Μια θαλασσα βουνων (Καλλιδρομο, Οιτη, Τυμφρηστος, Κοκκαλια, Σαρανταινα, Βαρδουσια)

[konkost]

Aπο την Παυλιανη πιασαμε παλι χωμα μεχρι Πυρα
Και απο κει παλι ασφαλτινα Μαυρολιθαρι, Καστριωτισσα και μεχρι την διασταυρωση για Αθανασιο Διακο, οποτε ξαναμπηκαμε χωμα για να παμε Δαφνη, Ανατολη, Κολοκυθια

Στην Δαφνη ειχαμε μια μικρη καθυστερηση λογω τρυπιας σαμπρελας στο ΤΤR του tc-drift

Ειχα απο καιρο εντοπισει στο google maps νοτια του χωριου Ανατολη δυο σχεδον ολοστρογγυλες λιμνες Και φυσικα μιας και θα βρισκομασταν προς τα κει θα ηταν κριμα να μην τις δουμε Εξαλλου ο χωματοδρομος απο τον δορυφορο φαινοταν τοοοσο μα τοσο στρωτος Χαλαρα θα πηγαιναμε Εγω δηλαδη γιατι οι υπολοιποι με τα μικρα ετσι και αλλιως δεν θα ζοριζονταν οσο ασχημος και να ηταν
Ναι konkost αμε!
Ρε και ανεβαιναμε και ανεβαιναμε, και κοπανιομασταν στις πετρες και ξανακοπανιομασταν και τελειωμο δεν ειχε ο ανηφορος!! Τρια χλμ συνεχους ανηφορας και στροφων μου εκοψαν τα χερια να παλευω να ελεγξω το ΤΑ που χοροπηδαγε σα βουβαλα πανω στα κοτρωνια
Αλλα ΟΚ οταν ισιωσε δεν λεω το μερος αξιζε την ταλαιπωρια

Αν οι λιμνες ειχαν και ...νερο

Ευτυχως που τουλαχιστον τα καγκουροπαιδα της παρεας ξεσαλωσαν κανοντας την μια απο αυτες ...πιστακι flat track

(φωτο yotis)

 

[konkost]

Και οταν πλεον μετα απο ωρα τα παιχνιδιαρικα παιδακια επαψαν να παιζουν, κινησαμε αρχικα για Γαρδικι οπου ξεπλυναμε με μια μπυρα τα λαρυγγια μας απο το χωμα και τελικα για τον προορισμο μας:
Το εκκλησακι των Αγιων Παντων, νοτια και αναμεσα Παλαιωχωρι και Πουγκακια

Και την διαδρομη μεχρι εκει μονο αδιαφορη δεν την λες!

Οροπεδια διασχισαμε...

...σε σκιερο πλατανοδασος οδηγησαμε...

...σε πανεμορφο σημειο για κατασκηνωση αραξαμε

Και το βραδυ φωτια, κουβεντα, γελια, και το τσιπουρο να ρεει...
Ζωααααρα...! (Που λεει και ο mitch)

(φωτο: mitch)

(φωτο: mitch)

 

[est]

..και κάπως έτσι ήταν η θέα που είχαμε από το σημείο διανυκτέρευσης το σούρουπο ..

..και το ξημέρωμα

 

[est]

Το Σάββατο για μένα είχε ξεκινήσει στις 5,30 το πρωί, έγερση- ετοιμασίες- φόρτωμα στο μηχανάκι και βουρ για Μπράλο και να προλάβουμε το ραντεβού των 9,30. Το κακό είναι πως το προηγούμενο βράδυ είχα κοιμηθεί στις 2,30 γιατί παιδευόμουν με τα αλυσιδογράναζα..
Παρόλα αυτά, με την οδήγηση σε όλα αυτά τα πανέμορφα μέρη, ο εγκέφαλος έβαζε σε τάξη το σώμα, οι αισθήσεις λειτουργούσαν στο 100% και μόνο αργά το βράδυ μετά από αρκετή κουβέντα και κάμποσα τσίπουρα, άρχισαν σιγά σιγά να κλείνουν τα μάτια..
Ήδη από το Γαρδίκι μας είχε προειδοποιήσει ο ευγενέστατος ταβερνιάρης, πως για το βράδυ να διαλέξουμε καμιά πλαγιά/ κανένα απάγκιο, γιατί στο βουνό έχει "τσαφ" και δεν αστειεύεται..
Όσο ήμασταν γύρω από τη φωτιά, όλα καλά.. αλλά το τσαφ είχε έρθει!
Στον Ποσειδώνα που είχα κοιτάξει, είχα δει τις θερμοκρασίες και πως το βουνό γινόταν "μπλε" κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά ήξερα πως η διανυκτέρευση θα είναι σε "κλειστό" μέρος και πως με τον α' ή β' τρόπο, θα τη βγάλουμε τη νύχτα.
Βέβαια, έπεσαν κάτι ατάκες του τύπου "ξέρεις.. στο κρύο.. αν ενωθούν τα σώματα εκπέμπουν πολύ ζέστη..", αλλά ευτυχώς δεν είχε τόσο κρύο!
Τα του ύπνου μου, μόνο βουνίσια δεν είναι και το μηχανάκι μου θέτει κι αυτό τα όρια στο κουβάλημα..
Έβαλα ότι είχα και δεν είχα, κλείστηκα μέσα στον υπνόσακο και πέρασε η βραδιά..

