Κρίμα.
Καλό του ταξίδι και πολύ δύναμη στους δικούς του.
Κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι πόσο ασήμαντοι είμαστε, πόσο εφήμεροι επίσης, οπότε πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή και την κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία, τόσο σε εμπειρίες όσο και σε συναισθήματα, χαμόγελα και αγκαλιές.