Είναι γεγονός οτι οι μοτοσυκλέτες πάντα εξίταραν την φαντασία των ανθρώπων .....
Στην αρχή νόμιζα οτι ήταν αστείο αλλά οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους.
"Τούμπανο" moto-αρματοδρόμος, με τετραπλή ζεύξη μοτοσικλετών στο άρμα του!
Πρόκειται για μια δημοφιλέστατη τότε μορφή αγώνων, η οποία άκμασε στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 σε χώρες όπως οι HΠΑ, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, καθώς και σε πολλές περιοχές της Ευρώπης.
Στο πρώιμο στάδιο της, ένας αναβάτης εποχούμενος σε μοτοσικλέτα έσερνε ένα άρμα το οποίο φιλοξενούσε έναν επιβάτη. Τα άρματα ήταν κατασκευασμένα από φάλτσα κομμένα βαρέλια κρασιού, στα οποία είχαν τοποθετηθεί ζάντες και ελαστικά από αυτοκίνητα εκείνης της εποχής.
Ο επιβάτης του άρματος δεν ενεχόταν με κανέναν τρόπο στην οδήγηση της μοτοσικλέτας, την οποία οδηγούσε ο αναβάτης της μπροστά του. Το μόνο που όφειλε να κάνει ήταν να κρατηθεί πάνω στο άρμα και να βοηθάει με την θέση του σώματος την ισορροπία στις στροφές, κάτι ανάλογο με αυτό που βλέπουμε στους σημερινούς αγώνες side car δηλαδή.
Η εξέλιξη των moto-αρματοδρομιών, είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και μεγαλύτερο ρίσκο! Πλέον ο επιβάτης του άρματος ήταν και ο οδηγός – χειριστής της μοτοσικλέτας ελέγχοντας το γκάζι της και στρίβοντας το τιμόνι της με… γκέμια. Οι γκαζιάρηδες της εποχής δεν άργησαν φυσικά να ζεύξουν δύο μοτοσικλέτες μπροστά από τα άρματα τους, ενώ ακολούθησαν τρεις και τέσσερις ακόμη μαζί!
Στυλιστικά, υπήρξε επίσης σαφής βελτίωση (εις βάρος της ασφάλειας αλλά ποιος νοιαζόταν τότε; ) με τα άρματα να είναι αποτελούν αντίγραφα των «πλουμιστών» ρωμαϊκών, ενώ ανάλογη ήταν και η αμφίεση των αρματοδρομέων.
Το δυσκολότερο στις moto-αρματοδρομιές με ζεύξη δύο ή περισσότερων μοτοσικλετών, ήταν να γεφυρωθεί ή να ελεγχθεί ισόποσα το γκάζι αυτών.
Το ξέσπασμα του ΒΠΠ έβαλε τέλος σε αυτό τον τρομερό χαβαλέ και έκτοτε δεν υπήρξε αναβίωση (σε μεγάλη τουλάχιστον κλίμακα) των moto-αρματοδρομιών.
Κάποιοι βέβαια, θυμούνται και τιμούν το παρελθόν:
Πηγή:mototriti
Στην αρχή νόμιζα οτι ήταν αστείο αλλά οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους.
"Τούμπανο" moto-αρματοδρόμος, με τετραπλή ζεύξη μοτοσικλετών στο άρμα του!
Πρόκειται για μια δημοφιλέστατη τότε μορφή αγώνων, η οποία άκμασε στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 σε χώρες όπως οι HΠΑ, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, καθώς και σε πολλές περιοχές της Ευρώπης.
Στο πρώιμο στάδιο της, ένας αναβάτης εποχούμενος σε μοτοσικλέτα έσερνε ένα άρμα το οποίο φιλοξενούσε έναν επιβάτη. Τα άρματα ήταν κατασκευασμένα από φάλτσα κομμένα βαρέλια κρασιού, στα οποία είχαν τοποθετηθεί ζάντες και ελαστικά από αυτοκίνητα εκείνης της εποχής.
Ο επιβάτης του άρματος δεν ενεχόταν με κανέναν τρόπο στην οδήγηση της μοτοσικλέτας, την οποία οδηγούσε ο αναβάτης της μπροστά του. Το μόνο που όφειλε να κάνει ήταν να κρατηθεί πάνω στο άρμα και να βοηθάει με την θέση του σώματος την ισορροπία στις στροφές, κάτι ανάλογο με αυτό που βλέπουμε στους σημερινούς αγώνες side car δηλαδή.
Η εξέλιξη των moto-αρματοδρομιών, είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και μεγαλύτερο ρίσκο! Πλέον ο επιβάτης του άρματος ήταν και ο οδηγός – χειριστής της μοτοσικλέτας ελέγχοντας το γκάζι της και στρίβοντας το τιμόνι της με… γκέμια. Οι γκαζιάρηδες της εποχής δεν άργησαν φυσικά να ζεύξουν δύο μοτοσικλέτες μπροστά από τα άρματα τους, ενώ ακολούθησαν τρεις και τέσσερις ακόμη μαζί!
Στυλιστικά, υπήρξε επίσης σαφής βελτίωση (εις βάρος της ασφάλειας αλλά ποιος νοιαζόταν τότε; ) με τα άρματα να είναι αποτελούν αντίγραφα των «πλουμιστών» ρωμαϊκών, ενώ ανάλογη ήταν και η αμφίεση των αρματοδρομέων.
Το δυσκολότερο στις moto-αρματοδρομιές με ζεύξη δύο ή περισσότερων μοτοσικλετών, ήταν να γεφυρωθεί ή να ελεγχθεί ισόποσα το γκάζι αυτών.
Το ξέσπασμα του ΒΠΠ έβαλε τέλος σε αυτό τον τρομερό χαβαλέ και έκτοτε δεν υπήρξε αναβίωση (σε μεγάλη τουλάχιστον κλίμακα) των moto-αρματοδρομιών.
Κάποιοι βέβαια, θυμούνται και τιμούν το παρελθόν:
Πηγή:mototriti
