Παρακολουθώ την κουβέντα και εφόσον κατατίθοντε απόψεις, ας πω και εγώ την δική μου.
Και θα ξεκινήσω με ένα ερώτημα. Γιατί φοράμε κράνος? (και άλλο προστατευτικό εξοπλισμό, αλλά ας μείνουμε εδώ).
Ξέρουμε όλοι βάση λογικής, ότι η διαχείριση της ζωής του καθενός είναι αναπόσπαστο δικαίωμά του, οπότε γιατί πρέπει να φοράει κράνος όταν οδηγεί μία μοτοσυκλέτα, ένας που δε γουστάρει να φοράει αυτό το πράμα στο κεφάλι του??
Ένας από τους λόγους, είναι ότι πέρα από την δική του τη ζωή (που στην τελική μπορεί να την κάνει ότι θέλει), υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που θα επηρεαστούν από ένα ατύχημα αυτού του οδηγού (το οποίο στην καλύτερη θα είναι διάσειση με ίσως κάποια ράμματα και στην χειρότερη θανατηφόρο ατύχημα).
Γιατί?
Γιατί αυτός ο άνθρωπος να σκορπίσει την θλίψη σε αυτούς που τον αγαπούν?
Γιατί να καταστρέψει το υπόλοιπο της ζωής σε κάποιους που έχουν αφιερώσει το προηγούμενο αυτής, για την ανατροφή του κτλ κτλ.
Μήπως λοιπόν εμείς (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) που στρίβουμε με την ταυτότητα στο στόμα, λειτουργούμε με παρόμοια απερισκεψία?
Μήπως, πριν να βρίσουμε τον πιτσιρικά που ξύνει πινακίδα χωρίς κράνος, να σκεφτούμε ότι και εμείς δεν είμαστε πρότυπα οδηγικής παιδείας?
Πριν πέσετε να με φάτε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Όλοι ξέρουμε ότι την ώρα που ξύνουμε μαρσπιέ, ή την ώρα που έχουμε φτάσει το λάστιχο στο τέρμα, πηγαίνοντας με 80-90-150 ανάλογα την στροφή, εάν κάτι μας πεταχτεί μπροστά μας ή συναντήσουμε μία κάθετη γραμμή με νερά ή χώμα, γαρμπίλι (παθών), δεν υπάρχουν περιθώρια αντίδρασης, ας είμαστε ο Rossi ή ο Doohan. Και καλά εάν αγοράσουμε κάνα οικόπεδο με μόνο υλικές ζημιές, οκ, ας είναι καλά η οδική.
Εάν όμως φύγουμε σε κάνα γκρέμι ή κοπανήσουμε σε καμιά ελιά με την κεφάλα μας (ας φοράμε το καλύτερο κράνος) ή την πλάτη-μέση μας, τότε περνάει όλη η ζωή από μπροστά μας πριν γίνει το μοιραίο.
Είναι λοιπόν θέμα οδηγικής παιδείας, ή ακραία οδήγηση, ή οδήγηση που δεν σου αφήνει περιθώρια αντίδρασης. Και θεωρώ ότι δεν την έχουμε....ακόμα τουλάχιστον.
Θεωρώ επίσης ότι το να ποστάρω φωτό με το λάστιχό μου, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν και όχι προς μίμιση, οπότε το thread αυτό δε θα έπρεπε να υπάρχει. Γνώμη μου.
Sorry για το πανωσέντονο, αλλά δε μπορούσα να τα πω πιο απλά.
Άπαντες όρθιοι.