kpapageo
Μέλος
- Όνομα
- Κώστας
- Μοτό
- NC700X
Από το 2019 και την επιστροφή από ταξίδι στην Λατινική Αμερική είχα να περάσω πολλές μέρες πάνω στην μοτοσυκλέτα, περνώντας σύνορα και αλλάζοντας χώρες. Είναι ναρκωτικό το γ@&$*#νο, άπαξ και το κάνεις, εθίζεσαι. Με τους περιορισμούς λόγω covid να έχουν αρθεί για τα καλά φέτος το καλοκαίρι, η απόφαση για εξωτερικό στις διακοπές ήταν μονόδρομος.
Αν και δεν θα περιγράψω ολόκληρο το ταξίδι, αυτό περιλάμβανε πέρασμα στην Ιταλία με καράβι, ανήφορο για Δολομίτες και κατήφορο απο Σλοβενια, Κροατία και γενικότερα Βαλκάνια. Όντας δικάβαλος και με περιορισμένες μέρες για ξόδεμα, έπρεπε να βρω ορειβατικούς προορισμούς που να βγαίνουν σε μια μέρα και να χωράει και οδήγηση ανάμεσα.
Από τις πιο διάσημες διαδρομές στους Δολομίτες, είναι η "Tre Cime di Lavaredo", μια κυκλική διαδρομή που περνάει περιμετρικά των 3 κορυφών εκεί (θα τις δούμε στην πορεία). Εύκολη πρόσβαση και ολοκλήρωση μέσα σε 3-4 ώρες, ότι πρέπει για πρωινό. Από κάτω την βλέπετε στον χάρτη που βρίσκεται στο καταφύγιο από το οποίο ξεκινάει.
Πάμε να δώσουμε και μερικά στοιχεία. Αρχικά, η περιοχή βρίσκεται στην Βορειοδυτική Ιταλία, κοντά στην Cortina d'Ampezzo και ακόμα πιο κοντά στην Misurina. Εξαιρετικά τουριστικές περιοχές, αν θέλετε να μείνετε σε ξενοδοχείο τελευταία στιγμή ετοιμάστε να ξεφουσκώσει το πορτοφόλι σας. Εμείς δεν θέλαμε να δώσουμε το 1/5 του budget σε μια διαμονή, οπότε μείναμε στo camping Cortina, με περίπου 40€ για 2 άτομα και μοτο (δική μας σκηνή).
Πρωί πρωί την επόμενη μέρα πήραμε τον δρόμο που περνάει απο Misurina και συνεχίζει μέχρι το Rifugio Auronzo, όπου και τελειώνει ο δρόμος. Για να φτάσει κάποιος εκεί, πρέπει να πληρώσειφέσι είσοδο 20€ αν είναι με μοτο και 30€ με αμάξι. Επίσης, ετοιμαστείτε για αυτοκινητοουρά χιλιομέτρων, ειδικά αν πάτε από τις 8πμ και μετά. Ετοιμαστείτε επίσης για τσαμπουκάδες με εξαγριωμένους Ιταλούς αν τυχόν προσπεράσετε την ουρά. Όχι εγώ, ένας φίλος.
Φτάνοντας στο καταφύγιο το οποίο βρίσκεται στα 2330μ, παρκάρουμε, αλλάζουμε και ετοιμαζόμαστε για την πορεία. Η θέα στην κοιλάδα και τις γύρω αιχμηρές κορυφές των Δολομιτών είναι φανταστική.
Η φορά της διαδρομής που ακολουθούμε εμείς ειναι αντίστροφη εκέινης των δεικτών του ρολογιού, χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Αρχικά δεν υπάρχει κλίση, βαδίζουμε σε φλατ κομμάτι.
Η κοιλάδα Marzon με τον ποταμό Ansiei.
To καταφύγιο Auronzo όπου παρκάραμε.
Η Νότια όψη των τριών κορυφών. Βρισκόμαστε από την πίσω πλευρά τους.
Πρώτο checkpoint το Rifugio Lavaredo.
Επιβλητικές οι κορυφές, δεσπόζουν σαν να τις έβαλε κάποιος εκεί.
