Η μότο τρέλα πάει στα βουνά και όλοι είναι μια χαρά..

[Magelanos]

7-6-19 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (GR-Tsopela-Τσοπελα 581χιλ Hotel Τζουμέρκα)

Συνάντηση με motoparea στα βουνά, όλα είναι μια χαρά, και πάμε για Τζουμέρκα δυνατά!!!



Την προηγούμενη μέρα είχαμε μελετήσει διαδρομή με Νατάσα για το πώς θα πάμε. Επαρχιακό δίκτυο επί το πλείστον!!! Τα χιλιόμετρα πολλά οπότε θέλει πρωινό ξεκίνημα. Αυτό δεν είναι πρόβλημα μιας και ο Τάκης από Κρήτη θα έρθει μαζί μας. Ξημέρωμα φτάνει καράβι στον Πειραιά οπότε βολεύει το πρωινό ξεκίνημα.

Η Νατάσα μου λέει ότι θέλουν να έρθουν μαζί μας και άλλοι τρεις και αν έχω πρόβλημα. Εγώ κανένα, αυτοί αν έχουν!!! Θα είμαι με τον Τίγρη!!! Όπα, όπα, όχι με Triumph Tiger, αλλά Honda Tiger 200cc!!! Θα αντέξουν; Μια χαρά δεν έχουν θέμα, μάλλον εσύ θα έχεις που θα μας περιμένεις χαχαχα!!! 7:00 στον Σκαραμαγκά στο γνωστό Σταθμό 14 που μαζεύονται πολλοί μηχανόβιοι πριν από κάθε ξεκίνημα βόλτας.

Και άλλος Τίγρης στην παρέα να κάνει παρέα με τον δικό μου!!! Μόνο που είναι συν 1000 κυβικά παραπάνω!!! Χαιρετούρες εσπρεσακι στα γρήγορα και ξεκινάμε γιατί έχουμε δρόμο, πολύ δρόμο. Μπροστά εγώ για να δίνω τον ρυθμό στα μέτρα μου. Και όντως στα κλειστά κομμάτια επειδή δεν χρειάζεται να κλείνω γκάζι παντού τέρμα με ταβάνι τα 120 όλα καλά και κανείς δεν είχε θέμα.

Φτάνουμε ξεκούραστα θα έλεγα Γαλαξίδι για την πρώτη στάση καφέ!! Κουβεντούλα και χαρά μεγάλη για τα υπέροχα μέρη που έχουμε να δούμε στην πορεία. Ένα άγχος πάλι εγώ γιατί τώρα το παραλιακό κομμάτι μέχρι Ναύπακτο είναι γρήγορο. Τους λέω να φύγουν μη με περιμένουν. Όχι κανείς δεν θα φύγει πάλι μπροστά με θέλουν μια χαρά πάω. Οκ πάμε.. Τάπα πάλι εγώ σε σημείο να πονά ο καρπός, να θέλω να σπάσω το γκάζι!!! Είδα και 130 στο κοντέρ ουαο!!!

Φτάνοντας Θέρμο σταματάμε για βενζίνη. Δυο φίλοι ήθελαν να δουν το τουρνουά τένις που είχε εκείνη την ώρα και είπαν θα σταματήσουν εδώ και να φύγουμε. Οκ και βγαίνουμε μετά από Αγρίνιο στην παλιά εθνική. Σταματάμε στο παραλιακό Μενίδι πάνω στον δρόμο είχε ένα ξενοδοχείο και ήξερα ότι έχει και εστιατόριο. Τρώμε κάτι και ξεκινάμε για να προλάβουμε να φτάσουμε πριν νυχτώσει.

Με την παλιά εθνική μέχρι Άρτα, και μετά στρίβουμε για Πέτα και πιάνουμε τον επαρχιακό Άρτας –Τρικάλων.. Διαδρομή φοβερή μιας και περνάμε κάποια κομμάτια δίπλα από την Τεχνητή Λίμνη Πουρναριού!!! Είμαι μπροστά και βρίσκω ένα ωραίο σημείο και σταματώ να τους βγάλω καμιά φωτώ!! Στο βάθος διακρίνεται λίγο από Λίμνη Πουρναριού..







Στάση σε έναν παραπόταμο του Άραχθου για φωτώ.







Η τελευταία στάση για ξεμούδιασμα..



Λίγο πριν πέσει ο ήλιος φτάσαμε στο ξενοδοχείο και ταχτοποιηθήκαμε.



Συνάντηση με φιλαράκια και ετοιμασία να πάμε στο Καταφύγιο που γίνεται η μάζωξη και το φαγοπότι. Έχουμε μάθει ότι η πρόσβαση για εκεί έχει χωματόδρομο με μπόλικες πέτρες και ανηφόρα με κάνα δυο στροφές κλειστές. Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι δυο στροφές ποιο κάτω έχει ένα πλάτωμα που παρκάρουν και ανεβαίνουν με τα πόδια μέχρι καταφύγιο. Μέχρι εκεί η πρόσβαση παλεύεται.

