Δύσκολοι Αποχωρισμοί ... & συνολική αξιολόγηση της συμβίωσης με τις ''πρώην'' μας !

[Τσακάλι]

Απρίλιο του 06 χτυπάω μετά από επιμονή φίλου το multistrada 1000 DS. Χιλιόμετρα 4500 μοντέλο Ιανουαρίου της ίδιας χρονιάς. Έμελλε να είναι το μηχανάκι της ζωής μου. Πανέμορφο (στα μάτια μου) φανταστικές επιδόσεις για τα μέχρι τότε μοτοσικλετιστικά μου δεδομένα και μια θέση οδήγησης που με έκανε να θέλω να βρίσκομαι πάνω του συνέχεια. Με έμαθε να φρενάρω, να στρίβω αλλά και λόγω ακριβών σέρβις να αλλάζω λάδια, ιμάντες χρονισμού, τακάκια κλπ... Το 12 λίγο πριν τον δεύτερο γιο μου και αφού το είχα παρατημένο στο γκαράζ για περίπου ένα χρόνο αποφάσισα να το δώσω με όλη την προίκα του. Μια κίνηση που πολύ πολύ γρήγορα μετάνιωσα. Πίστεψα ότι λόγω παιδιών και οικογενειακών υποχρεώσεων δεν θα ξαναπάρω μηχανή, οπότε με τα χρήματα από το multi πήρα ένα Sh150 κούτα. Το βράδυ που πήγα στον Πέτσα και το παρέλαβα μόλις γύρισα σπίτι μπήκα στο car και άρχισα να ψάχνω για μηχανή. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Στάλθηκε από το SM-G930F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[STF]

Ο δυσκολότερος αποχωρισμός ήταν ένα DT200R και ο κυριότερος λόγος είναι ότι ήταν η πρώτη μου μηχανή (είχε προηγηθεί και μια σιδερένια βεσπούλα που δεν την υποτιμώ, αυτή με έβαλε στο κόσμο της μοτοσυκλέτας, αλλά το DT ήταν "μηχανή").





Εκ τότε πολλές μικρές και μεγάλες μηχανές πέρασαν από τα χέρια μου, με το σημερινό μου να μετράει τον αριθμό 20.
Πριν από αυτό είχα το XT660Z που ήταν άλλη μία μηχανή που με ζόρισε όταν την έδωσα γιατί ήταν μια μηχανή που αγόρασα για να ξεπεράσω το σκληρό πρόσωπο της "κρίσης" όταν αυτή αποφάσισε να με χτυπήσει.
Το Tenere με έμαθε πως να απολαμβάνω τη χαρά του μοτοσυκλετισμού μέσα από την απλότητα. Επίσης με έμαθε πως κάθε μοτοσυκλέτα έχει έναν προορισμό και πως όσες αλλαγές και να κάνεις, το μάθημα είναι πως όταν αρχίσεις να παίζεις με αναρτήσεις, εξατμίσεις κτλ έχει έρθει η ώρα να αλλάξεις μηχανή. Αν δεν έχεις χρήματα να την αλλάξεις, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να την άφησεις στην στην ησυχία της.




Το σημερινό μου WR250R είναι ο Βενιαμίν μου. Με έμαθε πως τα χρήματα που δίνεις δεν είναι πολλά όταν τα δίνεις για αυτό που είναι σωστό για τη χρήση που θέλεις. Είτε δώσεις 7.000 ευρώ για μια μηχανή 250 κυβικών, είτε δώσεις 7.000 ευρώ για μια μηχανή 700 κυβικών το γεγονός είναι ένα... έχεις δώσει 7.000 ευρώ και αυτό δεν αλλάζει. Το ζητούμενο είναι να τα έχεις δώσει για τη χρήση που πραγματικά θα κάνεις με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Λίγες μηχανές μου πλησίασαν τόσο πολύ τον απόλυτο σκοπό χρήσης όσο αυτή (τα πάντα είναι θέμα χρονικής στιγμής και οικογενειακής κατάστασης). Για τον συγκεκριμένο Χαμαιλέοντα δεν έχω κλάψει ούτε ένα ευρώ και όπως φαίνεται... μάλλον θα καταλήξει οικογενειακό κειμήλιο.

