακάτω σε κομμάτια!
Αφού πλεον είχαμε ανηφορίσει αρκετά ήρθε και η ώρα της τυρόπιτας με θέα τον κάμπο , τα βουνά , το Σαραντάπορο απέναντί μας και τη λίμνη Πολυφύτου να φαίνεται με το ζόρι ανάμεσα στα βουνά μιας και η ατμόσφαιρα δεν ήταν όσο καθαρή θα θέλαμε.
Μαθαίνεις γεωγραφία από πρώτο χέρι βολτάροντας σε τέτοια υψόμετρα μιας και όλα τα έχεις στα πόδια σου.
Τα χωριουδάκια και οι δρόμοι που τα ενώνουν φαίνονται σαν ζωγραφιά και εμείς πάντα να ψάχνουμε την επόμενη διαδρομή χαζεύοντας την εικόνα!
Συνεχίζοντας σε κάθε στροφή μια νέα εικόνα μας έκανε να χαζογελάμε μέσα από τα κράνη νοιώθοντας τυχεροί που είμαστε εκεί να ζούμε την εμπειρία αυτής της εξόρμησης.
Ήδη είχαμε ανέβει αρκετά και πλέον το τοπίο ήταν βραχώδες και άγριο με ένα χαραγμένο χωματόδρομο να δείχνει πως υπάρχει ζωή εδώ πάνω.
Λίγο νωρίτερα είχαμε συναντήσει δυο κοπάδια αλόγων που φυσικά σταματήσαμε να τα χαζέψουμε και να τα φωτογραφίσουμε .
Όλη η διαδρομή μέχρι και την καλύβα Χρηστάκη ήταν μοναδική και ελπίζω να την κάνω αρκετές φορές ακόμη μιας και δεν την χορταίνω με τίποτα!
Πανέμορφες εικόνες όπου και αν κοιτάξεις και πολύ δύσκολο να δεις κάτι αντίστοιχο σε τόσα λίγα χλμ διαδρομής .
Φτάνοντας στο καταφύγιο είδαμε πως υπήρχαν αρκετά αυτοκίνητα και αρκετός κόσμος που ήρθε να διανυκτερεύσει και να κάνει ανάβαση στον Όλυμπο. Πραγματικά χάρηκα που είδα ότι ένα τέτοιο φοβερό μέρος δεν είναι έρημο . Ήδη τα κάρβουνα ήταν έτοιμα και οι παρέες ετοιμάζονταν να πάρουν δύναμη για την ανάβαση που θα έκαναν το επόμενο πρωί.
Τι να κάνουμε και μεις βγάλαμε τα σάντουιτς και τα φάγαμε !Μάλλον επηρρεαστήκαμε από τα ψητά που μυρίζαμε και φάγαμε χωρίς να πεινάμε. Αυτό μας βγήκε ξινό λίγο αργότερα όταν αρχίσαμε το περπάτημα για να ανεβούμε στην κορυφή που βλέπαμε από το καταφύγιο!!
Αφού ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες με την παρέα που θα έμενε το βράδυ στο καταφύγιο συνεχίσαμε λίγο ακόμη με τις μηχανές μέχρι το σημείο που αρχίζει το μονοπάτι. Αφήσαμε τις πανοπλίες μας (μπότες , κράνη, θώρακες κ.α. μαζί με τα ΚΤΜ) , φορέσαμε τα παπούτσια μας και η ανηφόρα με τα πόδια ξεκινά.
Το καταφύγιο βρίσκεται περίπου στα 2450μ υψόμετρο και από το σημείο που βρίσκεται βλέπεις την απότομη πλαγιά και την κορυφογραμμή στην οποία φτάνεις με το μονοπάτι.
Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται η κορυφογραμμή που θα φτάναμε με τα πόδια!!
Τελικά πριν λίγους μήνες προσπαθήσαμε να τον ανεβούμε . Ήταν Ιούνιος και όλα έδειχναν πως το χιόνι θα είχε εξαφανιστεί και ο δρόμος θα ήταν καθαρός μέχρι την κορυφή του!
Όταν όμως ξεκινάς με ψιλόβροχο από τη Λάρισα και ο Όλυμπος δεν φαίνεται μιας και τα σύννεφα τον έχουν κρύψει ξέρεις πως δεν έχεις ελπίδες και ξεκινάς μόνο και μόνο για την εμπειρία!
Τελικά ανεβήκαμε μέσα από τα σύννεφα μέχρι τα 1800 μ περίπου υψόμετρο απολαμβάνοντας εικόνες μέσα και πάνω από τα σύννεφα ώσπου ο αγγελιοφόρος με το τζίπ που μας συνάντησε μας ειδοποίησε πως από την επόμενη στροφή το χαλάζι μας περιμένει.
