Eversman
Μέλος
- Όνομα
- Παναγιώτης
- Μοτό
- XRV 750
Στον Αργολικό Κάμπο, πάνω από την ομώνυμη πόλη, στέκει φρουρός εδώ και χιλιετίες, ένα οχυρό. Από τις επάλξεις και τα τείχη του, πέρασαν πολλοί. Άλλοι για να το εκπορθήσουν, άλλοι για να το προστατέψουν.
Άλλοι απλά για να το θαυμάσουν και για να απολαύσουν την απέραντη θέα και ηρεμία που πλέον προσφέρει, αφού οι εποχές των πολιορκιών, έχουν περάσει, αφήνοντας το στην ησυχία του.
Έτσι κι εγώ, ένα πρωινό στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη, έχοντας περάσει δεκάδες φορές από την πόλη του Άργους, πρός άλλους προορισμούς πάντα -μα λοξοκοιτώντας το επιβλητικό φρούριο- αποφάσισα να το εκπορθήσω φωτογραφικά και περιδιαβαίνοντας το.
Η πρόσβαση είναι απείρως εύκολη. Στην είσοδο της πόλης του Άργους, υπάρχει ταμπέλα στο δεξί μας χέρι που μας κατευθύνει στην πίσω πλευρά του λόφου. Μετά από 5 λεπτά οδήγησης σε άσφαλτο, φθάνουμε στην κορυφή.
Η πύλη με τους πελώριους πύργους.
Στο εσωτερικό της κεντρικής ακρόπολης.
Στην αρχική του Μυκηναΐκή μορφή, το οχυρό, είχε τετράγωνο σχήμα. Από εκείνη την μακρινή εποχή, διατηρείται το αρχικό κατώφλι(είσοδος), μα και πολλοί ογκόλιθοι, ενσωματωμένοι πλέον στο τείχος.
Ακριβώς απέναντι, διακρίνουμε την Βυζαντινή είσοδο, που ήταν πολύ μικρότερη της υπάρχουσας και η οποία κλείστηκε την περίοδο της Ενετοκρατίας.
Στα χρόνια του Βυζαντίου, όλα τα μεγάλα όπλα (βαλίστρες, βομβάρδες, καταπέλτες), ήταν συναρμολογούμενα, οπότε από μία μικρή πύλη, πέρναγαν όλα τα επιμέρους κομμάτια και συναρμολογούνταν εντός των τειχών.
Με την έλευση της πυρίτιδας και των τηλεβόλων, οι πύλες δεν χωρούσαν τα μεγάλα κανόνια, οπότε κλείστηκαν και ανοίχτηκαν καινούριες, τεράστιες πύλες.
Πυρομαχικά περασμένων αιώνων και δεύτερη κλειστή Βυζαντινή πύλη.
Αρχαία πλάκα ενσωματωμένη στο τείχος
Ανεβαίνοντας στις επάλξεις και απολαμβάνοντας θέα και ηρεμία
Στο βάθος το αγαπημένο Ναύπλιο
Βρίσκομαι για πάνω από δυό ώρες επάνω στα τείχη. Όχι δεν έχω χορτάσει εικόνες και ηρεμία, θέλω κι άλλο. Όμως αυτό το "πρέπει" που μας βασανίζει όλους, έρχεται να χτυπήσει τη σάλπιγγα της τακτικής υποχώρησης, οπότε παίρνω σιγά-σιγά τον κατήφορο. Μία τελευταία ματιά ...
Όποτε ξαναπεράσετε από το Άργος και έχετε το χρόνο, κάντε τη μικρή παράκαμψη και ανεβείτε στη Λάρισα, σ' αυτό το πανάρχαιο οχυρό. Η θέα, η ηρεμία και η αυτόματη μεταφορά σας πίσω στο χρόνο και στην ιστορία, θα σας μαγέψουν
Άλλοι απλά για να το θαυμάσουν και για να απολαύσουν την απέραντη θέα και ηρεμία που πλέον προσφέρει, αφού οι εποχές των πολιορκιών, έχουν περάσει, αφήνοντας το στην ησυχία του.
Έτσι κι εγώ, ένα πρωινό στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη, έχοντας περάσει δεκάδες φορές από την πόλη του Άργους, πρός άλλους προορισμούς πάντα -μα λοξοκοιτώντας το επιβλητικό φρούριο- αποφάσισα να το εκπορθήσω φωτογραφικά και περιδιαβαίνοντας το.
Η πρόσβαση είναι απείρως εύκολη. Στην είσοδο της πόλης του Άργους, υπάρχει ταμπέλα στο δεξί μας χέρι που μας κατευθύνει στην πίσω πλευρά του λόφου. Μετά από 5 λεπτά οδήγησης σε άσφαλτο, φθάνουμε στην κορυφή.
Η πύλη με τους πελώριους πύργους.
Στο εσωτερικό της κεντρικής ακρόπολης.
Στην αρχική του Μυκηναΐκή μορφή, το οχυρό, είχε τετράγωνο σχήμα. Από εκείνη την μακρινή εποχή, διατηρείται το αρχικό κατώφλι(είσοδος), μα και πολλοί ογκόλιθοι, ενσωματωμένοι πλέον στο τείχος.
Ακριβώς απέναντι, διακρίνουμε την Βυζαντινή είσοδο, που ήταν πολύ μικρότερη της υπάρχουσας και η οποία κλείστηκε την περίοδο της Ενετοκρατίας.
Στα χρόνια του Βυζαντίου, όλα τα μεγάλα όπλα (βαλίστρες, βομβάρδες, καταπέλτες), ήταν συναρμολογούμενα, οπότε από μία μικρή πύλη, πέρναγαν όλα τα επιμέρους κομμάτια και συναρμολογούνταν εντός των τειχών.
Με την έλευση της πυρίτιδας και των τηλεβόλων, οι πύλες δεν χωρούσαν τα μεγάλα κανόνια, οπότε κλείστηκαν και ανοίχτηκαν καινούριες, τεράστιες πύλες.
Πυρομαχικά περασμένων αιώνων και δεύτερη κλειστή Βυζαντινή πύλη.
Αρχαία πλάκα ενσωματωμένη στο τείχος
Ανεβαίνοντας στις επάλξεις και απολαμβάνοντας θέα και ηρεμία
Στο βάθος το αγαπημένο Ναύπλιο
Βρίσκομαι για πάνω από δυό ώρες επάνω στα τείχη. Όχι δεν έχω χορτάσει εικόνες και ηρεμία, θέλω κι άλλο. Όμως αυτό το "πρέπει" που μας βασανίζει όλους, έρχεται να χτυπήσει τη σάλπιγγα της τακτικής υποχώρησης, οπότε παίρνω σιγά-σιγά τον κατήφορο. Μία τελευταία ματιά ...
Όποτε ξαναπεράσετε από το Άργος και έχετε το χρόνο, κάντε τη μικρή παράκαμψη και ανεβείτε στη Λάρισα, σ' αυτό το πανάρχαιο οχυρό. Η θέα, η ηρεμία και η αυτόματη μεταφορά σας πίσω στο χρόνο και στην ιστορία, θα σας μαγέψουν
Τελευταία επεξεργασία:
