Το βρήκα τυχαία! Ποιά η γνώμη σας?
Το ελαστικό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του αυτοκινήτου, ακόμα κι αν πολλές φορές δεν το παίρνουμε οι ίδιοι στα σοβαρά. Πρώτα από όλα για τη δική μας ασφάλεια και συνάμα για την καλή λειτουργία του οχήματός μας.
Ένα θέμα που μας απασχολεί όταν έρχεται η ώρα να αλλάξουμε τα ελαστικά μας, είναι αυτό που ονομάζεται «ημερομηνία παραγωγής» και είναι κάτι το οποίο όλοι λίγο – πολύ το σκεφτόμαστε.
Αναλύοντας το θέμα αυτό, αρχικά θα πρέπει να σημειώσουμε πως ο μέσος όρος χρήσης των ελαστικών κατά την πλειονότητα των κατασκευαστών, είναι τα 3 χρόνια ή τα 50 με 55 χιλιάδες χιλιόμετρα. Πέρα από το μέσο όρο αυτό, το ελαστικό υπολειτουργεί και δεν παρέχει τις υπηρεσίες που επιθυμεί κάθε οδηγός.
Σχετικά με την ημερομηνία όμως, υπάρχει μια θεωρία από τους περισσότερους υποψήφιους αγοραστές, που λένε ότι τα λάστιχα επιθυμούν να είναι «φρέσκα». Σε αυτό το σημείο λοιπόν, θα σας πούμε ότι τα ελαστικά δεν είναι ένα προϊόν με ημερομηνία λήξης, αλλά είναι ένα προϊόν μόνο με ημερομηνία παραγωγής. Οι ίδιοι οι κατασκευαστές το γράφουν, το λένε και το υποστηρίζουν πως η ποιότητα ενός ελαστικού δεν επηρεάζεται από την ημερομηνία παραγωγής του, αρκεί να αποθηκεύεται σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχει ένα απόσπασμα του κανονισμού ETRTO (European Tire and Rim Technical Organisation), που ορίζει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το σύνολο των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων χρήσης του ελαστικού.
«Τα ελαστικά είναι προϊόντα με πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής και έχουν σχεδιαστεί για να αντέχουν στις επιδράσεις που ασκεί η φυσική γήρανση του καουτσούκ». Με αυτά τα λόγια, οι κατασκευαστές θέλουν να δείξουν ότι τα ελαστικά δεν έχουν ημερομηνία λήξης, εκτός αν υπάρχουν τεχνικές υποδείξεις από τους ίδιους.
Κλείνοντας, να πούμε πως η σωστή συντήρηση επιβάλλει να τηρούνται οι συστάσεις των κατασκευαστών του αυτοκινήτου και των ελαστικών που αφορούν την πίεση, το δείκτη φορτίου και τον έλεγχο κατά τη χρήση. Και κάπως έτσι, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, ο «μύθος» καταρρίπτεται!
Και στον αντίποδα:
Πόσο επικίνδυνα είναι τα γερασμένα ελαστικά;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, είναι εξαιρετικά απλή: Πάρα πολύ! Το θέμα είναι όμως, ότι οι κατασκευαστές ελαστικών στις Η.Π.Α. προσπαθούν να μπλοκάρουν έναν νόμο που θα συμπεριλαμβάνει και την ηλικία των ελαστικών στον τακτικό έλεγχο ενός αυτοκινήτου. Ο νόμος αυτός προτάθηκε έπειτα από έρευνα που έγινε για να διαπιστωθεί ο συσχετισμός ανάμεσα στην ηλικία του ελαστικού και την πιθανότητα αποκόλλησης μερών του πέλματος.Σύμφωνα με Αμερικανικά μέσα, η Rubber Manufacturers of America προσπαθούν να μπλοκάρουν αυτόν τον νόμο στη Μασαχουσέτη καθώς και σε 7 ακόμα πολιτείες. Τα επιχειρήματα υπέρ αυτού του νόμου θα έπρεπε να είναι προφανή και αυτονόητα. Με τον καιρό, η ελαστικότητα της γόμας μειώνεται και η εσωτερική δομή του ελαστικού “χαλαρώνει”. Αυτά τα δύο, είναι αδιαμφισβήτητα. Όμως η RMA, ισχυρίζεται πως “είναι πιο σημαντικό το πώς χρησιμοποιείται ένα ελαστικό, αν συντηρείται σωστά και πώς αποθηκεύεται”. Σίγουρα είναι σημαντικά όλα αυτά αλλά ακόμα και αν γίνονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, το μόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν την φυσική επιδείνωση του ελαστικού. Για να μην αναφέρουμε τις επιδράσεις ενός ξερού και ζεστού κλίματος (βλ. Ελλάδα) στις ιδιότητες του ελαστικού.