Δεν υπάρχει λόγος να πάμε με δυο μηχανάκια και παίρνω την Νατάσα με τον Τίγρη. Όντως η πρόσβαση είχε ένα βαθμό δυσκολίας. Παρκάρω στο πλάτωμα και με τα πόδια φτάνουμε καταφύγιο όπου υπήρχαν τραπέζια ενωμένα, φωτιά αναμμένη και ο μίνστερ προβατίνας γνωστός στην παρέα Γιάννης Νακος, είχε βάλει το υλικό στα κάρβουνα ίδει.



Χαβαλές, πειράγματα, προβατίνα, τσίπουρα, μπύρες, κρασιά, εντάξει και coca cola έδιναν και έπαιρναν. Εδώ πάνω πέφτει η θερμοκρασία το βράδυ αρκετά, και το σηκώνει το πιόμα. Περνά η ώρα ευχάριστα χωρίς να το καταλάβουμε και πρέπει να αποχωρίσουμε για ξεκούραση. Στο κατέβασμα το χωμάτινο ποδαράτο, κάποια κρατούσαμε εγώ και ο Ηλίας γιατί παραπατούσε. Ονόματα δεν λέμε!!!


8-6-19 ΣΑΒΒΑΤΟ (GR-Tsopela-Τσοπελα 83χιλ Hotel Τζουμέρκα)



Να παίρνεις το πρωινό σου με τέτοια θέα!!!



Το γνωστό παρεακι σε πηγαδάκι για το που θα βολτάρουμε σήμερα. Μάζωξη όλοι στην κεντρική πλατεία του χωριού και βλέπουμε. Πολλές μηχανές μαζεμένες και σκέψη για το αν θα ακολουθήσουμε με τους πολλούς. Η Νατάσα τραβά καμιά φωτώ γιατί αν περιμένει από εμάς σώθηκε!! Καιρός τέλειος και μια λαχτάρα για βόλτα!!!



Χωριό Τσοπελα..



Αυτή η λαχτάρα όμως θα κοπεί απότομα, αφού ο δαίμονας της οδικής χτύπησε ξανά!! Όχι έμενα επιτέλους μετά από δυο σερί, αλλά τον Γιάννη όπου ο Τίγρης του, Triumph 955 είχε πρόβλημα. Συμπαράσταση λοιπόν στον Γιάννη μέχρι να έρθει η οδική. Άραγμα στο καφενεδάκι για καφεδάκι.




Το καφεδάκι έγινε τσιπουρακι, ήρθε και το μεζεδάκι, χοντραίνει και άλλο με λουκάνικα ομελέτες σαλάτες κλπ και δεν θέλει κανείς να σηκωθεί από το τραπέζι. Άδειο πλέον το κέντρο από τις μηχανές.



Πήρε και η οδική την μηχανή του Γιάννη και συνεχίζουμε στο καθισιό. Μεσημεράκι η ζέστη έχει κάνει την εμφάνιση της, και λέμε με την Νατάσα να κάνουμε βόλτα γιατί κρίμα να είμαστε εδώ και να μην δούμε τίποτα. Ο Γιάννης ο μόνος που θα ήθελε να κάνει βόλτα και αυτός, ενώ οι άλλοι είναι για ύπνο μετά από τόσο φαί και τσίπουρο. Γιάννη θέλεις να οδηγήσεις Τίγρη;

Πάρε τον Τίγρη μου και εγώ με την Νατάσα διπλός στο SV. Έτσι και αλλιώς είχαμε αποφασίσει για σήμερα να βολτάρουμε με το SV. Κάθετε ο Τίγρης.. Πρόσεχε μόνο γιατί είναι άγριος χαχαχα!!! Πάμε ξενοδοχείο να πάρει ο Γιάννης τον Τίγρη και φύγαμε. Ξεκινάμε για Μονή Κηπινας.

 

[Magelanos]

Πολύ ωραία διαδρομή, αλλά και πείτε μου υπάρχει διαδρομή που δεν είναι όμορφη εδώ; Το μόνο αρνητικό είναι ότι το οδικό δίκτυο, στενό όλο στροφές, και όχι καλό. Πέτρες από κατολισθήσεις και αρκετοί γκρεμοί.. Όλα αυτά τα ξεχνάς βλέποντας αυτό το απίστευτο φυσικό τοπίο.





Η ζέστη χτυπά κόκκινα και στάση στην Μονή Κηπινας που από κάτω και μέσα από τον βράχο κυλά ο ποταμός Καλαρρυτιωτης. Απαραίτητα νερό στο πρόσωπο να δροσιστούμε.



Συνεχίζουμε προς Γεφύρι Πλάκας..



