Ιστορίες δρόμου: Αστεία και περίεργα.
- Thread starter socrates
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πολλές φορές ακόμα και μια διαδρομή που την έχεις περάσει πολλές φορές κρύβει εκπλήξεις που δεν μπορείς με τίποτα να προβλέψεις. Έτσι την έπαθα και εγώ στην διαδρομή που περνάει από το δάσος Τατοϊου κοντά στην Ιπποκράτειο Πολιτεία στην Πάρνηθα. Πανέμορφος δρόμος με μικρή όμως, σχετικά κίνηση λόγω της στενότητάς του.
Σε μια τυφλή στροφή κατά την ανάβαση, βλέπω ξαφνικά μια μεγάλη φιγούρα να στέκεται μπροστά στον δρόμο μου. Μέχρι να συλλάβει ο εγκέφαλος μου τι έβλεπα το αρπακτικό πτηνό ανοίγει τα φτερά του και περνάει αστραπιαία ξυστά από πάνω μου. Το αξιοπερίεργο δεν ήταν ότι συνάντησα το γεράκι καθ'εαυτού που λόγω όγκου και ανοίγματος φτερών ήταν ψαρωτικό, αλλά το γεγονός ότι είχε αρπάξει με τα νύχια του ένα φίδι το οποίο μάταια προσπαθούσε να γλυτώσει από τον κυνηγό του. Θύτης και θύμα, πέρασαν μπροστά μου τόσο γρήγορα που συνειδητοποίησα τι είδα αφότου είχα διανύσει κάποια μέτρα από το σημείο.
Συνέχισα την πορεία μου έχοντας ακόμα ζωηρή την εικόνα για πολύ ώρα, έκπληκτος για το τι μπορεί να φέρει η στιγμή.
Σε μια τυφλή στροφή κατά την ανάβαση, βλέπω ξαφνικά μια μεγάλη φιγούρα να στέκεται μπροστά στον δρόμο μου. Μέχρι να συλλάβει ο εγκέφαλος μου τι έβλεπα το αρπακτικό πτηνό ανοίγει τα φτερά του και περνάει αστραπιαία ξυστά από πάνω μου. Το αξιοπερίεργο δεν ήταν ότι συνάντησα το γεράκι καθ'εαυτού που λόγω όγκου και ανοίγματος φτερών ήταν ψαρωτικό, αλλά το γεγονός ότι είχε αρπάξει με τα νύχια του ένα φίδι το οποίο μάταια προσπαθούσε να γλυτώσει από τον κυνηγό του. Θύτης και θύμα, πέρασαν μπροστά μου τόσο γρήγορα που συνειδητοποίησα τι είδα αφότου είχα διανύσει κάποια μέτρα από το σημείο.
Συνέχισα την πορεία μου έχοντας ακόμα ζωηρή την εικόνα για πολύ ώρα, έκπληκτος για το τι μπορεί να φέρει η στιγμή.
Τελευταία επεξεργασία:
manosxlv
Μέλος
Ιστορια για γελιο
Ειμαι με το transalp 600
Το 2000 και κατεβαινω με τη γυναικα μου απο πρεσπες εξω απο το βολο παθαινω ρουλεμαν πισω τροχου και κανω στην ακρη του δρομου στο χωμα και πηγαινω παρα πολυ σιγα ισα ισα που κουνιοταν η μηχανη και εχω βγαλει το κρανος.
Εκεινη τη στιγμη περναει ενα περιπολικο και του κανω νοημα για να τον ρωτησω για ενα σημειο στο βολο.
Διαλογος οταν περναει απο διπλα μου
Αστυ:Βαλε κρανος ρε!!!
Εγω:Εχω παθει ζημια φιλε μου μπορεις......
Και κατεβαινει ρε παιδια μου ζηταει στοιχεια και μας γραφει για κρανος και τους δυο 70000δρχ.
Εχω μεινει παγωτο και φευγει χα χα χα χα.....
Ειμαι με το transalp 600
Το 2000 και κατεβαινω με τη γυναικα μου απο πρεσπες εξω απο το βολο παθαινω ρουλεμαν πισω τροχου και κανω στην ακρη του δρομου στο χωμα και πηγαινω παρα πολυ σιγα ισα ισα που κουνιοταν η μηχανη και εχω βγαλει το κρανος.
