Αρκούδα από τα Σταν

christof40

Μέλος
Όνομα
χριστοφορος
Μοτό
cbr r1 gsxr το γνωστο ninja
Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ έμεινε πίσω για να μαζέψει ότι έπεσε ,όταν τον χάσαμε από τους καθρέφτες , σταματήσαμε και οι δυο και περιμέναμε μέχρι να έρθει , ήταν πίσω μας περίπου 1-2 km και έως ένα σημείο τον βλέπαμε , μόλις χάσαμε οπτική επαφή μετά την διασταύρωση , ακινητοποιηθηκαμε


Επίσης για τον πρόλογο θα πω ότι όταν κάποιος δεν αντέχει την ζέστη , δεν ξεκινάει να πάει καλοκαίρι στην κεντρική Ασία αλλά πάει στην Νορβηγία .
Για μένα δεν αποτελεί καν δικαιολογία .

στο πρωτο κωστα τα εχεις μπερδεψει λιγο , τα λες λαθος,γιατι σας βρηκα μετα απο τουλαχιστον μιση ωρα πηγαινοντας ταπα για να σας βρω.
στο δευτερο ολοι ξερατε,εσεις και οσοι με γνωριζουν,οτι εχω προβλημα με την ζεστη (προβλημα υγειας και οχι οτι δεν την γουσταρω) και γι αυτο + το οικονομικο
μου που δεν ηταν σε καλη κατασταση σας ειχα εκφρασει την αποφαση μου μερικους μηνες πριν το ταξιδι οτι δεν μπορω να ερθω στο ταξιδι.
η επιμονη ομως του πολυ καλου μου φιλου παντελη να ερθω με εκανε να κανω την υπερβαση και ναρθω.

υ.γ ο ανθρωπος ειναι πολυ ευκολο να κανει λαθος,το δυσκολο ειναι να συνχωρει τα λαθη των αλλων;)
 
Τελευταία επεξεργασία:

onroad

Superhero
Περιοχή
7th continent traveler
Όνομα
κωνσταντινος δε γκρειτ
Μοτό
1200 / 2012
στο πρωτο κωστα τα εχεις μπερδεψει λιγο , τα λες λαθος,γιατι σας βρηκα μετα απο τουλαχιστον μιση ωρα πηγαινοντας ταπα για να σας βρω.
Πάντα υπάρχουν 3 αλήθειες , η αλήθεια μου , η αλήθεια σου και η αλήθεια .
 
Τελευταία επεξεργασία:

ilai

Μέλος
Όνομα
HΛΙΑΣ
Μοτό
.
Πάντα υπάρχουν 3 αλήθειες , η αλήθεια μου , η αλήθεια σου και η αλήθεια .
Η ''τρίτη'' είναι πάντα κάπου στη μέση!!! Κάνατε ένα ωραίο αλλά δύσκολο ταξίδι. Θα ήταν σχεδόν αδύνατον να μην υπήρχαν κάποια λάθη και εντάσεις. Πραγματικά όμως όπως γίνεται η περιγραφή του συγκεκριμένου ταξιδιού( με τα λάθη , τις εντάσεις κτλ) όπως είπε και ο Παντελής πιο πάνω βοηθάει πολύ τους μελλοντικούς ταξιδευτές που θα θελήσουν τα πάνε στα μέρη αυτά και θα ξέρουν καλύτερα τι πρέπει να προσέξουν πολύ.
 

manosxlv

Μέλος
Περιοχή
ΡΟΔΟΣ / ΟΙΚΙΑ ΤΥΡΝΑΒΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
Όνομα
ΜΑΝΟΣ
Μοτό
YAMAHA TENERE 700
Σε ενα δυσκολο ταξιδι παντα θα υπαρχουν εντασεις μεσα στην παρεα αλλα δεν πρεπει να εκφραζονται μεσα στο φορουμ,αλλα συζητιουνται στην παρεα και μονο. Προσωπικη μου αποψη παντα.
Κρατηστε τα ωραια και θα τα θυμαστε για παντα.
 

