Νοτια Ιταλια και Σικελια....

[Nikolas77]

Ηρθε η ωρα και ειναι καταλληλη η εποχη πιστευω να γραψω σχετικα με μια βολτα που εκανα το 2019 οταν ακομα ζουσαμε ελευθεροι και μπορουσαμε να κανουμε αγκαλιες στη Νοτια Ιταλια και στο νησι της Σικελιας.
Το γραφω τωρα γιατι απ οτι φαινεται θα μπορουμε να ταξιδεψουμε αυτο το καλοκαιρι ελευθερα και θα ηταν ομορφο να παρετε μια προταση υπ οψιν σας.


Σικελία λοιπόν ήταν όνειρο ζωής.. δεν ξέρω γιατί αλλά μαζί με νότια Ιταλία μου έφερναν στο μυαλό κάτι πολύ οικείο.
Ο καιρός για επίσκεψη έφτασε λοιπόν και ήταν ο Σεπτέμβρης του 2019.
Κλασσική προετοιμασία της μοτοσυκλέτας με σέρβις αρκετές ημέρες πριν την αναχώρηση και δικής μου χαζεύοντας στο χάρτη πιθανές διαδρομές και αξιοθέατα.

Η μέρα αναχώρησης έφτασε και φεύγω για Μετέωρα όπου θα έκανα και την πρώτη μου διανυκτέρευση. Η μέρα όμορφη με αρκετή ζέστη και μετά από κάποιες ώρες οδήγησης στην παλιά εθνική οδό έφτασα στο χωριό Πρόδρομος Τρικάλων όπου με περίμενε για φαι και κουβέντα ο φίλος Γιάννης. Δροσιά, όμορφη κουβέντα και καλό φαγητό μέχρι αργά όπου πήγα για ύπνο στο ξενοδοχείο της Καλαμπάκας.

Την επόμενη μέρα είχε ξύπνημα νωρίς για φωτογράφιση στα Μετέωρα και καφέ με το Γιάννη στην Καλαμπάκα πρίν την αναχώρηση μου για Ηγουμενίτσα όπου θα έμπαινα στα πλοίο για Μπρίντιζι αργά τη νύχτα στις 12.
Ωραία η βόλτα στα Μετέωρα το πρωί, κάθε φορά που βρίσκομαι σε αυτό το περιβάλλον το μυαλό μου ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και χαλαρώνω χαζεύοντας το μεγαλείο της φύσης. Επιστροφή στην πραγματικότητα με έναν καλό καφέ στην πλατεία της Καλαμπάκας.

Στο Δρέπανο της Ηγουμενίτσας έφτασα απογευματάκι πολύ χαλαρά και απλωθηκα στην φιλόξενη ξαπλώστρα να απολαύσω ιταλικό καφέ φτιαγμένο από Έλληνες καθώς και κάτι να τσιμπισω. Κολύμπησα,λιαστικα, ξεκουράστηκα και ετοιμαστηκα όσο μπορούσα ψυχολογικά για την μεγάλη περιπέτεια που με περίμενε τις επόμενες ημέρες.... Η αγωνία και η ανυπομονησία στο κατακόρυφο λοιπόν και η ώρα δεν περνούσε με τίποτα...

Κάποια στιγμή κατά τις 10:30 πέρασα από το πρακτορείο για τσεκ και μετά πήγα στην αποβάθρα να περιμένω το πλοίο που κατά τις 12 παρά έκανε την εμφάνιση του στο λιμάνι.. Ανυπομονησία και σχέδια τέλος.. καιρός να ξεκινήσει η περιπέτεια, ανεβαίνω στο κατάστρωμα και ευτυχώς βρίσκω ένα παγκάκι απάνεμο και είμαι σίγουρος ότι με τόσο γλυκιά βράδια θα κάνω υπέροχο ύπνο επάνω του. Οπότε απλώνω υπνοσακο δένω και τον πολύτιμο σάκο μου επάνω του και κοιμάμαι πριν καν φτάσουμε Κέρκυρα.

Πραγματικά πολύ καλός ο ύπνος σε εκείνο το παγκάκι του πλοίου και ξύπνησα γεμάτος διάθεση για οδήγηση και εξερεύνηση. Καφεδάκι από το μπάρ και αραγμα στο κρεβάτι απολαμβάνοντας την πρωινή θαλασσινή αύρα καθώς το πλοίο έγραφε τα τελευταία μίλια μέχρι το Ιταλικό λιμάνι...

Κατά τις 10 το πρωί πρέπει να ήταν που πάτησα για πρώτη φορά ρόδα στο Μπρίντιζι.. Δεν καιγομουν να δω την πόλη οπότε ξεκίνησα για Λέτσε που ήταν κοντά και άξιζε να επισκεφτώ. Πραγματικά όμορφη μεσαιωνική πόλη με όμορφο κέντρο και αρένα που σε μεταφέρει σε άλλες εποχές.. Απολαμβάνεις το εσπρεσακι σου στο καφέ δίπλα στην αρένα και μεταφερεσαι σε άλλη εποχή..

Η ώρα περνούσε και έπρεπε να συνεχίσω προς νότο, επόμενη στάση τα Ελληνόφωνα χωριά της Ν.Ιταλιας πιστεύοντας ίσως πως θα δω κάτι απο Ελλάδα. Είχα δει κάποιες παλιότερες εκπομπές και ντοκιμαντέρ στο διαδίκτυο.
Μεγάλη η χαρά μου στην πρώτη πινακίδα που συνάντησα και με καλοσοριζε σε σχεδόν Ελληνικά

Είχε πάει μεσημέρι και ο ήλιος έκαιγε όταν έφτασα στην πλατεία του Calimera. Ενα παγκάκι θα με φιλοξενούσε για να πάρω μια ανάσα και να συνεχίσω για ενα μικρό περίπατο στο κέντρο της πόλης..
Αρκετά φτωχό το καλημέρα αν κρίνω απο τα σπίτια που είδα στη βόλτα μου.. Εντύπωση μου έκανε η παλαιότητα των κτιρίων καθώς και οι εξώπορτες των σπιτιών που ηταν αλουμινενιες σαν τις μπαλκονόπορτες εδώ στην Ελλάδα..

επιστροφή στο παγκάκι που με περίμενε άδειο ,ενα τσιγάρο ακόμα και πρόγραμμα για το υπόλοιπο της ημερας καθώς και εύρεση κάποιου δωματίου η camping για διανυκτέρευση..

Μετά απο λίγο με πορεία προς Νότο περνώντας απο αρκετά μικρά χωριά που έμοιαζαν πολύ με το Calimera λες και είναι βγαλμένα απο άλλη εποχή έφτασα στη μεγάλη και όμορφη πόλη του Otranto.. Δεν το περίμενα να είναι τόσο μεγάλη , όμορφη και τουριστική αυτή η πόλη. Πραγματικά με εξέπληξε ευχάριστα.. Την προσπέρασα βιαστικά για την ώρα γιατί έπρεπε να βρω κάπου να κοιμηθώ και είχα τσεκαρει από πρίν κάποιο camping.. Βολευτικα στο camping που κι αυτο ξεπήδησε απο άλλη εποχή και έφυγα για να κολυμπήσω στην Αδριατική..