Λίγο πριν το Γεφύρι-Πλάκας πέφτουμε σε ένα ωραίο σημείο με ποτάμι. Στάση στην δροσιά για νεράκι και χαλάρωση. Εκεί μου καρφώνετε ιδέα να περάσω το ποτάμι με το SV. Πρόβα πριν το Τατζικιστάν την είδα!!! Η Νατάσα έτοιμη να με τραβήξει βίντεο, και το SV έλεγε πες του όχι του καγκουρα δεν πάει καλά.!!! Το πέρασα δυο φορές ακούγοντας μες την τρελή χαρά την Νατάσα βλέποντας το SVακι της να περνά ποτάμι, είσαι θεός είσαι τρελός!!!



Τρελός σίγουρα (δεν ήξερες δεν ρώταγες), όσο για το θεός το αποδίδω στην θεϊκή λειτουργιά του SV μετά από κάθε φορά που το έπιανα στα χέρια μου χαχαχα.. Ήταν η τρίτη φορά που το είχα καβάλα και έχει περάσει από τα πάντα. Ούτε ιδικές δυνάμεις σου λέω!!!! Εδώ δίπλα ήταν και αυτή η όμορφη φάτσα!!!



Και αφού δροσιστήκαμε μηχανές και αναβάτες, συνεχίζουμε για το χωριό Καταρράκτης.



Πλησιάζοντας το χωριό από ψηλά ακούω την Νατάσα να λέει πω, πω κοίτα, κοίτα μέρος απίστευτο!!! Πραγματικά Η θέα με τους δυο καταρράκτες σε αφήνουν άναυδο!!!



Σταματάμε στο παρκινγκ με το αναψυκτήριο, και αμέσως λέμε να πάμε στους καταρράκτες. Ο Γιάννης μένει εκεί και θα μας περιμένει. Περπατάμε στο στενό μονοπάτι, περνώντας και από ξύλινο γεφυράκι, όπου το σπρέι νερού από τον καταρράκτη μας έβρεχε. Πρόσεχε γατάκι γιατί γλιστρά.





Για την εποχή έχει και πολύ νερό κάτι που δεν περίμενα.





Αποφασίζω να σκαρφαλώσω και να προσεγγίσω τους καταρράκτες όσο γίνεται και ποιο κοντά. Λίγο δύσκολο αν φοράς και ρούχα μηχανής. Αλλά κάτι έγινε. Μετά από λίγο βλέπω και το γατάκι να φτάνει!!! Respect γιατί με αγωνιστικές μπότες και φόρμα δερμάτινη μόνο αν είσαι αιλουροειδές το καταφέρνεις!!! Αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο όποια και να είναι η ταλαιπωρία!!! Κοίτα εδώ τι όνειρο!!!









Όταν περνάς καλά και νιώθεις υπέροχα φαίνεται από το χαμόγελο σου!!!



Έτοιμος για το διάγγελμα!!! Δηλαδή ο Γιωργάκης που το έκανε από το Καστελόριζο ήταν καλύτερος;



Να μη θες να ξεκολλήσεις αλλά πρέπει, έχει περάσει η ώρα..



Πάμε παρκινγκ και επιστροφή αργά το απόγευμα ξενοδοχείο. Σε λίγο πρέπει να πάμε Μελισσουργούς σε ταβέρνα στην κεντρική πλατεία όπου θα έχει στηθεί το τσιμπούσι no2.. Φάγαμε ήπιαμε και νηστικοί δεν κοιμηθήκαμε!!

 

[Magelanos]

9-6-18 ΚΥΡΙΑΚΗ (GR-Vovousa-Βοβουσα 171χιλ Kerasies Guesthouse)



Πρωινό ξύπνημα με πολύ ενέργεια για αυτό που θα επακολουθήσει!!! Το Πέρασμα Μπάρου μας περιμένει!!! Ξεκινάμε προς Καλαριτες όπου και θα προσεγγίσουμε το ψηλότερο σημείο στο πέρασμα περίπου 1910μ. Η διαδρομή απίστευτη και αυτή και μετά τους Καλαρρυτες το τοπίο γίνεται αλπικό λόγο υψόμετρου. Μιλάμε για το ψηλότερο οδικό πέρασμα στην Ελλάδα.

Φτάνοντας εκεί ψηλά τον βασικό ρόλο τον έχουν οι φωτογραφικές μηχανές!!!











Το SVακι ποζάρει σαν μοντέλο και ευχαριστεί την οδηγό του που πάτησαν οι ρόδες του εδώ!!!





Για τους περισσότερους το όμορφο τριήμερο τελειώνει εδώ.. Εγώ με την Νατάσα όμως είχαμε άλλη άποψη και θέλαμε κι΄άλλο!!! Δεν χορτάσαμε βουνά και επειδή μπορούμε αποφασίσαμε να παρατείνουμε την βόλτα μας γνωρίζοντας και άλλα απίθανα μέρη!!! Παρόλο που έχω επισκεφτεί το μέρος αυτό πολλές φορές, δεν χορταίνω και θέλω πάλι Βοβουσα για σήμερα!!! Φύγαμε…



Απίστευτο και το κατέβασμα από την άλλη πλευρά προς Ανθούσα και Χαλίκι!!!