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Εδώ με τον αδερφό σου πας ένα διήμερο και μπορεί να τσακωθεις, πόσο μάλλον 4 άτομα που δεν είναι ούτε καν όλοι φίλοι μεταξύ τους σε ταξίδι 1 μήνα και....
Κι εμείς τα 4 παιδιά που πήγαμε Νορβηγία είχαμε αρκετές φορές εντάσεις συν ότι μια φορά παθαμε το ίδιο (απλά ήμασταν 2-2), κάπου χαθηκαμε και βρεθήκαμε μετά από κάποια χλμ. Θα μου πεις σίγουρα η Νορβηγία δεν είναι Ασία που οι συνθήκες είναι πιο δύσκολες, συμφωνώ, αλλά η κούραση και τα νεύρα μετά από τόσα χλμ σου βγαίνουν όπου και να σαι...
Εγώ απλά τους είχα πει ένα πράγμα...ότι και να γίνει να το αφήνουμε πίσω γρήγορα, λάθη κάνουμε όλοι, και όλοι κάπου είμαστε λιγάκι εγωιστες με βάση και τα βιωματα μας.
Γυρίσαμε και τα θυμόμαστε όλα αυτά γελώντας...άλλωστε κι απ αυτό μαθαίνεις πράγματα και γίνεσαι δυνατότερος.
Τέλος συμφωνώ που το αναφέρετε για να ξέρουν κάποιοι πως να αντιμετωπίσουν κάποια παρόμοια θέματα η έστω να είναι υποψιασμενοι, καλύτερα βέβαια θα ήταν να είχατε συμφωνήσει από πριν πως θα το γράφατε

Καλή συνέχεια στο υπέροχο ταξιδιωτικό σας! :)
 
Τελευταία επεξεργασία:

stavrouliasp

Μέλος
Όνομα
Παντελής
Μοτό
DR800S
Σε ενα δυσκολο ταξιδι παντα θα υπαρχουν εντασεις μεσα στην παρεα αλλα δεν πρεπει να εκφραζονται μεσα στο φορουμ,αλλα συζητιουνται στην παρεα και μονο. Προσωπικη μου αποψη παντα.
Κρατηστε τα ωραια και θα τα θυμαστε για παντα.
Σεβαστή και κατανοητή απόλυτα η άποψή σου. Απλά θέλω να τονίσω ότι, μετά από συζήτηση μεταξύ μας, καταλήξαμε στο ότι και αυτή η πλευρά του ταξιδιού πρέπει να αναδειχθεί προς γνώση και συμμόρφωση μελλοντικών ταξιδευτών (και νομίζω ότι έστω και με τον τρόπο αυτό το πετυχαίνουμε κάπως).
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Σε ενα δυσκολο ταξιδι παντα θα υπαρχουν εντασεις μεσα στην παρεα αλλα δεν πρεπει να εκφραζονται μεσα στο φορουμ,αλλα συζητιουνται στην παρεα και μονο. Προσωπικη μου αποψη παντα.
Κρατηστε τα ωραια και θα τα θυμαστε για παντα.
Εχω διαφορετικη αποψη για αυτο που αναφερεις Μανο...
Η περιγραφη ενος ταξιδιου ειναι πληροφοριες γαι τα παντα και γεγονοτα που θα κανουν ολους εμας καλυτερους!
Η αλληλεγγυη και η βοηθεια σε ολες τις συνθηκες ειναι κατι αδιαπραγματευτο σε ολες τις βολτες ....ποσο μαλλον σε μια τετοια ταξιδαρα!
Μας διαβαζουν νεοι και πρεπει να δινουμε το παραδειγμα....
 
Τελευταία επεξεργασία:

stavrouliasp

Μέλος
Όνομα
Παντελής
Μοτό
DR800S
Εχω διαφορετικη αποψη για αυτο που αναφερεις Μανο...
Η περιγραφη ενος ταξιδιου ειναι πληροφοριες γαι τα παντα και γεγονοτα που θα κανουν ολουςε εμας καλυτερους!
Η αλλυλεγγυη και η βοηθεια σε ολες τις συνθηκες ειναι κατι αδιαπραγματευτο σε ολες τις βολτες ....ποσο μαλλον σε μια τετοια ταξιδαρα!
Μας διαβαζουν νεοι και πρεπει να δινουμε το παραδειγμα....
Αυτό.

Πάμε παρακάτω όμως με το ταξιδιωτικό καλύτερα...
 

Aldebaran

Πορτοκαλί μέλος.
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
KTM 690 Enduro '08
Voge SR4 Max
Παίρνω αφορμή το "διάλειμμα" και λέω στα γρήγορα τούτο, που είναι πολύ σημαντικό και το έχω δει σε πολύ λίγες βόλτες.

UHF παίδες....αλλιώς walkie talkie. Ο πλοηγός με τον ουραγό. Βοηθάει όταν δεν πιάνουν τα κινητά, η εμβέλιά τους είναι αρκετά καλή, οι μπαταρίες τους κρατάνε πολυ και γενικά είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν. Η επικοινωνία πλοηγού - σκούπας πρέπει πάντοτε να είναι εφικτή.

