Οι πυξιδες δείχνουν πάντα τον Βορρά
- Thread starter ktasos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Η ΙΔΕΑ
Η ιδέα να κατακτήσω τον ορίζοντα, μου είχε καρφωθεί προ πολλού στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Ποιος θα ερχόταν όμως μαζί μου;
Ποιος θα διέθετε τόσες μέρες και το ανάλογο χρήμα να με ακολουθήσει;
Στο τυχαίο περσινό σόλο ταξιδάκι μου, σχεδόν μου λύθηκε η απορία.
Εγώ με την καλή μου. Αφού πέτυχε 100% το πρώτο γιατί όχι και το δεύτερο;
Πάμε λοιπόν για το ταξίδι στο όνειρο.
Η ιδέα να κατακτήσω τον ορίζοντα, μου είχε καρφωθεί προ πολλού στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Ποιος θα ερχόταν όμως μαζί μου;
Ποιος θα διέθετε τόσες μέρες και το ανάλογο χρήμα να με ακολουθήσει;
Στο τυχαίο περσινό σόλο ταξιδάκι μου, σχεδόν μου λύθηκε η απορία.
Εγώ με την καλή μου. Αφού πέτυχε 100% το πρώτο γιατί όχι και το δεύτερο;
Πάμε λοιπόν για το ταξίδι στο όνειρο.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ
Είχαμε κάνει με την παρέα μου ένα ταξιδιωτικό στα Βαλκάνια.
Η 31 Αυγούστου 2016 μας βρήκε Βελιγράδι. Επιστρέψαμε βράδυ στο ξενοδοχείο.
Βλέπω ότι ο γνωστός άγνωστος Στράτος ανέβασε νέο ταξιδιωτικό για το Βόρειο Ακρωτήριο.
Ααα τι ωραία είχα δουλειά να διαβάζω το βράδυ. Όπως ακριβώς το είχα φανταστεί, με την μικρή διαφορά δεν ήθελα να πάω από Κοπεγχάγη, αλλά κατευθείαν από Hirtshalls.
Άρχισε η φαγούρα. Όλο το βράδυ κόλλησε ο εγκέφαλος (μάλλον κλείδωσε).
Το πρωί στο πρωινό το αποφασίζω.
…..ΦΕΥΓΩ ΓΙΑ ΒΟΡΕΙΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ….
Το είπα στην παρέα, και όπως ήταν φυσικό τους κούφανα λίγο.
Ακολούθησε επιστροφή στην πατρίδα, επιστροφή στην εργασία, και φυσικά άρχισε ο σχεδιασμός. Κανόνισα την άδεια στην δουλειά μου.
Έμενε να περάσουν 295 μέρες.
Φυσικά ακολούθησε συνάντηση με Στράτο, συζητήσαμε λεπτομέρειες κλπ. Μέρα με την μέρα σχεδίαζα το ταξιδάκι μου. Έκλεισα όλα τα ακτοπλοϊκά κλπ. Δεν πέρασε μέρα που να μην ασχοληθώ λίγο. Ο σχεδιασμός τελικά είναι το μισό ταξίδι.
Εφτασε η ώρα για σέρβις στην καλή μου. Αμ δε.
Μπήκα στον Βαγιαννέλη με την GS μου
Και βγήκα με το Κόκκινο Χτήνος. Η χαρά απίστευτη.
Το ταξιδάκι μου θα γίνει με το Κόκκινο Χτήνος.
Οι μέρες συνέχιζαν να περνούν και το μυαλό μου σχεδόν καρφωμένο.
Οι πυξίδες μου ποια έδειχναν μόνιμα τον Βορρά.
Είχαμε κάνει με την παρέα μου ένα ταξιδιωτικό στα Βαλκάνια.
Η 31 Αυγούστου 2016 μας βρήκε Βελιγράδι. Επιστρέψαμε βράδυ στο ξενοδοχείο.
Βλέπω ότι ο γνωστός άγνωστος Στράτος ανέβασε νέο ταξιδιωτικό για το Βόρειο Ακρωτήριο.
