Διαδικασία Αλλαγής Ρουλεμάν Λαιμού σε KTM 990 Adventure.

[Aldebaran]

Από την περσινή χωμάτινη βόλτα στον Πάρνωνα είχα ξεκινήσει και καταλάβαινα μια σχετική ανωμαλία στο μπροστινό, που όσο παιρνούσε ο καιρός όλο και γίνοταν πιο έντονη. Η αίσθηση γίνοταν πιο δυσάρεστη όταν προσπαθούσα να αλλάξω διεύθυνση φρενάροντας.

Νόμιζα πως φταίει το λάδι των πηρουνιών, μιας και τουλάχιστον στα χέρια μου δεν είχε αλλαχτεί ποτέ, αλλα τελικά δεν ήταν αυτό γιατί η ανωμαλία συνεχίστηκε και μετά το σέρβις του μπροστινού άσχετα αν βελτιώθηκε κατά πολύ η οδική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας και η πληροφόρηση από το μπροστινό, ειδικά στο κλειστό στροφιλίκι και στις μεγάλες γρήγορες ανοιχτές καμπές αλλά και στην απόσβεση των ανωμαλιών στο χώμα.

Αφού λοιπόν έλεγξα και τα ρουλεμάν του τροχού για τοιχόν τζογους, αλλοιώσεις κτλ, δε βρέθηκε κάποια ανωμαλία που να εξηγεί το πρόβλημα. Συμπτωματικά, ξεκινούσε και "σκαλοπάτιαζε" στο κέντρο το τιμόνι όταν προσπαθούσα στο διπλό σταντ να το γυρίσω τέρμα δεξιά, τέρμα αριστερά. Το θέμα ήταν ότι δεν σκαλοπάτιαζε απότομα, αλλά μόλις το τιμόνι έφτανε στο κέντρο τότε αυξάνοταν η αντίστασή του κατά πολύ και αμέσως μετά επανέρχοταν στο κανονικό.
Είχα λοιπόν ελέγξει όλα τα πιθανά σενάρια και αυτό που έμενε ήταν να δω τα ρουλεμάν της άνω και κάτω τιμονόπλακας.

Ξεκίνησα ένα ωραίο μεσημέρι με καφέ και μελέτη μέσω διαδικτύου, για να δω ποια είναι η διαδικασία και τι εργαλεία θα χρειαστώ.

Συνεχίζεται..

 

[STF]

 

[Aldebaran]

Κάτσε ρε Στέφο να φτιάξουμε το τσάι μας

 

[konkost]

Και μεχρι να φτιαξεις το τσαι σου να πω οτι καθολου συμπτωματικα δεν εκανε το σκαλοπατι στο κεντρο Παντα εκει παρουσιαζεται και ο λογος ειναι οτι τα ζορια τα τρωει κατα πολυ περισσοτερερες φορες οταν πηγαινουμαι ευθεια
Ειναι δε κλασικο συμπτωμα φθαρμενου ρουλεμαν τιμονιου και συνηθως του κατω που τραβαει τα μεγαλα ζορια στα κοπανηματα

 

[Aldebaran]

Θα ξεκινήσω από την αρχή για κάποιον που θέλει να το κάνει μόνος του.

Βήμα 1: Πρόκειται να αφαιρέσουμε τον τροχό, οπότε τοποθετούμε στήριγμα κάτω από την προστασία του κάρτερ

Βήμα 2ο: Ξεκινάμε να αφαιρέσουμε τον τροχό, λύνοντας το παξιμάδι αριστερά και λασκάροντας τα 4 (2+2) δεκαράκια στο τέλος των πηρουνιών

Βήμα 3ο: Στηρίζοντας τη ρόδα από κάτω, αφαιρούμε τον πείρο που περνάει το κέντρο του τροχού. Εξυπακούεται ότι αφαιρούμε και το φτερό.

Βήμα 4ο: Σειρά έχουν τα πλαινά μάγουλα, το ντουλαπάκι αποθήκευσης μεταξύ των τεποζίτων, και στη συνέχεια αφαιρούμε και την τιμονόμπαρα, την οποία προσπαθούμε να τη στηρίξουμε κάπου. Εγώ την έδεσα στη βάση GPS πάνω από τα όργανα.

Βήμα 5ο: Έφτασε η ώρα που υα αφαιρέσουμε τα καλάμια. Λύνουμε από χαμηλά τις δαγκάνες και στη συνέχεια αφαιρούμε τις 2 βίδες πάνω και 2 βίδες κάτω που ασφαλίζουν τα πηρούνια με τις τιμονόπλακες.

 

[STF]

Έτσι μάλιστα!

Και πέρα από τη πλάκα πολύ καλοτραβηγμένες οι φωτό, θα μπορούσαν να λείπουν τα γραπτά!

Περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[Aldebaran]

Τα καλάμια βγαίνουν πιάνοντας τα πάνω και κάτω και στρίβοντάς τα τραβάμε ταυτόχρονα και προς τα κάτω. Στην αρχή ζορίζονται λίγο αλλά μόλις πάρουν 4-5 πόντους κατεβαίνουν με τη βαρύτητα.

Βήμα 6ο: Έφτασε η ώρα να αφαιρεθεί η άνω τιμονόπλακα και να μας αποκαλυφθεί το άνω ρουλεμάν λαιμου μαζί με την τσιμούχα στεγανοποίησης και τον δακτύλιο του ρουλεμαν.
Δύο σημεία είναι αυτά που συγκρατούν την τιμονόπλακα, ένα πλάγιο 10ράκι και ένα όρθιο παξιμάδι 27. Αφού τα αφαιρέσουμε, τραβάμε ισομερώς την τιμονόπλακα ώσπου αφαιρείται και αποκαλύπτεται το άνω ρουλεμαν λαιμού.

Βήμα 7ο: Στη συνέχεια επειχηρούμε να αφαιρέσουμε την κάτω τιμονόπλακα στην οποία είναι πρεσσαριστός και ο άξονας που διασχίζει το πλαίσιο ως πάνω (σταυρός). Αυτό, γίνεται χτυπώντας ελαφρά τον άξονα από πάνω, μέχρι να δούμε να υποχωρεί η κάτω τιμονόπλακα με προσκολλημένα το κάτω ρουλεμάν και την τσιμούχα στεγανοποίησης. Αφαιρούμε όλο το σύστημα και διαχωρίζουμε τα εξαρτηματα.
Επιθεωρούμε τα ρουλεμαν, τις τσιμούχες και την κατάσταση του άξονα για τυχόν αλλοιώσεις, σκουριά, χτυπήματα, στρεβλώσεις και ότι γενικά δεν είναι φυσιολογικό.
Βάζω και ένα σχέδιο με τη σειρά τοποθέτησης τω εξαρτημάτων.
Στη δικιά μου περίπτωση το πάνω ρουλεμάν ηταν λειτουργικό, σε καλή κατάσταση χωρίς χτυπήματα η στρεβλωση, τα βελόνια του γυρνούσαν εύκολα σχετικά, απλά του έλειπε γράσσο.
Το κάτω ρουλεμαν ήταν σε μαύρο χάλι. Η διάβρωση ήταν σε προχωρημένο σημείο η οποία είχε ψωριάσει ελαφρώς και τον άξονα.

Βήμα 8ο: Η πιο δύσκολη διαδικασία που απαιτεί κάποια τεχνική είναι η αφαίρεσξ του κάτω ρουλεμάν, γιατί είναι πρεσαριστό στον άξονα ο οποίος στο σημείο αυτό έχει μεγαλύτερη διάμετρο.
Σε πρώτη φάση και δεδομένου ότι θα το πετάξουμε στα σκουπίδια, κόβουμε το πλέγμα του ρουλεμάν και αποσυναρμολογούμε τα βελόνια, δυαλύοντας το.

 

[Aldebaran]

Αφού δυαλύσουμε ττα βελόνια του ρουλεμάν μας αποκαλύπεται η έδρα του, της οποίας η αφαίρεση είναι αυτή που απαιτεί τον μεγαλύτερο χρόνο. Προσωπικά αυτό που έκανα, είναι να προσπαθήσω να χτυπήσω το άνω χείλος της βάσης έτσι ώστε σιγά σιγά να υποχωρήσει προς τα πάνω και να βγει. Όμως σε κάθε μικρό χτύπημα που του έκανα, το χείλος έσπαγε με αποτέλεσμα να μην έχει μείνει καθόλου για χτύπημα.