Το camping βρισκόταν μέσα σε έναν ελαιώνα και το μεγάλο του προνόμιο ήταν οτι μετά απο δέκα λεπτά περπάτημα βρισκοσουν σε μια πανέμορφη παραλία..

Οι εγκαταστάσεις αρχαίες αλλά είχαν φροντίσει για τις απαραίτητες αλλαγές στο μηχάνημα με τα κέρματα ώστε να δέχεται ευρώ και όχι λιρετες...χαχαχαχα..
Όπως και να έχει το απόλαυσα κι ας χρειάστηκε να βγω γυμνός απο το ντους για να πάω στο μηχάνημα να ρίξω κι άλλο κέρμα..

Αφού ολοκληρωσα και με το μπάνιο στην Αδριατική συνοπτικές διαδικασίες προετοιμασίας και αναχώρηση για το Otranto...
Τουριστικό με στιλ Ελληνικό θα έλεγα και πολλούς για την εποχή επισκέπτες..

Εικόνες που θα μπορούσαν να είναι από Ελλάδα...
Αφού απόλαυσα την γνήσια Ιταλική πίτσα μου και ένα gelato στην πλατεία ήταν ώρα να επιστρέψω στο camping για έναν καλό ύπνο μετά από μία κουραστική ημέρα..

 

[Nikolas77]

Ξύπνημα νωρίς το πρωί και σύντομα έτοιμος και πάνω στη μοτοσυκλέτα.. Η διαδρομή σήμερα θα ήταν μεγάλη με ολοήμερη οδήγηση διανύοντας παραλιακά το εσωτερικό μέρος της Ιταλικής μπότας διασχίζοντας μεγάλες πρώην Ελληνικές και ιστορικές πόλεις όπως η Gallipoli και ο Tarantas με σκοπό να φτάσω όσο πιο βαθειά στην Καλαβρία ώστε την επόμενη ημέρα να μπω στο νησί..

Πράγματι κατά τις 12 το μεσημέρι ήμουν Καλλίπολη όπου απόλαυσα ένα εσπρεσακι , χαλάρωσα και ξεκίνησα απο τον επαρχιακό παραλιακό δρόμο για τον Τάραντα.. Όμορφη διαδρομή αν και λόγο λάθους δεν ακολούθησα τον παραλιακό δρόμο...

Δεν είχα προμηθευτεί Ιταλική κάρτα για το κινητό οπότε ταξίδευα χωρίς δεδομένα και χάρτη (gps)..Τα μέρη είναι φτωχά και δύσκολα βρίσκεις wifi οπουδήποτε, με αποτέλεσμα να πηγαίνεις στο περίπου, γεγονός που δεν με απασχόλησε εως οτου νύχτωσε και έπρεπε να βρω κάπου να κοιμηθώ..

Ευτυχώς βρήκα την όμορφη και μεγάλη πόλη του Ταραντα που αξίζει πραγματικά να την επισκεφτεί κάποιος για μέρες σε αντίθεση με εμένα που απλά τη διέσχισα σε ελάχιστο χρόνο μιας και δεν ήταν σταθμός της βόλτας μου ...

Στη συνέχεια ακολούθησαν πολλά χιλιόμετρα παραλιακού επαρχιακού δρόμου όπου η ώρα περνούσε και χιλιόμετρα δεν μαζεύονταν λόγο επαρχιακού δικτύου και κίνησης.. Παρόλα αυτά δεν το μετάνιωσα , απλά δεν είχα χρόνο για φωτογραφίες ... οκ θα επιστρέψω γι αυτές κάποια στιγμή ελπίζω..

Έφτασε να νυχτώσει αλλά δεν ήθελα να σταματήσω μιας και ήμουν μακρυά απο το στόχο μου ακόμα.. Τελικά κατέληξα κατά τις 11 το βράδυ να πίνω εσπρεσσο σε ενα βενζινάδικο πάνω στην Εθνική Autogrill Rogliano Ovest (είχα αφήσει πια την παραλία) , κάνω αναφορά στο όνομα γιατί εκείνη τη στιγμή ήταν σαν όαση για μένα... Σκέψου .... Νύχτα , είχε ξεκινήσει να κρυώνει ο καιρός και ήμουν μόνος σε ένα ορεινό κομμάτι της Εθνικής με ελάχιστη κίνηση χωρίς φώτα και χωρίς ίντερνετ για να βρω κάπου να μείνω....
Το μαγαζί λοιπόν είχε free wifi οπότε βρήκα κάποιο κατάλυμα μέσο Air BnB, πέρασα τη διαδρομή στο google maps και έκανα το σταυρό μου μην χαθεί η διαδρομή απο την οθόνη του κινητού....(ξέρεις είναι εκείνες οι στιγμές που το χρειάζεσαι όσο τπτ άλλο και έχεις σχεδόν άδεια μπαταρία)..
Ευτυχώς ο οικοδεσπότης, μου είχε στείλει και μήνυμα στο κινητό οτι με περιμένει και έτσι μπορούσα να τον καλέσω όταν έφτασα στο κέντρο του χωριού που πήγα.. Βέβαια ήταν ένα μικρό πρόβλημα οτι εκείνος μίλαγε μόνο Ιταλικά.. αλλά οκ λύθηκε απο το τηλέφωνο με γέλια και αργότερα απο κοντά με πειράγματα...( με τέτοια ανακούφιση που είχα όταν τον είδα ,τα κέφια μου ανέβηκαν τρελά...)

Πάω στο σπίτι που νοίκιασα για ενα βράδυ.. καυτό μπάνιο , τηλέφωνο για φόρτιση και αράζω με το αγαπημένο μου ουίσκι για συντροφιά να κάνω το τελευταίο τσιγάρο της ημέρας πριν πάω για ύπνο...
Η μόνη σκέψη σχετική με τις πανέμορφες εικόνες που μάζεψα σε ολόκληρη τη διαδρομή και την νυχτερινή αδρεναλίνη... κάπως έτσι έκλεισαν τα μάτια ...

Μετά απο έναν βαθύ ύπνο ξύπνησα φρέσκος και κεφατος καθώς ήξερα πως είμαι πια πολύ κοντά στο στόχο και το μεσημέρι θα μπω στο νησί..
Σηκώθηκα από το κρεβάτι με κέφι, έκανα μια μικρομπουγαδα μιας και ήμουν ήδη τέσσερις ημέρες στο δρόμο και στην αυλή είδα σχοινιά για άπλωμα...χαχαχαχα οπότε το έκανα..
Στο άπλωμα με βρίσκει ο Roberto (ιδιωκτητης) του σπιτιού που νοίκιασα και μου λέει πως πάει στο μπαρ του χωριού για καφέ και μετά στο γιατρό και αν θέλω να πάω μαζί του, πάντα μιλώντας Ιταλικά.. Από αυτά που κατάλαβα συμφώνησα και μπήκαμε στο φιατακι του για το μπάρ..
Μικρό μπάρ που εκείνη την ώρα το έλουζε ο πρωινός ήλιος, τρείς τύποι μέσα που μας χαιρέτησαν και τους μίλησε ο Roberto για μένα οπότε ήπιε στα γρήγορα το εσπρεσακι του και έφυγε για το γιατρό.. Εγώ αραξα στο παγκάκι ακριβώς απ'εξω γιατί ήθελα να καπνίσω. Στην αρχή βγήκε να μου κάνει παρέα και να με γνωρίσει ενας Ιρλανδός που είχε περάσει κάποτε απο αυτό το χωριό όπου γνώρισε τη γυναίκα του και στη συνέχεια έμεινε... Τα είπαμε λίγο αν και βασικό του μέλημα ήταν να με ρωτάει για την κρίση στην Ελλάδα εκτός απο τα περί της μεγάλης βόλτας μου.. Στη συνέχεια βγήκε και ένας Νιγηριανός.. Αυτός ήρθε μετανάστης στην Ιταλία και του όρισε η Ιταλική κυβέρνηση αυτό το χωριό σαν τόπο κατοικίας, οργανωμένα πράγματα. Αν εγκαταλείψει ποτέ το χωριό και τον βρούν μέσα σε Ιταλικό έδαφος θα τον στείλουν πίσω στη Νιγηρία μου είπε.. Αυτός είναι ο μεταναστευτικός νόμος της Ιταλίας.. Η απορία μου ήταν πως καταφέρνει να επιβιώσει αυτός όπως και ο Ιρλανδός σε ενα τόσο μικρό χωριό που ήρθαν χωρίς τίποτα και ενώ το χωριό εχει περιορισμένες δυνατότητες απορρόφησης..
Η απάντηση τους ήταν απλή...