Εκεινη τη στιγμη περναει ενα περιπολικο και του κανω νοημα για να τον ρωτησω για ενα σημειο στο βολο.
Διαλογος οταν περναει απο διπλα μου
Αστυ:Βαλε κρανος ρε!!!
Εγω:Εχω παθει ζημια φιλε μου μπορεις......
Και κατεβαινει ρε παιδια μου ζηταει στοιχεια και μας γραφει για κρανος και τους δυο 70000δρχ.
Εχω μεινει παγωτο και φευγει χα χα χα χα.....
Ελλαδαρα!!!!!!!
paschalis
gone4riding
Ωραια ιδεα το παρον!
Εξω απο το Βολο Μαιος του '98 τρια Αφρικα
και οι οδηγοι οπως στα ανεκδοτα,
ενας Γερμανος ενας Ελβετος κι ενας Αυστριακος.
Ακολουθουν τον Φοιβο τον τοτε συνδιοργανωτη μας
στην 5η Πανευρωπαικη του A.T.I.C. στη Γατζεα.
Ο οποιος τους εχει ψησει για το the greek way και προσπερναν συνεχως διπλη γραμμη.
Μπλοκο παρακατω εκει στα γνωστα τα παραλιακα οπως μπαινεις απο Αθηνα.
Ζηταει τα χαρτια ο τροχαιος τα βγαζουν οι ξενοι βλεπει τις τρεις χωρες γυρναει στο Φοιβο και γνεφει..
Αι φεγατε ρε..
Τhe greek way σε λεω!
Εξω απο το Βολο Μαιος του '98 τρια Αφρικα
και οι οδηγοι οπως στα ανεκδοτα,
ενας Γερμανος ενας Ελβετος κι ενας Αυστριακος.
Ακολουθουν τον Φοιβο τον τοτε συνδιοργανωτη μας
στην 5η Πανευρωπαικη του A.T.I.C. στη Γατζεα.
Ο οποιος τους εχει ψησει για το the greek way και προσπερναν συνεχως διπλη γραμμη.
Μπλοκο παρακατω εκει στα γνωστα τα παραλιακα οπως μπαινεις απο Αθηνα.
Ζηταει τα χαρτια ο τροχαιος τα βγαζουν οι ξενοι βλεπει τις τρεις χωρες γυρναει στο Φοιβο και γνεφει..
Αι φεγατε ρε..
Τhe greek way σε λεω!
nikanthi
Μέλος
Έμαθα να οδηγάω μηχανή σε σχετικά μεγάλη ηλικία, γύρω στα 17. Το πρώτο μου μηχανάκι ήταν ένα townmate 50... Είχαμε πάει να το αγοράσω μαζί με το ξάδερφό μου, εντωμεταξύ δεν ήξερα να οδηγάω. Ε μετά πολλά το πήρα και ξεκίνησα να μαθαίνω. Καλά μιλάμε, πέρα του ότι είχα χεστεί πάνω μου από το γκάζι του, είχα και ένα άλλο πρόβλημα. ... Πως να το πω ... Δεν μπορούσα να στρίψω. .. Ε και εγώ πήγαινα που πήγαινα μόνο ευθεια και όταν ήθελα να στρίψω, το έπαιρνα στα χέρια και εστριβα... Απίστευτος!
THANOSG
Μέλος
Ακόμα θυμάμαι πολλά γελοία περιστατικά με την πρώτη μου μηχανή. Ήταν πριν από 20-21 χρόνια στη Θεσκη και εγώ φοιτητής 19 χρονών τότε.
Αφού αγοράζω την μηχανή (ένα CBX 650 Honda , αυτά που είχε η αστυνομία τότε) , κάνουμε τα χαρτιά κτλ και λέω στον πωλητή
-ωραία όλα καλά παλικάρι αλλά πάμε τώρα στο Λευκό Πύργο που έχει άπλα να με μάθεις να το οδηγώ γιατί δεν έχω ξανανέβει σε μηχανή!!