Καλά Άντε Για!!!



Στην διασταύρωση προς Ανθούσα και Χαλίκι αποχαιρετιζόμαστε με τα φιλαράκια και τα δυο μας πλέον συνεχίζουμε προς Χαλίκι. Πλησιάζοντας το χωριό Χαλίκι. Σκέτη ομορφιά!!!



Καλά δεν έχω λόγια καρτ ποστάλ!!! Ευχαριστώ την φωτογράφο για το συγκεκριμένο κλικ!!!



Χαλίκι ένα μοναχικό χωριό σε απίστευτη τοποθεσία αξίζει μια επίσκεψη για όποιον περνά από εδώ.



Συνεχίζουμε προς Μέτσοβο. Η διαδρομή μέχρι εκεί τα σπάει!!! Από αλπικό και εναλλαγή σε δασώδες τοπίο!!!



Μια από τις πολλές γέφυρες της Εγνατίας, και στο βάθος το Μέτσοβο!!!



Περνάμε το χωριό Ανήλιο, και κατηφορίζουμε κάτω από την γέφυρα της Εγνατίας για να ανέβουμε για Μέτσοβο. Το GPS μας πάει μέσα από κάτι ανηφορικά καλντερίμια, όπου αν ερχόσουν μούρη με άλλο όχημα δεν χωρούσες να περάσεις. Η Νατάσα τι να σκέπτεται τώρα άραγε; Ευτυχώς φτάσαμε κέντρο στο μοναδικό Βενζινάδικο, χύνοντας αρκετό ιδρώτα αγωνιάς μέχρι εδώ. Βενζίνη και φύγαμε με κατεύθυνση προς χιονοδρομικό. Λίγο πριν στάση σε καφέ για αναπλήρωση υγρών..



Διάλογος:

Πάνος: Αχ και να είχα το Κ τώρα εδώ!!! Έχει ένα φυσικό πιστακι μούρλια (Μηλιά-Κρανέα)!!

Νατάσα: Και που είναι το πρόβλημα πάμε!!!

Πάνος: Με τον Τίγρη; Όχι δεν λέει θα το σκάσω το καημένο, δεν έχει νόημα..

Νατάσα: Με το SVακι όμως;

Πάνος: Τώρα αλλάζουν τα δεδομένα!!! Φύγαμε!!!


Ενώ σε 50χιλ θα φτάναμε στον προορισμό μας , με αυτή την παράκαμψη προσθέτουμε άλλα 50χιλ!!! Αλλά γούστα είναι αυτά τι να κάνουμε!!! Αφήνουμε Τίγρη να περιμένει και ένα τανκ μπανγκ εδώ στο καφέ, λέγοντας για λίγο και επιστρέφουμε. Σάστισε λίγο ο τύπος αλλά οκ.. Ταυτότητες στο στόμα και τάπα!!! Γρήγορη επιστροφή στο καφέ με χαμόγελο στα χείλη και τίγκα στην αδρεναλίνη!!!

 

[Magelanos]

Ξεκινάμε για Βοβουσα περνώντας από την Τεχνίτη Λίμνη Αώου. Μετά το χιονοδρομικό αριστερά πιάνουμε τον επαρχιακό Μετσόβου-Κήπων που μεγάλο μέρος του πάει παράλληλα με την Λίμνη. Εντάξει τώρα πόσες φορές να σταματήσεις εδώ για να απολαυσεις το μεγαλείο της φύσης; Πολλές και δεν χορταίνεις!!!





Να και τα γατάκια!!! Νιάου….





Φτάνοντας στο φράγμα..





Μετά από εδώ και κοντά, άλλη μια στάση επιβάλλεται!!! Λίμνη με τα Νούφαρα!!!

Ένα τοπίο βγαλμένο από παραμύθι!!!







Τα φωτώ κλικ πολλά!!!









Οι νεράιδες παίζει να κατοικούν και εδώ!!!







Η λόρδα έχει βαρέσει κόκκινα και φεύγουμε για τελικό προορισμό. Η διαδρομή εννοείτε είναι απίστευτη μέχρι Βοβουσα.

 

[Magelanos]

Φτάνοντας στο χωριο κατευθείαν στο ταβερνάκι δίπλα στο πέτρινο Μονοτοξο Γεφύρι σήμα κατατεθέν του χωριού!!!







Φάγαμε και γρήγορα ξενοδοχείο να αφήσουμε μηχανές, και ξανά έξω να περπατήσουμε και να δούμε ομορφιές πριν νυχτώσει.. Σε όλους έχει συμβεί κάτι να ξεχνάμε και να μην έχουμε πάρει μαζί μας. Οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, παντόφλες, φορτιστή για κινητό, ταμπλέτες για κουνούπια, και όμως τα είχα όλα. Αυτό που ξέχασα ήταν ζώνη για το παντελόνι, και το κρατώ να μην μου πέσει.



Περπατούσα με τα χέρια στις τσέπες για να κρατώ το παντελόνι. Άντε πάμε να δούμε την όμορφη Βοβουσα.