Ααα τι ωραία είχα δουλειά να διαβάζω το βράδυ. Όπως ακριβώς το είχα φανταστεί, με την μικρή διαφορά δεν ήθελα να πάω από Κοπεγχάγη, αλλά κατευθείαν από Hirtshalls.
Άρχισε η φαγούρα. Όλο το βράδυ κόλλησε ο εγκέφαλος (μάλλον κλείδωσε).
Το πρωί στο πρωινό το αποφασίζω.
…..ΦΕΥΓΩ ΓΙΑ ΒΟΡΕΙΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ….
Το είπα στην παρέα, και όπως ήταν φυσικό τους κούφανα λίγο.
Ακολούθησε επιστροφή στην πατρίδα, επιστροφή στην εργασία, και φυσικά άρχισε ο σχεδιασμός. Κανόνισα την άδεια στην δουλειά μου.
Έμενε να περάσουν 295 μέρες.
Φυσικά ακολούθησε συνάντηση με Στράτο, συζητήσαμε λεπτομέρειες κλπ. Μέρα με την μέρα σχεδίαζα το ταξιδάκι μου. Έκλεισα όλα τα ακτοπλοϊκά κλπ. Δεν πέρασε μέρα που να μην ασχοληθώ λίγο. Ο σχεδιασμός τελικά είναι το μισό ταξίδι.
Εφτασε η ώρα για σέρβις στην καλή μου. Αμ δε.
Μπήκα στον Βαγιαννέλη με την GS μου
Και βγήκα με το Κόκκινο Χτήνος. Η χαρά απίστευτη.
Το ταξιδάκι μου θα γίνει με το Κόκκινο Χτήνος.
Οι μέρες συνέχιζαν να περνούν και το μυαλό μου σχεδόν καρφωμένο.
Οι πυξίδες μου ποια έδειχναν μόνιμα τον Βορρά.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Σιγά σιγά πέρασε ο καιρός, σχεδιάζοντας, ρυθμίζοντας το gps και περνώντας τις διαδρομές.
Πολλές ώρες στο Laptop, google maps, google street view κλπ.
Τελευταίες μέρες πριν την αναχώρηση, και ξεκίνησα αγορά του ανάλογου εξοπλισμού για το ταξιδάκι μου.
Πρώτα πρώτα ο Βαγιαννέλης με το αξιαγάπητο προσωπικό του
Γιώργος, Βασίλης, Φαίη, Τάσος, εγώ και η κοριτσάρα μου.
MΑΚΑΝ. Με την Αγγελικούλα, και τον Διονύση.
BIKERSPOINT με τον Δημήτρη
MOTORAID ATHENS Μιχάλης, Πάνος, Χρήστος
Και αρχίζω προετοιμασία της κοριτσάρας μου.
Καινούρια πατούμενα. Στο μαγαζί που τρέφω μεγάλη αγάπη και αδυναμία.
Ανδρέας Σταύρου και υιοί. Βασίλης και Χρήστος. Πελάτης από το 1994, δεν έχω πάει ποτέ σε άλλο βουλκανιζατέρ. Περιποιούνται την καλή μου με θρησκευτική ευλάβεια.
Και η ώρα του σέρβις. Αλέξανδρος. Εχει βάλει όλη την επιστήμη του.
Νίκος ο τελευταίος έλεγχος πριν φύγω απ το σέρβις.
Εφτασα 3 μέρες πριν την αναχώρηση, για να βάλει ο Δημήτρης την τελευταία του πινελιά.
Αλλες 2 μέρες για την αναχώρηση. Αγωνία, αδρεναλίνη και λίγο άγχος. 23 μέρες οδήγηση, 11500 χιλιόμετρα.
Και έχω τρελαθεί από χαρά, και λίγο τρομαγμένος.
Ξέρω ότι το χω. Και το ξέρω πολύ καλά αυτό.
Αντι να σκέφτομαι τι και πως, καλύτερα να απολαύσω την κάθε μέρα ξεχωριστά.
Σκέψεις, σκέψεις, εκατοντάδες σκέψεις.
Ομως μία είναι η ποιο σοβαρή σκέψη.
Ο ορίζοντας μας περιμένει, και μας περιμένει να τον κατακτήσουμε.