'Οι κάτοικοι είναι πολύ φιλικοί και μας νοιάζονται οπότε όπου χρειάζονται βοήθεια μας φωνάζουν για οποιαδήποτε εργασία.. Έτσι βοηθάμε ο ένας τον άλλο και ζούμε όλοι καλά..'

Απλό αποστομοτικο και τόσο ανθρώπινο... Ο Νιγηριανός είχε τη γυναίκα του μαζί απο τη Νιγηρία και τα τρία του παιδιά..

Μετά απο καμιά ώρα έρχεται ο Roberto με παίρνει με το αυτοκίνητο και με κάνει μια γύρα στο μικρό χωριό. Όμορφο παραδοσιακό χωριουδάκι χτισμένο στην πλαγιά του βουνού μέσα στο πράσινο...

Επιστροφή στο σπίτι και φόρτωμα τα πράγματα για αναχώρηση, κόντευε μεσημέρι αλλά με έπαιρνε μιας και δεν είχα προγραμματίσει πολλά χιλιόμετρα για σήμερα... Μόνος στόχος να μπω στο νησί.

Κατά τις δώδεκα το μεσημέρι ξεκινάω προς τις δυτικές ακτές της Ιταλίας... Πρώτη φορά θα έβλεπα τη Μεσόγειο απο εκεί, Τυρρηνικη Θάλασσα όπως λέγετε. Πατάω πάνω στον SP93 επαρχιακό μέχρι να βρω θάλασσα και από εκεί ακολουθώ τον SS18 μέχρι να βγω στη Villa San Giovani απ'οπου και θα έπαιρνα το Ferry για Σικελία..
Ο SS18 απλά υπέροχος , μοναδικής ομορφιάς διαδρομή σκέτη απόλαυση όπως και το μεσημεριανό που έφαγα σε κάποιο απο τα μαγαζιά που έχει στο πέρασμα του.. Υπολογίστε χρόνο για μια στάση στη Σκύλα της Μεσσήνης , εγώ δεν είχα κάνει καλό υπολογισμό οπότε δεν σταμάτησα ούτε για φωτογραφία, αλλά αξίζει πραγματικά..

Κατά τις έξι το απόγευμα μπαίνω στο καραβάκι...

Μετά απο κάνα μισάωρο ήρθε η ώρα που το όνειρο παίρνει σάρκα και οστά... Πατάω Σικελία και η χαρά μου είναι τεράστια.. Μεγάλο λιμάνι η Μεσσινα με όλα τα άσχημα του λιμανιού.. Μεγάλα κτίρια, πολυσυχναστοι δρόμοι ,καταυλισμος Ρωμα στις παρυφές της πόλης , πολύ θόρυβος και πολύ βρώμα.. Κατευθύνομαι και βρίσκω τον SS113 που θα με οδηγήσει στα βόρεια παράλια του νησιού όπου θα οδηγήσω οσο έχω διάθεση και όταν βρώ ένα όμορφο λιμανάκι θα βρώ ένα δωμάτιο να ξαποστάσω για βράδυ..
Διαδρομή πανέμορφη μέχρι να φτάσεις στη θάλασσα , ωραία χάραξη ο επαρχιακός, χωρίς πολύ κίνηση με καταπληκτική θέα και σε περνάει από πολύ φτωχικά χωριουδάκια χτισμένα πάνω στους βράχους.. Έπειτα σε ταξιδεύει ακριβώς δίπλα στο κύμα ... μοναδικό.. ίδια Ελλάδα πραγματικά ,σαν την παλιά εθνική Αθηνών - Κορίνθου...με την κίνηση λίγο αυξημένη , περνώντας μέσα απο τα διάφορα χωριουδάκια , αλλά πιο μεγάλα με ανεπτυγμένη αγορά και άλλα πιο μικρά , όλα όμως όμορφα και περιποιημένα... Περιποιημένα σύμφωνα με τα δικά μας πρότυπα..σε καμία περίπτωση δεν έχουν να κάνουν με Βόρεια Ιταλία, Αυστρία και Γερμανία..

Η Tonnarella είναι μία όμορφη πόλη που διάλεξα για τη διανυκτέρευση μου.. Δεν είχα την ανάγκη για βραδινό οπότε μόλις έφτασα και βρήκα τον ξενώνα,αραξα στο δωμάτιο για να ξεκουραστώ.. Οι πρώτες εντυπώσεις απο τη Σικελία ήταν πάρα πολύ καλές..


Πρωινό ξύπνημα νωρίς για να πάρω το πρωινό μου ,να φορτώσω και να ξεκινήσω να ανακαλύπτω τις ομορφιές που με περιτριγύριζαν..

Ξεκινάω κατά τις δέκα και πηγαίνω στην παραλία της πόλης..

Ο κόσμος είχε ξεκινήσει τις βουτιές αλλά εγώ δεν έμεινα για πολύ, κάποιες φωτογραφίες και συνεχίζω την πορεία μου επάνω στον SS113, Πολύ ενδιαφέρουσα και η σημερινή διαδρομή που θυμίζει σε πολλά Ελληνικές παραλιακές διαδρομές... και σε γεμίζει πολύ όμορφες εικόνες...

Γεμάτη αυτοκίνητα η διαδρομή, όλος ο κόσμος κατευθυνόταν προς την παραλία συνεπώς η ταχύτητα ταξιδιού αρκετά μικρή... 40 χιλιόμετρα μέση ωριαία παίζει να λέω και πολλά... αξίζε τον κόπο όμως καθώς τα μάτια ρουφούσαν σαν σφουγγάρια τις όμορφες εικόνες..
Μετά απο κάνα τρίωρο βόλτας έκανα μια στάση να κολατσισω κάποια πράγματα που είχα ακόμα μαζί μου από Ελλάδα, αρκετά χιλιόμετρα τα βολταρα κι αυτά...

Βρήκα ενα μικρό κομμάτι παραλίας ελεύθερο σταμάτησα εκεί ώστε να χαλαρώσω λίγο για μεσημέρι..