Σόρρυ για το σπαμ, αλλά θεώρησα καλό να αναφερθεί.
 

christof40

Μέλος
Όνομα
χριστοφορος
Μοτό
cbr r1 gsxr το γνωστο ninja
Η αλλυλεγγυη και η βοηθεια σε ολες τις συνθηκες ειναι κατι αδιαπραγματευτο σε ολες τις βολτες ....ποσο μαλλον σε μια τετοια ταξιδαρα!
Μας διαβαζουν νεοι και πρεπει να δινουμε το παραδειγμα....[/quote]

δεν ειπε κανεις το αντιθετο κωστα,εννοειται η αλλυλεγγυη και η βοηθεια,απλα ο παντελης το αναφερει οτι και στους πιο εμπειρους και συνηδητοποιημενους
αναβατες μπορει να γινει το λαθος,οπως εγινε και σε μας...ειπαμε ουδεις αλανθαστος και εμεις οπως παντα ειμαστε κολοφαρδοι και δεν μας ετυχε η <στραβη>
εγω π.χ αμα βρισκομουν στην θεση του onroad δεν νομιζω να την εβγαζα καθαρη
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
δεν ειπε κανεις το αντιθετο κωστα,εννοειται η αλλυλεγγυη και η βοηθεια,απλα ο παντελης το αναφερει οτι και στους πιο εμπειρους και συνηδητοποιημενους
αναβατες μπορει να γινει το λαθος,οπως εγινε και σε μας...ειπαμε ουδεις αλανθαστος και εμεις οπως παντα ειμαστε κολοφαρδοι και δεν μας ετυχε η <στραβη>
εγω π.χ αμα βρισκομουν στην θεση του onroad δεν νομιζω να την εβγαζα καθαρη



Στον Μανο απαντησα......που κατα καποιο τροπο ειπε οτι δεν πρεπει να αναφερομαστε και στα ασχημα ενος ταξιδιου!
Οσο ζουμε μαθαινουμε και οσο μαθαινουμε γινομαστε καλυτεροι!

Παμε παρακατω στην περιγραφη της ταξιδαρας σας τωρα!
 

manosxlv

Μέλος
Περιοχή
ΡΟΔΟΣ / ΟΙΚΙΑ ΤΥΡΝΑΒΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
Όνομα
ΜΑΝΟΣ
Μοτό
YAMAHA TENERE 700
Ωραια η συζητηση εχει ενδιαφερον προτεινω να συνεχιστει η ταξιδαρα
Και να κανουμε ενα νημα πως εχουμε αντιμετωπισει τις στραβες και τα αναποδα σε ενα adventure ταξιδι και πως ενεργησαμε....
 

XLGeorge

Μέλος
Όνομα
George
Μοτό
αργά τζαμπανέζικα
Οπως εγραψε ηδη ο Παντελης, σε καθε πολυημερο ταξιδι αλλα ειδικα σε ενα τετοιο δυσκολο ταξιδι σε αφιλοξενες περιοχες ειναι σημαντικο να αποφευχθουν δυσκολες καταστασεις που πολλες φορες εχουν τη ριζα τους στις διαφορετικες ταξιδιωτικες προτιμησεις και συνηθειες των μελων της παρεας. Αφηνοντας εξω τον παραγοντα κοστος, καθως εκει αναγκαστικα θα πρεπει να παρθει υπ’οψη ο “μικροτερος κοινος παρoνομαστης”, υπαρχουν ενα σωρο αλλες διαφορετικες προτιμησεις απο τους συνταξιδευτες που μπορει να δημιουργησουν τριβες. Συμπληρωνοντας τον Παντελη, για παραδειγμα, ξεκιναμε απο τα χαραματα για να φτασουμε σχετικα νωρις ή ξεκιναμε πιο αργα με μεγαλυτερη ανεση και φτανουμε αργοτερα? Οταν φτανουμε στο καταλυμα της μερας σε καποιο ενδιαφερον μερος/πολη, μενουμε εκει και παραγγελνουμε καποιο takeaway ή βγαινουμε εξω για να παμε σε καποιο τοπικο μαγαζι, να δουμε την τοπικη κουλτουρα και ναρθουμε σε επαφη με τους ντοπιους? Οταν περναμε απο καποια περιοχη που αξιζει φωτογραφιση, ποιος δινει το προσταγμα για σταματημα? Που κοβουμε ρυθμο για να απολαυσουμε το τοπιο και που παμε γρηγορα για να βγαλουμε χιλιομετρα? Βαζουμε πρωτα την απολαυση του ταξιδιου και των χωρων που περναμε/βλεπουμε ή κυριως την διεκπεραιωση στοχων? Αυτα και αλλα πολλα μπορει να οδηγησουν σε διαφωνιες, ειδικα σε πολυημερο μακρινο και πιεσμενο ταξιδι, και δεν ειναι τυχαιο που συμβαινουν σχεδον παντα σε τετοια ταξιδια.