ΤΕΛΟΣ
Σιγά σιγά πέρασε ο καιρός, σχεδιάζοντας, ρυθμίζοντας το gps και περνώντας τις διαδρομές.
Πολλές ώρες στο Laptop, google maps, google street view κλπ.
Τελευταίες μέρες πριν την αναχώρηση, και ξεκίνησα αγορά του ανάλογου εξοπλισμού για το ταξιδάκι μου.
Πρώτα πρώτα ο Βαγιαννέλης με το αξιαγάπητο προσωπικό του
Γιώργος, Βασίλης, Φαίη, Τάσος, εγώ και η κοριτσάρα μου.
MΑΚΑΝ. Με την Αγγελικούλα, και τον Διονύση.
BIKERSPOINT με τον Δημήτρη
MOTORAID ATHENS Μιχάλης, Πάνος, Χρήστος
Και αρχίζω προετοιμασία της κοριτσάρας μου.
Καινούρια πατούμενα. Στο μαγαζί που τρέφω μεγάλη αγάπη και αδυναμία.
Ανδρέας Σταύρου και υιοί. Βασίλης και Χρήστος. Πελάτης από το 1994, δεν έχω πάει ποτέ σε άλλο βουλκανιζατέρ. Περιποιούνται την καλή μου με θρησκευτική ευλάβεια.
Και η ώρα του σέρβις. Αλέξανδρος. Εχει βάλει όλη την επιστήμη του.
Νίκος ο τελευταίος έλεγχος πριν φύγω απ το σέρβις.
Εφτασα 3 μέρες πριν την αναχώρηση, για να βάλει ο Δημήτρης την τελευταία του πινελιά.
Αλλες 2 μέρες για την αναχώρηση. Αγωνία, αδρεναλίνη και λίγο άγχος. 23 μέρες οδήγηση, 11500 χιλιόμετρα.
Και έχω τρελαθεί από χαρά, και λίγο τρομαγμένος.
Ξέρω ότι το χω. Και το ξέρω πολύ καλά αυτό.
Αντι να σκέφτομαι τι και πως, καλύτερα να απολαύσω την κάθε μέρα ξεχωριστά.
Σκέψεις, σκέψεις, εκατοντάδες σκέψεις.
Ομως μία είναι η ποιο σοβαρή σκέψη.
Ο ορίζοντας μας περιμένει, και μας περιμένει να τον κατακτήσουμε.
ΤΕΛΟΣ
3 ΙΟΥΛΙΟΥ Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Έφτασε η μεγάλη μέρα. Αφού σχόλασα απ την νυχτερινή βάρδια, επέστρεψα σπίτι.
Η καλή μου με περίμενε έτοιμη, φορτωμένη να φύγουμε.
Ένα ντουζάκι, την καβάλησα και.........
Πάμε να κατακτήσουμε τον ορίζοντα κοριτσάρα μου.
Πρώτη κίνηση: Πιάνω συμπλέκτη, κουμπώνω ταχύτητα, ανοίγω γκάζι, και ξεκινάμε για το όνειρο. Μπήκαμε εθνική και σκέφτομαι. 295 μέρες σχεδιασμού και να που είμαι καβάλα στην καλή μου να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο.
Η διαδρομή από Κιάτο, μέχρι το Αίγιο μπορώ να πω πως ήταν λίγο μες στην συγκίνηση.
Σχεδόν είχα αγκαλιάσει την καλή μου. 23 μερούλες παρεΐτσα. Ολη μέρα καβάλα, σαν την ποιο γλυκιά συνουσία.
Πάμε κοριτσάρα μου. Εσύ κι εγώ.
Πρώτη στάση Αίγιο στον φούρνο του φίλου μου Δημήτρη Μπομποτσιάρη για καφέ.
Δεύτερη στάση Πάτρα. Όπως πάντα σε κάθε ταξίδι μια βόλτα στους φίλους μου στο MOTORAID.
Και μια ευχάριστη έκπληξη. Στο λιμάνι με περίμενε ο φιλαράκος μου από Βάρδα, Δημήτρης Βαλογιάννης. Ήρθε να με αποχαιρετήσει και να μου ευχηθεί καλό ταξίδι.