Το ψιλόβροχο μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μέρος του σκηνικού που το απολαμβάναμε μιας και τα αδιάβροχα έκαναν τη δουλειά τους και μας επέτρεπαν να χαιρόμαστε εικόνες που για πρώτη φορά αντικρύζαμε με δέος!!
Η πρώτη απόπειρα λοιπόν ήταν απολαυστική ακόμη και αν δεν φτάσαμε στον προορισμό μας!
Περιμέναμε ξανά την ευκαιρία να ανέβουμε το βουνό και να δούμε τι κρύβει από εκείνο το σημείο και μετά .
Έτσι τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου τελικά καταφέραμε και ξεκινήσαμε . Το ραντεβού με το Σωτήρη και το ΚΤΜ του ήταν στο ενδιάμεσο Τρικάλων – Λάρισας. Κατά τις 9,30 συναντηθήκαμε και πρώτη στάση στον Τύρναβο για ένα καφέ , κουβέντα και να δούμε τη διαδρομή που θα ακολουθούσαμε (οργάνωση λέμε!!).
Πριν φύγουμε από τον Τύρναβο εφοδιαστήκαμε με μερικές τυρόπιτες, σάντουιτς και νερό . Όλα έτοιμα και φύγαμε ακολουθώντας μια πανέμορφη διαδρομή με στροφιλίκια και ανάβασεις για να περάσουμε από Συκαμινέα και Κρυόβρυση. Στη συνέχεια πήραμε μια διαφορετική διαδρομή από αυτή που είχαμε ακολουθήσει στην πρώτη απόπειρα (τότε είχαμε πάει από το χωριό Καλύβια και ανηφορίσαμε προς το καταφύγιο Χρηστάκη).
Τώρα λοιπόν πήραμε το δρόμο για Βρυσοπούλες και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μιας και ανακαλύψαμε ένα πανέμορφο δρόμο με πολλά εσάκια να σχηματίζονται λες και βρήκαμε πάρκο αναψυχής για μοτοσυκλετιστές. Και όλα αυτά να συνοδεύονται από απίστευτη θέα . Μπορούσαμε να διακρίνουμε σχεδόν όλο το κομμάτι της διαδρομής που είχαμε κάνει από κάποιο σημείο και ασφαλώς οι στάσεις για φωτογραφίες είχαν αρχίσει!!
Πάνω αριστέρα στη φωτογραφία αχνοφαίνεται η διαδρομή που ακολουθήσαμε!
και εδώ φαίνεται πιο καθαρά και το χωριό Κρυόβρηση!
από αυτό το σημείο μπήκαμε στο χωματόδρομο και ακολουθήσαμε τη διαδρομή που φαίνεται στην πάνω φωτογραφία!
Αφού το απολαύσαμε ήρθε ή ώρα να μπούμε στο χωματόδρομο και να συναντήσουμε την χαρακτηριστική χαρακιά που κόβει τον Όλυμπο και οδηγεί προς τον προορισμό μας.
Τα δυο ΚΤΜ πλέον βρίσκονται στα νερά τους και εμείς χαρούμενοι χοροπηδάμε στη σπασμένη πέτρα που αποτελεί το δρόμο μας!
Ήδη οι εικόνες που βλέπουμε ανηφορίζοντας μοναδικές , ο δρόμος δίπλα στο γκρεμό και η απίστευτη κλίση της πλαγιάς σε αναγκάζουν να είσαι προσεκτικός γιατί αν φύγεις θα βρεθείς τουλάχιστον 500μ παρακάτω σε κομμάτια!
Αφού πλεον είχαμε ανηφορίσει αρκετά ήρθε και η ώρα της τυρόπιτας με θέα τον κάμπο , τα βουνά , το Σαραντάπορο απέναντί μας και τη λίμνη Πολυφύτου να φαίνεται με το ζόρι ανάμεσα στα βουνά μιας και η ατμόσφαιρα δεν ήταν όσο καθαρή θα θέλαμε.
Μαθαίνεις γεωγραφία από πρώτο χέρι βολτάροντας σε τέτοια υψόμετρα μιας και όλα τα έχεις στα πόδια σου.
Τα χωριουδάκια και οι δρόμοι που τα ενώνουν φαίνονται σαν ζωγραφιά και εμείς πάντα να ψάχνουμε την επόμενη διαδρομή χαζεύοντας την εικόνα!
Συνεχίζοντας σε κάθε στροφή μια νέα εικόνα μας έκανε να χαζογελάμε μέσα από τα κράνη νοιώθοντας τυχεροί που είμαστε εκεί να ζούμε την εμπειρία αυτής της εξόρμησης.