Στο δωμάτιο που έμεινα εχθές είχα ίντερνετ οπότε ασχολήθηκα να βρώ και να κλείσω το σπίτι που θα μείνω σήμερα και αύριο.. Επέλεξα το Caccamo. Μια όμορφη πόλη με ιστορικό κέντρο βγαλμένο απο άλλη εποχή που θα αποτελέσει το ορμητήριο μου για αύριο μιας και απο εκεί μπορώ να επισκεφτώ το Corleone, το Palermo και την Cefalu εύκολα σε κυκλική διαδρομή ώστε να κερδίσω χρόνο....

Αφού ξεκουράστηκα ανεβαίνω στη μοτοσυκλέτα και ξανά στον SS113 με κατεύθυνση προς Παλερμο. Η διαδρομή εξακολουθεί να είναι πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα ,

ώσπου μετά από δύο ώρες περίπου φτάνω στο Caccamo.. Στην είσοδο σε υποδέχεται το κάστρο της μεσαιωνικής πόλης...στο οποίο έκατσα να ξαποστάσω,να απολαύσω εσπρεσσακι και πίτσα αλλά και να ενημερώσω την κοπέλα που είχε το σπίτι να έρθει να μου ανοίξει. Όλο αυτό πήρε χρόνο αλλά δεν με ένοιαζε πια, είχα φτάσει στο σημείο διανυκτέρευσης και ήταν όμορφα, οπότε απόλαυση και χαλαρωτητα...

Κάποια στιγμή βρεθήκαμε και την ακολούθησα σπίτι ,το οποίο δεν το περίμενα τόσο φιλόξενο, καθαρό και στο κέντρο του ιστορικού κέντρου... Ήμουν πολύ χαρούμενος μέχρι τη στιγμή που μου είπε πως το σπίτι δεν έχει wi fi... εκεί υπήρξε πρόβλημα μιας και στη σελίδα έγραφε οτι έχει... Για να μην λέω πολλά μιας και το χρειαζομουν πήγαμε μαζί σε ενα κατάστημα και πήρε μία Ιταλική κάρτα δεδομένων στο όνομα της για να τη χρησιμοποιήσω εγώ για το διάστημα που θα ήμουν στην Ιταλία γενικότερα και έπειτα να της την ταχυδρομουσα πίσω, όπως και έγινε.. Με αυτό τον τρόπο θα είχα ίντερνετ στο υπόλοιπο ταξίδι μου... πράγμα που σημαίνει χάρτες και να ξέρω που πηγαίνω ..χαχαχαχαχα .

Μετά απο αυτά ήταν ώρα να αδειάσω εντελώς τη μοτοσυκλέτα να απλωθω στο σπίτι και να οργανώσω την αυριανή μου ημέρα που θα ήταν αρκετά γεμάτη...
Σήμερα μπορεί τα χιλιόμετρα να ήταν λίγα, αλλά η κίνηση στον παράλιο επαρχιακό δρόμο με τσάκισε..


Ο ύπνος ήταν βαθύς στο πέτρινο σπίτι του ιστορικού κέντρου οπότε τον χόρτασα γρήγορα και ξύπνησα νωρίς.. Η θέα απο το μπαλκονακι δικαίωσε την επιλογή μου .

Συνέχισα με εσπρεσακι και πρωινό στην πλατεία ακριβώς δίπλα στα τοιχη του κάστρου...

Τα σκουπίδια τα βγάζουν νωρίς το πρωί έξω από την πόρτα τους η τα κρεμάνε από το μπαλκόνι και περνάει το πρωί νωρίς ηλεκτρικό piaggio με καρότσα και τα μαζεύει.. Δεν είδα πουθενά κάδους η σκουπίδι πεταμένο κάτω.

Δεν άργησα όμως να ξεκινήσω καθώς η ώρα είχε πάει εννιά μισή και είχα πολλά να δω,να φωτογραφίσω σήμερα και δύσκολα επαρχιακά χιλιόμετρα να γράψω.

Το Caccamo όπως το βλέπεις απο Νοτιοανατολικά ...

Φαίνεται η νεόκτιστη επέκταση της παλιάς πόλης προς τη Δύση...

Οδηγώντας στον SS285 κάνεις μια βόλτα στην Σικελιανη ύπαιθρο αντικρίζοντας εικόνες σαν αυτές

Συνέχισα στον SS189 και SS118 μέχρι το Corleone όπου ήταν η πρώτη μου στάση για σήμερα..

Ένα όνομα ενός τόπου που έγινε μύθος, αξίζει μία επίσκεψη. Το χωριό απ όπου ξεκίνησε ο Vito ...
Δεν ξέρω πόσα πράγματα έχουν παραμείνει ίδια από τότε, αλλά σίγουρα αυτός ο τόπος ξεχωρίζει.

Από το δρόμο κάπως έτσι βλέπεις το Corleone..

Ευτυχώς όταν περπατήσεις στην παλιά πόλη τα πράγματα είναι διαφορετικά..

Ένα μαφιόζικο εσπρεσσακι στα γρήγορα και φεύγω για την πρωτεύουσα της Σικελίας...

Εδώ πρέπει να αναφερθώ στα λόγια κάποιων ηλίθιων πίσω στην Ελλάδα που μου είπαν να προσέχω στο Corleone γιατί αυτούς τους παρακολουθούσαν όταν πήγαν εκεί και διάφορα τέτοια... Επίσης κάποια βιντεάκια γυρισμένα νύχτα στο κέντρο του χωριού ανεβαίνουν και κατεβαίνουν συχνά στο youtube με διάφορα που και καλά συμβαίνουν τη νύχτα στο χωριό..

Ναι οκ , είσαι στη γεννετηρα της Coza nostra αλλά μην τρελαθούμε.. Σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα ότι με παρακολουθούν , ότι απειλουμαι η ακόμα και άβολα.. Πέρασα από την πλατεία στο κέντρο τρείς με τέσσερις φορές πεζός αλλά και με τη μοτοσυκλέτα... Άνθρωποι σε κοιτάζουν περίεργα όπως σε κάθε χωριό της Ελλάδας.. Απλά εδώ είναι μαζεμένοι στις γωνίες και μιλούν κάπως συνομοτικα ακονιζοντας τις λεπίδες τους οι μπαρμπεριδες και οι χασαπιδες της πλατείας.. Αυτό είναι όλο... Πηγή πλούτου γι αυτούς είναι το όνομα τους (βλεπε λίμνη του Νες) κάπως πρέπει να το συντηρήσουν .

Συνεχίζω λοιπόν στον SS118 και έπειτα στον SS121 μέχρι το Palermo...
Τεράστια πόλη που δεν έφτασα καν στο λιμάνι μιας και όλοι οι δρόμοι ήταν ασφυκτικά γεμάτοι από ανθρώπους που έκαναν τις δουλειές τους, τουρίστες για επίσκεψη στην πόλη όπως εγώ , αλλά και ανθρώπους που πήγαιναν το μπάνιο τους... βέβαια στο ιστορικό κέντρο που επισκέφτηκα είχε και λαϊκή αγορά... Από τη μία χαμός σκέφτηκα, αλλά από την άλλη όμορφο να βλέπεις την παράδοση και τις καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων που γεωγραφικά ζουν τόσο μακριά σου αλλά η καθημερινότητα τους είναι τόσο κοντά στη δικιά σου... Με τους Σικελους η τους Ν.Ιταλους θα μπορούσαμε να ήμαστε οικογένεια πιστεύω... Ίδια μυαλά , ίδιες συνήθειες, ίδια ζωή στο τέλος..