Κάποιες αυτοκινητοβιομηχανίες αλλά και κατασκευαστές ελαστικών, έχουν ήδη θέσει τα δικά τους όρια. Πχ, η GM, η Ford και η Chrysler, συστήνουν αλλαγή των ελαστικών 6 χρόνια μετά την ημερομηνία κατασκευής τους ενώ η Michelin, προτείνει “διάρκεια ραφιού” 10 ετών. Εν τω μεταξύ, οι εταιρίες θα μπορούσαν να έχουν κάνει καλύτερη δουλειά στον τομέα του να έχουν σε εμφανές σημείο και με ευανάγνωστο τρόπο, γραμμένη την ημερομηνία κατασκευής του ελαστικού.
Ok, αυτοί που ασχολούνται περισσότερο με τα αυτοκίνητα γνωρίζουν να εντοπίζουν και να “αποκωδικοποιούν” το τετραψήφιο νούμερο στο πλάι του ελαστικού (τα πρώτα δύο ψηφία είναι η εβδομάδα κατασκευής ενώ τα τελευταία δύο το έτος) αλλά οι υπόλοιποι; Επίσης, πόσοι κοιτούν την ημερομηνία κατασκευής του ελαστικού όταν πηγαίνουν να τα αλλάξουν;
Από προσωπική εμπειρία, έχω να σημειώσω πως η απόδοση των ελαστικών αρχίζει να μειώνεται έπειτα από 3 χρόνια χρήσης ενώ στον τέταρτο χρόνο, ο ρυθμός επιδείνωσης αυξάνεται. Δεν έχω κρατήσει ποτέ ελαστικό για 6 χρόνια. Δίνω αξία στη ζωή μου. Καταλαβαίνω πως οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά τα ελαστικά, είναι το μοναδικό σημείο του αυτοκινήτου που έρχεται σε επαφή με τον δρόμο! Για όνομα του Θεού, μην τα παραμελείτε. Το καλύτερο αυτοκίνητο του κόσμου να έχετε, αν τα ελαστικά είναι υπέρμετρα φθαρμένα ή υπερβολικά παλιά, όταν τα χρειαστείτε, εκείνη την μία φορά που η ζωή σας, η ζωή κάποιου άλλου ή το αυτοκίνητο σας εξαρτάται από την πρόσφυση των ελαστικών θα σας αφήσουν ξεκρέμαστους και ποιος ξέρει τι θα συμβεί.
Είναι τυχαία δύο άρθρα .
Στάλθηκε από το DUB-LX1 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Το ελαστικό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του αυτοκινήτου, ακόμα κι αν πολλές φορές δεν το παίρνουμε οι ίδιοι στα σοβαρά. Πρώτα από όλα για τη δική μας ασφάλεια και συνάμα για την καλή λειτουργία του οχήματός μας.
Ένα θέμα που μας απασχολεί όταν έρχεται η ώρα να αλλάξουμε τα ελαστικά μας, είναι αυτό που ονομάζεται «ημερομηνία παραγωγής» και είναι κάτι το οποίο όλοι λίγο – πολύ το σκεφτόμαστε.
Αναλύοντας το θέμα αυτό, αρχικά θα πρέπει να σημειώσουμε πως ο μέσος όρος χρήσης των ελαστικών κατά την πλειονότητα των κατασκευαστών, είναι τα 3 χρόνια ή τα 50 με 55 χιλιάδες χιλιόμετρα. Πέρα από το μέσο όρο αυτό, το ελαστικό υπολειτουργεί και δεν παρέχει τις υπηρεσίες που επιθυμεί κάθε οδηγός.
Σχετικά με την ημερομηνία όμως, υπάρχει μια θεωρία από τους περισσότερους υποψήφιους αγοραστές, που λένε ότι τα λάστιχα επιθυμούν να είναι «φρέσκα». Σε αυτό το σημείο λοιπόν, θα σας πούμε ότι τα ελαστικά δεν είναι ένα προϊόν με ημερομηνία λήξης, αλλά είναι ένα προϊόν μόνο με ημερομηνία παραγωγής. Οι ίδιοι οι κατασκευαστές το γράφουν, το λένε και το υποστηρίζουν πως η ποιότητα ενός ελαστικού δεν επηρεάζεται από την ημερομηνία παραγωγής του, αρκεί να αποθηκεύεται σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχει ένα απόσπασμα του κανονισμού ETRTO (European Tire and Rim Technical Organisation), που ορίζει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το σύνολο των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων χρήσης του ελαστικού.
«Τα ελαστικά είναι προϊόντα με πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής και έχουν σχεδιαστεί για να αντέχουν στις επιδράσεις που ασκεί η φυσική γήρανση του καουτσούκ». Με αυτά τα λόγια, οι κατασκευαστές θέλουν να δείξουν ότι τα ελαστικά δεν έχουν ημερομηνία λήξης, εκτός αν υπάρχουν τεχνικές υποδείξεις από τους ίδιους.