Από εδώ το μονοπάτι γυρνάει σιγά σιγά προς τα αριστερά (Δυτικά), περνώντας από το πλάι των κορυφών και στην συνέχεια από την Βόρεια όψη τους.
Εδώ υπάρχει και μια via ferrata η οποία βγάζει σε άλλο καταφύγιο της περιοχής. Τους ζήλεψα λίγο ομολογώ που τους έβλεπα με τα harness τους, γατζωμένους στους κάθετους βράχους σαν κατσίκια.
Φεύγοντας από την Νότια και περνώντας στην Βόρεια όψη.
Tre Cime di Lavaredo (μετ: 3 κορυφές του Lavaredo)! Έχουμε και λέμε λοιπόν από τα αριστερά προς τα δεξιά:
Cime Piccola (2857μ)
Cime Grande (2999μ)
Cime Ovest (2973μ)
Από εδώ συνεχίζουμε στο μονοπάτι δεξιά που φτάνει στο Rifugio Dreizinnenhütte (2438μ).
Αξίζει μια μικρή παράκαμψη στα δεξιά για να δείτε τις λίμνες Laghi dei Piani.
Αυτό είναι το βουνό Paterno.
Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο πανοραμικό σημείο για να δει κανείς τις κορυφές.
Το μονοπάτι συνεχίζει να κυκλώνει τις κορυφές για να μας ξαναφέρει εκεί από όπου ξεκινήσαμε. Εντύπωση μου κάνει που έχει ζώα εδώ πάνω, περίμενα να είναι απαγορευμένη η βοσκή μιας και το μέρος είναι πολύ τουριστικό.
Δεν χορταίνονται με τίποτα!
Τελευταίο checkpoint, Malga Langalm.
Ακόμα μια λιμνούλα, η Rienzquelle.
Κάπου εδώ πετυχαίνουμε ορειβάτη που έχει χτυπήσει το πόδι και έχει έρθει ελικόπτερο να τον περισυλλέξει. Αυτονόητα πράγματα που στην Ελλάδα φαντάζουν πολυτέλεια.
Όπου και να γυρίσεις το κεφάλι βλέπεις μυτερές κορυφές, βουνά και αλπικά λιβάδια.
Στο βάθος χαμηλά φαίνεται η Misurina.
Χωρίς μεγάλο κόπο, επιστρέφουμε στο Auronzo, όπου ετοιμαζόμαστε και συνεχίζουμε το ταξίδι μας. Συνοπτικά, πρόκειται για μια πανέμορφη διαδρομή, πολύ εύκολη για κάθε ηλικία και φυσική κατάσταση, χωρίς την μεγάλη ανάγκη για κουβάλημα νερού/φαγητού μιας και υπαρχουν αρκετά καταφύγια.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα!
Αν και δεν θα περιγράψω ολόκληρο το ταξίδι, αυτό περιλάμβανε πέρασμα στην Ιταλία με καράβι, ανήφορο για Δολομίτες και κατήφορο απο Σλοβενια, Κροατία και γενικότερα Βαλκάνια. Όντας δικάβαλος και με περιορισμένες μέρες για ξόδεμα, έπρεπε να βρω ορειβατικούς προορισμούς που να βγαίνουν σε μια μέρα και να χωράει και οδήγηση ανάμεσα.
Από τις πιο διάσημες διαδρομές στους Δολομίτες, είναι η "Tre Cime di Lavaredo", μια κυκλική διαδρομή που περνάει περιμετρικά των 3 κορυφών εκεί (θα τις δούμε στην πορεία). Εύκολη πρόσβαση και ολοκλήρωση μέσα σε 3-4 ώρες, ότι πρέπει για πρωινό. Από κάτω την βλέπετε στον χάρτη που βρίσκεται στο καταφύγιο από το οποίο ξεκινάει.
Πάμε να δώσουμε και μερικά στοιχεία. Αρχικά, η περιοχή βρίσκεται στην Βορειοδυτική Ιταλία, κοντά στην Cortina d'Ampezzo και ακόμα πιο κοντά στην Misurina. Εξαιρετικά τουριστικές περιοχές, αν θέλετε να μείνετε σε ξενοδοχείο τελευταία στιγμή ετοιμάστε να ξεφουσκώσει το πορτοφόλι σας. Εμείς δεν θέλαμε να δώσουμε το 1/5 του budget σε μια διαμονή, οπότε μείναμε στo camping Cortina, με περίπου 40€ για 2 άτομα και μοτο (δική μας σκηνή).
