Ας ξεκινήσω με το μηχανάκι της γυναίκας, που λατρεύω να το μισώ.
Modenas Kristar 125
Πήραμε ένα από τα πρώτα που είχαν έρθει στην Ελλάδα το 2005, χτύπησε αμέσως στο μάτι με την ωραία σχεδίαση που είχε, κάπως διαφορετικό
από τα κινέζικα παπιά που άρχιζαν να κατακλύζουν την αγορά τότε.
Αντικατέστησε το πολύ πετυχημένο Kriss 110, φορώντας το ίδιο μοτέρ με άλλο γρανάζομα και άλλο καρμπυρατέρ. Το μοτέρ ποτέ δεν ήταν 124 ή έστω 120 κυβικά για να δικαιολογεί την ονομασία του. Ακριβώς το ίδιο μοτέρ των 110cc από το Kriss το φόρεσαν και σε αυτό, άλλαξαν το καρμπυρατέρ με ένα
Keihin Pb18 και απλά το λάνσαραν στην αγορά. Το γιατί έκαναν αυτήν την κίνηση μόνο η Modenas το ξέρει, αφού το ίδιο προβληματικό καρμπυρατέρ φορούσαν και τα Kawasaki παπιά. Ποτέ και κανένας δεν μπόρεσε να το ρυθμίσει σωστά, είχε αλλαχτεί στα πλαίσια της εγγύησης αλλά και το καινούριο που μπήκε τα ίδια προβλήματα είχε, συχνά πλυμμήριζε ο κύλινδρος χωρίς λόγο και αιτία, η εκκίνηση τους χειμώνες ήταν πολύ προβληματική και τα "σκασίματα" συνεχή στα κατεβάσματα του γκαζιού.
Το 2007 στο μοντέλο Euro 3, το pb18 αντικαταστάθηκε με ένα Spaco 22, και από τότε που τοποθετήθηκε επάνω μεταμορφώθηκε το μηχανάκι και τελείωσαν τα προβλήματα τροφοδοσίας μέχρι σήμερα.
Οι αναρτήσεις είναι της KYB και δίνουν πολύ άνεση ακόμα και με δυο άτομα στην ευρύχωρη σέλα και δεν προβληματίζουν στις λακούβες των πόλεων, τα φρένα της Nissin είναι άγκυρες και εξαιρετικά προοδευτικά με άριστη πληροφόρηση. Tα ηλεκτρικά είναι της NipponDenso και είναι όλα ποιοτικά και ακόμα και σήμερα σαν καινούρια, όπως και οι καλά προστατευμένοι διακόπτες που δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα.
Το μοτεράκι είναι πραγματικά αλεξίσφαιρο, βασίζεται στα μοτέρ της Kawasaki, με φίλτρο λαδιού που αλλάζεται και πολύ ομαλή λειτουργία. Εχω αλλάξει 2 φορές πηνίο μπουζί στα 61000 χλμ που έχει, το πρώτο γνήσιο Modenas (πανάκριβο) στα 27000 χλμ το οποίο κάηκε ξανά στα 32000 χλμ περίπου και το άλλαξα πάλι με ένα φτηνό κινέζικο, το οποίο είναι ακόμα επάνω και δουλεύει (!!!!). Δίσκοι συμπλέκτη και σιαγώνες φυγοκεντρικού δεν έχουν αλλαχτεί ακόμα. Οι αλλαγές λαδιών γίνονται στα 2500 χλμ παίρνει 1,1 λίτρα, και τσιμπάει περίπου 100ml σε κάθε αλλαγή. Το φίλτρο λαδιού το αλλάζω κάθε 5000 χλμ, ενώ το φίλτρο αέρα είναι τύπου σφουγγάρι και απλά το πλένω και το επανατοποθετώ. Οι βαλβίδες ΕΙΣ-ΕΞ έχουν τα ίδια διάκενα 0,08.
Κάτω από την σέλα έχει ένα μικρό αποθηκευτικό χώρο περίπου 8 λίτρα που χωράει αδιάβροχο, γάντια, το τσαντάκι μέσης που φοράμε, και κλειδαριά φρένου ή πέταλο. Το ρεζερβουάρ έχει διακόπτη επάνω του και παίρνει 4,5 λίτρα που φτάνουν για 140 χιλιόμετρα περίπου.
Η συντήρηση είναι λίγο μπελαλίδικη, αφού πρέπει να λυθεί σχεδόν όλο το μηχανάκι από την μέση και μπρος, αλλιώς δεν υπάρχει πρόσβαση ούτε για μια απλή αλλαγή μπουζί. Τα πλαστικά του είναι ποιοτικά και συναρμόζουν μεταξύ τους τέλεια χωρίς τριγμούς ακόμα και μετά από τόσα χρόνια.
Στο δρόμο χαίρομαι να το οδηγώ, είναι πολύ άνετο, σχεδόν δεν καταλαβαίνεις τις ανωμαλίες της ασφάλτου. Σε βάζει μέσα στο μηχανάκι, πόδια και χέρια κάνουν ορθές γωνίες και δεν κουράζει καθόλου. Η ποδιά δεν προστατεύει ούτε από τα νερά, ούτε από το κρύο και είναι εκεί μάλλον για αισθητικούς λόγους. Κραδασμοί δεν παιρνούν καθόλου σε χέρια και πόδια και ακόμα και στην τελική του είναι πολύ ήσυχο. Οι αλλαγές ταχυτήτων πάντα θετικές ακόμα και στατικό στο φανάρι, το σασμάν είναι μαλακό, ενώ θεωρώ πως είναι μειονέκτημα ότι δεν έχει σασμάν "μύλο".
Από αναλώσιμα παίρνει ότι παίρνουν και τα υπόλοιπα παπιά, μπουζί CR-7HSA, λαδιά 20W-50 και φίλτρο λαδιού και αέρα από ότι Kawasaki και Modenas κυκλοφορεί, τα ίδια είναι. Τα τακάκια είναι ίδια με τα υπόλοιπα παπιά.
Τα πλαστικά είναι πανάκριβα όπως και τα διάφορα παραφερνάλια που ίσως χρειαστούν, ενδεικτικά το φλοτέρ της βενζίνης έχει 40 ευρώ περίπου και το καβούκι του κοντέρ περίπου 30. Καμμία σχέση δηλαδή με τα Honda based παπιά που έχουν πληθώρα από φθηνά πλαστικά και παραφερνάλια.
Το 2005 κόστιζε περίπου 2000 ευρώ, ενώ τώρα παίζει περίπου στα 800 με 1000. Συνήθως οι ιδιοκτήτες τα προσέχουν καθώς δεν βλέπω ερείπια στους δρόμους, μόνο κάτι ρημάδια που συνήθως καβαλάνε πιτσιρικάδες και τα σπάνε από πτώσεις.
Το συμπέρασμά μου όλο αυτά τα χρόνια είναι πως πρόκειται για ένα εξαιρετικό παπί, με κάπως χρονοβόρα διαδικασία συντήρησης.