Μπορώ να πω πως ήρθα σε απόγνωση γιατί δεν είχα υπολογίσει ότι μπορεί να σπάσει τόσο εύκολα το χείλος του, αποτέλεσμα της αποδυναμωμένης του κατάστασης λόγω διάβρωσης.
Σκεφτηκα λοιπόν να του φτιάξω ένα αυλάκι περιμετρικά με τον τροχό, να το ζεστάνω να διογκωθεί και μετά ήλπιζα ότι συνεχή χτυπήματα θα έβγαινε.
Όντως, δεν ήθελε πάνω από 3 χτυπήματα για να ξεκολήσει από τη βάση του και σιγά σιγά να βγει.

Βέβαια όλη η διαδικασία και η απογοήτευση θα είχε αποφευχθεί με έναν εξολκέα ρουλεμάν, αλλά τρέχα γύρευε.

 

[Aldebaran]

Βήμα 8ο: Στη συνέχεια προχωράμε να αφαιρέσουμε τους δακτυλίους μεταξύ ρουλεμάν και πλαισίου. Αυτοί βγαίνουν εύκολα χτυπώντας τους εσωτερικά από την αντίθετη πλευρά.
Παρατηρούμε τον κάτω δακτύλιο εσωτερικά, ότι έχει διαβρωθεί και αυτός.
Τα ρουλεμάν έρχονται πακέτο με τους δακτυλίους αυτούς.
*Το γαντάκι μαζί με το γράσσο είναι ευγενική χορηγία του achalatsis

Βήμα 9ο: Ξεκινάμε τώρα να βάλουμε τα καινούρια ρουλεμάν με τις έδρες και τους δακτυλίους τους. Για αρχή, προετοιμάζουμε τις επιφάνειες, καθαρίζουμε καλά από προηγούμενα γράσσα και βρωμιές (εγώ χρησιμοποιώ σπρέι καρμπυρατερ) και με ένα ψιλό σμυριδόχαρτο τριβουμε ελαφρά να καθαρίσουμε την ψώρα από τις σκουριές. Τρίβουμε και τον άξονα αλλά και τα σημεία στο πλαίσιο που κουμπώνουν οι δακτυλίοι.
Στη συνέχεια βάζουμε αδιάβροχο γράσσο στις φωλιές των δαχτυλίων στο πλαίσιο και τοποθετούμε τους καινούργιους δακτύλιους χτυπώντας περιμετρικά με ένα πλακέ εργαλείο, μέχρι να πατήσουν στο τέρμα τους. Κάνουμε το ίδιο και με τον πάνω και με τον κάτω.

 

[Aldebaran]

Βήμα 10ο: Συνεχίζουμε με την τοποθέτηση του κάτω ρουλεμάν. Βέβαια έχουμε καθαρίσει και επιθεωρήσει την τσιμούχα στεγανοποίησης η οποία κάνει όλη τη δουλειά στην ουσία, προστατεύοντας το ρουλεμάν.
Γρασσάρουμε όλον τον άξονα και λούζουμε με γράσσο το σημείο πάνω στην τσιμούχα που θα πατήσει το ρουλεμάν. Βασικά από εδώ και πέρα ότι εξάρτημα τοποθετούμε μέχρι να κλείσουμε την τιμονόπλακα, το λούζουμε με γράσο.
Στη συνέχεια, παίρνουμε το ρουλεμάν, και πριν το βάλουμε στον άξονα, προσπαυούμε να πιέσουμε το γράσο να μπει από πάνω και από κάτω στους κυλίνδρους. Επαναλαμβάνουμε την κίνηση πολλές φορές έτσι ώστε να βεβαιωθούμε ότι έχει φύγει όλος ο αέρας και έχει καλυφθει από γράσσο όλο το ρουλεμαν εσωτερικά.
Έιναι πολύ σημαντικό αυτό γιατί παίζει μεγάλο ρόλο στη μακροζωία και στη σωστή λειτουργία του συστήματος. Υπάρχουν πολλά βίντεο στο σωλήνα πως να εφαρμόζουμε γρασο σε κωνικά ρουλεμάν. Ένα στοιχείο καλού γρασσαρίσματος είναι να γυρνάει το ρουλεμάν δύσκολα επειδή πρέπει να έχει πολύ γράσο. Φωτό δεν έβγαλα για προφανής λόγους.