Οπως για παραδειγμα το πρωι της τεταρτης μερας στη Γεωργια, οπου τις τρεις πρωτες μερες ειχαμε διασχισει Τουρκια και Γεωργια οδηγωντας σχεδον χωρις σταματημο απο νωρις το πρωι (“σαν κυνηγημενοι”) - βεβαια αυτο ητανε σε ενα βαθμο απαραιτητο για να βγουνε τα χιλιομετρα. Εκεινη την ημερα λοιπον ειχαμε να κανουμε μονο 300χμ μεχρι το Grozsny, αλλα και να περασουμε τα δυσκολα συνορα της Ρωσιας που θα παιρνανε 2-3 ωρες. Εγω θα προτιμουσα να φυγουμε πιο αργα με την ανεση μας και να απολαυσουμε περισοτερο το υπεροχο σαλε στο οποιο μειναμε με την υπεροχη θεα του Καυκασου, τα παιδια θελανε να φυγουμε παλι σχετικα νωρις. Μετα απο σχετικη “διαφωνια”, εμεινα πισω και ανεβηκα μονος μου το ψηλοτερο κομματι του military road σταματωντας συχνα για φωτο (που ητανε και οι πρωτες που εβγαλα στο ταξιδι, την τεταρτη μερα!), αλλα τελικα εφτασα πρωτος στα συνορα καθως τα παιδια κανανε μεγαλη σταση στο μνημειο του military road το οποιο εγω ουτε καν ειδα. Επισης το θεμα με το σπασιμο της ομαδας την δεκατη μερα του ταξιδιου στο δρομο για την Μπουχαρα ειχε σε ενα βαθμο να κανει με τις διαφορετικες προτιμησεις μελων της ομαδας σχετικα με φωτογραφιση, δειτε στη συνεχεια.

Πως αποφευγονται λοιπον τετοιες καταστασεις? Ιδανικα, με το να εχουν τα μελη της ομαδας τις ιδιες ταξιδιωτικες συνηθειες, ειδικα σε τετοια μεγαλα ταξιδια – βεβαια αυτο ειναι ευκολο να το πει κανεις αλλα πολυ πιο δυσκολο να γινει. Επισης να εχουν συμμετασχει ολοι στην οργανωση του ταξιδιου και να εχουν βαλει τις απαιτησεις τους στο τραπεζι ωστε να υπαρχει ενας κοινος σχεδιασμος, πχ σχετικα με το ποσο σφιχτη θα ειναι η καθε μερα, με το που και ποτε θα υπαρχουν στασεις, το πρωτοκολλο για τις φωτο και αλλα πολλα. Κατι αλλο επισης σημαντικο ειναι να εχουν συνταξιδεψει μαζι σε παρομοιο στυλ με το επερχομενο ταξιδι (πχ ενα 2-3ημερο σε Ελλαδα ή Βαλκανια δεν ειναι με τιποτα το ιδιο με ενα ταξιδι σε Ασια/Αφρικη). Επισης ο πλοηγος/οργανωτης ειναι μελος-κλειδι και τα υπολοιπα μελη θα πρεπει να ξαναχουν ταξιδεψει μαζι του μ’αυτον σαν πλοηγο και να ξερουν πως οργανωνει το καθε ταξιδι. Επειδη παντως ολα αυτα ειναι δυσκολα, σε τετοια πολυημερα ταξιδια υπαρχουν σχεδον παντα εντασεις και οπως γραψανε και καποιοι συμφορουμιτες πιο πανω, αυτο ειναι αναποφευκτο αλλα κραταμε τα ωραια απο καθε ταξιδι (που ειναι η μεγαλη πλειοψηφια) και προχωραμε.


Ας ερθουμε λοιπον στη δυσκολη δεκατη μερα του ταξιδιου οπου θα πηγαιναμε απο τη Χιβα στη Μπουχαρα, μια διαδρομη 450 χιλιομετρων σε αφιλοξενο περιβαλον. Η διαδρομη αρχισε με ατελειωτες ασφαλτινες ευθειες στην στεπα/ερημο οπως στις παρακατω φωτο.