Κλείνοντας, να πούμε πως η σωστή συντήρηση επιβάλλει να τηρούνται οι συστάσεις των κατασκευαστών του αυτοκινήτου και των ελαστικών που αφορούν την πίεση, το δείκτη φορτίου και τον έλεγχο κατά τη χρήση. Και κάπως έτσι, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, ο «μύθος» καταρρίπτεται!
Και στον αντίποδα:
Πόσο επικίνδυνα είναι τα γερασμένα ελαστικά;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, είναι εξαιρετικά απλή: Πάρα πολύ! Το θέμα είναι όμως, ότι οι κατασκευαστές ελαστικών στις Η.Π.Α. προσπαθούν να μπλοκάρουν έναν νόμο που θα συμπεριλαμβάνει και την ηλικία των ελαστικών στον τακτικό έλεγχο ενός αυτοκινήτου. Ο νόμος αυτός προτάθηκε έπειτα από έρευνα που έγινε για να διαπιστωθεί ο συσχετισμός ανάμεσα στην ηλικία του ελαστικού και την πιθανότητα αποκόλλησης μερών του πέλματος.Σύμφωνα με Αμερικανικά μέσα, η Rubber Manufacturers of America προσπαθούν να μπλοκάρουν αυτόν τον νόμο στη Μασαχουσέτη καθώς και σε 7 ακόμα πολιτείες. Τα επιχειρήματα υπέρ αυτού του νόμου θα έπρεπε να είναι προφανή και αυτονόητα. Με τον καιρό, η ελαστικότητα της γόμας μειώνεται και η εσωτερική δομή του ελαστικού “χαλαρώνει”. Αυτά τα δύο, είναι αδιαμφισβήτητα. Όμως η RMA, ισχυρίζεται πως “είναι πιο σημαντικό το πώς χρησιμοποιείται ένα ελαστικό, αν συντηρείται σωστά και πώς αποθηκεύεται”. Σίγουρα είναι σημαντικά όλα αυτά αλλά ακόμα και αν γίνονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, το μόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν την φυσική επιδείνωση του ελαστικού. Για να μην αναφέρουμε τις επιδράσεις ενός ξερού και ζεστού κλίματος (βλ. Ελλάδα) στις ιδιότητες του ελαστικού.
Κάποιες αυτοκινητοβιομηχανίες αλλά και κατασκευαστές ελαστικών, έχουν ήδη θέσει τα δικά τους όρια. Πχ, η GM, η Ford και η Chrysler, συστήνουν αλλαγή των ελαστικών 6 χρόνια μετά την ημερομηνία κατασκευής τους ενώ η Michelin, προτείνει “διάρκεια ραφιού” 10 ετών. Εν τω μεταξύ, οι εταιρίες θα μπορούσαν να έχουν κάνει καλύτερη δουλειά στον τομέα του να έχουν σε εμφανές σημείο και με ευανάγνωστο τρόπο, γραμμένη την ημερομηνία κατασκευής του ελαστικού.
Ok, αυτοί που ασχολούνται περισσότερο με τα αυτοκίνητα γνωρίζουν να εντοπίζουν και να “αποκωδικοποιούν” το τετραψήφιο νούμερο στο πλάι του ελαστικού (τα πρώτα δύο ψηφία είναι η εβδομάδα κατασκευής ενώ τα τελευταία δύο το έτος) αλλά οι υπόλοιποι; Επίσης, πόσοι κοιτούν την ημερομηνία κατασκευής του ελαστικού όταν πηγαίνουν να τα αλλάξουν;
Από προσωπική εμπειρία, έχω να σημειώσω πως η απόδοση των ελαστικών αρχίζει να μειώνεται έπειτα από 3 χρόνια χρήσης ενώ στον τέταρτο χρόνο, ο ρυθμός επιδείνωσης αυξάνεται. Δεν έχω κρατήσει ποτέ ελαστικό για 6 χρόνια. Δίνω αξία στη ζωή μου. Καταλαβαίνω πως οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά τα ελαστικά, είναι το μοναδικό σημείο του αυτοκινήτου που έρχεται σε επαφή με τον δρόμο! Για όνομα του Θεού, μην τα παραμελείτε. Το καλύτερο αυτοκίνητο του κόσμου να έχετε, αν τα ελαστικά είναι υπέρμετρα φθαρμένα ή υπερβολικά παλιά, όταν τα χρειαστείτε, εκείνη την μία φορά που η ζωή σας, η ζωή κάποιου άλλου ή το αυτοκίνητο σας εξαρτάται από την πρόσφυση των ελαστικών θα σας αφήσουν ξεκρέμαστους και ποιος ξέρει τι θα συμβεί.
Είναι τυχαία δύο άρθρα .
Στάλθηκε από το DUB-LX1 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