Βήμα 11ο: Αφού έχουμε γρασσάρει το ρουλεμαν, το τοποθετούμε στον άξονα και βλέπουμε ότι δεν πάει άλλο γιατί φρακάρει. Πρέπει να εφαρμόσει όμως απάνω στην τσιμούχα, και ο καλύτερος τρόπος, είναι να πάρουμε την έδρα του παλιού ρουλεμάν, να της κάνουμε ένα κόψιμο στη μέση και να χρησιμοποιήσουμε την έδρα αυτή σαν οδηγό για να μπορέσουμε να χτυπήσουμε την έδρα του νέου ρουλεμάν έτσι ώστε να τερματίσει στην τσιμούχα.

Χτυπάμε λοιπόν την παλιά έδρα περιμετρικά μέχρι να τερματίσει το ρουλεμάν στην τσιμούχα.

 

[Aldebaran]

Βήμα 12ο: Κάνουμε την ίδια διαδικασία γρασαρίσματος και για το πάνω ρουλεμάν, με τη διαφορά ότι το τοποθετούμε κοντά στο πλαίσιο γιατι θα χρειαστεί να το πιάσουμε με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο θα κρατάμε την κάτω τιμονόπλακα.

Παίρνουμε λοιπό το σταυρό και τον περνάμε από κάτω, τον βάζουμε στη θέση του και με το άλλο χερι βάζουμε το άνω ρουλεμάν και την τσιμούχα στεγανοποίησης και πιέζουμε με το χέρι να σφηνώσει στον άξονα. Μετά, μπορούμε να αφήσουμε το άλλο μας χέρι που έχουμε πιάσει το σταυρό. Εδώ πάλι δεν έχω φωτογραφίες για προφανής λόγους.

Βήμα 13ο: Τοποθετούμε και το μεταλικό δαχτυλίδι πάνω από ρουλεμαν -τσιμούχα (βλέπε διάγραμμα πιο πάνω) και στη συνέχεια θηλυκώνουμε την πάνω τιμονόπλακα στη θέση της. Με το παξιμάδι 27, σφίγουμε ελαφρώς μέχρι να μειωθεί εντελώς το κενό της κάτω τιμονόπλακας. Προσοχή, δεν το σφίγγουμε πολύ. Αυτη η βίδα - παξιμάδι χρησιμοποιείται για ρυθμίσει το πάτημα της πάνω τιμονόπλακας έτσι ώστε να μην έχει μπόσικα ο σταυρός στο πλαίσιο.

Βήμα 14ο: Στη συνέχεια τοποθετούμε την τιμονόμπαρα, τη ρυθμίζουμε εκεί που θέλουμε και σφίγουμε τα καβαλέτα στα 20nm.

Βήμα 15ο: Στη συνέχεια παίρνουμε τα καλάμια και με περιστροφικές κινήσεις τα φέρνουμε πρόσωπο με την άνω τιμονόπλακα. Τα πιέζουμε ακόμα λίγο μέχρι να υπεριψωθούν 5 χιλ πάνω από αυτήν. Προσέχουμε βέβαια μήν τα βάλουμε ανάποδα δεξί αριστερό. Σφίγουμε τις βίδες τους, τις πάνω στα 20nm και τις κάτω στα 15nm.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δε σφίγουμε ποτέ μία μία μέχρι τέρμα, γιατί η μία δίνει μπόσικα στην άλλη, οπότε άν σφίξουμε τη μία στα 20 και μετά σφίξουμε και την άλλη στα 20, εάν πάμε πάλι στην πρώτη θα δούμε ότι έχει μποσικάρει ελαφρώς, οπότε πρέπει πάλι να τη σφίξουμε και ούτω κάθε εξής. Σφίγγουμε λοιπόν κάθε μια από λίγο εναλλάξ, μέχρι να διπλοτσεκάρουμε ότι είναι στα 20nm.