Αφού γούρλωσε λίγο τα μάτια ο πωλητής μου έκανε τη χάρη και έκανα το πρώτο μάθημα οδηγησης στην παραλία της Θεσκης, μου αρέσει που ήθελα και κεντρικό σημείο στην παραλία για να μάθω! Τις πρώτες μέρες συχνά ξεκινούσα με παντιλίκια αλλά σύντομα την κουμάνταρα καλά και ευτυχώς μου έκοψε να βγάλω δίπλωμα σύντομα ( οι παλιοί θα θυμούνται με βέσπα στο γήπεδο της τούμπας οι κλασσικές εξετάσεις ).
Αφού αγοράζω την μηχανή (ένα CBX 650 Honda , αυτά που είχε η αστυνομία τότε) , κάνουμε τα χαρτιά κτλ και λέω στον πωλητή
-ωραία όλα καλά παλικάρι αλλά πάμε τώρα στο Λευκό Πύργο που έχει άπλα να με μάθεις να το οδηγώ γιατί δεν έχω ξανανέβει σε μηχανή!!
Αφού γούρλωσε λίγο τα μάτια ο πωλητής μου έκανε τη χάρη και έκανα το πρώτο μάθημα οδηγησης στην παραλία της Θεσκης, μου αρέσει που ήθελα και κεντρικό σημείο στην παραλία για να μάθω! Τις πρώτες μέρες συχνά ξεκινούσα με παντιλίκια αλλά σύντομα την κουμάνταρα καλά και ευτυχώς μου έκοψε να βγάλω δίπλωμα σύντομα ( οι παλιοί θα θυμούνται με βέσπα στο γήπεδο της τούμπας οι κλασσικές εξετάσεις ).
Δανείζομαι το άρθρο από τον Μοτοταξιδιώτη και παραθέτω τις ιστορίες του Κων/νου Μητσάκη του χιλιοταξιδεμένου.
7 μοναδικές ιστορίες που ΑΞΙΖΕΙ να διαβάσετε όσοι δεν το έχετε κάνει ακόμη.
http://mototaxidiotis.blogspot.gr/2014/12/7.html
7 μοναδικές ιστορίες που ΑΞΙΖΕΙ να διαβάσετε όσοι δεν το έχετε κάνει ακόμη.
http://mototaxidiotis.blogspot.gr/2014/12/7.html
ΒΛΑΚΑΣ σερίφης.
Έχω και εγώ τέτοια περίπτωση και μάλιστα για "παρανομία" που έβγαλαν και "επιβίωσε" κάνα εξάμηνο μόνο (αφού ήταν τελείως ηλίθιο).
paschalis
gone4riding
H ''χειροτερη μερα της ζωης μου με μοτοσυκλετα'' ηταν το πρωτο πραγμα
που μου ηρθε στο μυαλο μολις ειδα το ποστ του Σωκρατη
αλλα η αλλη ιστορια πιο πανω με το Βολο ηταν ευκολοτερη στο να γραφτει...
Ορεξη να εχουμε να θυμομαστε παντως!
Παμε πισω παλι στο 1998 στην επιστροφη απο την 6η Πανευρωπαικη του A.T.I.C. που εγινε στο Glarus της Ελβετιας.
http://www.atic.org/meeting/6th/
Αν και Ιουλιος, βρεχει σε ολο το δρομο απο τη Ζυριχη μεχρι και το Annecy της Γαλλιας.
Την επομενη -που ειναι και η επιμαχη μερα- αποφασιζουμε πως θα παμε στο St tropez να το απιξουμε γαμπροι.
η παρεα εγω και ο Παρασκευας(Βουλης) μιας και ο τριτος του Trio belcanto ο γνωστος @ΗΛΙΑΣ
την ειχε κανει πλαγιως και μεσω Μιλανου και Ανκονας για τα Γιαννενα
με σκοπο να φαει πρωτος τη γκομενιτσα που ειχε σταμπαρει ο Βουλης στο καφε εξω απο το Περαμα.
Οτι ναναι δηλαδη!!
Βγαινουμε λοιπον απο την πολη με ψιλοβροχο κι Βουλης λεει στην ενδοεπικοινωνια..
Θα παμε απο τους επαρχιακους που δεν εχουν διοδια δεν δινω αλλα φραγκα στου φραγκους.
Αρχιζει το μαρτυριο αναμεσα στα τροχοσπιτα και τα φορτηγα ωσπου μιση ωρα μετα ο δρομος ειναι μπροστα μας κλειστος.
