Morfeas
ΜΟΤΟταξιδιώτης
Μονή Αγίου Δημητρίου Αυγού, Αργολίδα
Σε μια πρόσφατη αναζήτηση στον κυβερνοχώρο «έπεσα» πάνω σε μια φωτογραφία μιας μονής που μου κίνησε την περιέργεια. Χωρίς δεύτερη σκέψη λοιπόν το πρώτο διαθέσιμο Σάββατο ξεκινήσα με σκοπό να προσεγγίσω την εγκαταλελειμμένη Μονή αλλά και να εξερευνήσω την γύρο περιοχή, με συνοδοιπόρο ένα «ψαγμένο» Αφρικάνο, έναν φίλο με τον οποίο έχουμε αντικρίσει σε δεκάδες εξορμήσεις μας κομμάτια Ελληνικής γης ανόθευτα από την μανία των ανθρώπων.
Αφήνοντας πίσω μας την Επίδαυρο ακολουθήσαμε την επαρχιακή οδό Λυγουριού Κρανιδίου προς το σχεδόν εγκαταλειμμένο χωριό Πέλεη.
Μερικά χωμάτινα χιλιόμετρα δυτικά του χωριού (7χλμ) βρίσκεται σφηνωμένη στα βράχια του όρους Αυγό η άγνωστη για τους πολλούς Μονή Αγίου Δημητρίου Αυγού.
Η επιβλητική θέση της Μονής , η φρουριακή αρχιτεκτονικής της και η καταπληκτική θέα της χαράδρας του ποταμού Ράδου μας άφησε άφωνους.
Αμέσως ξεκινήσαμε την περιήγηση εντός της μερικώς ανακαινισμένης μονής η οποία αποτελείτε από 2 ορόφους με κελιά που συνδέονται με μια στενή πέτρινη σκάλα. Στην κορυφή του κτιρίου εδρεύει το καθολικό της μονής το οποίο είναι δισυπόστατο, το βόρειο τμήμα είναι αφιερωμένο στους Αγίους Θεοδώρους ενώ το νότιο και υπόσκαφο τμήμα είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο.
Χρονολογικά η Μονή τοποθετείται στον 11ο ή 12ο αιώνα ενώ το 1925 κηρύχθηκε σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο . Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821 ο Αρχιμανδρίτης και μοναχός Διονύσιος υπηρέτησε υπό τις διαταγές του Παπαρσένη σαν έφεδρος ,συμβάλλοντας στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό. Δυστυχώς το μοναστήρι πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ το 1825, το ξύλινο τέμπλο του ναού έγινε στάχτη και πολλές από τις αγιογραφίες και τα κειμήλια καταστράφηκαν. Το 1833 εγκαταλείφτηκε και έμεινε στο έλεος του Θεού και της φύσης.
Ονομασία
Πέραν από την απόκρημνη όψη της αυτό που με παραξένεψε ήταν και το όνομα της, Μονή Αυγού, μα τι όνομα είναι αυτό; Πολλές ιστορίες έχουν ειπωθεί, λένε πως δύο μάνες, που είχαν παράλυτα παιδιά προσευχήθηκαν στη Παναγία να τα γιατρέψει. Η Παναγία τους προέτρεψε να πετάξουν τα παιδιά στον γκρεμό και αυτά θα γιατρευτούν. Η πρώτη ακολουθεί την εντολή της Μεγαλόχαρης και ρίχνει το παιδί , το οποίο μετά από μερικές κουτρουβάλες σηκώθηκε και περπάτησε η δεύτερη μάνα κυριευμένη από φόβο σκέφτηκε να ρίξει πρώτα ένα αυγό για να δει αν θα σπάσει . Το ρίχνει.... δε σπάει. Αμέσως πετάει το παιδί και αυτό σκοτώνεται.
Πολλοί συνδέουν το όνομα της μονής με την γυμνή κορυφή του βουνού , σε πολλές τοπικές διαλέκτους η λέξη αυγό σημαίνει «γυμνή κορυφή».
Στις μέρες μας το μοναδικό αυτό μοναστήρι είναι εγκαταλελειμμένο , παρόλο που ξεκίνησε η ανακαίνιση του , αυτό το μνημείο παραμένει αναξιοποίητο και απροστάτευτο , Ελλάς το μεγαλείο σου…..
