Καθε φορα που πιανω την Πελοποννησο μου αφηνει ολο και καλυτερες εντυπωσεις.
Κουλουμα λοιπον στην Λακωνικη Μανη.
Πρωτη σταση Μυστρας.Την ιδεα μου την εβαλε ο πατερας μου,λατρης της Ιστοριας.
Μειναμε εκστασιασμενοι,παρα τις 4 ωρες περπατημα ,αξιζε με το παραπανω.Οι εικονες μιλανε μονες τους.
Με συνοπτικες διαδικασιες φτανουμε Νεο Οιτυλο οπου θα αποτελεσει την βαση μας.Ανασυγκροτηση και βουρ για βραδυνη Αρεοπολη.
Η επομενη μερα ειχε σπηλαιο Διρου,Βαθεια καθως τον φαρο στο Ταιναρο.
Το σπηλαιο ειναι μια τρομερη εμπειρια να περιηγεισαι με πλωτο μεσο, υπογεια.
Αναρωτιεσαι τι υπαρχει τελικα κατω απο τα ποδια μας....
Σειρα ειχε μια σταση στην Βαθεια.
Πλησιαζοντας το Ταιναρο αφηνουμε την μηχανη και ξεκιναμε 40λεπτα περπατημα με τελειο καιρο ωστε να νοιωσουμε την αισθηση ελευθεριας που σου προκαλει το σημειο του φαρου..
Κατσαμε εκει τουλαχιστον μια ωρα κοιταζοντας σαν ‘’χαμενοι’’ το πελαγος.
Στον γυρισμο Γερολιμενα για φαγητο και αραγμα στο ξενοδοχειο για ανασυγκροτηση.
Καθαρα Δευτερα λοιπον και αναχωρηση για το ναυαγιο στο Γυθειο, Κοσμα για γλυκακι και τελος,Ναυπλιο για υπνο.
Τριτη δυστυχως ξεκιναμε και 12 το μεσημερι ημασταν στην εδρα μας με 760 γεματα χιλιομετρα.
Δεν γραφω πολλα λογια καθως δεν υπαρχουν.
Η Μανη ειναι το κατι αλλο.
Αγρια-Ομορφη-Ατελειωτη...
Αξεχαστος ο κυρ αντωνης απο τον αγιο Πετρο, στο χωριο Κιττα.
Τρομερα τα παιδια που γνωρισαμε στον Κοσμα και τωρα που γραφω δεν μου ερχονται τα ονοματα τους,αν διαβαζουν θα ηθελα να μου στειλουν.
...στα επομενα!!
Κουλουμα λοιπον στην Λακωνικη Μανη.
Πρωτη σταση Μυστρας.Την ιδεα μου την εβαλε ο πατερας μου,λατρης της Ιστοριας.
Μειναμε εκστασιασμενοι,παρα τις 4 ωρες περπατημα ,αξιζε με το παραπανω.Οι εικονες μιλανε μονες τους.
Με συνοπτικες διαδικασιες φτανουμε Νεο Οιτυλο οπου θα αποτελεσει την βαση μας.Ανασυγκροτηση και βουρ για βραδυνη Αρεοπολη.
Η επομενη μερα ειχε σπηλαιο Διρου,Βαθεια καθως τον φαρο στο Ταιναρο.
Το σπηλαιο ειναι μια τρομερη εμπειρια να περιηγεισαι με πλωτο μεσο, υπογεια.
Αναρωτιεσαι τι υπαρχει τελικα κατω απο τα ποδια μας....
Σειρα ειχε μια σταση στην Βαθεια.
Πλησιαζοντας το Ταιναρο αφηνουμε την μηχανη και ξεκιναμε 40λεπτα περπατημα με τελειο καιρο ωστε να νοιωσουμε την αισθηση ελευθεριας που σου προκαλει το σημειο του φαρου..
Κατσαμε εκει τουλαχιστον μια ωρα κοιταζοντας σαν ‘’χαμενοι’’ το πελαγος.
Στον γυρισμο Γερολιμενα για φαγητο και αραγμα στο ξενοδοχειο για ανασυγκροτηση.
Καθαρα Δευτερα λοιπον και αναχωρηση για το ναυαγιο στο Γυθειο, Κοσμα για γλυκακι και τελος,Ναυπλιο για υπνο.
Τριτη δυστυχως ξεκιναμε και 12 το μεσημερι ημασταν στην εδρα μας με 760 γεματα χιλιομετρα.
Δεν γραφω πολλα λογια καθως δεν υπαρχουν.
Η Μανη ειναι το κατι αλλο.
Αγρια-Ομορφη-Ατελειωτη...
Αξεχαστος ο κυρ αντωνης απο τον αγιο Πετρο, στο χωριο Κιττα.
Τρομερα τα παιδια που γνωρισαμε στον Κοσμα και τωρα που γραφω δεν μου ερχονται τα ονοματα τους,αν διαβαζουν θα ηθελα να μου στειλουν.
...στα επομενα!!