Αλλα σε καποια φαση το τοπιο απεκτησε ενδιαφερον, με υπολειματα λιμνων και καποια υποψια πρασινου λογω νερου. Σε καποια σταση λοιπον συζητησαμε να πανε μπροστα πιο χαλαρα οι Παντελης και Χριστοφορος ωστε να μπορουμε ο Κωστας κι’εγω να σταματαμε για φωτο και να τους βρουμε παρακατω αργοτερα. Περασα λοιπον καπου τον Κωστα που φωτογραφιζε στην ακρη του δρομου, πιο κατω σταματησα εγω για φωτο και με περασε αυτος, κ.ο.κ.




Ο Κωστας εφτασε σε καποια φαση τα παιδια και ειπε οτι θαμπαινε στην ερημο για φωτο αλλα εγω δεν τοξερα αυτο γιατι ειμουνα πισω. Οταν τελειωσα λοιπον με τις δικες μου φωτο, αρχισα να παω πιο σβελτα για να φτασω τους μπροστινους. Περιμενα να φτασω καπου τον Κωστα αλλα δεν τον εβλεπα πουθενα μπροστα μου. Αρχισα να σκεφτομαι “τι στο διαλο εγινε, που ειναι τα παιδια?” :rolleyes: και μετα απο κανενα τεταρτο που δεν εβλεπα κανεναν στο βαθος του οριζοντα, καρυδωσα το γκαζι πηγαινοντας ψιλο-ταπα – ο δρομος ητανε αλλου ασφαλτος και αλλου χωμα. Πηγαινα ετσι για σχεδον μια ωρα και σκεφτομουνα “τουλαχιστο ξερω το ονομα του ξενοδοχειου στη Μπουχαρα αλλα να δω πως θα το βρω χωρις GPS” οταν και εφτασα τα παιδια – αλλα ο Κωστας πουθενα! o_O Εκει μου ειπανε οτι ειχε πει οτι θαμπαινε στην ερημο για φωτο και ητανε φανερο οτι ειχαμε θεμα o_O o_O Σταματησαμε σχεδον αμεσως μετα στο πρωτο πανδοχειο που βρεθηκε κοντα στο δρομο μετα απο παρα πολλα χιλιομετρα οπου δεν υπηρχε απολυτως τιποτα.

Εκει εγινε το δευτερο λαθος, εκανε αφορητη ζεστη - ο Χριστοφορος ηταβε κοκκινος σαν πατζαρι (κυριολεκτικα) και υπεφερε - και αντι ν’αφησουμε τα μηχανακια στην ακρη του δρομου και να περπατησουμε τα 150 μετρα μεχρι το πανδοχειο, πηγαμε με τα μηχανακια εκει. Τα οποια και παλι φαινοτανε απο το δρομο αλλα αν καποιος περναγε με θολωμενο μυαλο, μπορει και να μην ταβλεπε. Ηπιαμε λοιπον ενα τσαϊ και περιμεναμε 20-25 λεπτα μηπως φανει ο Κωστας. Αλλα καθως ο Κωστας δεν φαινοτανε, του Παντελη του μπηκε η ιδεα οτι πιθανα περασε, δεν ειδε τα μηχανακια και δεν τον ειδαμε κι’εμεις – οποτε αποφασισε να φυγει πρωτος. Ο Χριστοφορος κι’εγω μειναμε πισω να περιμενουμε, αλλα μετα απο κανενα 10λεπτο αποφασισαμε να φυγουμε κι’εμεις. Εκει εφυγε πρωτος ο Χριστοφορος και τουπα να παει χαλαρα καθως εγω θα περιμενα ακομη κανενα πενταλεπτο μηπως φανει ο Κωστας.