Το καράβι στην ώρα του. Μπήκαμε μέσα έδεσα το Χτήνος, και πήγα κατευθείαν καμπίνα για ύπνο. Ξύπνησα για βραδινό και ξεράθηκα πάλι.
Έφτασε η μεγάλη μέρα. Αφού σχόλασα απ την νυχτερινή βάρδια, επέστρεψα σπίτι.
Η καλή μου με περίμενε έτοιμη, φορτωμένη να φύγουμε.
Ένα ντουζάκι, την καβάλησα και.........
Πάμε να κατακτήσουμε τον ορίζοντα κοριτσάρα μου.
Πρώτη κίνηση: Πιάνω συμπλέκτη, κουμπώνω ταχύτητα, ανοίγω γκάζι, και ξεκινάμε για το όνειρο. Μπήκαμε εθνική και σκέφτομαι. 295 μέρες σχεδιασμού και να που είμαι καβάλα στην καλή μου να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο.
Η διαδρομή από Κιάτο, μέχρι το Αίγιο μπορώ να πω πως ήταν λίγο μες στην συγκίνηση.
Σχεδόν είχα αγκαλιάσει την καλή μου. 23 μερούλες παρεΐτσα. Ολη μέρα καβάλα, σαν την ποιο γλυκιά συνουσία.
Πάμε κοριτσάρα μου. Εσύ κι εγώ.
Πρώτη στάση Αίγιο στον φούρνο του φίλου μου Δημήτρη Μπομποτσιάρη για καφέ.
Δεύτερη στάση Πάτρα. Όπως πάντα σε κάθε ταξίδι μια βόλτα στους φίλους μου στο MOTORAID.
Και μια ευχάριστη έκπληξη. Στο λιμάνι με περίμενε ο φιλαράκος μου από Βάρδα, Δημήτρης Βαλογιάννης. Ήρθε να με αποχαιρετήσει και να μου ευχηθεί καλό ταξίδι.
Το καράβι στην ώρα του. Μπήκαμε μέσα έδεσα το Χτήνος, και πήγα κατευθείαν καμπίνα για ύπνο. Ξύπνησα για βραδινό και ξεράθηκα πάλι.
4 ΙΟΥΛΙΟΥ ANCONA - OBERAMERGAU
Το καράβι έφτασε στην ώρα του Ανκόνα.
Μετά από τόσο ύπνο ήμουν γεμάτος ενέργεια. Κατεβήκαμε στο λιμάνι 11:30. Έτοιμος για αναχώρηση με προορισμό Γερμανία. Σύνολο 690 χιλιόμετρα
Η πρώτη στάση γιατί πεινούσαμε και οι 2
Και το απογευματάκι τα πρώτα γνώριμα λοφάκια έκαναν στο βάθος την εμφάνισή τους. Πλησιάζω Άλπεις.
Αφήνουμε Ιταλία, μπαίνουμε Αυστρία, μετά Γερμανία και κατά τις 19:00 έφτασα στο αγαπημένο μου Oberamergau στο ίδιο ξενοδοχείο που έμεινα και πέρσι.
Η τρελογιαγιά με γνώρισε αμέσως. Οοοοοο κάνει Welcome again και με αγκάλιασε.
Μια βολτούλα και μετά φαγητό στα γνώριμα μέρη.
Είναι απ τα χωριά της Βαυαρίας που αγαπάω πολύ και πάντα θα το επισκέπτομαι.
Σε κάποια επιδημία πανούκλας οι κάτοικοι ζωγράφιζαν εικόνες στους τοίχους για να κρατήσουν μακρυά την αρρώστια
Μετά την βολτούλα, φαγητό στην απέναντι μπυραρία, με άφθονη Paulaner και πίσω στο ξενοδοχείο για ύπνο.
Το καράβι έφτασε στην ώρα του Ανκόνα.
Μετά από τόσο ύπνο ήμουν γεμάτος ενέργεια. Κατεβήκαμε στο λιμάνι 11:30. Έτοιμος για αναχώρηση με προορισμό Γερμανία. Σύνολο 690 χιλιόμετρα
Η πρώτη στάση γιατί πεινούσαμε και οι 2
Και το απογευματάκι τα πρώτα γνώριμα λοφάκια έκαναν στο βάθος την εμφάνισή τους. Πλησιάζω Άλπεις.