Καθεδρικός Ναός του Παλέρμο

Το κτίσμα είναι τεράστιο και μοναδικού αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος...

Η όμορφη Maria De Filippi που περίμενε υπομονετικά να κάνει βόλτα τους τουρίστες

Συνέχεια έχει η αγορά και το ιστορικό κέντρο

Πολύ όμορφη η πρωτεύουσα αλλά θα την επισκεφτώ χειμώνα για να την απολαύσω..


Σειρά έχει τώρα η Cefalu οπότε παραλιακός πανέμορφος SS113.. και σε μία ώρα περίπου είμαι εκεί να αντικρίζω την πόλη που είναι χτισμένη κάτω από το βράχο.. Σίγουρα την προφυλασει ακόμα από ανατολικούς ανέμους και παλιότερα από τους πειρατές..

Από τα πιο γνωστά και πολυσύχναστα θέρετρα της Βόρειας Σικελίας και όχι άδικα..

Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους οπότε μην επεκταθω.. Σίγουρα αξίζει να κάνει κάποιος διακοπές στην Cefalu. Εγώ όμως πρέπει να ξεκινήσω για την επιστροφή η μέρα τελειώνει σιγά σιγά και είχα πράγματα να κάνω ακόμα.

Επέστρεψα και πάλι από τον επαρχιακό και στις 9 το βράδυ ήμουν στο σπίτι, όπου μετά από ενα γρήγορο ντους ήμουν στους δρόμους του Caccamo για νυχτερινή φωτογράφιση... Από πιο νωρίς είχα κάνει τηλεφωνική κράτηση στο εστιατόριο του κάστρου. Το καλύτερο εστιατοριο της περιοχής για pasta μου είπαν...Για να δούμε...

Δεν έχασα την ευκαιρία να βγάλω κάποιες νυχτερινές φωτογραφίες της πόλης μιας και ήταν το τελευταίο μου βράδυ εκεί.

Η καλύτερη pasta που έχω δοκιμάσει και φυσικά μετά επιβάλεται ενα γλυκό και ένα εσπρεσακι πρίν τον ύπνο..

 

[Nikolas77]

Ξύπνημα, μάζεμα και φόρτωμα αρκετά νωρις. Εσπρεσακι και πρωινό στο Caffe Royal όπως κάθε μέρα αλλά αυτή τη φορά στα γρήγορα γιατί έχω πολλά χιλιόμετρα να γράψω σήμερα καθώς θα διασχισω το νησί από Βορρα προς Νότο και αφού πιάσω ένα από τα Νοτιοτερα σημεία του, μετά θα κινηθώ Ανατολικά.. Στόχος της σημερινής βόλτας να επισκεφτώ το σπίτι (εστιατόριο - ενοικιαζόμενα στην πραγματικότητα) του επιθεωρητή Montalbano της ομονυμης Ιταλικής αστυνομικής σειράς και στη συνέχεια να φτάσω μέχρι Ταορμίνα. Εκεί ελπίζω να βρώ να κοιμηθώ κάπου όμορφα γιατί θα αποτελέσει το ορμητήριο μου για την επόμενη ημέρα.

Τέλος το πρωινό λοιπόν και κατεβαίνω προς παραλία να πιάσω τον Ε90 και στη συνέχεια τον Α19 .Δεν έχω χρόνο σήμερα για επαρχιακούς πρέπει να μαζέψω χιλιόμετρα και να κρατήσω δυνάμεις μέχρι το βράδυ... Τα χιλιόμετρα στην Εθνική πέρασαν αδιάφορα, αλλά γρήγορα (όσο γρήγορα μπορούν να περάσουν πάνω σε ένα φορτωμένο 640 που ταξιδεύει με 100-110).
Δεν άργησα να προσεγγίσω τις νότιες παραλίες του νησιού κάπου στη Gela και συνέχισα τον επαρχιακό παραλιακό δρόμο...

Εικόνες σαν τις από πάνω δικαίωναν την επιλογή και το ρίσκο για την παραλιακή διαδρομή...(SP31 καθώς και κάποια κομμάτια τοπικών παραθαλάσσιων οδών)...

Κατά τις 3 το μεσημέρι άγγιξα τον πρώτο στόχο της ημέρας...

Πανέμορφη μικρή παραλία όπως φαίνεται και στα επεισόδια βέβαια αλλά με πάρα πολύ κόσμο.. Ντόπιους πολλούς αλλά και πολλούς τουρίστες.. Έκανε καλή δουλειά το σίριαλ..η περιοχή έγινε παγκοσμίως γνωστή και θα έχει τρελή επισκεψιμότητα για πολλά χρόνια ακόμα.
Εσπρεσακι και τσιγάρο στα όρθια χαζεύοντας την όμορφη θέα και ξανά επάνω στη μοτοσυκλέτα με κατεύθυνση Ανατολικά προς Ragusa - Catania όπου δεν θα σταματούσα καν για να φτάσω Taormina στην ώρα μου και να έχω χρόνο εκεί...
Ανάλογη του σχεδίου ήταν και η διαδρομή που διάλεξα για να γλυτώσω χρόνο και χιλιόμετρα. Δεν συνέχισα παραλία , αλλά και πάλι η ομορφιά της διαδρομής με ανάγκασε να κάνω στάσεις για φωτογραφίες...

Σχεδόν ολόκληρος ο επαρχιακός διατρεχονταν από μαντρότοιχους πέτρινους και ανοίγματα ανάμεσα τους για να περνάνε οι αγελάδες.. περίεργα βοσκοτόπια.. Οσπου ήρθε και πάλι η ώρα της παραθαλάσσιας διαδρομής λίγο έξω από την Catania όπου είναι μια τεράστια βιομηχανική πόλη. Φανταστείτε έναν Ασπρόπυργο επι εκατό... λέμε για πολύ ρύπανση και ακριβώς δίπλα στη θάλασσα με τα γνωστά επακόλουθα φαντάζομαι...
Προσπερναω την πόλη από τον περιφερειακό και συνεχίζω στον SS114 και πάλι δίπλα στη θάλασσα μέχρι να φτάσω Taormina.. Επάνω στο δρόμο συναντάς κάποιες πόλεις που είναι χτισμένες στους πρόποδες ουσιαστικά της Ετνας...θα το καταλάβεις αμέσως μιας και ξαφνικά μαυρίζει ο τόπος γύρο σου...

Σαφές σημάδι ότι όλα έχουν χτιστεί επάνω στη λάβα του ηφαιστείου..
Στη συνέχεια συναντάω τη Νάξο.. Υπέροχο τουριστικό θέρετρο χτισμένο ακριβώς πάνω στη θάλασσα,δεν το πιστεύεις πόσο Ελλάδα θυμίζει.. Μου έφερε στο μυαλό παραλίες Πλαταμώνα και Κατερίνης αλλά στο πολύ πιο ακριβο...

Άποψη της παραλιακής διαδρομής με την τρομερή κίνηση που είχε...

Η ώρα είχε πάει 7 και έπρεπε να βρω δωμάτιο για το βράδυ. Μέσω booking βρήκα αυτό που έψαχνα ψηλά και μέσα στο κάστρο της Taormina... Λίγα χιλιόμετρα ακόμα και στις 8 ήμουν στο κάστρο.