Βήμα 16: Σφίγουμε και το άλλο 10ράκι της πάνω τιμονόπλακας (κάτω από το μεγάλο παξιμάδι-βίδα) στα 20nm.

Αφού λοιπόν έχουμε σφίξει τιμονόπλακες και καλάμια σωστά στις ροπές τους, θα πρέπει να ρυθμίσουμε την σύσφιξη των ρουλεμάν. Αυτό, γίνεται πιάνοντας τα καλάμια από το σταθερό τους σώμα (όχι το inox) από μπροστά και τα κουνάμε μπρος πίσω. Αντιλαμβανόμαστε ένα μικρό παίξιμο του σταυρού, και αυτό συμβαίνει γιατί δεν έχουμε σφίξει πολύ την βίδα-παξιμάδι.
Χαλαρώνουμε λοιπόν πάλι τις ανω βίδες των καλαμιών μαζί με το 10ράκι της άνω τιμονόπλακας, και σφίγουμε τη βίδα - παξιμάδι εως ότου σταματήσει να έχει τζόγο ο σταυρός. Όταν συμβεί αυτό, τότε τα ρουλεμάν μας είναι σωστά σφιχτά και έχουν πατήσει όπως πρέπι στις τσιμούχες τους.

Βήμα 17ο: Σφίγγουμε ξανα όπως πρέπει τις βίδες μας και τις ροπές, και ξεκινάμε να μοντάρουμε ξανα δαγκάνες, τροχό και φτερό.

Νομίζω ότι τελείωσα.

Οι πιο έμπειροι ας αφήσουν κάποιο σχόλιο η κάποια παρατήρηση δεδομένου ότι το έκανα πρώτη φορά και ίσως έχω παραλήψει κάτι.

Ευχαριστώ άπαντες.

 

[Aldebaran]

Επίσης ξέχασα να πω πως συμβουλέυτηκα 2 πολύ καλά βίντεο τα οποία είναι πολύ επεξηγηματικά

 

[sothrhs]

Επίσης να πω ότι τα πήγες θαυμάσια
Χαίρομαι που το έκανες αναλυτικά (ξέρω καλά πόσο δύσκολο είναι με λερωμένα χέρια να τραβάς και φωτο) αλλά έστω και ένας αν θελήσει να το κάνει έχει ένα μπούσουλα...Μπράβο ρε Γιάννη

 

[k0k0s]

Σωραιος! Κατατοπιστικοτατος και με τρομερες φωτο! Να πουμε πως η διαδικασια αυτη ειναι σχεδον η ιδια για ολες τις μηχανες, με μικροδιαφορες στον τελικο τροπο συσφιξης των ρουλεμαν, οι περισσοτερες εχουν αυτα τα πυργωτα παξιμαδια για σφιξιμο αντι για το 27αρι των ΚΤΜ (μαζι και τα 1190 αν δεν κανω λαθος, αλλα οχι τα 1090 που ειναι το ιδιο με τα 990).

Αν μου επιτρεπεις 2-3 σημειωσουλες που θα βοηθησουν κι αλλους που θα διαβασουν το φωτορομαντζο αυτο, επειδη εχω αλλαξει ηδη 3 φορες ρουλεμαν σε 3 διαφορετικα μηχανακια.

- Το κατω ρουλεμαν εγω το βγαζω ευκολα κοβοντας καθετα μια βαθια εγκοπη οπως εκανες στο τελος για να το κανεις χτυπησεις στη θεση του το καινουριο. Δε χρειαζεται να κοψεις μεχρι τερμα, μια βαθια εγκοπη θελει, ωστε να μην βρεις και τον αξονα του σταυρου. Εαν δεν χωραει καλα ο τροχος βαζω ντρεμελακι. Κανει λιγη ωρα παραπανω αλλα ειναι σιγουρο οτι δε θα γινει ζημια. Επειτα, με μια-δυο σφυριες απο κατω φευγει ευκολα.