Πρωί πρωί την επόμενη μέρα πήραμε τον δρόμο που περνάει απο Misurina και συνεχίζει μέχρι το Rifugio Auronzo, όπου και τελειώνει ο δρόμος. Για να φτάσει κάποιος εκεί, πρέπει να πληρώσει
Φτάνοντας στο καταφύγιο το οποίο βρίσκεται στα 2330μ, παρκάρουμε, αλλάζουμε και ετοιμαζόμαστε για την πορεία. Η θέα στην κοιλάδα και τις γύρω αιχμηρές κορυφές των Δολομιτών είναι φανταστική.
Η φορά της διαδρομής που ακολουθούμε εμείς ειναι αντίστροφη εκέινης των δεικτών του ρολογιού, χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Αρχικά δεν υπάρχει κλίση, βαδίζουμε σε φλατ κομμάτι.
Η κοιλάδα Marzon με τον ποταμό Ansiei.
To καταφύγιο Auronzo όπου παρκάραμε.
Η Νότια όψη των τριών κορυφών. Βρισκόμαστε από την πίσω πλευρά τους.
Πρώτο checkpoint το Rifugio Lavaredo.
Επιβλητικές οι κορυφές, δεσπόζουν σαν να τις έβαλε κάποιος εκεί.
Από εδώ το μονοπάτι γυρνάει σιγά σιγά προς τα αριστερά (Δυτικά), περνώντας από το πλάι των κορυφών και στην συνέχεια από την Βόρεια όψη τους.
Εδώ υπάρχει και μια via ferrata η οποία βγάζει σε άλλο καταφύγιο της περιοχής. Τους ζήλεψα λίγο ομολογώ που τους έβλεπα με τα harness τους, γατζωμένους στους κάθετους βράχους σαν κατσίκια.
Φεύγοντας από την Νότια και περνώντας στην Βόρεια όψη.
Tre Cime di Lavaredo (μετ: 3 κορυφές του Lavaredo)! Έχουμε και λέμε λοιπόν από τα αριστερά προς τα δεξιά:
Cime Piccola (2857μ)
Cime Grande (2999μ)
Cime Ovest (2973μ)
Από εδώ συνεχίζουμε στο μονοπάτι δεξιά που φτάνει στο Rifugio Dreizinnenhütte (2438μ).
Αξίζει μια μικρή παράκαμψη στα δεξιά για να δείτε τις λίμνες Laghi dei Piani.
Αυτό είναι το βουνό Paterno.
Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο πανοραμικό σημείο για να δει κανείς τις κορυφές.
Το μονοπάτι συνεχίζει να κυκλώνει τις κορυφές για να μας ξαναφέρει εκεί από όπου ξεκινήσαμε. Εντύπωση μου κάνει που έχει ζώα εδώ πάνω, περίμενα να είναι απαγορευμένη η βοσκή μιας και το μέρος είναι πολύ τουριστικό.
Δεν χορταίνονται με τίποτα!
Τελευταίο checkpoint, Malga Langalm.
Ακόμα μια λιμνούλα, η Rienzquelle.
Κάπου εδώ πετυχαίνουμε ορειβάτη που έχει χτυπήσει το πόδι και έχει έρθει ελικόπτερο να τον περισυλλέξει. Αυτονόητα πράγματα που στην Ελλάδα φαντάζουν πολυτέλεια.
Όπου και να γυρίσεις το κεφάλι βλέπεις μυτερές κορυφές, βουνά και αλπικά λιβάδια.
Στο βάθος χαμηλά φαίνεται η Misurina.
Χωρίς μεγάλο κόπο, επιστρέφουμε στο Auronzo, όπου ετοιμαζόμαστε και συνεχίζουμε το ταξίδι μας. Συνοπτικά, πρόκειται για μια πανέμορφη διαδρομή, πολύ εύκολη για κάθε ηλικία και φυσική κατάσταση, χωρίς την μεγάλη ανάγκη για κουβάλημα νερού/φαγητού μιας και υπαρχουν αρκετά καταφύγια.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα!