Taormina ανεβαίνοντας προς το κάστρο...

Το κάστρο και η περιοχή γύρο από αυτό ήταν ότι ακριβώς έψαχνα... Παλιά πόλη και πάλι με στενά γραφικά και όμορφα σοκάκια. Οπότε βρίσκω το δωμάτιο ξεφορτωνω , ένα γρήγορο ντους και έξω για βόλτα...

Οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους

Όταν βρίσκεσαι εκεί, πραγματικά ταξιδεύεις στο χρόνο και γεμίζουν τα μάτια σου ομορφιά και καλαισθησία.. τίποτα παράταιρο, όλα αρμονικά...

Αφού ολοκληρωσα τη βόλτα μου ήταν ώρα να τσιμπισω κάτι για βράδυ ... έκατσα σε κάποιο τουριστικό καφέ στις σκάλες που σε ανεβάζουν στο κάστρο το οποίο σέρβιρε οτιδήποτε παραδοσιακό Ιταλικό και έπαιζε Doors ... Panini, Arancini και μισό ρολόι λίτρο κόκκινο ντόπιο κρασί με έστειλαν στο κρεβάτι να ξεκουραστώ για τα καλά...


Ξυπνάω και βγαίνω στο μπαλκονακι... Ήταν ακόμα πολύ νωρίς, οπότε απαλαμβανω την ησυχία και τη μοναδική θέα που μου πρόσφερε το μπαλκονακι , πίνοντας το τσάι μου.

Στις 8.30 ήμουν ήδη στην παλιά πόλη της Ταορμινα για να την περπατήσω και να τη φωτογραφίσω..
Απλά μοναδική..

Η ώρα περνούσε και έπρεπε να ξεκινήσω για τη συνέχεια της βόλτας.. Σκέφτηκα σήμερα να πάω στην Αίτνα.. Δεν εχω δει ξανά ηφαίστειο από κοντά και πόσο μάλλον ενεργό...
Ένα εσπρεσακι στα γρήγορα και ξεκινάω. Η απόσταση δεν ήταν μεγάλη αλλά επέλεξα να πάω από την παραλιακή διαδρομή ώστε να την απολαύσω άλλη μια φορά .Η αυξημένη κυκλοφορία με καθυστέρησε λίγο και πάλι αλλά σύντομα σκαρφαλωνα στους δρόμους που θα με έφταναν κοντά στον μεγάλο ενεργό κρατήρα του ηφαιστείου.
Τα πάντα μαύρα για πολύ ώρα γύρω σου καθώς ανεβαίνεις... ξεραμένη λάβα που δεν φυτρώνει τίποτα επάνω της, τοπίο σεληνιακό και απόκοσμο σου θυμίζει το λόγο της επίσκεψης σου.

Δεν πτοουμε καθόλου όμως και μόλις φτάνω επάνω κάθομαι σε ενα μαγαζάκι να απολαύσω καφεδάκι και arancini με θέα το ηφαίστειο...

Μοναδικό το τοπίο αλλά και η αίσθηση της πως κάθεσαι πάνω σε ένα κομμάτι γης το οποίο από κάτω σου βράζει συνεχώς και το βλέπεις να ατμιζει αρκετά κοντά σου.. Περίεργο το συναίσθημα και πρωτόγνωρο για εμένα... καθώς βλέπω τα ποτάμια της λάβας να καλύπτουν και τους γύρο λόφους...
Σύντομη βόλτα στις τουριστικές εγκαταστάσεις στη γύρο περιοχή και επιστροφή για μια τελευταία βόλτα στην Ταορμίνα..

Το απογευματάκι που επέστρεψα η παλιά πόλη ήταν γεμάτη τουρίστες που θαύμαζαν αυτό που έβλεπαν μπροστά τους όπως το θαύμασα κι εγώ το πρωί ... σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη η Ταορμίνα.
Στο δωμάτιο επέστρεψα νωρίς, είχα να φροντίσω αρκετά πράγματα καθώς και να μαζευτω για την αυριανή μου βόλτα.. Θα άφηνα το νησί ξεκινώντας ουσιαστικά την επιστροφή μου στην Ελλάδα..
Το παρηγορο σε όλο αυτό ήταν πως ειχα ακόμα δύο προορισμούς πανέμορφους να επισκεφτώ..Matera και Alberobello...
Ετοίμασα πράγματα λοιπόν, έγραψα ημερολόγιο έκανα τις απαραίτητες καθαριοτητες και τακτοποιήσεις στις βαλίτσες μου και ήταν όλα έτοιμα για φόρτωμα... Δεν ήθελα να φύγω όμως και το στομάχι διαμαρτυρόταν, οπότε βγήκα για να τσιμπισω κάτι στο μαγαζάκι που είχα κάτσει εχθές...
Η κούραση της ημέρας, το φαγητό και το κρασί με έστειλαν στο δωμάτιο κατά τις 9.30μμ , ένα τελευταίο τσιγάρο στο μπαλκόνι με την υπέροχη θέα και ύπνο. Κάτι τέτοιες στιγμές με πιάνουν τα υπαρξιακά μου 'Μα γιατί πρέπει να φύγω και να αφήσω τούτο τον παράδεισο πίσω μου....' 'Ποιος με περιμένει πίσω ' ' Αξίζει η ζωή που κάνουμε ' και άλλα τέτοια αναπάντητα ερωτήματα... τα κουβαλάμε μαζί μας , αλλά μόνο εκεί μπορεί να να δώσει ο καθένας μας τις απαντήσεις του, μόνος του.


Στις 5.30 τα ξημερώματα ήμουν στο πόδι χωρίς ξυπνητήρι.. Μάζεψα, φόρτωσα, ένα πρωινό ντουσακι και βγήκα στο δρόμο..
Σήμερα δεν θα έχει πολλες φωτογραφίες αλλά θα έχει πολλά χιλιόμετρα.. βέβαια δεν έχασα την ευκαιρία να οδηγήσω και πάλι πάνω στον παραλιακό SS114 μέχρι τη Μεσίνα.
Κατέβηκα από το Ferry και ανέβηκα με τη μία στην Εθνική που με οδήγησε από την Τυρρηνικη Θάλασσα στην Αδριατική ..
Η Εθνική με πέρασε πάνω από τα Απέννινα και την άκουσα λίγο από το κρύο μιας και ήταν αρκετά πρωί ακόμα.. Στο πρατήριο πήρα ζεστό καφεδάκι και επανήλθα.. Περιττό να αναφέρω πως σε κάθε πρατήριο από το ξεκίνημα της βόλτας το KTM ήταν το αντικείμενο της κουβέντας και του θαυμασμού όσων βρίσκονταν εκεί.. Όταν έβλεπαν και την πινακίδα και τα τρακτερωτα λάστιχα βέβαια, κοιτούσαν και εμένα με θαυμασμό...χαχαχα
Έτσι μόλις έπιασα παραλία Ιονίου πελάγους κατέβηκα στον παραλιακό επαρχιακό δρόμο προς ανεύρεση παραλίας για βουτιά..