- Γενικα σε οσα μηχανακια εβγαλα τα παλια κουζινετα απο το λαιμο δεν ειχα θεμα, αλλα στον Σουπερτενεκε επεσε πολυ μπινελικι... Μα πολυ μπινελικι ρε αδερφε! Η πανσοφη Υamaha εχει αφησει πολυ μικρο χειλακι στα κουζινετα σε σχεση με το λαιμο, και δεν εχει το κλασσικο σκαλοπατακι/κενο που αφηνουν οι περισσοτεροι για να χωραει κατσαβιδι. Επρεπε να φτιαξω ειδικη ποντα απο ντιζα αναρτησης ψευδοροφης με τον τροχο, ωστε να κανει δοντακι και να πιασει το κ@λοκουζινετο...

- Τα καινουρια κουζινετα καλο ειναι να τα βαζουμε στη θεση τους χτυπωντας τα με ενα καρυδακι ιδιας διαμετρου, ωστε να μην δημιουργηθουν δοντια απο το χτυπημα σε σημεια. Αφηνοντας τα (τα κουζινετα) στην καταψυξη οταν ξεκιναμε τη δουλεια, οταν ειναι η ωρα να μπουν εχουν συσταλει αρκετα ωστε να ειναι και λιγο πιο ευκολο να μπουν.

- Κατα την ταπεινη μου αποψη, αφου κανουμε ολη αυτη τη δουλεια ειναι false economy το να μην αλλαξουμε την τσιμουχα στεγανοποιησης , τουλαχιστον την κατω που τρωει τα ζορια. Δυσκολα θα γλυτωσει ανεπαφη κατα την αφαιρεση του κατω ρουλεμαν, αφου ηδη εβαλε νερα και σου εχει κανει σκουριες παει να πει εχει θεμα, και δεν ειναι και ακριβο για να πεις οτι γλυτωνεις λεφτα.

- Δεν ειμαι σιγουρος για τον τροπο τελικης σφιξης. Ξερω οτι η ΚΤΜ δινει μια τιμη ροπης σφιξης αλλα οντως αυτη ειναι απλα ενας μπουσουλας. Αναφερομαι ομως στο πως δουλευει το ρουλεμαν. Νομιζω οτι πιο σωστο ειναι καθε φορα που βλεπεις οτι θες λιγο σφιξιμο παραπανω να λασκαρεις πρωτα τη βιδα λιγο και μετα να ξανασφιγγεις αυτο το παραπανω, για να γινει σωστα και να κατσουν ομοιομορφα τα ρουλεμαν.

- Δεν ξεχναμε στο τελος να ευθυγραμμισουμε σωστα τα καλαμια μας με τον τροπο που λεει το μανιουαλ , ειδικα αν φοραμε ακτινικες δαγκανες (γενικως μιλωντας), και μετα απο την επομενη βολτα να ξανατσεκαρουμε το σφιξιμο μηπως εχει παρει λιγο και θελει λιγο ακομα.

 

[sothrhs]

Σωραιος! Κατατοπιστικοτατος και με τρομερες φωτο! Να πουμε πως η διαδικασια αυτη ειναι σχεδον η ιδια για ολες τις μηχανες, με μικροδιαφορες στον τελικο τροπο συσφιξης των ρουλεμαν, οι περισσοτερες εχουν αυτα τα πυργωτα παξιμαδια για σφιξιμο αντι για το 27αρι των ΚΤΜ (μαζι και τα 1190 αν δεν κανω λαθος, αλλα οχι τα 1090 που ειναι το ιδιο με τα 990).

Αν μου επιτρεπεις 2-3 σημειωσουλες που θα βοηθησουν κι αλλους που θα διαβασουν το φωτορομαντζο αυτο, επειδη εχω αλλαξει ηδη 3 φορες ρουλεμαν σε 3 διαφορετικα μηχανακια.