Σε μια πρόσφατη αναζήτηση στον κυβερνοχώρο «έπεσα» πάνω σε μια φωτογραφία μιας μονής που μου κίνησε την περιέργεια. Χωρίς δεύτερη σκέψη λοιπόν το πρώτο διαθέσιμο Σάββατο ξεκινήσα με σκοπό να προσεγγίσω την εγκαταλελειμμένη Μονή αλλά και να εξερευνήσω την γύρο περιοχή, με συνοδοιπόρο ένα «ψαγμένο» Αφρικάνο, έναν φίλο με τον οποίο έχουμε αντικρίσει σε δεκάδες εξορμήσεις μας κομμάτια Ελληνικής γης ανόθευτα από την μανία των ανθρώπων.
Αφήνοντας πίσω μας την Επίδαυρο ακολουθήσαμε την επαρχιακή οδό Λυγουριού Κρανιδίου προς το σχεδόν εγκαταλειμμένο χωριό Πέλεη.
Μερικά χωμάτινα χιλιόμετρα δυτικά του χωριού (7χλμ) βρίσκεται σφηνωμένη στα βράχια του όρους Αυγό η άγνωστη για τους πολλούς Μονή Αγίου Δημητρίου Αυγού.
Η επιβλητική θέση της Μονής , η φρουριακή αρχιτεκτονικής της και η καταπληκτική θέα της χαράδρας του ποταμού Ράδου μας άφησε άφωνους.
Αμέσως ξεκινήσαμε την περιήγηση εντός της μερικώς ανακαινισμένης μονής η οποία αποτελείτε από 2 ορόφους με κελιά που συνδέονται με μια στενή πέτρινη σκάλα. Στην κορυφή του κτιρίου εδρεύει το καθολικό της μονής το οποίο είναι δισυπόστατο, το βόρειο τμήμα είναι αφιερωμένο στους Αγίους Θεοδώρους ενώ το νότιο και υπόσκαφο τμήμα είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο.
Χρονολογικά η Μονή τοποθετείται στον 11ο ή 12ο αιώνα ενώ το 1925 κηρύχθηκε σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο . Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821 ο Αρχιμανδρίτης και μοναχός Διονύσιος υπηρέτησε υπό τις διαταγές του Παπαρσένη σαν έφεδρος ,συμβάλλοντας στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό. Δυστυχώς το μοναστήρι πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ το 1825, το ξύλινο τέμπλο του ναού έγινε στάχτη και πολλές από τις αγιογραφίες και τα κειμήλια καταστράφηκαν. Το 1833 εγκαταλείφτηκε και έμεινε στο έλεος του Θεού και της φύσης.
Ονομασία
Πέραν από την απόκρημνη όψη της αυτό που με παραξένεψε ήταν και το όνομα της, Μονή Αυγού, μα τι όνομα είναι αυτό; Πολλές ιστορίες έχουν ειπωθεί, λένε πως δύο μάνες, που είχαν παράλυτα παιδιά προσευχήθηκαν στη Παναγία να τα γιατρέψει. Η Παναγία τους προέτρεψε να πετάξουν τα παιδιά στον γκρεμό και αυτά θα γιατρευτούν. Η πρώτη ακολουθεί την εντολή της Μεγαλόχαρης και ρίχνει το παιδί , το οποίο μετά από μερικές κουτρουβάλες σηκώθηκε και περπάτησε η δεύτερη μάνα κυριευμένη από φόβο σκέφτηκε να ρίξει πρώτα ένα αυγό για να δει αν θα σπάσει . Το ρίχνει.... δε σπάει. Αμέσως πετάει το παιδί και αυτό σκοτώνεται.
Πολλοί συνδέουν το όνομα της μονής με την γυμνή κορυφή του βουνού , σε πολλές τοπικές διαλέκτους η λέξη αυγό σημαίνει «γυμνή κορυφή».
Στις μέρες μας το μοναδικό αυτό μοναστήρι είναι εγκαταλελειμμένο , παρόλο που ξεκίνησε η ανακαίνιση του , αυτό το μνημείο παραμένει αναξιοποίητο και απροστάτευτο , Ελλάς το μεγαλείο σου…..