Οταν βγηκα στο δρομο, περιμενα να δω τον Χριστοφορο (ή τη σκονη του καθως ητανε χωμα) στο βαθος του οριζοντα αλλα τιποτα! o_O Αμαν, τι εγινε παλι, καρυδι το γκαζι, αυτη τη φορα παιρνοντας ρισκα σε δρομο που ειχε διαφορα χαλασματα οπου δεν ητανε να πεσει κανεις με 100χμω. Εφτασα τον Χριστοφορο μετα απο πολυ ωρα και οι δυο μαζι τον Παντελη αργοτερα, εχοντας κανει πια 250+χμ απο το σημειο που βγαζαμε τις φωτο με τον Κωστα το μεσημερι. Σταματησαμε λοιπον σε ενα βενζιναδικο το οποιο, οπως παντου στο Ουζμπεκισταν, δεν ειχε βενζινη εκτος και αν του ελεγες να πληρωσεις 40-50% παραπανω, και περιμεναμε εκει. Εγω ειχα αρχισει πια να φοβαμαι οτι ειχε πλακωσει το μηχανακι τον Κωστα καπου στην ερημο και δεν μπορουσε να απεγκλωβιστει :eek: (μουχει συμβει καποτε μονος μου στο βουνο και με απεγλωβισανε μετα απο 4 ωρες). Ενω λοιπον ειμαστε ετοιμοι να κανουμε 250χμ πηγαινοντας πισω να τον ψαξουμε, προς ανακουφιση ολων εμφανιστηκε ο Κωστας :ok: :ok:

Η επομενη φωτο ειναι που βαζουμε βενζινη στη μαυρη διπλα/πισω απο το βενζιναδικο.




Στη συγκεκριμενη συγκυρια πηγανε αρκετα πραγματα στραβα, εκανα καποια γενικα σχολια πιο πανω για το πως συμβαινουν τετοιες καταστασεις. Και αν συμβουν ομως, και ειδικα σπασιμο της ομαδας / χασιμο καποιου μελους, νομιζω οτι υπαρχουν λυσεις. Ειναι πολυ σημαντικο να εχει κανεις εφεδρικο κινητο μαζι του ωστε να μη μεινει ποτε χωρις συνδεση σε τετοιο ταξιδι. Με την προϋποθεση βεβαια να υπαρχει σημα, και εκει που ειμαστε διπλα σε κυρια οδικη αρτηρια υπηρχε, οποτε ενα τηλεφωνημα στα υπολοιπα μελη της ομαδας θα ητανε αρκετο για να δωσει σημα για το τι εχει παει στραβα. Εχει συμβει αρκετες φορες να αποκοπει/χαθει μελος της ομαδας σε χωματαδες, και το κινητο εδωσε τη λυση. Επισης ειναι πολυ σημαντικο να εχει το καθε μελος της ομαδας το δικο του GPS (και χαρτη φυσικα) ωστε να μπορει να κινηθει αυτονομα αν χαθει απο τους υπολοιπους. Και να υπαρχει παντα plan B για το τι ακριβως κανουμε αν κατι τετοιο συμβει πχ πιο ειναι το επομενο regrouping point. Πολλα μπορουνε να πανε στραβα σε τετοια ταξιδια και η καλυτερη δυνατη προετοιμασια και γνωση πιθανων τετοιων περιπτωσεων συντελει στην αποφυγη ή επανόρθωσή τους και την απροσκοπτη συνεχεια του ταξιδιου.


Το εξαιρετικο ξενοδοχειο μας στη Μπουχαρα ητανε ακριβως στο κεντρο της πολης, αυτο το μνημειο ητανε ακριβως απεναντι - φωτο το βραδυ, εχοντας φτασει ανακουφισμενοι μετα την περιπετεια της ημερας.

 
Τελευταία επεξεργασία:

XLGeorge

Μέλος
Όνομα
George
Μοτό
αργά τζαμπανέζικα
Την επομενη μερα μειναμε και απολαυσαμε την πολυ ομορφη Μπουχαρα, η πρωτη φωτο ειναι παρμενη απο την πορτα του ξενοδοχειου - πιο κεντρο στη Μπουχαρα δε γινοτανε!




Τραπεζακια εξω διπλα σε μνημεια φοβερης αρχιτεκτονικης ομορφιας.




Εκει που το χαλανε λιγο ειναι με τα νεον, αλλα χαλαλι.







Δυστυχως δεν μπορουμε να παρουμε κατι να κουβαλησουμε στις μοτο για μερικες χιλιαδες χιλιομετρα :D




Τα υπολοιπα μελη της ομαδας μπροστα σε καποιο αλλο μνημειο με πολλη λεπτομερεια.




Και εκεινη η εκπληκτικη πλατεια με τα μνημεια στα χρωματα του σουρουπου.










 

XLGeorge

Μέλος
Όνομα
George
Μοτό
αργά τζαμπανέζικα
Η επομενη μερα, 12η του ταξιδιου, ειχε μονο 280χμ σχετικα ευκολα χιλιομετρα απο τη Μπουχαρα στη Σαμαρκανδη, οπου φτασαμε σχετικα νωρις εχοντας μιση μερα και πλεον για να δουμε κι'αυτη την πολυ ωραια ιστορικη πολη.

