Χάρηκα που η ιδέα μου για μια βόλτα παρακίνησε τόσο κόσμο και ήταν αιτία να βρεθούμε να οδηγήσουμε σε μέρη απίστευτης ομορφιάς και να γνωρίσουμε κόσμο που μέχρι πρότινος ήταν απλά ένα nickname στην οθόνη.
Τελικά σε αυτήν τη βόλτα χώρεσαν όλοι. Και αυτοί που θέλαν να φάνε τα χιλιόμετρα με το κουτάλι και να λιώσουν στη σέλα, και αυτοί που θέλαν να θαυμάσουν την φύση, και αυτοί που θέλαν να πάνε μόνοι τους με τον δικό τους ρυθμό, και αυτοί που θέλανε να υπάρχει πάντα κάποιος μπροστά να δίνει ρυθμό και να τους απαλλάσσει από το άγχος της πλοήγησης.
Πλουραλισμός!
Όλοι μαζί ήμασταν μόνο στο βενζινάδικο στην εκκίνηση, άντε και στο Ροποτό για λίγο. Από εκεί και μετά, άλλοτε από συνεννόηση και άλλοτε τυχαία δημιουργήθηκαν μικρές ομάδες όπου μάλιστα συχνά άλλαζαν και σύνθεση κατά την διάρκεια της ημέρας! Αρχίζω να συνηθίζω αυτό το αναρχοαυτόνομο του φόρουμ
Για τα μέρη τι να πω, άφησα πολλά υπόλοιπα εκεί πάνω, αλλά νομίζω πως όσες φορές και να πας πάντα θα μένει πολύ ζουμί ακόμα!
thenos χάρηκα για την γνωριμία μετά από τόσο καιρό που τα λέμε μόνο απ' το πληκτρολόγιο. Να χαίρεσαι το παλικάρι σου και να ξέρεις σας ζήλεψα λίγο και μου μπήκαν ιδέες να ξεκινήσω και τον δικό μου.
Μίλησα με πολύ κόσμο και αν και δεν το συνηθίζω έχω συγκρατήσει αρκετά nickname και ονόματα αλλά μέσα στον χαμό ήταν και άτομα που δεν καταφέραμε να αλλάξουμε δυο κουβέντες. Όπως το ζευγάρι που είχαν έρθει δικάβαλοι και κατάλαβα ποιοι είναι μόνο όταν καβάλησαν για να φύγουν. Επίσης το βράδυ μόλις φτάσαμε στην Βοβούσα ο
North_explorer με ρώταγε πληροφορίες για την διαδρομή και εγώ από την κούραση είχα ξεχάσει και το όνομα μου. Πρέπει να απαντούσα σαν μεθυσμένος. Φίλε δεν είναι αυτό το κανονικό μου, συνήθως δεν ρετάρω, όχι τόσο πολύ τουλάχιστον
Σχετικά με την διαδρομή Μέτσοβο - Βοβούσα. Από τον καταρράκτη και μετά ήμασταν μια παρέα οι
Aldebaran barbadinos FeatherBrain Jeronimo Διαμαντής strofakias amyroukai .
Όλος ο προγραμματισμός της υπόλοιπης μέρας είχε να κάνει με το πως θα κάνουμε την διαδρομή για το καταφύγιο με φως. Τι χάρτες, τι gps, τι αζιμούθια, μιλάμε για επιστημονική προσέγγιση.
Εννοείτε ότι τελικά το κάναμε μέσα στην μαύρη νύχτα
.
Εκεί μπήκε μπροστά ο αμπαλελε και έδωσε λύση. Ενώ ήμασταν όλοι κουρασμένοι άνοιγε δρόμο με ωραίο ρυθμό και ακολουθούσαμε όλοι στη ρόδα. Δεν ξέρω πως έβλεπε πέτρες, λακκούβες, χώματα στις στροφές, κομμάτια δρόμου που λείπανε, αλλά τα πέρναγε όλα αέρα! Αν ήταν μέρα και βλέπαμε την κατάσταση του δρόμου μάλλον θα πηγαίναμε πιο αργά
Οι μόνοι που δεν ακολούθησαν ήταν ο
amyroukai λόγω καλλιτεχνικής αναζήτησης και ο
Jeronimo γιατί χάθηκε.
Από τις πιο απολαυστικές στιγμές το βράδυ στο καταφύγιο, με ωραία παρέα, γέλια και διηγήσεις από τις εμπειρίες της ημέρας μαζί με ωραίο φαγητό και μπύρες. Όπως πρέπει δηλαδή να κλείνει κάθε οδηγική ημέρα.
Την επόμενη μέρα, και υπό τον φόβο της βροχής που τελικά μάλλον δεν συνάντησε κανείς, δημιουργήθηκαν νέα γκρούπ με διαφορετικές επιλογές για την διαδρομή της Κυριακής όπου είχε και την επιστροφή μέσα.
βρέθηκα με
amyroukai και
barbadinos να κάνουμε μια διαδρομή που μας έφτασε Μετέωρα και Καλαμπάκα για καφέ και επιστροφή. Θυμήθηκα ότι ο δρόμος από Γρεβενά προς Καλαμπάκα έχει αρκετό ενδιαφέρον και ίσως θα έπρεπε να είναι το μέτρο για το πως να φτιάχνονται οι μικροί επαρχιακοί σε όλη την χώρα.
Τους ευχαριστώ για την παρέα στην βαρετή εθνική και στις δυο κατευθύνσεις και να πω ότι πράγματι το cruise control σε ανοικτό αυτοκινητόδρομο με ήπια κίνηση είναι ωραία πολυτέλεια. Όταν ρυθμίζαμε ίδια ταχύτητα με τον Γιάννη ήταν λες και οι μηχανές ήταν δεμένες με σκοινί
Τέλος να πω ότι τι τιγράκι όσο πάει το αγαπάω και περισσότερο. Για την φάση που είμαι και για αυτά που θέλω να κάνω τώρα είναι το τέλειο μηχανάκι. Σε αυτό το τερέν ήταν στο στοιχείο του, στριφτερό ελαφρύ με δύναμη εκεί που πρέπει.
Μετρημένη κατανάλωση στο σύνολο της βόλτας 5,47Lt/100km
Καλούς δρόμους σε όλους και σύντομα να ξαναβρεθούμε