INFO:
Βρίσκεται περίπου 70 χλμ. βορειοανατολικά τής πόλης των Ιωαννίνων και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 1000μ. Μέσα από το χωριό περνάει ο ποταμός Αώος, από τη βοή των νερών του οποίου πιθανότατα πήρε και το χωριό το όνομά του. Γύρω από το ποτάμι υπάρχουν αξιόλογοι οικότοποι που φιλοξενούν πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Στη μέση τού χωριού, υπάρχει ένα πέτρινο μονότοξο γεφύρι που ενώνει τις δυο όχθες και γειτονιές τού χωριού. Χτίστηκε το 1748 από τον Αλέξιο Μήσιο..










Hi kittens I am the big brother and I watch you…



Το Δημοτικό Σχολείο..



Με την ωραία θέα από την αυλή του..







Πάμε προς το γεφύρι για τις τελευταίες φωτώ γιατί σε λίγο νυχτώνει.







Μια ακόμη υπέροχη μέρα τελείωσε!!!

 

[Magelanos]

10-6-18 ΔΕΥΤΕΡΑ (GR-Aetomilitsa-Αετομιλιτσα 227χιλ Ξενώνας Αετομιλιτσας)



Μόνοι μας εντελώς απολαμβάνουμε πρωινό σε αυτόν τον όμορφο ξενώνα. Που πάμε σήμερα; Ακόμα ποιο ορεινά σε ένα μέρος που έχω επισκεφτεί αλλά ποτέ δεν έχω μείνει. Καημό το είχα κάποια στιγμή, και να που ήρθε. Αετομιλιτσα λοιπόν ο τελικός προορισμός για σήμερα. Έχω έναν ενδοιασμό για την κατάσταση του δρόμου.

Όσες φορές που είχα πάει τα 17χιλ από τον κεντρικό δρόμο μέχρι το χωριό είχαν τα θεματακια τους. Μιλώντας η Νατάσα με τον υπεύθυνο του μοναδικού ξενώνα μας είπε ότι σε μερικά σημεία είναι χώμα αλλά βατό. Οκ πάμε και βλέπουμε αν υπάρχει δύσκολο σημείο κάπου θα περάσω εγώ το SV. Πατάμε μίζα Αετομιλιτσα σου ερχόμαστε!!!

Οδηγούμε στον επαρχιακό Βοβουσας-Γρεβενών με κατεύθυνση προς Μαυραναιους, περνώντας τα χωριά Περιβόλι και Ζακας. Καλά η διαδρομή σαν να περνάς μέσα από ζούγκλα!!!



Πριν τους Μαυραναιους πιάνουμε τον επαρχιακό Μαυραναιων-Πολυνεριου με κατεύθυνση προς χωριό Καλλονή. Στην είσοδο του χωριού Καλλονή κάνουμε μια στάση.



Καλλονή όνομα και πραμα. Κουκλίστικο χωριό!!!!



Λίγο μετά από Καλλονή βλέπουμε ένα ακόμη όμορφο πέτρινο γεφύρι (Παλιομαγέρου)



Φτάνουμε στον όμορφο Πενταλοφο και αράζουμε σε καφέ για ένα σύντομο διάλειμμα.. Μόνο ντόπιοι ήταν εκείνη την στιγμή, και ήθελαν να μάθουν από πού ερχόμαστε. Μας προτείνουν μια διαδρομή εδώ κοντά που υπάρχει ένα μοναστήρι. Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας μέσα σε ένα μοναδικής ομορφιάς καταπράσινο τοπίο. Αξίζει μας είπαν και το μοναστήρι αλλά και η διαδρομή, και είναι μόνο 10χιλ. Θα το σκεφτούμε..

Κοιτώντας την ώρα που ακόμα ήταν μεσημέρι είπαμε γιατί όχι. Καλά εντάξει άντε για ο δρόμος στενός και χορταριασμένος, δήγμα ότι δεν περνούν πολλοί από εδώ. Οι ακτίνες του ήλιου δυσκολεύονται να περάσουν μέσα από το πυκνό φύλλωμα των δέντρων. Πολύ καλό αυτό γιατί έχει και δροσούλα.. Μετά από λίγο είχαμε μια αναπάντεχη συνάντηση.

Στα δεξιά μας χαράδρα τίγκα στα δέντρα και πράσινο. Ζούγκλα εντελώς. Σε μια στροφή βλέπω κάποιον όγκο σκουπιδιών έξι μέτρα κάτω στην πλαγιά της χαράδρας, και νομίζοντας ότι κάποιος είναι σκυμμένος να ψάχνει σε αυτά. Πλησιάζοντας κατάλαβα ότι ήταν μια συμπαθέστατη αρκούδα, που βλέποντας να σταματώ, σηκώθηκε στα δυο πόδια γρυλίζοντας απειλητικά.

