Markas
Μέλος
Αστερούσια Καταδρομική
(3/1/2016)
.
Αστερούσια Καταδρομική
- Thread starter Markas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Markas
Μέλος
Αυτά αποφασίζονται στο ξαφνικό. Απόγευμα Σαββάτου τόπαμε, Κυριακή πρωί ξεκινήσαμε. Όχι πολύ πρωί, ένας από τους δύο μας ξενύχτησε την περασμένη και δεν έπαιρνε τα πόδια του, σχεδόν 11 ξεκινήσαμε!
Άσφαλτο τα πρώτα χλμ με πρώτη στάση στο ανέβασμα στα Αστερούσια. Με ασυννέφιαστο ουρανό ξεκινήσαμε από το Ηράκλειο αλλά εδώ στα νότια πολλές φορές (ειδικά όταν φυσάει νοτιάς) έχει εντελώς διαφορετικό κλίμα. Ψιχάλες και έντονη συννεφιά λοιπόν κατά τόπους.
Άσφαλτο τα πρώτα χλμ με πρώτη στάση στο ανέβασμα στα Αστερούσια. Με ασυννέφιαστο ουρανό ξεκινήσαμε από το Ηράκλειο αλλά εδώ στα νότια πολλές φορές (ειδικά όταν φυσάει νοτιάς) έχει εντελώς διαφορετικό κλίμα. Ψιχάλες και έντονη συννεφιά λοιπόν κατά τόπους.
Markas
Μέλος
Παίρνουμε αρχικά τον ασφάλτινο δρόμο για Τρεις Εκκλησιές. Γιατί, ναι, άσφαλτος είναι πλέον ο δρόμος στο πρώτο τμήμα από Παράνυμφους ενώ το υπόλοιπο δουλεύεται σιγά σιγά με τα συνεργεία διαμόρφωσης του δρόμου να υπάρχουν και να εργάζονται επί τόπου. Αυτή είναι μάλλον η μοίρα κάθε όμορφου δρόμου.
Πάντως, αυτή η θέα στο Λιβυκό Πέλαγος…
Πάντα συναρπαστική, πάντα κόντρα στον ήλιο, κάτι τελείως διαφορετικό από όταν αντικρίζεις το Κρητικό Πέλαγος στον βορρά.
Πάντως, αυτή η θέα στο Λιβυκό Πέλαγος…
Πάντα συναρπαστική, πάντα κόντρα στον ήλιο, κάτι τελείως διαφορετικό από όταν αντικρίζεις το Κρητικό Πέλαγος στον βορρά.
Τελευταία επεξεργασία:
Markas
Μέλος
Επόμενη στάση στον καταρράκτη του Αμπά. Ακόμα περιμένω τη μέρα που θα πάω και θα τρέχει έντονα το νερό. Όταν ρίχνει βροχές, εγώ δεν μπορώ και όταν και μπορώ δεν τρέχει το νερό. Δυστυχώς, ούτε αυτή τη φορά μας έκανε τη χάρη μιας και φέτος ειδικά υπήρξαν ελάχιστες βροχές. Η θέα πάντως από εδώ πάνω προς τον οικισμό των τριών Εκκλησιών είναι μαγευτική!
Αυτός ο βράχος αριστερά, ωραίος ε; Μου θυμίζει αυτούς τους τεράστιους και πανύψηλους βράχους που θαυμάζουμε σε φωτογραφίες όσων πάνε Νορβηγία.
Ευκαιρία και για εμένα να με βγάλει ο Παύλος μία φωτογραφία.
Από αυτό μάλιστα το σημείο έχεις και την καλύτερη οπτική του καταρράκτη. Να είχε και πολύ νερό…
Αυτός ο βράχος αριστερά, ωραίος ε; Μου θυμίζει αυτούς τους τεράστιους και πανύψηλους βράχους που θαυμάζουμε σε φωτογραφίες όσων πάνε Νορβηγία.
Ευκαιρία και για εμένα να με βγάλει ο Παύλος μία φωτογραφία.