Πολύ καθαρά νερά ,με σωστή θερμοκρασία ..Τσιμπισα και κάτι ψηλά φαγώσιμα που είχα μαζί μου και συνέχισα το δρόμο μου παραλιακά μεχρι που συνάντησα τον SP3. Θα με έβγαζε μέχρι Matera και μετά Altamura που είχα κλείσει δωμάτιο κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού μου μπάνιου..
Παρόλο που στόχος μου ήταν η Matera δεν κατάφερα να βρώ σπίτι η δωμάτιο εκεί λόγο των γυρισμάτων της καινούργιας ταινίας του 007 NO TIME TO DIE που γίνονταν εκεί αυτές τις μέρες.

Απογευματάκι ήμουν στο ιστορικό κέντρο της Altamura όπου είχα κλείσει δωμάτιο για εμένα και τη μοτοσυκλέτα.. 51 ευρώ εγώ και άλλα 15 η μοτοσυκλέτα για δύο βράδια μέσα στο σπίτι... Αξίζε όμως το κάθε ευρώ.. Ανακαινισμένο κτήριο της παλιάς πόλης με την κλασσική αρχιτεκτονική της εποχής και την αυλή ,τα παράθυρα των σπιτιών το ένα μέσα στο άλλο.. μοναδική εμπειρία..

Σκεπτόμενος την ιστορία του τόπου που ήρθα αλλά και της συγκεκριμένης γειτονιάς που βρισκόμουν ,με συντροφιά το αγαπημένο μου ουίσκι ολοκλήρωσα μια δύσκολη ημέρα της βόλτας...

 

[Nikolas77]

Άλλη μια μέρα που ξύπνησα αρκετά νωρίς χωρίς ξυπνητήρι ίσως σε αυτή την περίπτωση από την αγωνία μου για την όμορφη πόλη που με περίμενε να την επισκεφτώ.
Ξεκίνησα νωρίς λοιπόν για Matera και θα έπαιρνα το πρωινό μου εκεί.. Σε λιγότερο από 30 λεπτά είχα φτάσει και έπινα τον καπουτσίνο μου στο Sassi. Ετσι ονομάζεται η παλιά πόλη της Matera... Πανέμορφη και πολύ γραφική η παλιά πόλη με τα στενά σοκάκια,την ιδιαίτερη ρυμοτομία της και έναν υπέροχο ήλιο που μόλις σηκωνόταν πίσω από τα βουνά και τη φώτιζε. Ήταν η ώρα που έπρεπε να ξεκινήσω να τραβάω φωτογραφίες, ευτυχώς πρόλαβα να φάω κι ένα panini μιας και είχα να φάω από εχθές το απόγευμα..

Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους.. Δεν λέω κάτι άλλο ... Ήταν όλα υπέροχα και μοναδικά.
Βέβαια δεν θα μπορούσα και δεν θα τολμούσα να παραλείψω και κάποιες φωτογραφίες από τον τόπο των γυρισμάτων της ταινίας...

Η ASTON MARTIN DB5 του JAMES

Και η βεράντα με την όμορφη μπαλκονόπορτα (σκηνικά ουσιαστικά στερεωμένα επάνω σε σκαλωσιές) και την υπέροχη θέα στο Sassi όπου θα αποτελεί το παράθυρο κάποιας κρεβατοκάμαρας του πράκτορα..θα δείξει όταν κυκλοφορήσει η ταινία.. Μέχρι στιγμής η καραντίνα έχει αναβάλει δύο φορές την πρεμιέρα.....

Μετά από τη μεγάλη βόλτα μου κάτω από τον ήλιο απόλαυσα ακόμα ένα εσπρεσσακι (με panini) σε ένα καφέ του ιστορικού κέντρου όπου με εξυπηρέτησε ένας Αφρικανός μάλλον (λόγο χρωματισμού έβγαλα το συμπέρασμα). Του ζήτησα στα Ιταλικά αυτό που ήθελα και μάλλον είπα κάτι λάθος ..τοτε κατάλαβε ότι είμαι τουρίστας και ξεκίνησε να μιλάει Ιταλική διάλεκτο με τον άλλο μπουφετζη κοιτάζοντας με... οπότε ξεκίνησα κι εγώ να μιλάω Ελληνικά και να τους κοιτάω.. Κατάλαβαν το καυστικό χιούμορ μου, μιλήσαμε σωστά Αγγλικά και οι τρείς για λίγο και μάθαμε ότι είναι κάπως αγενές αυτό που συνέβη.. Στο τέλος γελάσαμε όλοι μαζί και δώσαμε ραντεβού για του χρόνου..που να ξέραμε τι μας περίμενε (λογο απαγορεύσεων covid-19) ;;;;

Έκατσα αρκετή ώρα στο καφέ.. είχα ήδη ξεκινήσει να μετράω αντίστροφα τις ώρες και τα εσπρεσσακια μέχρι τον απόπλου για την επιστροφή μου στην Ελλάδα.

Κάποια στιγμή κατά τις 7 το απόγευμα επέστρεψα Altamura μάζεψα τα πράγματά μου για το πρωί, φόρτωσα τη μοτοσυκλέτα και κατά τις 10 ήμουν στο κρεβάτι πολύ κουρασμένος από το περπάτημα ,την ορθοστασία και την παραμονή για πολλές ώρες στον μεσημεριανό ήλιο...


Τελευταία ημέρα της βόλτας και την ξεκίνησα νωρίς με εσπρεσσακι το πρωί στο ιστορικό κέντρο της Altamura.

Λυπάμαι πραγματικά που φεύγω από μια τόσο όμορφη πόλη αλλά κάποια στιγμή θα έπρεπε να γίνει. Γενικά ξύπνησα με ένα αίσθημα ότι το ταξίδι μου έχει τελειώσει και μένουν μόνο κάποια διαδικαστικά ώστε να μπω στο πλοίο.
Ευτυχώς έπειτα από κάποια χιλιόμετρα ήρθε το Alberobello να μου θυμησει ότι δεν τα έχω δει όλα.. Το είχα δει σε φωτογραφίες πριν ξεκινήσω τη βόλτα μου αλλά από κοντά είναι πραγματικά πολύ πιο όμορφο. Πήρα το πρωινό μου εκεί και διεθεσα κάποιο χρόνο για μια καλή χαλαρή βόλτα μιας και το μόνο που μου είχε μείνει ακόμα ήταν να γράψω λίγα ακόμη Ιταλικά χιλιόμετρα μέχρι το λιμάνι του Brindisi.

Απόλαυσα τα τελευταία μου χιλιόμετρα στον Ιταλικό Νότο ,σαν να ήταν τα τελευταία μου, δεν μου άρεσε που έφευγα.
Έφτασα στο λιμάνι αρκετά πριν την αναχώρηση. Έτσι πρέπει να συμβαίνει γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει στο δρόμο και είναι κρίμα να χάσεις το πλοίο.
Κατά τη διάρκεια της αναμονής μου για το πλοίο εκτός των άλλων , γνώρισα τον Yulian και κάναμε παρέα το ταξίδι της επιστροφής.
Είναι Βούλγαρος που ζει και εργάζεται στη Malta. Την επόμενη μέρα θα πήγαινε από την Ηγουμενίτσα στη Sofia να δει τους γονείς του για κάποιες ημέρες.
Κάπως έτσι και με λίγο ουίσκι για καληνύχτα πέρασε και η τελευταία μου μέρα εκτός συνόρων..το ταξίδι στο όνειρο είχε πια τελειώσει ..... Ήδη όμως πρίν κλείσω τα μάτια μου ξαπλωμένος στο παγκάκι του πλοίου εκείνο το βράδυ είχα ξεκινήσει να σκέφτομαι πιθανούς προορισμούς για το επόμενο ταξίδι μου

Τελευταία ημέρα βόλτας ξεκινάει από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας νωρίς το πρωί. Θα κάναμε κάποια χιλιόμετρα παρέα με τον Yulian τουλάχιστον μέχρι τα Ιωάννινα να πιούμε το πρωινό μας καφεδάκι και έπειτα να ξεκινήσει εκείνος για Sofia κι εγώ να κατηφορίσω προς Αθήνα..