Στο δευτερόλεπτο που ερχόταν και η Νατάσα ακούγοντας τον μπάσο ήχο της εξάτμισης να αντηχεί στα βουνά, οπισθοχωρεί και κατεβαίνει την πλαγιά. Φωνάζω αρκούδα, αρκούδα. Και δείχνω στην Νατάσα προς τα πού πήγε. Είχε σταματήσει λίγο ποιο κάτω καλυμμένη από την πρασινάδα κοιτάζοντας μας λίγο και χάθηκε εντελώς.

Πάμε γρήγορα να φύγουμε. Φτάνουμε στη Ιερά Μονή και καθόμαστε να χαλαρώσουμε.



Είχε και πυγή με νεράκι να δροσιστούμε λίγο γιατί αυτή η συνάντηση μας ανέβασε την θερμοκρασία στα ύψη!! Αρχίζω να λέω στην Νατάσα πως έκανε η αρκούδα όταν σταμάτησα. Ήμουν τόσο παραστατικός που έσκασε στα γέλια. Να ρε σου λέω σηκώθηκε στα δυο πόδια γρυλλίζοντας (γκρρρρρρρ) και με το ένα χέρι έκανε απειλητική κίνηση!!! Χαχαχα τι γελάς ρε γατάκι; Χαχαχα… Λες να ήθελε να με αγκαλιάσει και εγώ την παρεξήγησα; Πάντως το γρυλιτο εύκολα φτάνει σε ντεσιμπέλ με τον ήχο του ροχαλητού μου ακούγοντας το σε αντίλαλο χαχαχα..

Νατάσα πάμε να φύγουμε; Ναι αλλά για πες άλλη μια φορά πως έκανε η αρκούδα όταν την συνάντησες; Χαχαχα πάμε γιατί θα περάσουμε από το ίδιο σημείο και μπορεί να έχει φωνάξει την παρέα της να γνωριστούμε καλύτερα και να αγκαλιαστούμε γιατί όχι!!! Ξεκινάμε και όντως το μυαλό ήταν εκεί αν θα έχουμε καμιά συνάντηση ξανά. Ευτυχώς όχι και βγαίνουμε στον κεντρικό δρόμο Κοζάνης-Ιωαννίνων με κατεύθυνση Αετομιλιτσα.

Φτάνουμε στην διασταύρωση για να ανηφορίσουμε για 17χιλ μέχρι το χωριό.



Δίπλα στον κεντρικό δρόμο κυλά ο ποταμός Σαρανταπορος.





Ανεβαίνοντας τον δρόμο αριστερά υπάρχει το ρέμα του Πιστιλιαπη με ελαχιστο νερό αυτή την εποχή και ένα μισό γκρεμισμένο γεφύρι, ωραίο σημείο για να στήσουμε τα μηχανάκια και να βγάλουμε φωτώ. Πρόσβαση δεν καταλάβαμε από πού και είπαμε το βλέπουμε αύριο που θα φεύγουμε. Όλο τον χρόνο παρκαρισμένο το όχημα αυτό, για να είναι έτοιμο να επέμβει ανά πάσα στιγμή για να κρατήσει τον δρόμο ανοιχτό.



Η Αετομιλιτσα στο βάθος..



Και το ρέμα..

 

[Magelanos]

Περάσαμε όλα τα χωμάτινα κομμάτια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Φτάνουμε στο χωριό και ψάχνουμε την πρόσβαση για τον ξενώνα.



Φτάσαμε και είμαστε οι μοναδικοί εδώ μαζί με τα υπέροχα τετράποδα του ιδιοκτήτη!!!



Απίστευτη θέα από τον Ξενώνα!!! Τέρμα στο βάθος διακρίνεται ο χιονισμένος Σμολικας!!



Τρώμε και έτοιμοι για ποδαράτη βόλτα..



INFO:
Η Αετομηλίτσα ανήκει σήμερα στο νομό Ιωαννίνων, στην επαρχία Κονίτσης, στις νότιες πλαγιές του Γράμμου. Είναι το βορειότερο χωριό του νομού στα Ελληνοαλβανικά Σύνορα, και βρίσκεται σε υψόμετρο 1.430 μέτρων. Το όνομα Ντένισκο είναι σλάβικο και σημαίνει προσήλιο, που δηλώνει και το γεωγραφικό προσανατολισμό του χωριού.


Παρέα έχουμε και το τσοπανόσκυλο του Ξενώνα περνώντας από το ΚΕΠ συναντήσαμε τους φίλους του, όπως και εμείς κάναμε καινούριους..



Τα είπαν γαυγίζοντας, και εμείς νιαουρίζοντας. Πολυκοσμία το χωριό!!!



Πάει αυτό μνημείο κατάντησε..



Συνεχίζουμε περπατώντας κάτω από τον ξενώνα στην πλαγιά..



Εντάξει τι να πει κανείς!!!



Τα μοντέλα του GNTM πήραν πόζα και αγναντεύουν!!!





Χορτάσαμε οξυγόνο μέχρι να πέσει ο ήλιος, και η θερμοκρασία εξίσου. Πάμε ξενώνα...