Γερο ατυχημα αλυσοπριονα για κοψιμο της οροφης σε ενα ΙΧ ελικοπτερο και μια ωρα στην ακρη αναμονη.
Ανοιγει τελικα η κυκλοφορια βγαινουμε και μπροστα αλλα δεν εχει πουθενα βενζιναδικο..
Σχεδον με τις αναθυμιασεις και σφιγμενα τα στομαχια μπαινουμε μετα απο ωρα σε ενα πρατηριο καπου στα βουνα.
Στην πρωτη αντλια φουλαρι ο Βουλης κι απο πισω εγω..
Το νουμερο βαζει μπρος παει στο ταμειο και σβηνει για να πληρωσει.
Την ωρα που γεμιζα ηρθε πισω μου ενα TDM 850 και ακουω τη συνοδηγο να μιλαει στον οδηγο δειχνοντας εμενα.
Ερχεται το παλληκαρι κοιταει το αφρικα κοιταει εμενα και μου δειχνει την αντλια λεγοντας μου...gazole!!!
Οui, gazole sans plomb του λεω κι εγω ο Γαλλομαθης και εντρομος μου δειχνει. no no no sans plomb gazole, petrol!!!!!!!
Παρασκευαααααααα σβησε ρε μλκ βαλαμε πετρελαιοοοοο!!!
Δεν υπαρχει τροπος να σας περιγραψω τη φατσα του ισως τα καταφερει ο Ηλιας κι ας μην ηταν εκει..
Περιπου 1 ωρα μετα κι αφου εχουμε αφησει δυο 20λιτρα δωρο στον παλιοΓαλλο
βγαινουμε στο δρομο με γευση gazole στο στομα και σουπερ αμολυβδη δωρο στις Αφρικανες...
Η βροχη δε λεει να κοψει τα ρουχα της δεκαετιας εκεινης ηταν οτι ναναι
αν και φοραγαμε φρεσκα Dainese goretex παρακαλω τα αδιαβροχα ηταν βαρδαρισια..και κλαμα.
Σταση γαι καφε εξω απο το Serres κι ο Βουλης μου λεει οτι χανρει λιγο αερα πισω.
Εν τω μεταξυ εχει βαλει ενα 150-70 πισινο Enduro 4 το οποιο σαν ενα νουμερο μεγαλυτερο ειναι μεγαλο αγγουρι στο βαλε βγαλε.
Εχουμε βεβαια τα παντα ολα απο εργαλεια σαμπρελες αλλα αποφασιζει ο γενναιος να φουσκωσει και να συνεχισουμε..
Ε τη συνεχεια μαλλον την ξερετε ε?
Στο φορτε της βροχης στη μεση του καμπου και του δρομου παλευουμε να ξεζανταρουμε το τερας για να αλλαξουμε σαμπρελα.
Δεν θα ξεχασω ποτε οτι δεν βγαλαμε τα κρανη κι οτι τα κακομοιρα εντουρογαντια τα στραγγιζαμε συνεχεια κι ετρεχε βρυση το νερο.
Ερχεται στο καπακι και το Transit της σχετικης υπηρεσιας με τους φαρους για να μας προσφερει καλυψη.
Ενω αργουμε εμφανως να ''κλεισουμε'' το λαστιχο στη ζαντα χωρις να φαμε την σαμπρελα κορναρει για να μας κανει να συντομευουμε.
Και μαντεψτε.......(απο οτι ειπε τουλαχιστον το Γαλλακι)η κορνα κολλαει για τα επομενα 15 λεπτα...
Το τελευταιο ντακ εγινε επιτυχως περναμε τον τροχο και παμε στο Aix en Provence για ξενοδοχειο.
Περιττο βεβαια να σας πω πως 300 μετρα απο εκει που αλλαξαμε σαμπρελα ειχε τουνελ με παρκινγκ εκτακτου αναγκης.....
Στο Ibis τσεκαρουμε στη ρεσεψιον και σα να βλεπω τωρα την πρασινη μοκετα να γινεται σκουρη απο τα νερα που σταζανε..
Βουλη κανε λιγο πιο εκει θα μας παρουνε χαμπαρι ψιθυριζω και σκαω απο τα γελια...(τοτε επιτρεποταν ελευθερα).