 

[STF]

Άντε να προσθέσω μερικές φωτό ακόμη που διάλεξα από τη πραγματικά τεράστια συλλογή που έχει συγκεντρωθεί. Φωτογράφοι @mitch @bmx @yotis @konkost

 

[STF]

 

[STF]

 

[STF]

 

[STF]

 

[STF]

 

[STF]

Και κάπου εδώ γεννήθηκε μια ιδέα...

 

[est]

@STF Ήταν μια στιγμή που είχα γίνει ένα με το σύμπαν.

Η δέυτερη μέρα ξεκίνησε με το πρώτο φως του ήλιου..κάπου εκεί άρχισαν οι πρώτες κινήσεις της ομάδας.
Καφές, κουβέντα, μάζεμα= ένα ευχάριστο τρίωρο.
Μέχρι να βγούμε στην άσφαλτο συναντήσαμε και το πρώτο κοπάδι της ημέρας (..το μόνο αφύλαχτο από τα 5-6 που βρήκαμε συνολικά μέσα στη μέρα ).
Λίγο μετά, στρίβαμε στον κεντρικό για Καρπενήσι προς ανεφοδιασμό-ανθρώπων και μηχανών- για να βρεθούμε μπροστά σε ένα από τα πιο ωραία μέρη που μπορεί να βρεθεί ένας μοτοσυκλετιστής.. σε ένα ωραίο τούνελ! Μπήκα από τους τελευταίους και άκουγα τα «παιδιά» από μπροστά να το χαίρονται. Όπως προχωρούσα είδα τον Mitch να κάνει κάτι σαν νόημα με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο κάτι έκανε στο κράνος.. λέω, μπας και είναι καμιά χειρονομία πως είμαι κουλάδι; 2 δευτερόλεπτα μετά, κατέβασα μία τρίτη και τον πέρασα στη μία! Και ο ήχος...τι ωραίος ήχος!!! Ωραίο τούνελ παιδιά, να πάτε!

 

[konkost]

To ξημερωμα ηταν υπεροχο

και παραδοξως δεν ειχε κρυο

Πρωτος παλι ορθιος, απο νυχτα ακομα, και περιμενοντας να ξυπνησουν οι υπολοιποι απολαυμβανα τους ηχους και τις μυρωδιες της φυσης που ξυπνουσε σιγα σιγα
Ενας δρυοκολαπτης καπου μακρια τρυπουσε καποιον κορμο, καποιο θροισμα καπου παραδιπλα απο καποιο μικρο ζωο, ...οι αισθησεις μου ξυπνησανε πολυ νωριτερα απο το κορμι μου
Και καποτε επιτελους ολοι ξυπνησαν (χωρις ηχους απο καμπανα αυτη την φορα)
Καφες...,

...κουβεντουλα...

...και οταν πλεον ο ηλιος ξεπροβαλε για τα καλα...

...φωτογραφικος ιστρος!

Μαζεμα την πραματεια μας...

...και goooooooo!!!

Goooooooooo!!! σχεδον δηλαδη, γιατι το χρεπι του mitch ειχε αλλη αποψη...

Μετα απο καμποσα παρακαλια, μπινελικια, και προσευχες σε ολους τους θεους, το ριμαδι του πηρε τελικα μπρος και ξεκινησε να δουλευει (σχεδον) κανονικα...
...
Παμε λοιπον!!!!! Τα κοκκαλια και η διαδρομη προς Σαρανταινα μας περιμενουν...!