 

[Magelanos]

11-6-19 ΤΡΙΤΗ (Kastrosikia-Καστροσυκια Πρέβεζας 255χιλ Nepheli Hotel)



Μια ωραία μέρα ξεκινά, αλλά και η κάθοδος πλέον και κανείς μας δεν θέλει. Πρωινό και ξεκινάμε και φτάνουμε στο σημείο με το γκρεμισμένο γεφύρι. Υπάρχει ένας ας πούμε δρόμος για εκεί. Έχει αρκετές πέτρες και πάω με τα πόδια πρώτα. Έχουν βάλει και μια μπαλέτα για να κλείσουν την πρόσβαση στο ετοιμόρροπο γεφύρι. Βγάζω μπαλέτα, και κάποιες μεγάλες πέτρες που εμποδίζουν και έτοιμοι αναβάτες και μηχανάκια για φωτώ!!!



Ρε Μαγγελάνε χαμογέλα λίγο τι έκφραση είναι αυτή; Σα να σφίγγεσαι είσαι μη σου φύγουν. Αλλά πως εδώ που έφερες τα μηχανάκια, πρέπει να τα ξανά βγάλεις τώρα καλά να πάθεις χαχαχα..



Νατάσα άξιζε η στάση εδώ έτσι;



Φύγαμε επόμενη στάση Γεφύρι Κόνιτσας. Βγαίνουμε στον κεντρικό Κοζάνης-Ιωαννίνων, πάρα πολύ ωραία διαδρομή παράλληλα με Ποταμό Σαραντάπορο. Εδώ βρίσκονται και τα πανέμορφα Μαστοροχωρια!! Φτάνουμε γρήγορα και κατευθείαν στάση στο Μονοτοξο υπέροχο Πέτρινο Γεφύρι. Με 40μ πλάτος και 19μ ύψος μένεις με το στόμα ανοιχτό!!!



Ο Αώος κυλά από κάτω του..





Εδώ δίπλα έχει ένα καφέ και σταματάμε να πιούμε κάτι, γιατί και η ζέστη είναι αρκετή. Το πρόγραμμα για σήμερα λέμε κάπου προς Αργιθεα και βλέπουμε. Μετά το διάλειμμα συνεχίζουμε προς Ιωάννινα, πιάνοντας την παλιά εθνική Ιωαννίνων-Άρτας. Πριν την Φιλιππιαδα στάση για ένα σνακ στην φανταστική Λίμνη Ζήρου!!!



Έχουν αρχίσει να μαζεύονται απειλητικά μαύρα σύννεφα και πρέπει να ξεκινήσουμε γιατί έχουμε δρόμο και μάλιστα βουνά ξανά. Περνώντας την Άρτα με κατεύθυνση προς Πέτα ήταν τόσο μαυρίλα μπροστά μας που λέμε δεν υπάρχει περίπτωση να μη φάμε βροχή. Σύσκεψη.. συνεχίζουμε και βλέπουμε. Μετά από λίγο χοντρές σταγόνες αρχίζουν να πέφτουν.

Πάμε λίγο ακόμα βλέποντας ένα βενζινάδικο και σταματάμε. Ξεκινά καλή βροχή και δεν πάμε πουθενά. Και περιμένουμε, περιμένουμε, πίνουμε καμιά πορτοκαλάδα, και περιμένουμε, μέχρι που ο βενζίνας μας λέει ότι προς εκεί που θέλετε να πάτε μπορεί να βρέχει μέχρι αύριο. Εντωμεταξύ έχει πέσει και η θερμοκρασία αρκετά. Φοράμε τα πάντα και αδιάβροχα. Τι κάνουμε τώρα;

Βλέποντας προς την αντίθετη κατεύθυνση προς Πρέβεζα δηλαδή, δεν φαινόταν να έχει σύννεφα και μάλιστα δείχνει ανοιχτός ο καιρός. Τα σχέδια είναι για να αλλάζουν τελικά. Αφήνουμε τα βουνά και πάμε θάλασσα. Μέχρι να πάμε πίσω Άρτα φάγαμε καλή βροχή, και όταν μπήκαμε πόλη σταμάτησε. Παρκάρουμε έξω από ένα μαγαζί με ρούχα που είχε υπόστεγο βγάζουμε αδιάβροχα και ψάχνουμε ιντερνέτ για ξενοδοχείο.

Βρίσκουμε ένα στην Καστροσυκια Πρεβέζης και το κλείνουμε. Έχει αρχίσει να ανοίγει καλά και ξεκινάμε. 40χιλ είναι μόνο από εδώ και φτάνουμε καλή ώρα.. Αμέσως ταχτοποιούμαστε και ρωτάμε που μπορούμε να φάμε εδώ κοντά. Σε 5χιλ από εδώ σε ένα παραλιακό ταβερνάκι στον οικισμό με όνομα Πήδημα Κυράς!!!!