Έτσι κι έγινε...

πήραμε το πρωινό μας σε ένα καφέ έξω από τα Ιωάννινα και οδηγησαμε παρέα στην Εγνατία μέχρι τον κόμβο της Παναγιάς. Μόνος και πάλι ακολουθώντας επαρχιακούς δρόμους επέστρεψα μετά από κάποιες ώρες στον Πειραιά κλείνοντας τον κύκλο ενός όμορφου ταξιδιού που είχε ξεκινήσει πριν 13 ημέρες.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Με το τέλος κάθε βόλτας αισθάνομαι μια θλίψη δεν ξέρω γιατί, ίσως η επιστροφή στην καθημερινότητα , ίσως ένα όνειρο λιγότερο, ίσως κάτι όμορφο που μόλις τελείωσε , ίσως η απομυθοποίηση κάποιου προορισμού ??? Μάλλον όλα μαζί

Ήταν μια βόλτα που ξεκίνησε δύσκολα και με εμπόδια καθώς η μοτοσυκλέτα μερικές ημέρες πριν την αναχώρηση χρειάστηκε Πηνεία, είχα και κάποιες άλλες οικονομικές ανάποδες , αλλά παρόλα αυτά ξεκίνησε. Εξελίχθηκε σε μία από τις ομορφότερες βόλτες που έχω κάνει, ακόμα κι αν κάποιος προσπάθησε μέχρι τελευταία στιγμή να μου την χαλάσει. Με αυτό θέλω να πω , πώς ποτέ δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω και οτιδήποτε τοξικό έχουμε δίπλα μας , ανθρώπους ή καταστάσεις, να τα προσπερνάνε και να τα αφήνουμε πίσω μας...

Σχετικά με τη βόλτα τώρα,δεν έχω να πω πολλά ,αν δεν σας έχουν πείσει η περιγραφή και οι φωτογραφίες μου πάει να πει ότι δεν έκανα καλή δουλειά γιατί ο τόπος ,οι άνθρωποι και οι διαδρομές είναι όλα πανέμορφα. Δεν γράφω λεπτομέρειες και την ιστορία από κάθε τόπο που επισκέπτομαι γιατί πια όποιος επιθυμεί να μάθει περισσότερα δεν έχει παρά να κάνει μια βόλτα στο διαδίκτυο και να τα μάθει όλα.

Τελικός απολογισμός κόστους της βόλτας έχει ως εξής

Τα έξοδα για καφέδες , φαγητό και μικροεξοδα έφτασαν στα 330 ευρώ περίπου,για τα καύσιμα μου χρειάστηκαν 260 ευρώ και για τις διανομές μου 284 ευρώ περίπου. Για το πλοίο χρειάστηκαν 180 ευρώ ώστε να μεταφέρει δύο φορές εμένα και τη μοτοσυκλέτα μου στο κατάστρωμα του και τα συνολικά χιλιόμετρα της βόλτας φτάνουν και μάλλον ξεπέρασαν τα 3570... Αν τώρα συνυπολογίσουμε την τιμή του λίτρου της βενζίνης που στο 1,7 ευρώ τότε,το πιστό μου αλογάκι κατανάλωνε 4,2 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα.. Καθόλου άσχημα για ένα φορτωμένο μηχανάκι εικοσαετίας ...

Για το τυπικό κάνοντας ένα σύνολο για τα έξοδα της βόλτας μπορώ να πω ότι χρειάστηκαν 1100 ευρώ. Αυτό το ποσό βέβαια αποτελεί μια μαγική εικόνα , καθώς δεν συμπεριλαμβάνει το κόστος της προετοιμασίας της μοτοσυκλέτας αλλά ούτε και τα ψώνια μου πριν ξεκινήσω τη βόλτα. Όπως και να έχει ομως αποτελεί ένα μπουσουλα για όποιον σκέφτεται να κάνει κάτι παρόμοιο.

Ξέρετε πια οτι μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου για οποιαδήποτε απορία ή πληροφορία σας είναι αναγκαία για μια τέτοια βόλτα και ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.


υ.γ. Για περισσοτερες φωτογραφιες,χαρτες της διαδρομης και λεπτομρειες της καθε ημερας μπορειτε να επισκεφτειτε το blog.. Η διευθυνση του ειναι στην υπογραφη μου, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

 

[XR Maniac]

Αγαπημένος ιταλικός νότος, μέσα από τα μάτια και την γραφή ενός τύπου που ξέρει να ξεσηκώνει !

Θένκς Νικόλα..

 

[jliordos]

Υπέροχα μέρη, οποίος δεν έχει πάει, ας το βάλει στο πρόγραμμα!
Ευχαριστούμε για το μοίρασμα.

 

[Savvas62]

Ευχαριστούμε Νίκο που μας ταξίδεψες !
Και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία, πάντα όρθιος!

 

[airmav]

ωραια μερη που αξιζει καποιος να τα επισκεφτει ξανα και ξανα

αντε και στα επομενα φιλε Νικ

 

[XLGeorge]

Υπεροχα μερη, τοσο κοντα αλλα και τοσο μακρια, ευχαριστουμε που μας ταξιδεψες Νικ

 

[thenos]

Όμορφα γραμμένο ταξιδιωτικό σε όμορφα μέρη!
Πάντα ο τόπος αυτός είναι ένας προορισμός στην άκρη του μυαλού και ελπίζω κάποια στιγμή να τον επισκεφθώ...
Κλείνω με ένα ευχαριστώ για το μοίρασμα και κρατάω την παρακάτω φράση σου...
"...ποτέ δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω και οτιδήποτε τοξικό έχουμε δίπλα μας , ανθρώπους ή καταστάσεις, να τα προσπερνάνε και να τα αφήνουμε πίσω μας..."

 

[Thois]

Καλησπέρα στην παρέα .
Έχω κάνει τον γύρο της Σικελίας την άνοιξη του 2021 .
Ίσως το καλύτερο ταξίδι που έχω κάνει !

 

[Ktmrider]

Εξαιρετική περιγραφή. Νιώθω σαν να πήγα. Επειδή όμως είναι ένα όνειρο , απωθημένο των νεανικών χρόνων, ελπίζω να γίνει σύντομα πραγματικότητα. Όλα καλά ρε φίλε αλλά συνέχεια τονίζεις το τσιγαρακι σου. Θα μπορούσε να λείπει η τόσο αναλυτική περιγραφή. Θα έφταναν τα ουισκακια, ποτάκια εσπρεσακια. Πάντως θα χρειαστώ τις εμπειρίες σου. Be in touch.

Sent from my M2012K11AG using Tapatalk