Από το Μόναχο στην Μπρατισλάβα με ποδήλατο (the story)

[antsoar]

Το χόστελ που είχα κλείσει ήταν πολύ περιποιημένο και σε κεντρικό σημείο.
Τα κρεβάτια ήταν χωρισμένα σε κουτιά που έκλειναν μπροστά με περσίδες δημιουργώντας ένα μικρό ιδιωτικό χώρο. Μέσα είχες και ένα μεγάλο ντουλάπι που κλείδωνε με την κάρτα του δωματίου, πράγμα εξαιρετικά βολικό.

Ο υπάλληλος στη ρεσεψιόν έψαχνε αρκετή ώρα για το δέμα μου με το σάκο αλλά δεν μπορούσε να το βρει. Στο μυαλό μου είχα αρχίσει να φτιάχνω σενάρια για πατέντες με χαρτόκουτα και duct tape για να φορτώσω το ποδήλατο στο αεροπλάνο. Ευτυχώς τελικά βρέθηκε σε μια αποθήκη που το είχαν φυλάξει αρκετές μέρες πριν.

 

[antsoar]

Την άλλη μέρα βγήκα να κάνω τον τουρίστα.
Η Μπρατισλάβα είναι όμορφη πόλη, τουλάχιστον το τουριστικό κέντρο που μπόρεσα εγώ να δω. Επίσης είναι πολύ πιο καθαρή από την Αθήνα αλλά μάλλον δεν έχουμε και πολλούς από κάτω μας σε αυτή τη λίστα.

Κάθισα σε ένα καφέ και χάζευα τον κόσμο να πηγαινοέρχεται. Είχα ολοκληρώσει την διαδρομή και είχα φτάσει στον προορισμό μου, ένιωθα χαρούμενος.
Στο διπλανό τραπέζι άκουσα ελληνικά. Τρεις φοιτητές, δυο από Θεσσαλονίκη και ένας από Αγγλία είχαν έρθει για λίγο διασκέδαση.

 

[antsoar]

Έτοιμος για αναχώρηση

 

[antsoar]

Λένε πως αν ένα ταξίδι έχει πάει καλά, προς το τέλος του επιθυμείς να γυρίσεις πίσω.

Ανυπομονούσα να γυρίσω πίσω στην γυναίκα και τα παιδιά μου. Οι δέκα μέρες απουσίας ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που είχα λείψει ποτέ από κοντά τους.
Όταν έφτασα στην Αθήνα είχαν έρθει στο αεροδρόμιο να μου κάνουν έκπληξη. Στις πρώτες κουβέντες ήταν και η ερώτηση πως ήταν το ταξίδι μου. Η εμπειρία ήταν τόσο συμπυκνωμένη και οι εικόνες τόσες πολλές που το μόνο που κατάφερα να πω ήταν …ωραία …πέρασα ωραία… Ακόμα και μέρες μετά που βρέθηκα με φίλους δεν μπορούσα να βγάλω μια ενιαία διήγηση. Δεν είχε κατασταλάξει ακόμα μέσα μου.


Σήμερα κρατάω σαν πολύτιμο δώρο όλες τις αναμνήσεις, όσες μοιράστηκα και όσες όχι. Ωστόσο αν ήθελα να συνοψίσω την ουσία του ταξιδιού σε μία μόνο εικόνα θα ήταν οι μεγάλες ανεμπόδιστες διαδρομές για χιλιόμετρα ολόκληρα δίπλα στο ποτάμι με εμένα να κάνω πετάλι χαζεύοντας τον μπροστινό τροχό να γυρίζει με μόνη συντροφιά τον αέρα και τους ήχους της φύσης. Αυτή η αίσθηση ελευθερίας είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που θα το σκεφτώ και είναι νομίζω η ουσία όλου του ταξιδιού.




Εύχομαι σύντομα να βγούμε από αυτή την απίστευτη περιπέτεια που ζούμε τον τελευταίο καιρό και να αρχίσουμε να ταξιδεύουμε και πάλι.
Σας ευχαριστώ, και εύχομαι να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα

 

[HAWK_46]

Eυχαριστουμε Αντωνη για το ταξιδι. Και εις ανωτερα.
Απολαυστικος.

 

[barbadinos]

Απλά απολαυστικός...νάσαι πάντα υγιής να (μας) ταξιδεύεις...

 

[XR Maniac]

Τι ωραία βολτα μας πηγές πάλι ρε φίλε.
Μπράβο σου... Να είσαι γερός!!

