Μιας και τα εχω ζησει και εγω με το κουταλι ολα αυτα, απο ποδηλατικες, πεζοπορικες και τωρα μηχανοβιακες πλευρες, ας πω κ εγω την μ@λ@κια μου!!!Ειναι ενα μεγαλο θεμα... Που δυστυχως σαν Ελληνες δεν μπορουμε να το καταλαβουμε.
Πρόβλημά μας είναι ένα… Η ευγένεια και ο αλληλοσεβασμός!!
Ειμαι καμια 25αρια χρονια στο βουνο και η παιδεια (κλασσικα) που (δεν) εχουμε ειναι απαραδεκτη. Για μενα, καθως κ για τον κοκ, προτεραοτητα εχει παντα ο πεζος. Ετσι κ αλλιως ειναι ο πιο ευαλωτος οποτε πρεπει να τον προσεξουμε. Η "πιατσα" εχει χαλασει απο εμας τους ιδιους που ειμαστε πιο ψηλα στην πυραμιδα ( φορτηγο, αυτοκινητο, ποδηλατο, πεζος, γαιδρος, σκυλος, γατα...). Γιατι ρε αδερφε, δεν γινεται να κατεβαινεις μαμιωντας το μονοπατι με ποδηλατο, να πετυχαινεις πεζοπορο και να του φωναζεις κανε ακρη, κανε ακρη, σαν να εχει μπει μεσα στην ειδικη ενος αγωνα, να παραμερισει... Τετοια σκηνικα δυστυχως δεν ειναι μεμονωμενες περιπτωσεις και συμβαινουν συνεχεια .Γιατι κλασσικα το βουνο ειναι δικο μου!!!
Απλα ειναι πως θα αντιμετωπισεις την κατασταση…
Ειμαι αρκετα ευγενικος θα ελεγα, αλλα ειμαι και καφρος στο μονοπατι (ποδηλατο). Κατεβαίνω και εγώ μαμιώντας αλλά… όταν θα πετύχω τον πεζό, θα κόψω να τον περάσω σχεδόν σταματημένος, θα του πώ ένα καλημέρα και ένα συγνώμη… Απλά πράγματα και τσάμπα!!! Αποτέλεσμα αυτου, σχεδόν ποτέ δεν έχω εισπράξει σαν αντίδραση κάτι λιγότερο από ένα χαμόγελο και πολλές φορές επικρότηση για αυτό που κάνω, παρόλο που σε πρώτη φάση μπορεί και να τρομάξουν… Αλλά όταν είσαι παγκόσμιος, δεν γίνεται να χάσεις την πρόκριση στο παγκόσμιο… ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΕΙΑ!!!
Και επειδή έχω και εγώ σταματήσει επικίνδυνα στο τσακ με πεζο που θα είχε το κάθε δίκιο να φωνάζει, αντιθέτως γινόμαστε και φιλαράκια στο τέλος.
Στην τελική ούτε εμένα μου αρέσει να με κόβουν στο μονοπάτι και για αυτό πάω ώρες και μέρη που έχει την ελάχιστη κίνηση. Μέχρι και Κυριακη σε ώρες αιχμής υπάρχουν τέτοια… Αλλα τα θέλουμε όλα στο πιάτο μας, μην ξυπνήσουμε νωρίς η απομακρυνθούμε 5 χλμ από την βάση μας… Μάλλον δεν το αγαπάμε αρκετά αυτό που κάνετε, ώστε να χαλάσουμε την ζαχαρένια σας!!
Αλλα ναι, θα πάρω το εντουράκι και θα πάω Καισαριανη!! Γιατί (όπως έχω ακούσει πολλές φορές) εγώ ξερω!!
Μια Καισαριανή έχουν και αυτοί, πήγαινε αλλου!! Δεν παθαίνεις τίποτα, ποιοτικότερα το χομπυ σου θα κάνεις!!
Τα ίδια και με το μηχανάκι, περνάμε δίπλα του, φοβάται, τον σκονίζουμε κάνουμε και φασαρία… Έχει βγεί και αυτός να πάρει τον αέρα του και πηγαίνει σε τρια μέρη στην Αττική που απαγορευόμαστε στην τελική (μηχανοκίνητα)… Πρέπει να έχουμε την στοιχειώδη αντίληψη ότι για να συνυπάρξουμε πρέπει να ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ και να μπαίνουμε και στην θέση του άλλου… Αν δει ο άλλος ότι τον σέβεσαι δεν θα έχει τις αντιδράσεις που έχει…
Είναι παρανοικό (για μένα) να μην μπορούμε να συνυπάρχουμε στο βουνό και οι τρεις και να φτιάχνουμε ‘’χωράφια’’ του στυλ εσυ εισαι για εδώ, εσυ για εκει κλπ
Τα αποτελέσματα της μ@λ@κίας που μας δέρνει σαν λαός είναι (στα ποδηλατικά τουλάχιστον) να στηνουνε παγίδες οι (προβληματικοί σίγουρα, όχι όλοι) με σύρματα κάθετα σε μονοπάτια, πέτρες σε τυφλά άλματα και έχει χτυπήσει κόσμος…
Αυτό θέλουμε;
Τελευταία ακούσα και ένα περιστατικό στον χωματόδρομο του βόρειου Υμηττού, εντουράς χτυπάει ποδηλάτη (αίματα κλπ) και αρχίζει και κανει γύρες γύρω του , αγρια δυση φαση και του λέει μην ξαναπεράσεις από εδώ, εδώ κάνω εγω… Μεμονωμένο γεγονός αλλα…
Τώρα αυτό που λέμε ότι χαλάνε τα μονοπάτια και τα διαβρώνουν (προσωπικά) δεν το θεωρώ πρόβλημα, με αυτην την λογική κάτι παραπάνω από το μονοπατάκι του μυρμηγκιού είναι φυσική καταστροφη. Το βουνό από την μάνα του δεν είχει περάσματα!!! Ανακυκλώνονται όλα, χαλάνε, ξαναφτιάχνονται κλπ κλπ
Σεντόνι… σορρυ!!! Είναι κάτι που με βγάζει από τα ρούχα μου…