Καλημέρα συντροχοι!
Διαβάζοντας διαφορά θέματα στο forum βλέπω ότι πολλά καταλήγουν στο ποιος την έχει πιο μεγάλη, εξοπλισμένη και όμορφη και αναρωτιέμαι πόσοι από μας μπορούν να εκμεταλλευτούν 100% το μηχανάκι που οδηγούμε. Πόσοι από μας, είμαστε τόσο καλά καταρτισμένοι ως οδηγοί για να φτάσουμε στα όρια τους τα μηχανάκια μας και να εκμεταλλευτούμε πλήρως τις δυνατότητες που μας δίνουν και τελικά πόσοι από μας βρεθήκαμε με ένα μηχανάκι που μας ξενερώνει και δεν μας κάνει τα γούστα μας. Που δεν μας φτιάχνει.
Το ερώτημα είναι πόσοι από μας είχαν ένα μηχανάκι το οποίο δεν μας βγήκε καλό. Δεν θα το προτείναμε ποτέ σε κάποιον φίλο να το πάρει γιατί είναι σκάρτο. Γιατί ήταν αρκετά ζημιάρικο ή γιατί δεν ευχαριστιόμασταν τις βόλτες μαζί του. Άραγε υπάρχουν σκάρτα μηχανάκια;
Νομίζω ο
STF έγραψε κάπου πρόσφατα πως πολλές φορές αγοράζουμε με βάση αυτά που φανταζόμαστε πως θέλουμε και οχι πάντα με τις πραγματικές μας ανάγκες/θέλω. Αν βέβαια οι πραγματικές αναγκες υπερκαλύπτονται και εφόσον μπορείς να το αγοράσεις τότε no harm done που λένε και στο χωριό. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ζορίζεσαι για να αποκτήσεις κάτι που απεχει πολύ απο την πραγματικότητα σου και ξαφνικά απορείς "μα γιατί το τουμπανο που πήρα δεν μου κάνει? Τόσα λεφτά έδωσα"
Το πρόβλημα είναι περίπου αυτό: Μια καλή μοτοσυκλέτα μπορεί να μη βγει καλή όχι επειδή είναι σκάρτη αλλά επειδή δεν είναι κατάλληλη για τη χρήση που αποκτήθηκε. Και όχι απλά ήταν to much και άρα το περίσσιο δε μας πειράζει, αλλά γιατί ήταν πραγματικά κακή για τη χρήση. Για να δώσω ένα ακραίο παράδειγμα: όταν συστηθεί ένα καθαρόαιμο εντούρο για κάλυψη διήμερων ταξιδιών (ονοφφάδες) σε άσφαλτο και χώμα με αναβάτη κάποιον που δεν είναι κατάλληλα γυμνασμένος ώστε να ανταπεξέλθει σε κάτι τέτοιο. Αυτή η μοτοσυκλέτα παρά τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά της είναι μια κακή μοτοσυκλέτα και είναι φυσιολογικό να υπολείπεται ακόμη και μιας άλλης σημαντικά φθηνότερης. Διότι οι εξαιρετικές τις αναρτήσεις και το ανύπαρκτο υποπλαίσιο της σχεδιάστηκαν για να ανταπεξέρχεται σε καταστάσεις πιέσεων και ταχυτήτων εντελώς διαφορετικό από αυτό που λέμε αναψυχή. Δε θα κάνεις αναψυχή, θα σου βγάλει τη ψυχή.
Οι "σκάρτες" μοτοσυκλέτες είναι ένα άλλο κεφάλαιο εντελώς διαφορετικό αλλά και πολύ πιο εύκολο αφού με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα μεταδοθούν ως πληροφορία οι αδυναμίες της. Και τουλάχιστον εδώ μέσα έχω δει πολλές φορές να αποκαλύπτονται από ιδιοκτήτες τα κακώς κείμενα αντί να συγκαλύπτονται π.χ. στο βωμό μια μελλοντικής πώλησης. Όπως επίσης πολλές μοτοσυκλέτες φημισμένες για αστοχίες έχουν πάρει τη σωστή τους διάσταση η οποία δεν είναι και τόσο αρνητική τελικά. Γιατί και σε αυτές τις περιπτώσεις αστοχία ήταν η επιλογή της για μια λάθος χρήση, ενώ για συγκεκριμένες χρήσεις με συγκεκριμένες απαιτήσεις σε συντήρηση αποδεικνύονται top of the top.
Σε ότι με αφορά λοιπόν προσπαθώ να παρασύρω θετικά νέους συμφορουμίστες, να μη τους τρομάζω, να μη τους απογοητεύω, να μην τους περιθωριοποιώ με τη στάση μου, να μη πουλάω "εικόνα", αλλά και να τους προστατεύω από τον ενθουσιασμό τους και τον ενθουσιασμό μου.
Όταν κάποιος εκφράζει την άποψη του, δεν προσβάλλει και χρησιμοποιεί φράσεις όπως "κατά τη γνώμη μου", "για μένα", "για τα δικά μου θέλω" μπορεί και πρέπει να λέει ότι θέλει διότι υπάρχει η πιθανότητα να έχει και δίκιο και να βοηθηθεί κάποιος τρίτος.