Που μας πηρανε βεβαια διοτι ο καλος ανθρωπος μας εδωσε
κρυφα τα κλειδια απο το υπογειο οπου ειχαν ενα μεγαλο στεγνωτηριο και καναμε δουλεια.
Αυτη ηταν η μερα με το στεγνο δεκαχιλιαρο ετσι την ελεγα καποτε γιατι το μονο που ειχε γλυτωσει απο το νερο ηταν αυτο το δεκαχιλιαρο που ειχα αναμεσα σε διπλωμα και τοιχωμα του πορτοφολιου για καβαντζα που λενε..
Ελπιζω να μην βαρεθηκατε και να σας αρεσε χωρις φωτο (οχι οτι βγαλαμε καμμια) ...και φυσικα περιμενω να διαβασω τις δικες σας ιστοριες!
P.S.
βρηκα μια υπο την επηρεια της crazy fanta (τσιπουρο σε μπουκαλι Fanta)
αριστερα μαλλον ο Martin απο τη Βιεννη στη μεση εγω με ενα απο τα τελευταια τσιγαρα της ζωης μου και πισω ο Βουλης!!
που μου ηρθε στο μυαλο μολις ειδα το ποστ του Σωκρατη
αλλα η αλλη ιστορια πιο πανω με το Βολο ηταν ευκολοτερη στο να γραφτει...
Ορεξη να εχουμε να θυμομαστε παντως!
Παμε πισω παλι στο 1998 στην επιστροφη απο την 6η Πανευρωπαικη του A.T.I.C. που εγινε στο Glarus της Ελβετιας.
http://www.atic.org/meeting/6th/
Αν και Ιουλιος, βρεχει σε ολο το δρομο απο τη Ζυριχη μεχρι και το Annecy της Γαλλιας.
Την επομενη -που ειναι και η επιμαχη μερα- αποφασιζουμε πως θα παμε στο St tropez να το απιξουμε γαμπροι.
η παρεα εγω και ο Παρασκευας(Βουλης) μιας και ο τριτος του Trio belcanto ο γνωστος @ΗΛΙΑΣ
την ειχε κανει πλαγιως και μεσω Μιλανου και Ανκονας για τα Γιαννενα
με σκοπο να φαει πρωτος τη γκομενιτσα που ειχε σταμπαρει ο Βουλης στο καφε εξω απο το Περαμα.
Οτι ναναι δηλαδη!!
Βγαινουμε λοιπον απο την πολη με ψιλοβροχο κι Βουλης λεει στην ενδοεπικοινωνια..
Θα παμε απο τους επαρχιακους που δεν εχουν διοδια δεν δινω αλλα φραγκα στου φραγκους.
Αρχιζει το μαρτυριο αναμεσα στα τροχοσπιτα και τα φορτηγα ωσπου μιση ωρα μετα ο δρομος ειναι μπροστα μας κλειστος.
Γερο ατυχημα αλυσοπριονα για κοψιμο της οροφης σε ενα ΙΧ ελικοπτερο και μια ωρα στην ακρη αναμονη.
Ανοιγει τελικα η κυκλοφορια βγαινουμε και μπροστα αλλα δεν εχει πουθενα βενζιναδικο..
Σχεδον με τις αναθυμιασεις και σφιγμενα τα στομαχια μπαινουμε μετα απο ωρα σε ενα πρατηριο καπου στα βουνα.
Στην πρωτη αντλια φουλαρι ο Βουλης κι απο πισω εγω..
Το νουμερο βαζει μπρος παει στο ταμειο και σβηνει για να πληρωσει.
Την ωρα που γεμιζα ηρθε πισω μου ενα TDM 850 και ακουω τη συνοδηγο να μιλαει στον οδηγο δειχνοντας εμενα.
Ερχεται το παλληκαρι κοιταει το αφρικα κοιταει εμενα και μου δειχνει την αντλια λεγοντας μου...gazole!!!
Οui, gazole sans plomb του λεω κι εγω ο Γαλλομαθης και εντρομος μου δειχνει. no no no sans plomb gazole, petrol!!!!!!!
Παρασκευαααααααα σβησε ρε μλκ βαλαμε πετρελαιοοοοο!!!