 

[kostas_366]

Και μετά κράζετε τα "ΥΠΕΡεκτιμημένα" Τενερε...

Εγώ, δεν έκραξα κανένα tenere . Απλά να παίξει και τζόκερ το παληκάρι, γιατί τζόκερ έτυχε.

 

[bag]

Φιλε Βαγγελη λιγο σε γνωριζω αλλα σε λεω φιλο
Ευχομαι να μη ξαναζησεις τετοια συμβαντα
Αν θελεις να ψαξουμε να βρουμε ενα καλο 250αρι που τοσο το εχεις αχτι!

Στάλθηκε από το E5533 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Σ ευχαριστω Δημητρη. Ειναι ολα στο προγραμμα. Τωρα κατι Σουηδικο απειλει την τσεπη μου και απ την καινουρια χρονια σειρα εχει η Αυστρια. Αυτα τα Κtm ειναι υπεροχα μηχανακια...

 

[tc-drift]

Αν ένα μηχανάκι το σκέφτομαι και πολλές φορές θα το μνημονεύσω και στο μέλλον που το έδωσα είναι και για μένα το Suzuki Bandit 650.

Αν ήταν το 1250 μάλλον δεν θα το είχα δώσει ποτέ αλλά μετά απο 6 χρόνια συμβίωσης με έτρωγε το χέρι μου και η τσέπη μου για κάνα άλογο παραπάνω.

Και το άσχημο/αβολο είναι πως πέρα απο το συναισθηματικό έχεις χτίσει και μια μηχανή όπως την θές και μετά όπως και να το κάνεις ξεβολεύεσαι και λίγο!

Τιμή και δόξα στα Bandit λοιπόν... Τα πιο τίμια και αξιόπιστα τουριστικά μηχανάκια που φτιάχτηκαν ποτέ... Suzukάρες....

 

[kostas_366]

Αν ένα μηχανάκι το σκέφτομαι και πολλές φορές θα το μνημονεύσω και στο μέλλον που το έδωσα είναι και για μένα το Suzuki Bandit 650.

Αν ήταν το 1250 μάλλον δεν θα το είχα δώσει ποτέ αλλά μετά απο 6 χρόνια συμβίωσης με έτρωγε το χέρι μου και η τσέπη μου για κάνα άλογο παραπάνω.

Και το άσχημο/αβολο είναι πως πέρα απο το συναισθηματικό έχεις χτίσει και μια μηχανή όπως την θές και μετά όπως και να το κάνεις ξεβολεύεσαι και λίγο!

Τιμή και δόξα στα Bandit λοιπόν... Τα πιο τίμια και αξιόπιστα τουριστικά μηχανάκια που φτιάχτηκαν ποτέ... Suzukάρες....

Αυτό, αν είχε κατ εμέ, λίγο έτσι ομορφότερη μούρη, και τον κινητήρα (που για εμένα είναι ιδανικός) του 750 gsxr, μπορεί να μην πουλούσε άλλη μοτοσικλέτα παρά μόνο αυτή....

 

[Pan-dvs]

Με τα σιδερα δεν δενομαι.Μολις περασει σε αλλα χερια ουτε γυριζω να κοιταξω πισω.Οσο ομορφα και να περασα με καποιο απο αυτα,δεν το συνδεω με τις στιγμες που εζησα.

Σε ολα μα ολα βαζω χερι και τα φερνω στα μετρα μου.Παρολα αυτα παω χωρις δευτερη σκεψη παρακατω.

Οι καλες στιγμες εχουν καταγραφει στον εγκεφαλο και κατα καιρους περνανε μια απο μπροστα μου,αλλα μεχρι εκει.


ΥΓ Το bandit για μενα ηταν ο ορισμος της απολυτης αξιοπιστιας,αλλα δεν ξεχναω το βαρος του και τις σχετικα περιορισμενες δυνατοτητες του.