Ήδη είχαμε ανέβει αρκετά και πλέον το τοπίο ήταν βραχώδες και άγριο με ένα χαραγμένο χωματόδρομο να δείχνει πως υπάρχει ζωή εδώ πάνω.
Λίγο νωρίτερα είχαμε συναντήσει δυο κοπάδια αλόγων που φυσικά σταματήσαμε να τα χαζέψουμε και να τα φωτογραφίσουμε .
Όλη η διαδρομή μέχρι και την καλύβα Χρηστάκη ήταν μοναδική και ελπίζω να την κάνω αρκετές φορές ακόμη μιας και δεν την χορταίνω με τίποτα!
Πανέμορφες εικόνες όπου και αν κοιτάξεις και πολύ δύσκολο να δεις κάτι αντίστοιχο σε τόσα λίγα χλμ διαδρομής .
Φτάνοντας στο καταφύγιο είδαμε πως υπήρχαν αρκετά αυτοκίνητα και αρκετός κόσμος που ήρθε να διανυκτερεύσει και να κάνει ανάβαση στον Όλυμπο. Πραγματικά χάρηκα που είδα ότι ένα τέτοιο φοβερό μέρος δεν είναι έρημο . Ήδη τα κάρβουνα ήταν έτοιμα και οι παρέες ετοιμάζονταν να πάρουν δύναμη για την ανάβαση που θα έκαναν το επόμενο πρωί.
Τι να κάνουμε και μεις βγάλαμε τα σάντουιτς και τα φάγαμε !Μάλλον επηρρεαστήκαμε από τα ψητά που μυρίζαμε και φάγαμε χωρίς να πεινάμε. Αυτό μας βγήκε ξινό λίγο αργότερα όταν αρχίσαμε το περπάτημα για να ανεβούμε στην κορυφή που βλέπαμε από το καταφύγιο!!
Αφού ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες με την παρέα που θα έμενε το βράδυ στο καταφύγιο συνεχίσαμε λίγο ακόμη με τις μηχανές μέχρι το σημείο που αρχίζει το μονοπάτι. Αφήσαμε τις πανοπλίες μας (μπότες , κράνη, θώρακες κ.α. μαζί με τα ΚΤΜ) , φορέσαμε τα παπούτσια μας και η ανηφόρα με τα πόδια ξεκινά.
Το καταφύγιο βρίσκεται περίπου στα 2450μ υψόμετρο και από το σημείο που βρίσκεται βλέπεις την απότομη πλαγιά και την κορυφογραμμή στην οποία φτάνεις με το μονοπάτι.
Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται η κορυφογραμμή που θα φτάναμε με τα πόδια!!
THANOSG
Μέλος
Χρειαστήκαμε περίπου 1,5 ώρα μέχρι να φτάσουμε στην κορυφογραμμή που βλέπαμε από το καταφύγιο. Το μονοπάτι σε αρκετά σημεία έχει πολύ απότομη κλίση και πάντα έχεις θέα προς το καταφύγιο και τη διαδρομή που ακολούθησες. Στην πορεία αρχίσαμε να κουραζόμαστε και συνειδητοποιήσαμε πως πρέπει να είμαστε οι μοναδικοί που ανεβήκαμε χωρίς να έχουμε νερό μαζί μας αφού το αφήσαμε στις μηχανές μαζί με τα υπόλοιπα πράγματά μας!! Γελούσαμε με την κατάντια μας αφού μόνο για ανέκδοτο θα άκουγες πως κάποιοι άρχισαν να ανεβαίνουν τον Όλυμπο χωρίς νερό και συνεχίζαμε την ανάβαση.
Τώρα άρχισε να γίνεται αντιληπτή και η δεύτερη βλακεία που κάναμε και φάγαμε τα σάντουιτς πριν λίγο , αλλά εμείς παρόλα αυτά συνεχίζαμε μέχρι να φτάσουμε στην κορυφογραμμή και να δούμε τι θα δούμε από την άλλη πλευρά του βουνού!
Αφού τελικά φτάσαμε στο στόχο αντικρύσαμε το Αιγαίο , την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου – τον Μύτικα και πίσω μας βλέπαμε το καταφύγιο, τις μηχανές και το νερό που ήταν κάπου μέσα στο σακίδιο!!
Το ταξίδι μέχρι την κορυφή του Ολύμπου και όλα όσα ζήσαμε σε αυτή την εξόρμηση δεν περιγράφονται εύκολα. Η γεύση που σου μένει από όλη αυτή τη διαδρομή υπέροχη. Δεν έχει σημασία αν φτάσεις στα 2800, 2850, 2880μ υψόμετρο αλλά το ταξίδι μέχρι εκεί και οι εικόνες που θα δεις και όσα νοιώσεις και απολαύσεις μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου!!