- Το κατω ρουλεμαν εγω το βγαζω ευκολα κοβοντας καθετα μια βαθια εγκοπη οπως εκανες στο τελος για να το κανεις χτυπησεις στη θεση του το καινουριο. Δε χρειαζεται να κοψεις μεχρι τερμα, μια βαθια εγκοπη θελει, ωστε να μην βρεις και τον αξονα του σταυρου. Εαν δεν χωραει καλα ο τροχος βαζω ντρεμελακι. Κανει λιγη ωρα παραπανω αλλα ειναι σιγουρο οτι δε θα γινει ζημια. Επειτα, με μια-δυο σφυριες απο κατω φευγει ευκολα.

- Γενικα σε οσα μηχανακια εβγαλα τα παλια κουζινετα απο το λαιμο δεν ειχα θεμα, αλλα στον Σουπερτενεκε επεσε πολυ μπινελικι... Μα πολυ μπινελικι ρε αδερφε! Η πανσοφη Υamaha εχει αφησει πολυ μικρο χειλακι στα κουζινετα σε σχεση με το λαιμο, και δεν εχει το κλασσικο σκαλοπατακι/κενο που αφηνουν οι περισσοτεροι για να χωραει κατσαβιδι. Επρεπε να φτιαξω ειδικη ποντα απο ντιζα αναρτησης ψευδοροφης με τον τροχο, ωστε να κανει δοντακι και να πιασει το κ@λοκουζινετο...

- Τα καινουρια κουζινετα καλο ειναι να τα βαζουμε στη θεση τους χτυπωντας τα με ενα καρυδακι ιδιας διαμετρου, ωστε να μην δημιουργηθουν δοντια απο το χτυπημα σε σημεια. Αφηνοντας τα (τα κουζινετα) στην καταψυξη οταν ξεκιναμε τη δουλεια, οταν ειναι η ωρα να μπουν εχουν συσταλει αρκετα ωστε να ειναι και λιγο πιο ευκολο να μπουν.

- Κατα την ταπεινη μου αποψη, αφου κανουμε ολη αυτη τη δουλεια ειναι false economy το να μην αλλαξουμε την τσιμουχα στεγανοποιησης , τουλαχιστον την κατω που τρωει τα ζορια. Δυσκολα θα γλυτωσει ανεπαφη κατα την αφαιρεση του κατω ρουλεμαν, αφου ηδη εβαλε νερα και σου εχει κανει σκουριες παει να πει εχει θεμα, και δεν ειναι και ακριβο για να πεις οτι γλυτωνεις λεφτα.

- Δεν ειμαι σιγουρος για τον τροπο τελικης σφιξης. Ξερω οτι η ΚΤΜ δινει μια τιμη ροπης σφιξης αλλα οντως αυτη ειναι απλα ενας μπουσουλας. Αναφερομαι ομως στο πως δουλευει το ρουλεμαν. Νομιζω οτι πιο σωστο ειναι καθε φορα που βλεπεις οτι θες λιγο σφιξιμο παραπανω να λασκαρεις πρωτα τη βιδα λιγο και μετα να ξανασφιγγεις αυτο το παραπανω, για να γινει σωστα και να κατσουν ομοιομορφα τα ρουλεμαν.

- Δεν ξεχναμε στο τελος να ευθυγραμμισουμε σωστα τα καλαμια μας με τον τροπο που λεει το μανιουαλ , ειδικα αν φοραμε ακτινικες δαγκανες (γενικως μιλωντας), και μετα απο την επομενη βολτα να ξανατσεκαρουμε το σφιξιμο μηπως εχει παρει λιγο και θελει λιγο ακομα.

Ακριβώς το ίδιο χαλί με την εξαγωγή ειδικά του κάτω κουζινετου τράβηξα με το μπιφερ..Και παρόμοια πατέντα εκανα

 

[STF]

Ωραίος οδηγός! Μπράβο Γιάννη! Aldebaran

 

[XLGeorge]