Από αυτό μάλιστα το σημείο έχεις και την καλύτερη οπτική του καταρράκτη. Να είχε και πολύ νερό…
Markas
Μέλος
Τα σύννεφα πυκνώνουν και εμείς χωνόμαστε σε αυτά με δυτική κατεύθυνση. Σταυροδρόμι που οδηγεί Παρανύμφους ανατολικά, Μονή Κουδουμάνότια νότια, Στέρνες και στον κάμπο της Μεσαράς βόρεια και δυτικά προς Καπετανιανά.
( Η φωτογραφία κοιτάζει νότια)
Τα σκόρπια χιόνια μας συντροφεύουν από τα 700+ μέτρα εδώ και αρκετή ώρα. Είμαστε πλέον στα 1000+ και ανεβαίνουμε, οπότε όσο πάει και πυκνώνουν. Δε δείχνουν πάντως απειλητικά.
( Η φωτογραφία κοιτάζει νότια)
Τα σκόρπια χιόνια μας συντροφεύουν από τα 700+ μέτρα εδώ και αρκετή ώρα. Είμαστε πλέον στα 1000+ και ανεβαίνουμε, οπότε όσο πάει και πυκνώνουν. Δε δείχνουν πάντως απειλητικά.
Τελευταία επεξεργασία:
Markas
Μέλος
Ξεφεύγουμε από τον κεντρικό χωματόδρομο, παρακάμπτουμε μία μπάρα, προχωράμε στα τυφλά, εν τέλει βρίσκουμε το αδιέξοδο που σταματάει στην αρχή του μονοπατιού της κορυφής του όρους Κόφινα. Αν δεν είχα ξανάρθει, δεν υπήρχε περίπτωση να το βρω στην ομίχλη. Κανονικά πάντως, η μυτερή κορυφή δεσπόζει στην περιοχή, αδύνατον να σου ξεφύγει!
Το μονοπάτι είναι απότομο και αρκετά επικίνδυνο υπό αυτές τις συνθήκες, αν δεν είχε αυτά τα πολύ βολικά και όμορφα ξύλινα κάγκελα, καινούργια προσθήκη σε σχέση με την τελευταία ανάβασή μου.
Τα οποία όμως λίγο πριν φτάσουμε στην κορυφή, σταματάνε. Κακώς, γιατί έχει ακόμα μερικά δύσκολα κομμάτια.
Υπάρχουν βέβαια πινακίδες και βαμμένα βέλη στον βράχο για να σε καθοδηγούν αλλά η ανάβαση σε βρεγμένους βράχους με μπότες είναι μία μάλλον δυσάρεστη εμπειρία.
Ο Παύλος απέχει από το τελευταίο κομμάτι, δεν ήταν είπαμε και στα καλύτερά του, εγώ συνέχισα. Ήλπιζα να υπάρξει κάποια τρύπα, έστω και στιγμιαία στα σύννεφα για να μοιραστώ μαζί σας τη μεγαλειώδη θέα από εδώ πάνω προς όλο το νότιο παραλιακό μέτωπο, δυστυχώς όμως παραμένω μέσα στα σύννεφα. Χιόνια; Μόνο σε κοιλότητες προστατευμένες από τον θερμό νοτιά και βόρεια του βουνού, όπως ερχόμασταν. Εδώ και από τη νότια πλευρά, τίποτα.
Πάντως έναν μικρό χιονάνθρωπο τον έφτιαξα στην κορυφή.
Συμβουλή!
Αν ποτέ ανεβείτε εδώ πάνω, βάλτε σημάδι στο σημείο που κάνατε το τελευταίο σκαρφάλωμα πριν το «τραπέζι» της κορυφής. Αν όχι, ίσως δυσκολευτείτε να το ξαναβρείτε!
Εγώ που την είχα πατήσει μία φορά, το βρήκα (σχετικά) εύκολα, παρά την ομίχλη.
Στο τέλος θέλει σκαρφάλωμα, δεν έχει ούτε κάγκελο, ούτε σκάλες, δεν ενδείκνυται για υψοφοβικούς!