Ο Όλυμπος είναι ένα στολίδι για τον τόπο μας και προτείνω σε όλους να τον επισκευτούν με ότι μέσο διαθέτουν ή τους αρέσει!! Οι εικόνες που θα αντικρύσουν σίγουρα θα τους μαγέψουν και θα περιμένουν την επόμενη επίσκεψη στο ψηλότερο βουνό μας!!
Αφού μείναμε λίγη ώρα εκεί πάνω χαζεύοντας το τοπίο άρχισε η κατάβαση . Τώρα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα , αν και σε αρκετά σημεία λόγο κλίσης χρειάζεται πολύ προσοχή!
Αφού φτάσαμε στη βάση μας εξαφανίσαμε το ένα μπουκαλάκι νερό που είχε μείνει και άλλο ένα που μας έδωσαν από την παρέα που είχαμε βρει στο καταφύγιο σαν επιβράβευση της βλακείας μας να ανεβοκατέβουμε χωρίς νερό!!
και συνεχίζουμε το περπάτημα!!
εκεί κάτω είναι πια το καταφύγιο!!
Επιτέλους στην κορυφογραμμή και από την άλλη πλευρά η θέα του Αιγαίου!!
στο βάθος ο Μύτικας και η κορυφή του , το αφήνουμε για άλλη φορά!!!
επιστροφή!!!
Ο ήλιος πλέον άρχισε να πέφτει και εμείς επιστρέφαμε αντικρύζοντας για κλείσιμο ένα υπέροχο φεγγάρι πάνω από τα βουνά !! Τελευταίες φωτογραφίες και επιστρέφουμε μετά από μια γεμάτη εικόνες και συναισθήματα εξόρμηση στον Όλυμπο!!
Πάντα τέτοια να έχουμε !!!
Τώρα άρχισε να γίνεται αντιληπτή και η δεύτερη βλακεία που κάναμε και φάγαμε τα σάντουιτς πριν λίγο , αλλά εμείς παρόλα αυτά συνεχίζαμε μέχρι να φτάσουμε στην κορυφογραμμή και να δούμε τι θα δούμε από την άλλη πλευρά του βουνού!
Αφού τελικά φτάσαμε στο στόχο αντικρύσαμε το Αιγαίο , την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου – τον Μύτικα και πίσω μας βλέπαμε το καταφύγιο, τις μηχανές και το νερό που ήταν κάπου μέσα στο σακίδιο!!
Το ταξίδι μέχρι την κορυφή του Ολύμπου και όλα όσα ζήσαμε σε αυτή την εξόρμηση δεν περιγράφονται εύκολα. Η γεύση που σου μένει από όλη αυτή τη διαδρομή υπέροχη. Δεν έχει σημασία αν φτάσεις στα 2800, 2850, 2880μ υψόμετρο αλλά το ταξίδι μέχρι εκεί και οι εικόνες που θα δεις και όσα νοιώσεις και απολαύσεις μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου!!
Ο Όλυμπος είναι ένα στολίδι για τον τόπο μας και προτείνω σε όλους να τον επισκευτούν με ότι μέσο διαθέτουν ή τους αρέσει!! Οι εικόνες που θα αντικρύσουν σίγουρα θα τους μαγέψουν και θα περιμένουν την επόμενη επίσκεψη στο ψηλότερο βουνό μας!!
Αφού μείναμε λίγη ώρα εκεί πάνω χαζεύοντας το τοπίο άρχισε η κατάβαση . Τώρα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα , αν και σε αρκετά σημεία λόγο κλίσης χρειάζεται πολύ προσοχή!
Αφού φτάσαμε στη βάση μας εξαφανίσαμε το ένα μπουκαλάκι νερό που είχε μείνει και άλλο ένα που μας έδωσαν από την παρέα που είχαμε βρει στο καταφύγιο σαν επιβράβευση της βλακείας μας να ανεβοκατέβουμε χωρίς νερό!!
και συνεχίζουμε το περπάτημα!!
εκεί κάτω είναι πια το καταφύγιο!!
Επιτέλους στην κορυφογραμμή και από την άλλη πλευρά η θέα του Αιγαίου!!
στο βάθος ο Μύτικας και η κορυφή του , το αφήνουμε για άλλη φορά!!!
επιστροφή!!!
Ο ήλιος πλέον άρχισε να πέφτει και εμείς επιστρέφαμε αντικρύζοντας για κλείσιμο ένα υπέροχο φεγγάρι πάνω από τα βουνά !! Τελευταίες φωτογραφίες και επιστρέφουμε μετά από μια γεμάτη εικόνες και συναισθήματα εξόρμηση στον Όλυμπο!!
Πάντα τέτοια να έχουμε !!!
ckalfas
Μέλος
Έδωσες ιδέα...