 

[konkost]

Μετα απο μια εκπληκτικη χωματινη διαδρομη...

...μπηκαμε στο τουνελ του Τυμφρηστου (με το οποιο ενθουσιαστηκε ο est) και μετα απο λιγο ανεφοδιασαμε στομαχια και ρεζερβουαρ λιγο εξω απο το Καρπενησι

Δωδεκαμιση στριφτερα ασφαλτινα χλμ μετα ξαναπατουσαμε χωμα για να βρεθουμε εδω:
Στο μνημειο στα Κοκκαλια

Και απο κει και περα πλεον το ανεβασμα στα 1600-1700μ της διαδρομης-παιδικης χαρας ηταν μερικες (πολλες) γκαζιες

Στο υψομετρικο κολωνακι στα 1670μ φτασαμε μετα απο μια αναβαση με αρκετα μεγαλη κλιση

Και μπορει εγω και το τρανσαλπ να φτασαμε εκει ...λαχανιασμενοι, αλλα τελικα δεν ηταν και τοσο δυσκολο οσο φαινοταν απο κατω
Καλο "διαβασμα" ηθελε μονο για μικροδιορθωσεις και "θρασυ" χουφτωμα της γκαζιερας!
Παντως οι περισσοτεροι αν οχι ολοι με μια πρωτη ανεβηκαμε...
...εκει πανω!

 

[KORAX]

Συνεχιστε...και μολις τελειωσετε θα σας πλακωσω στις ερωτησεις(θελω να παω κ εγω).

 

[konkost]

 

[konkost]

Το πρωτο λοιπον ανεβασμα αποδειχτηκε οτι αποτελουσε απλα το "ορεκτικο" για...
...αυτο που θα ακολουθουσε στην συνεχεια:

Οδηγηση μες την τρελη χαρα για τα επομενα χλμ

3μιση χλμ οδηγηση σχεδον εκτος δρομου...

...και ατελειωτα χλμ σε τελειως εκτος δρομου

Κεφια να 'χεις να ανεβοκατεβαινεις πλαγιες απο το πρωι μεχρι το βραδυ!

 

[tripper.gr]

αυτά είναι , πάντα τέτοια εύχομαι, απίθανα μέρη

 

[konkost]

Η "παιδικη χαρα" της off road διαδρομης τελειωσε (; ) στον χωματοδρομο που μετα απο 6μιση χλμ και μεσα απο
πανεμορφα "στεγνα" τοπια αρχικα...

...μας εβαλε μεσα σε βαθυσκιωτα δαση οξιας τελικα

Στο ασφαλτινο "πιστακι" που οδηγει βορεια προς Γαρδικι
και νοτια στο μνημειο της Γραμμενης Οξυας

...ξεσαλωσαμε και παλι για λιγο

Ο γρηγορος και πολυ φαρδυς χωματοδρομος...

...μας οδηγησε στην Γραμμενη Οξυα και στην
μικρη σκιερη της πλατεια...

οπου ξεκουραστηκαμε, ξεδιψασαμε, χορτασαμε και ανακτησαμε δυναμεις (...σχεδον), ωστε να συνεχισουμε για το τελευταιο χωματινο κομματι του τριημερου Στα Βαρδουσια αυτη την φορα και απο Αρτοτινα για Αθανασιο Διακο

 

[est]

Στο "ξεσάλωμα" να προσθέσω πως είχαμε αδιαμφισβήτητο νικητή...
Στο τέλος της φρεσκοστρωμένης διαδρομής κοιτούσαμε τα λάστιχά μας και πόσο πάτησε ο καθένας. Ο Κονκωστης καθόταν λιγάκι παραδίπλα όσο εμείς πηγαίναμε από μηχανάκι σε μηχανάκι και κοιτούσαμε αν το πατήσαμε μέχρι τέλους και ήρθε με απορία να δει, τι κοιτάμε τόση ώρα και τι λέμε..
"Α", λέει, "αυτό κοιτάτε; "... "για να δω κι εγώ τι έκανα.."
Και το είχε τελειώσει όλο ο μπαγάσας!!!
Δεν υπήρχε ούτε μισό τακούνι απάτητο μπρος-πίσω!!!