Το κατω ρουλεμαν ειναι αυτο που διαβρωνεται απο τα νερα κλπ, το πανω ειναι συνηθως σε πολυ καλη κατασταση. Εχω κανει τη δουλεια σε VFR και σε Τρανσαλπ, η Χονδα βαζει παντα ρουλεμαν με μπιλιες για "καλυτερη αισθηση" αλλα τα παιζουν γυρω στα 50000χμ (με τη δικη μου χρηση) και χρειαζονται κωνικα. Για να αποφυγω τα χτυπηματα με κατσαβιδι στο χειλος - το οποιο στα ρουλεμαν με μπιλιες που βαζει η Χονδα προεξεχει ελαχιστα - αγορασα το επομενο εργαλειο πριν καποια χρονια για 50€ το οποιο κανει τη δουλεια βγαλσιματος των ρουλεμαν σε Χονδα πανευκολη. Τοχω αφησει στο γκαραζακι του el-Gatto, το αναφερω εδω για πληροτητα καθως διευκολυνει κατα πολυ.

 

[Spyrious]

Γιάννη πολύ καλό θέμα - οδηγός!Όχι μόνο για το 990 αλλά και γενικά.Έκανα και εγώ ακριβώς την ίδια δουλειά.Χτές τα έδεσα όλα.Και σε μένα το χείλος έσπαγε και δεν έβγαινε ο οδηγός.Εγώ τον έκοψα κάθετα με το dremel και τον έβγαλα.

 

[konkost]

Ωραια παρουσιαση!

Μερικες παρατηρησεις και σχολια:
-Ειναι προτιμοτερο καποιες εργασιες αποσυναρμολογισης (πχ φτερο, δαγκανες) καθως επισης και καποιες πιθανον ζορικες βιδες (πχ το 27αρι παξιμαδι) να λασκαρονται πριν ανασηκωθει το μπροστα μερος
-Η τσιμουχα στεγανοποιησης δεν ειναι τοσο ακριβη ωστε να μην την αλαξει καποιος Ετσι ακομα και αν φαινεται ενταξει αυτη του κατω ρουλεμαν πεπει να αλλαζεται Το ανεφερε παραπανω και ο
k0k0s
-Το "καρφωμα" του κατω ρουλεμαν στον αξονα μπορει να γινει πολυ πιο ευκολα και γρηγορα αν χρησιμοποιηθει μια αντιστοιχης με τον αξονα σωληνα, σε συνδοιασμο βεβαια με το παλιο κομμενο ρουλεμαν οπως σωστα εκανες
-Το "φυτεμα" των δακτυλιδιων στον λαιμο μπορει να γινει αν τα χτυπησουμε με τα παλια δακτυλιδια Και οπως εγραψε και ο k0k0s αν τα εχουμε μεχρι εκεινη την ωρα στην καταψυξη τοτε η δουλεια γινεται πιο ευκολα
- Μετα απο Χ χλμ (αναλογως χρησης της μοτο) το πιθανοτερο ειναι να χρειαστει ξανα ενα σφυξιμο στα ρουλεμαν αφου τοτε και απο την χρηση θα εχουν πατησει πληρως

 

[Aldebaran]

k0k0s
konkost

Ευχαριστώ για τις συμβουλές μάγκες

Την τσιμουχα δεν την άλλαξα γιατί πέρα από κιτρινίλα λόγω σκουριάς την είδα σε αρκετά καλη κατασταση.
Μάλλον έκανα λάθος.

Σήμερα το έκανα βόλτα να δω αν όλα βαίνουν καλώς.
Ξεκινάω από το σπίτι, πάω βενζινάδικο για καύσιμα και πιέσεις στα λάστιχα, κανω μια βόλτα γύρω στα 20 χιλιόμετρα και μετά αρχίζω και πλακωνομαι στις σουζες.

Μετα από λίγο αρχίζω και καταλαβαίνω ότι σε κάθε ανωμαλία του δρόμου, τραντάζεται όλο το μπροστινό σύστημα σα να αρχίζει να ξεχαρβαλωνεται.
Σταματάω στην άκρη, βάζω τη μηχανή στο διπλό σταντ, κουνάω τα καλάμια μπρος πίσω, και νιώθω ένα μεγαλο σχετικά κενο στον σταυρο.
Καβαλαω ξανά και πάω σιγά σιγά στο γκαράζ.
Υπάρχει περίπτωση να θέλει ξανά σφίξιμο τόσο γρήγορα;
Τι φταίει; οι σουζες;;