Φάγαμε μια χαρά και μας έπιασε η νύχτα. Καλό μας βράδυ!!!

 

[Magelanos]

12-6-19 ΤΕΤΑΡΤΗ (GR-Athens-Αθήνα 497χιλ Επιστροφή)




Ηλιόλουστη μέρα σήμερα και πρωινό έξω δίπλα στην πισίνα του ξενοδοχείου.



Θα με πάρεις μαζί σου βόλτα; Δεν γίνεται μια άλλη φορά.. Γιατί γατάκι είμαι κι’εγω νιααρρρ!!!



Ξεκινάμε προς Άρτα πάλι και πιάνουμε την Εθνική Άρτας-Τρικάλων, περνάμε χωριό Πέτα , και συνεχίζουμε μέχρι Άνω Καλεντινη. Από εκεί οδηγούμε στον επαρχιακό Άρτας-Πηγών και περνάμε χωριά Κρανιές, Μηλιανα, Πηγές..





Μετά το χωριό Πηγές συναπαντάμε μια γέφυρα και περνάμε τον Ποταμό Αχελώο. Εκεί υπάρχει και η εξοχική ταβέρνα Αχελώος και αράζουμε για καφεδάκι κάτω από τον ίσκιο των δέντρων.



Πολύ όμορφο σημείο και κάνουμε μια βόλτα ποδαράτη μέχρι το ποτάμι. Ε ψιτ γατάκι Μαγγελάνε την κάμερα κοίτα!!! Τι ποιος που;



Γέφυρα Κορακου η σύγχρονη..





Θέλω να μείνω εδώ, δεν πάω πουθενά, πόσο να το φωνάξω!!!



Πραγματικά δεν θέλουμε να ξεκολλήσουμε από εδώ, και σκεπτόμενοι ότι γυρίζουμε Αθήνα γίνεται ποιο δύσκολο. Πρέπει όμως να πατήσουμε μίζα έχουμε δρόμο πολύ ακόμα. Πολύ κοντά από εδώ ξεκινούν τα τούνελ της Αργιθεας και επιβάλλεται φωτώ μέσα σε αυτά.





Σκηνικό από ταινία θρίλερ αυτά τα τούνελ..

 

[Magelanos]

Συνεχίζοντας και από τις πολλές ομορφιές που σκαναρει το μάτι θες να σταματάς συνέχεια!!! Λεσκοβιτικο Ρέμα και Πέτρινο Γεφύρι!!!





Παλιά στρατιωτικού τύπου γέφυρα περνώντας πάνω από το Λεσκοβιτικο Ρέμα.



Δώσε ομορφιές μην σταματάς, η οδηγικη απόλαυση στο ζενίθ!!!



Πωπω τι διαδρομή είναι αυτή!!!





Πλησιάζουμε προς πολιτισμό.





Μουζακι στάση για φαγητό. Συνεχίζουμε προς Καρδίτσα συνέχεια παλιά Εθνική, και μια στάση πριν τις ανηφορικές στροφές για Δομοκό σε βενζινάδικο. Νατάσα ξέρω τι σκέπτεσαι. Ότι θα ήθελες το SVακι να έχει περισσότερους χώρους για πράγματα, αλλά με κάτι τέτοιο μπορείς να βάλεις ολόκληρο το SV δίπλα!!! Χαχαχα



Από εδώ και πέρα κλασικά Δομοκό, Λαμία, μετά πάμε για Μπραλο, στρίβουμε για Αμφίκλεια, Λειβαδιά, και αργά το απόγευμα στάση Αλίαρτο για το τελευταίο καφεδάκι πριν την βάση μας.

Όχι δεν τσακωθήκαμε!!!



Κουρασμένα βλέμματα και επιστροφή στην καθημερινότητα μετά από ένα απίστευτο ταξιδιωτικό 6αημερο.. Βαλε ότι μια ακόμη μπόρα μας έπιασε εδώ και περιμένουμε να σταματήσει για να φύγουμε. Νύχτα πλέον και ξεκινάμε για τα σπίτια μας.


Το μόνο που έχω να πω είναι οτι χάρηκα που είδα γνωστούς και αγνώστους στην όμορφη μάζωξη!!! Ήταν όλα τέλεια!!! Ευχαριστώ Νατάσα (γατάκι) που νιαουρίσαμε παρέα σε μέρη ονειρικά, οδηγήσαμε σε απίστευτες διαδρομές, σε Βουνά, Θάλασσα, Λίμνες, Ποτάμια, ήταν μια ταξιδιωτική περιπέτεια που τα είχε όλα!!! Να είσαι πάντα καλά και εύχομαι σύντομα πάνω στο SVακι ξανά, γιατί τα Βουνά Μας Θέλουνε Τρελά!!!

 

[Pektis]

Μπραβο παιδια...Πολυ ωραια τοπια, πολυ ομορφο ταξιδι!!!
Περαστικα στην Νατασσα και καλες βολτες να εχουμε !
Απιστευτες φωτογραφιες...