Στο δρομο σε καποια σταση συναντησαμε μια ντοπια οικογενεια που ειχε επισης σταματησει και ο τυπος ηθελε σωνει και καλα να φωτογραφηθει μαζι μας.




Η Σαμαρκανδη ειναι μαζι με τη Μπουχαρα απο τις πιο παλιες πολεις τις Ασιας και σταση στο δρομο του Μεταξιου μεταξυ Κινας και Μεσογειου. Ο Μεγας Αλεξανδρος κυριευσε την πολη το 329πχ και διεδωσε τον αρχαιο-ελληνικο πολιτισμο στην πολη και την κεντρικη Ασια, η δε πολη ητανε γνωστη στα Ελληνικα ως Μαρακάνδη. Το κεντρο της παλιας πολης ειναι εκπληκτικο, με χαρακτηριστικο μνημειο το Registan το οποιο ητανε το κεντρο της αρχαιας πολης.










Και εδω το καταπληκτικο Registan. Στη δευτερη φωτο με μια οικογενεια ντοπιων επισκεπτων που θελανε να φωτογραφηθουν μαζι μας.




 
Τελευταία επεξεργασία:

stavrouliasp

Μέλος
Όνομα
Παντελής
Μοτό
DR800S
Το επόμενο τμήμα του ταξιδιού περιλάμβανε το Τατζικιστάν. Τη χώρα σταθμό, κατά την άποψή μου, αυτού του ταξιδιού και μια οδηγική νιρβάνα για τους λάτρεις της άγριας φύσης και του βουνού.



Με το που μπήκαμε στο Τατζικιστάν καταλάβαμε ότι δεν θα περνούσαμε καλά στην χώρα αυτή (και βασικά στην επόμενη) με την αστυνομία. Μέχρι τώρα μας είχαν σταματήσει μόνο μια φορά στο Καζακστάν και αυτό χωρίς να ζητήσουν «μπαξίσι». Από εδώ και πέρα όμως το σκηνικό θα άλλαζε.

Σχεδόν με το που περάσαμε τα σύνορα μας σταμάτησε (όλους μαζί) τροχαίος για δήθεν υπερβολική ταχύτητα και άρχισε να μας πιέζει. Οκ, πηγαίναμε παραπάνω αλλά όχι τίποτα δραματικό. Με τα πολλά και αφού κλασσικά κάναμε τους κινέζους, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, μας άφησε. Δεν άργησε όμως να έρθει να έρθει η δεύτερη φορά, όπου σταμάτησαν τον Χριστόφορο, πάλι για υπέρβαση ορίου ταχύτητας.

Είχαμε συνεννοηθεί, όταν τσιμπάει κάποιον μεμονωμένο η αστυνομία, οι υπόλοιποι να φεύγουν και να σταματάνε λίγο πιο κάτω. Από τη στιγμή που τις περισσότερες φορές οι αστυνομικοί θέλουν απλά λάδωμα, αυτό έχει το νόημα να μην μας παίρνουν λάδωμα για 4 άτομα αλλά για 1 που συνήθως είναι μικρότερο. Στη συνέχεια μεταξύ μας μοιραζόμασταν το πρόστιμο. Η μέθοδος αυτή είχε δουλέψει ικανοποιητικά στο παρελθόν και δούλεψε και τώρα.

Λάδωμα λοιπόν 30€ και συνεχίζουμε.

Πολύ γρήγορα περάσαμε την Αλεξάνδρεια την Εσχάτη, σημερινή Χουτζάντ στο πιο βορειοανατολικό άκρο που έφτασε ο Μέγας Αλέξανδρος (εκεί που σύμφωνα με τον Λιακόπουλο πήγε για να κλείσει τις πύλες της κοίλης γης).

 

stavrouliasp

Μέλος
Όνομα
Παντελής
Μοτό
DR800S
Η συνέχεια θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα μια που ο δρόμος για πρώτη φορά μετά από τον Καύκασο θα ανηφόριζε χαρίζοντας μοναδικές εικόνες.





Στην άκρη του δρόμου σε όλη σχεδόν την χώρα συναντάει κανείς πιτσιρίκια που πουλάνε καρπούζια και λοιπά καλοκαιρινά φρούτα. Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν για σύντομη στάση και ανεφοδιασμό σε απαραίτητα υγρά και βιταμίνες. Δεδομένο θεωρείται ότι κανονικό φαγητό δεν παίζει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Κάτι τέτοιο θα βαρύνει και θα νυστάξει σίγουρα όποιον ταξιδεύει, συν ότι θα του αφαιρέσει κάποιες από τις ώρες με φως που είναι απαραίτητες για την οδήγηση.