Δεν υπαρχει τροπος να σας περιγραψω τη φατσα του ισως τα καταφερει ο Ηλιας κι ας μην ηταν εκει..
Περιπου 1 ωρα μετα κι αφου εχουμε αφησει δυο 20λιτρα δωρο στον παλιοΓαλλο
βγαινουμε στο δρομο με γευση gazole στο στομα και σουπερ αμολυβδη δωρο στις Αφρικανες...
Η βροχη δε λεει να κοψει τα ρουχα της δεκαετιας εκεινης ηταν οτι ναναι
αν και φοραγαμε φρεσκα Dainese goretex παρακαλω τα αδιαβροχα ηταν βαρδαρισια..και κλαμα.
Σταση γαι καφε εξω απο το Serres κι ο Βουλης μου λεει οτι χανρει λιγο αερα πισω.
Εν τω μεταξυ εχει βαλει ενα 150-70 πισινο Enduro 4 το οποιο σαν ενα νουμερο μεγαλυτερο ειναι μεγαλο αγγουρι στο βαλε βγαλε.
Εχουμε βεβαια τα παντα ολα απο εργαλεια σαμπρελες αλλα αποφασιζει ο γενναιος να φουσκωσει και να συνεχισουμε..
Ε τη συνεχεια μαλλον την ξερετε ε?
Στο φορτε της βροχης στη μεση του καμπου και του δρομου παλευουμε να ξεζανταρουμε το τερας για να αλλαξουμε σαμπρελα.
Δεν θα ξεχασω ποτε οτι δεν βγαλαμε τα κρανη κι οτι τα κακομοιρα εντουρογαντια τα στραγγιζαμε συνεχεια κι ετρεχε βρυση το νερο.
Ερχεται στο καπακι και το Transit της σχετικης υπηρεσιας με τους φαρους για να μας προσφερει καλυψη.
Ενω αργουμε εμφανως να ''κλεισουμε'' το λαστιχο στη ζαντα χωρις να φαμε την σαμπρελα κορναρει για να μας κανει να συντομευουμε.
Και μαντεψτε.......(απο οτι ειπε τουλαχιστον το Γαλλακι)η κορνα κολλαει για τα επομενα 15 λεπτα...
Το τελευταιο ντακ εγινε επιτυχως περναμε τον τροχο και παμε στο Aix en Provence για ξενοδοχειο.
Περιττο βεβαια να σας πω πως 300 μετρα απο εκει που αλλαξαμε σαμπρελα ειχε τουνελ με παρκινγκ εκτακτου αναγκης.....
Στο Ibis τσεκαρουμε στη ρεσεψιον και σα να βλεπω τωρα την πρασινη μοκετα να γινεται σκουρη απο τα νερα που σταζανε..
Βουλη κανε λιγο πιο εκει θα μας παρουνε χαμπαρι ψιθυριζω και σκαω απο τα γελια...(τοτε επιτρεποταν ελευθερα).
Που μας πηρανε βεβαια διοτι ο καλος ανθρωπος μας εδωσε
κρυφα τα κλειδια απο το υπογειο οπου ειχαν ενα μεγαλο στεγνωτηριο και καναμε δουλεια.
Αυτη ηταν η μερα με το στεγνο δεκαχιλιαρο ετσι την ελεγα καποτε γιατι το μονο που ειχε γλυτωσει απο το νερο ηταν αυτο το δεκαχιλιαρο που ειχα αναμεσα σε διπλωμα και τοιχωμα του πορτοφολιου για καβαντζα που λενε..
Ελπιζω να μην βαρεθηκατε και να σας αρεσε χωρις φωτο (οχι οτι βγαλαμε καμμια) ...και φυσικα περιμενω να διαβασω τις δικες σας ιστοριες!
P.S.
βρηκα μια υπο την επηρεια της crazy fanta (τσιπουρο σε μπουκαλι Fanta)
αριστερα μαλλον ο Martin απο τη Βιεννη στη μεση εγω με ενα απο τα τελευταια τσιγαρα της ζωης μου και πισω ο Βουλης!!
Τελευταία επεξεργασία:
alx_k
Skipper
'Νταξει ο Αυστριακος εχει "Ελληνοποιηθει" πληρως...
Το τσιπουρο τελικα σε κανει Ελληνα!