Το μονοπάτι είναι απότομο και αρκετά επικίνδυνο υπό αυτές τις συνθήκες, αν δεν είχε αυτά τα πολύ βολικά και όμορφα ξύλινα κάγκελα, καινούργια προσθήκη σε σχέση με την τελευταία ανάβασή μου.
Τα οποία όμως λίγο πριν φτάσουμε στην κορυφή, σταματάνε. Κακώς, γιατί έχει ακόμα μερικά δύσκολα κομμάτια.
Υπάρχουν βέβαια πινακίδες και βαμμένα βέλη στον βράχο για να σε καθοδηγούν αλλά η ανάβαση σε βρεγμένους βράχους με μπότες είναι μία μάλλον δυσάρεστη εμπειρία.
Ο Παύλος απέχει από το τελευταίο κομμάτι, δεν ήταν είπαμε και στα καλύτερά του, εγώ συνέχισα. Ήλπιζα να υπάρξει κάποια τρύπα, έστω και στιγμιαία στα σύννεφα για να μοιραστώ μαζί σας τη μεγαλειώδη θέα από εδώ πάνω προς όλο το νότιο παραλιακό μέτωπο, δυστυχώς όμως παραμένω μέσα στα σύννεφα. Χιόνια; Μόνο σε κοιλότητες προστατευμένες από τον θερμό νοτιά και βόρεια του βουνού, όπως ερχόμασταν. Εδώ και από τη νότια πλευρά, τίποτα.
Πάντως έναν μικρό χιονάνθρωπο τον έφτιαξα στην κορυφή.
Συμβουλή!
Αν ποτέ ανεβείτε εδώ πάνω, βάλτε σημάδι στο σημείο που κάνατε το τελευταίο σκαρφάλωμα πριν το «τραπέζι» της κορυφής. Αν όχι, ίσως δυσκολευτείτε να το ξαναβρείτε!
Εγώ που την είχα πατήσει μία φορά, το βρήκα (σχετικά) εύκολα, παρά την ομίχλη.
Στο τέλος θέλει σκαρφάλωμα, δεν έχει ούτε κάγκελο, ούτε σκάλες, δεν ενδείκνυται για υψοφοβικούς!
Markas
Μέλος
Κατέβασμα μέχρι τον κυρίως χωματόδρομο, από τις λίγες στιγμές που ξαναβρεθήκαμε επιτέλους κάτω από τα σύννεφα.
Σταδιακά κατεβαίνουμε όμως υψόμετρο και μένουμε πλέον οριστικά κάτω από τα σύννεφα αφήνοντας μας να απολαύσουμε τη διαδρομή. Τα παιχνιδιαρίσματα του Ήλιου πάνω από το Λιβυκό πέλαγος μας εμπλουτίζουν μάλιστα την ήδη όμορφη διαδρομή με εικόνες μαγικές.
Σταδιακά κατεβαίνουμε όμως υψόμετρο και μένουμε πλέον οριστικά κάτω από τα σύννεφα αφήνοντας μας να απολαύσουμε τη διαδρομή. Τα παιχνιδιαρίσματα του Ήλιου πάνω από το Λιβυκό πέλαγος μας εμπλουτίζουν μάλιστα την ήδη όμορφη διαδρομή με εικόνες μαγικές.
Markas
Μέλος
Κανονικά έχουμε ακόμα ώρα μέχρι να δύσει ο ήλιος. Το κακό είναι όμως πως ψιχαλίζει και έχουμε μόνο ένα αδιάβροχο. Ο υπναράς-ξενύχτης της παρέας ξέχασε το δικό του, οπότε αποφασίζεται η βίαιη διακοπή της όμορφης βόλτας μήπως ξεφύγουμε από τη βροχή.
Προς στιγμήν τα καταφέρνουμε παίρνοντας πλήρη βόρεια κατεύθυνση μέσω ασφάλτου από τα Καπετανιανά. Στη στάση στην Αγία Βαρβάρα για να μελετήσουμε τον Κουλέ εκεί, η βροχή μας ξαναπρολαβαίνει ,για να της ξεφύγουμε, οριστικά πια, στο ύψος του Βενεράτου όπου μας χαιρετάει με ένα πλήρες ουράνιο τόξο.