Και κάποια υποτυπώδη χωριά που συναντούσαμε, καλά όμως καμουφλαρισμένα…



Θα διασχίζαμε τον φημισμένο Μ34 με υψόμετρα πάνω από τα 3300μ. Μέχρι το 2006 ο δρόμος αυτός ήταν πάρα πολύ δύσκολο να τον περάσει κάποιος γιατί αποτελούνταν από ορισμένα πολύ απόκρημνα σημεία. Ακόμη και οι Τατζίκοι τις περισσότερες φορές αναγκάζονταν να περάσουν μέσω Ουζμπεκιστάν προκειμένου να μετακινηθούν ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες τους πόλεις (το Ντουσάνμπε και το Χουτζαντ). Αυτό βέβαια ήταν πολύ προβληματικό δεδομένων και των κατά διαστήματα κακών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Από το 2006 και έπειτα όμως ξεκίνησε να φτιάχνεται το τούνελ Anzob, μήκους 5κμ, το οποίο παρακάμπτει το πιο επικίνδυνο κομμάτι της διαδρομής.






Το τούνελ αυτό πραγματοποιήθηκε κατά κύριο λόγο με έξοδα της Κίνας αφού ουσιαστικά εξυπηρετεί και τα δικά τους εμπορικά συμφέροντα στην μεταφορά των κινέζικων προϊόντων προς την Δύση. Η ιστορία λοιπόν στο σημείο αυτό επαναλαμβάνεται μόνο που πλέον δεν έχουμε τον δρόμο του μεταξιού αλλά τον δρόμο των κινέζικων ηλεκτρονικών γκατζετς. Βέβαια, από το 2006 έμεινε ημιτελές (και άκρως επικίνδυνο γιαυτό απέκτησε και το προσωνύμιο "τούνελ του θανάτου") και μόλις το 2015 ολοκληρώθηκε αλλά ακόμη και σήμερα πολλές φορές πλημυρίζει στέλνοντας την κυκλοφορία ξανά από γύρω γύρω.
 
Τελευταία επεξεργασία:

stavrouliasp

Μέλος
Όνομα
Παντελής
Μοτό
DR800S
O M34 απλά καταπληκτικός. Όποιος φτάσει μέχρι εκεί δεν πρέπει με τίποτα να τον χάσει..











Από φαράγγια άλλο τίποτα. Η χαρά του παιδιού λοιπόν..







Και ίσως η πρώτη βροχή μετά από δύο εβδομάδες ταξιδιού..



Τελικά καταφέραμε να φτάσουμε στο Ντουσάνμπε, την πρωτεύουσα του Τατζικιστάν, αργά το βράδυ. Από ώρα είχε σκοτεινιάσει κάτι που σε όλο το ταξίδι προσπαθούσαμε να αποφύγουμε. Οδήγηση το βράδυ σε άγνωστα μέρη, με κακό δρόμο και εχθρική πολλές φορές οδήγηση από τους άλλους οδηγούς, δεν είναι και ότι καλύτερο αλλά μερικές φορές απλά δεν μπορείς να το αποφύγεις. Μακάρι να είχαμε ακόμη μια ημέρα να τριγυρίσουμε στην πόλη η οποία από τη διάσχισή της φάνηκε πολύ εντυπωσιακή. Δυστυχώς όμως το πρόγραμμα ήταν πολύ φορτωμένο και ο χρόνος όπως πάντα λίγος..



Ψάξιμο για χόστελ και διανυκτέρευση στο ικανοποιητικό Yeti Hostel (http://www.yetihostel.com) με κλειστό πάρκινγκ για τις μηχανές. Εκεί γνωρίσαμε και έναν Ρουμάνο με xr που έκανε την αντίθετη διαδρομή από εμάς και είχε ήδη περάσει τον Μ41, οπότε αντλήσαμε αρκετές πληροφορίες. Γενικά τα χόστελ ενδείκνυνται για τέτοιου είδους ταξίδια γιατί γνωρίζεις ανθρώπους από όλο τον κόσμο και ανταλλάσσεις έγκυρες πληροφορίες και εντυπώσεις. Στη συνέχεια συνάλλαγμα (από ΑΤΜ πάντα), φαί σε μια πιτσαρία (για κάτι όσο πιο ακίνδυνο γίνεται) και γρήγορα στο δωμάτιο για ξεκούραση..
 
Τελευταία επεξεργασία:
Top Bottom