Εγώ πάντως δεν αναφέρθηκα στο θέμα λαμογιάς αλλά στο θέμα άγνοιας και κακού επαγγελματισμού.
Ας πάμε λοιπόν να ρωτήσουμε 10 λαστιχάδες να κουβεντιάσουμε πάνω στο θέμα του σκελετού του ελαστικού, πόσα διαφορετικά είδη σκελετών υπάρχουν πώς επηρεάζουν την απόδοση και την θερμοκρασία του ελαστικού, ποιά υλικά χρησιμοποιόντα, μετά να πάμε στη γόμα, μα μιλήσουμε για πυρίτιο, καουτσούκ, νάυλον, να μιλήσουμε για τις ζώνες του ελαστικού και πώς κάθε κατασκευαστής προσεγγίζει τις διπλές ή τριπλές γόμες, σε τί επίπεδο κάλυψης τις έχει σε κάθε ελαστικό, τι δοκιμές έχουν γίνει για κάθε λάστιχο απο ανεξάρτητους φορείς και τί αποτελέσματα έφεραν, πώς επηρεάζεται η απόδοση κάθε ελαστικού με κάθε τύπο μοτοσυκλέτας κλπ.
Μηδέν στο πηλίκο είναι η απάντηση, 2-3 γνώστες έχει ο χώρος και οι υπόλοιποι είναι εμπόροι που θα σου πουλήσουν απλά το λάστιχο που παίρνουν μεγαλύτερη προμήθεια και την εταιρεία που πλήρωσε τη ταμπέλα.
Και στη συνέχεια στην τοποθέτηση, ποιός απο αυτούς θα κοιτάξει τα manual του κάθε κατασκευαστή, να σφίξει στις ροπές που πρέπει τη κάθε βίδα κλπ κλπ κλπ.
Εμείς σαν αγοραστες πώς μπορούμε να είμαστε λαμόγια??Μπαίνουμε σε ένα μαγαζί και ζητάμε μια τιμή με την τοποθέτηση και ο έμπορος μας δίνει την προσφορά του. Αν μας αρέσει τον προτιμούμε, πώς μπορούμε εμείς να πράξουμε ως λαμόγια σε μια τέτοια συναλλαγή??
Εκτός αν πρέπει να του προτείνουμε 30€ παραπάνω στην τιμή που θα μας πει για να χρηματοδοτήσουμε την όρεξη του για μόρφωση πάνω στο αντικείμενο του ή να εξαγοράσουμε το ενδιαφέρον και την προσοχή του!