(Δεν το πρόλαβα ολόκληρο)
Προς στιγμήν τα καταφέρνουμε παίρνοντας πλήρη βόρεια κατεύθυνση μέσω ασφάλτου από τα Καπετανιανά. Στη στάση στην Αγία Βαρβάρα για να μελετήσουμε τον Κουλέ εκεί, η βροχή μας ξαναπρολαβαίνει ,για να της ξεφύγουμε, οριστικά πια, στο ύψος του Βενεράτου όπου μας χαιρετάει με ένα πλήρες ουράνιο τόξο.
(Δεν το πρόλαβα ολόκληρο)
Markas
Μέλος
Αφήσαμε χρέος. Τα Αστερούσια το χειμώνα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και ειδικά με χιόνι, έστω και λίγο. Από τώρα έχω βάλει καραούλι στις βροχοπτώσεις και όταν πλέον κάνει κατάλληλο καιρό θα με βρείτε πάλι εκεί κάτω, παρέα με τις λάσπες και τα χιόνια να κυνηγάμε εις μάτην την τέλεια βόλτα, την τέλεια εμπειρία, την τέλεια φωτογραφία.
Μέχρι τότε…
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!
.
Μέχρι τότε…
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!
.
Markas
Μέλος
Ο Κουλές του Ράπτη, παρουσιάζεται σε ξεχωριστό θέμα, τμήμα του Κάστρα και οχυρώσεις της Κρήτης
yns
Today is life, tomorrow never comes
Επειδή είμαι κακός να σου βάλω μια φωτογραφία από τις 2 φορές που έχω πάει και έχει νερό...
Ωραία βόλτα Νίκο! Θα ερχόμουν κι εγώ αλλά ξέρεις, μέχρι τέλος Φλεβάρη δεν....
Τελευταία επεξεργασία:
αυτο δε παιζει θα προτιμηση να κανει χαρακιρι!!!!Αμαν ρε Νίκο, καημό το 'χω μια φορά, να πάτε βόλτα, και να δω "μάπα" φωτό ...
(τα λογια ειναι φτωχα για της εκδρομες του μαρκα)
Markas
Μέλος
Αμαν ρε Νίκο, καημό το 'χω μια φορά, να πάτε βόλτα, και να δω "μάπα" φωτό ...
Ε, ειδικά στα "live" με φωτογραφίες μου από το κινητό, είναι συνήθως μάπα. Όταν πλέον κάτσω και κάνω διαλογή με την ησυχία μου τις φώτο που τράβηξα με την "καλή" μηχανή...
Χαίρομαι που σε ταξίδεψα νοερά φίλε μουΓλαφυρή περιγραφή και Καταπληκτικές φωτό.
Σα να μας πήρες μαζί σου στα Αστερούσια....σα να μας κέρασες το Λυβικό...
Να'σαι καλά παλήκαρε.
Εδώ είμαστε, με το καλό να ξαναβολτάρουμε. Όλο και κάτι θα κανονίσουμε, ένα καράβι δρόμος είμαστεΕίστε ωραίοι. .....Μην ξαναλέμε τα ιδια
Μου έχει λείψει μια βόλτα στο νησί. .....
Υπομονή μέχρι τέλος Φλεβάρη το λοιπόν, εδώ θάμαστε πάλι...Επειδή είμαι κακός να σου βάλω μια φωτογραφία από τις 2 φορές που έχω πάει και έχει νερό...
Ωραία βόλτα Νίκο! Θα ερχόμουν κι εγώ αλλά ξέρεις, μέχρι τέλος Φλεβάρη δεν....
Και ναι, λίγο ζηλεύω που τόσοι έχετε δει αυτόν τον καταπληκτικό καταρράκτη σε όλο του το μεγαλείο και εγώ δεν...
145 μέτρα ύψος, τρομερά εντυπωσιακό θέαμα με πολύ νερό!