 

[N-gin76]

Ο σκοπός είναι να υπάρχει κάπου ωραία καθαρογραμμένο για όποιον θέλει να το διαβάσει.
Για όποιον έχει παρακολουθήσει το πρώτο θρεντ θα βρει κάποια σημεία κοινά. Αλλά ως μια ενιαία διήγηση με αρχή μέση και τέλος βγάζει περισσότερο νόημα.
Ακριβώς για αυτό δεν θα με πείραζε αν κριθεί σκόπιμο να "κουρευτεί" το αρχικό θρεντ.

Ελπίζω να σας ταξιδέψει......

Αντώνη καταφερες το σκοπό σου.
Μπράβο.
Ενιαία διήγηση, που είμαι σίγουρος όποιος την διάβασε τον ταξίδεψε.
Απλά..... respect!

 

[Phoenix]

ευγε
με τα παντα πας παντου!!!!!

 

[dimprio]

Αλλο ενα ταξιδι νοερα πηγαμε μεσα απο την αφηγηση σου!Μπραβο για το θαρρος κ την επιμονη σου να το φερεις εις περας!

 

[jliordos]

Respect σε τέτοιους ταξιδιώτες !!

 

[amyroukai]

80 χιλιόμετρα την ημέρα.
20 χιλιόμετρα "χάσιμο".

Και είμαι σε φάση "ποιός πάει 6 χιλιόμετρα πήγαινε/έλα με το ποδήλατο σουπερμάρκετ"

Η ανθρώπινη πλευρά του ποδηλατικού, εξίσου ενδιαφέρουσα με το ταξίδι. Και στα επόμενα!

 

[HAWK_46]

Οι μικρες λεπτομέρειες δείχνουν το ποσο εχουμε το φευγιό μεσα μας και που κανουν ενα ονειρο πραγματικοτητα.
Ακομα θυμαμαι απο το πρωτο ταξιδι του Αντωνη τι ειχε γραψει...

Την στιγμή που έκλεισα τα αεροπορικά εισιτήρια δεν θα την ξεχάσω ποτέ!
.............
Εκείνη ακριβώς την στιγμή συνειδητοποίησα ότι το πρώτο μου μεγάλο οδοιπορικό γίνετε, επιτέλους γεγονός. Ποιος θα το έλεγε ότι θα γινόταν με ποδήλατο.
Αλήθεια, τώρα που είπα ποδήλατο, κάπου πρέπει να έχω ένα. Το είχα αγοράσει καινούργιο πριν 2,5 χρόνια, αλλά μετά τον πρώτο ενθουσιασμό, έχει μείνει ακίνητο στο γκαράζ τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Θα πρέπει να κατέβω να δω τι κάνει.

:l2:

 

[antsoar]

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια, πολύ χαίρομαι που σας ταξίδεψε.

80 χιλιόμετρα την ημέρα.
20 χιλιόμετρα "χάσιμο".

Και είμαι σε φάση "ποιός πάει 6 χιλιόμετρα πήγαινε/έλα με το ποδήλατο σουπερμάρκετ"

Η ανθρώπινη πλευρά του ποδηλατικού, εξίσου ενδιαφέρουσα με το ταξίδι. Και στα επόμενα!

Η αλήθεια είναι ότι από τα 20 χιλιόμετρα του χασίματος τα 10 έγιναν μονοκοπανιά και ήταν αποτέλεσμα... πολιτισμικών διαφορών.

Και εξηγούμαι, κάποια στιγμή φτάνω σε ένα σημείο όπου το ποδηλατικό μονοπάτι χωρίζεται σε τρεις παράλληλους δρόμους. Στην μέση ο δρόμος "τρέχει" πάνω σε ένα υπερυψωμένο ανάχωμα περίπου 2μέτρα ύψος και έχει δεξιά και αριστερά φαρδύ αρδευτικό κανάλι. Αυτό είναι άσφαλτος. Στις απέναντι πλευρές και στα δυο κανάλια "τρέχει" παράλληλα χαλικόδρομος. Ο δρόμος μπροστά κλεισμένος με κορδέλα και πινακίδα για έργα.
Λέω εγώ τώρα, "που να πηγαίνω με το φορτωμένο ποδήλατο στο χαλικόδρομο, τι έργα να είναι που να μην μπορέσω να περάσω κάπως το ποδήλατο"
Μπαίνω στον υπερυψωμένο δρόμο στην μέση από τα δυο κανάλια και ξεκινάω να κάνω πετάλι. Και πηγαίνω και πηγαίνω, ψυχή πουθενά, τσουλάω στη φλαταδούρα και χαζεύω τη φύση. Κάποια στιγμή αφού έχω κάνει σχεδόν 5 χιλιόμετρα χωρίς να συναντήσω τίποτα αρχίζω να βλέπω στο βάθος της ευθείας ένα κίτρινο αντικείμενο. Όσο πλησίαζα τόσο το κίτρινο αντικείμενο μεγάλωνε όταν έφτασα κοντά το κίτρινο αντικείμενο είχε γίνει ένα ωραίο μεγάλο Caterpillar που έφραζε τελείως τον δρόμο. Πίσω από το Caterpillar εργάτες έστρωναν φρέσκια άσφαλτο . Δηλαδή ποιος συντηρεί ποδηλατόδρομο στο πουθενά με φρέσκια άσφαλτο! Μα τι λαός είναι αυτός!!!
Περιττό να πω ότι γυρίζοντας πίσω ξανά τα 5 χιλιόμετρα ανακάλυψα πολλές θεότητες που δεν ήξερα ότι υπάρχουν