Το τσιπουρο τελικα σε κανει Ελληνα!
Και αντί να πληρώνει ο κόσμος φωτογράφους για κάτι τέτοιες ημέρες τους πληρώνει για να έρθουν στο γάμο τουH ''χειροτερη μερα της ζωης μου με μοτοσυκλετα'' ηταν το πρωτο πραγμα
που μου ηρθε στο μυαλο μολις ειδα το ποστ του Σωκρατη
αλλα η αλλη ιστορια πιο πανω με το Βολο ηταν ευκολοτερη στο να γραφτει...
Ορεξη να εχουμε να θυμομαστε παντως!
Παμε πισω παλι στο 1998 στην επιστροφη απο την 6η Πανευρωπαικη του A.T.I.C. που εγινε στο Glarus της Ελβετιας.
http://www.atic.org/meeting/6th/
Αν και Ιουλιος, βρεχει σε ολο το δρομο απο τη Ζυριχη μεχρι και το Annecy της Γαλλιας.
Την επομενη -που ειναι και η επιμαχη μερα- αποφασιζουμε πως θα παμε στο St tropez να το απιξουμε γαμπροι.
η παρεα εγω και ο Παρασκευας(Βουλης) μιας και ο τριτος του Trio belcanto ο γνωστος @ΗΛΙΑΣ
την ειχε κανει πλαγιως και μεσω Μιλανου και Ανκονας για τα Γιαννενα
με σκοπο να φαει πρωτος τη γκομενιτσα που ειχε σταμπαρει ο Βουλης στο καφε εξω απο το Περαμα.
Οτι ναναι δηλαδη!!
Βγαινουμε λοιπον απο την πολη με ψιλοβροχο κι Βουλης λεει στην ενδοεπικοινωνια..
Θα παμε απο τους επαρχιακους που δεν εχουν διοδια δεν δινω αλλα φραγκα στου φραγκους.
Αρχιζει το μαρτυριο αναμεσα στα τροχοσπιτα και τα φορτηγα ωσπου μιση ωρα μετα ο δρομος ειναι μπροστα μας κλειστος.
Γερο ατυχημα αλυσοπριονα για κοψιμο της οροφης σε ενα ΙΧ ελικοπτερο και μια ωρα στην ακρη αναμονη.
Ανοιγει τελικα η κυκλοφορια βγαινουμε και μπροστα αλλα δεν εχει πουθενα βενζιναδικο..
Σχεδον με τις αναθυμιασεις και σφιγμενα τα στομαχια μπαινουμε μετα απο ωρα σε ενα πρατηριο καπου στα βουνα.
Στην πρωτη αντλια φουλαρι ο Βουλης κι απο πισω εγω..
Το νουμερο βαζει μπρος παει στο ταμειο και σβηνει για να πληρωσει.
Την ωρα που γεμιζα ηρθε πισω μου ενα TDM 850 και ακουω τη συνοδηγο να μιλαει στον οδηγο δειχνοντας εμενα.
Ερχεται το παλληκαρι κοιταει το αφρικα κοιταει εμενα και μου δειχνει την αντλια λεγοντας μου...gazole!!!
Οui, gazole sans plomb του λεω κι εγω ο Γαλλομαθης και εντρομος μου δειχνει. no no no sans plomb gazole, petrol!!!!!!!
Παρασκευαααααααα σβησε ρε μλκ βαλαμε πετρελαιοοοοο!!!
Δεν υπαρχει τροπος να σας περιγραψω τη φατσα του ισως τα καταφερει ο Ηλιας κι ας μην ηταν εκει..
Περιπου 1 ωρα μετα κι αφου εχουμε αφησει δυο 20λιτρα δωρο στον παλιοΓαλλο
βγαινουμε στο δρομο με γευση gazole στο στομα και σουπερ αμολυβδη δωρο στις Αφρικανες...
Η βροχη δε λεει να κοψει τα ρουχα της δεκαετιας εκεινης ηταν οτι ναναι
αν και φοραγαμε φρεσκα Dainese goretex παρακαλω τα αδιαβροχα ηταν βαρδαρισια..και κλαμα.
Σταση γαι καφε εξω απο το Serres κι ο Βουλης μου λεει οτι χανρει λιγο αερα πισω.