 

[N-gin76]

Οι μικρες λεπτομέρειες δείχνουν το ποσο εχουμε το φευγιό μεσα μας και που κανουν ενα ονειρο πραγματικοτητα.
Ακομα θυμαμαι απο το πρωτο ταξιδι του Αντωνη τι ειχε γραψει...

Την στιγμή που έκλεισα τα αεροπορικά εισιτήρια δεν θα την ξεχάσω ποτέ!
.............
Εκείνη ακριβώς την στιγμή συνειδητοποίησα ότι το πρώτο μου μεγάλο οδοιπορικό γίνετε, επιτέλους γεγονός. Ποιος θα το έλεγε ότι θα γινόταν με ποδήλατο.
Αλήθεια, τώρα που είπα ποδήλατο, κάπου πρέπει να έχω ένα. Το είχα αγοράσει καινούργιο πριν 2,5 χρόνια, αλλά μετά τον πρώτο ενθουσιασμό, έχει μείνει ακίνητο στο γκαράζ τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Θα πρέπει να κατέβω να δω τι κάνει.

:l2:

Είναι οι στιγμές αυτές που "σφραγίζουν" επίσημα ότι ζεις πια το όνειρο. Διαφορετικές στιγμές για τον καθένα αλλά με κοινό παρονομαστή.
Είτε είναι το κλείσιμο εισητηρίων, είτε το κούμπωμα της 1ης στο σασμάν, είτε η πρώτη πετάλια, απο'κει και πέρα μονόδρομος, δεν υπάρχει γυριζμός,.......... ζεις το όνειρο._

 

[RIGGER]

Ποσο ζηλευα τον παραλληλο ποδηλατοδρομο με τον δρομο που οδηγουσε απο την Μπρατισλάβα στην Βιεννη. Ποσο εντυπωση μου έκαναν τα εκατονταδες ποδηλατα που τον διεσχιζαν καθημερινά!
Τρομερο το ταξιδι σου Αντωνη.

 

[STF]

Πολύ ωραία αφήγηση Αντώνη. Κρίμα τελικά που δεν συναντηθήκαμε σε αυτό το ταξίδι.
Τώρα που το τελείωσες μπορώ να στο γράψω χωρίς να σε διακόψω, δε ξέρω αν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού το πήρες χαμπάρι αλλά η σέλα σου είναι τρύπια.

 

[antsoar]

Πολύ ωραία αφήγηση Αντώνη. Κρίμα τελικά που δεν συναντηθήκαμε σε αυτό το ταξίδι.
Τώρα που το τελείωσες μπορώ να στο γράψω χωρίς να σε διακόψω, δε ξέρω αν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού το πήρες χαμπάρι αλλά η σέλα σου είναι τρύπια.

Άστα Στέφανε, μετά από μερικές ώρες στη σέλα καταλαμβάνεις ότι δεν είναι όσο τρύπια θα έπρεπε
Χωρίς πλάκα, δίχως ποδηλατικά εσώρουχα δεν βγάζεις ούτε ώρα όποια σέλα και να έχεις

 

[STF]

Άστα Στέφανε, μετά από μερικές ώρες στη σέλα καταλαμβάνεις ότι δεν είναι όσο τρύπια θα έπρεπε
Χωρίς πλάκα, δίχως ποδηλατικά εσώρουχα δεν βγάζεις ούτε ώρα όποια σέλα και να έχεις

Γιαυτό μια σέλα που μου ταίριαξε... πούλησα το ποδήλατο αλλά όχι τη σέλα.

 

[XR Maniac]

Προστατευουμε και τον προστατη....βεβαιως βεβαιως .
Εγω χρησιμοποιω ποδηλατικο εσωρουχο και στην μηχανη, οσο προστυχο και να ακουγεται!