Εν τω μεταξυ εχει βαλει ενα 150-70 πισινο Enduro 4 το οποιο σαν ενα νουμερο μεγαλυτερο ειναι μεγαλο αγγουρι στο βαλε βγαλε.
Εχουμε βεβαια τα παντα ολα απο εργαλεια σαμπρελες αλλα αποφασιζει ο γενναιος να φουσκωσει και να συνεχισουμε..
Ε τη συνεχεια μαλλον την ξερετε ε?
Στο φορτε της βροχης στη μεση του καμπου και του δρομου παλευουμε να ξεζανταρουμε το τερας για να αλλαξουμε σαμπρελα.
Δεν θα ξεχασω ποτε οτι δεν βγαλαμε τα κρανη κι οτι τα κακομοιρα εντουρογαντια τα στραγγιζαμε συνεχεια κι ετρεχε βρυση το νερο.
Ερχεται στο καπακι και το Transit της σχετικης υπηρεσιας με τους φαρους για να μας προσφερει καλυψη.
Ενω αργουμε εμφανως να ''κλεισουμε'' το λαστιχο στη ζαντα χωρις να φαμε την σαμπρελα κορναρει για να μας κανει να συντομευουμε.
Και μαντεψτε.......(απο οτι ειπε τουλαχιστον το Γαλλακι)η κορνα κολλαει για τα επομενα 15 λεπτα...
Το τελευταιο ντακ εγινε επιτυχως περναμε τον τροχο και παμε στο Aix en Provence για ξενοδοχειο.
Περιττο βεβαια να σας πω πως 300 μετρα απο εκει που αλλαξαμε σαμπρελα ειχε τουνελ με παρκινγκ εκτακτου αναγκης.....
Στο Ibis τσεκαρουμε στη ρεσεψιον και σα να βλεπω τωρα την πρασινη μοκετα να γινεται σκουρη απο τα νερα που σταζανε..
Βουλη κανε λιγο πιο εκει θα μας παρουνε χαμπαρι ψιθυριζω και σκαω απο τα γελια...(τοτε επιτρεποταν ελευθερα).
Που μας πηρανε βεβαια διοτι ο καλος ανθρωπος μας εδωσε
κρυφα τα κλειδια απο το υπογειο οπου ειχαν ενα μεγαλο στεγνωτηριο και καναμε δουλεια.
Αυτη ηταν η μερα με το στεγνο δεκαχιλιαρο ετσι την ελεγα καποτε γιατι το μονο που ειχε γλυτωσει απο το νερο ηταν αυτο το δεκαχιλιαρο που ειχα αναμεσα σε διπλωμα και τοιχωμα του πορτοφολιου για καβαντζα που λενε..
Ελπιζω να μην βαρεθηκατε και να σας αρεσε χωρις φωτο (οχι οτι βγαλαμε καμμια) ...και φυσικα περιμενω να διαβασω τις δικες σας ιστοριες!
P.S.
βρηκα μια υπο την επηρεια της crazy fanta (τσιπουρο σε μπουκαλι Fanta)
αριστερα μαλλον ο Martin απο τη Βιεννη στη μεση εγω με ενα απο τα τελευταια τσιγαρα της ζωης μου και πισω ο Βουλης!!
paschalis
gone4riding
Ετσι!Και αντί να πληρώνει ο κόσμος φωτογράφους για κάτι τέτοιες ημέρες τους πληρώνει για να έρθουν στο γάμο του
Εμεις παντως στο γαμο πηγαμε με κοκκινο ΤΤ κοκκινο νυφικο και ημασταν 13 ...μαζι με τον παπά!!
οπότε άξιζε και αυτό φωτογραφία!
nikanthi
Μέλος
Εχθές παιδιά είδα όνειρο, ότι ήμουν σε διόδια στη μέση του πουθενά, και πάω να πληρώσω με την κάρτα, και μου λένε δεν ισχύει... Μιλάμε, ξύπνησα με τη μία! Αφού έκανα τσιγάρο για να ηρεμήσω! Και που να φτάσει ο καιρός για να φύγω λέμε, Αφού βλέπω τέτοια όνειρα από τώρα, μόλις, 138 ημέρες πριν την αναχώρησή μου...Α...138 ΚΑΙ ΣΉΜΕΡΑ