Αφήνουμε Ιταλία, μπαίνουμε Αυστρία, μετά Γερμανία και κατά τις 19:00 έφτασα στο αγαπημένο μου Oberamergau στο ίδιο ξενοδοχείο που έμεινα και πέρσι.
Η τρελογιαγιά με γνώρισε αμέσως. Οοοοοο κάνει Welcome again και με αγκάλιασε.
Μια βολτούλα και μετά φαγητό στα γνώριμα μέρη.
Είναι απ τα χωριά της Βαυαρίας που αγαπάω πολύ και πάντα θα το επισκέπτομαι.
Σε κάποια επιδημία πανούκλας οι κάτοικοι ζωγράφιζαν εικόνες στους τοίχους για να κρατήσουν μακρυά την αρρώστια
Μετά την βολτούλα, φαγητό στην απέναντι μπυραρία, με άφθονη Paulaner και πίσω στο ξενοδοχείο για ύπνο.
5 ΙΟΥΛΙΟΥ OBERAMERGAU - FLENSBURG
Το ξυπνητήρι κτύπησε 06:30. Μεγάλη η μέρα σήμερα. Καλό πρωινό και κατά τις 07:30 αναχώρηση. Σήμερα θα διασχίσω έναν απ τους μεγαλύτερους δρόμους στην Ευρώπη. Τον Α7. Έχουμε να κάνουμε 1000 χιλιόμετρα. Αλλά δεν μασάμε.
Ο Α7 είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στο όνειρο.
Για αρχή οδηγώ στην πανέμορφη Βαυαρική εξοχή. Ο καιρός με το μέρος μας.
Μπήκαμε στον Α7
Στάση για ξεκούραση, καφέ, ανεφοδιασμό κλπ
Επιτέλους φάνηκε η ταμπέλα. Σιγά σιγά πάμε για Flensburg
Αργά το απόγευμα φτάσαμε στο ξενοδοχείο, λίγο έξω απ την πόλη. Το Χτήνος ξεκουράζεται, αν και δεν κατάλαβε και πολλά.
Μια βόλτα για περπάτημα και ξεμούδιασμα στο χωριό. Δεν πήγα στην πόλη λόγω ότι ήταν 10 χιλ μακρυά και δεν μπορούσα να οδηγήσω άλλο.
Βραδάκι φαγητό και ύπνο.
Το ξυπνητήρι κτύπησε 06:30. Μεγάλη η μέρα σήμερα. Καλό πρωινό και κατά τις 07:30 αναχώρηση. Σήμερα θα διασχίσω έναν απ τους μεγαλύτερους δρόμους στην Ευρώπη. Τον Α7. Έχουμε να κάνουμε 1000 χιλιόμετρα. Αλλά δεν μασάμε.
Ο Α7 είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στο όνειρο.
Για αρχή οδηγώ στην πανέμορφη Βαυαρική εξοχή. Ο καιρός με το μέρος μας.
Μπήκαμε στον Α7
Στάση για ξεκούραση, καφέ, ανεφοδιασμό κλπ
Επιτέλους φάνηκε η ταμπέλα. Σιγά σιγά πάμε για Flensburg
Αργά το απόγευμα φτάσαμε στο ξενοδοχείο, λίγο έξω απ την πόλη. Το Χτήνος ξεκουράζεται, αν και δεν κατάλαβε και πολλά.
Μια βόλτα για περπάτημα και ξεμούδιασμα στο χωριό. Δεν πήγα στην πόλη λόγω ότι ήταν 10 χιλ μακρυά και δεν μπορούσα να οδηγήσω άλλο.
Βραδάκι φαγητό και ύπνο.
6 ΙΟΥΛΙΟΥ FLENSBURG - KRISTIASAND
Σήμερα χαλαρό ξύπνημα και πρωινό. Έχω όλη την μέρα χαλαρή. Μόλις 360 χιλ εθνικής οδού. Ο Ε45
Κατά τις 09:00 αναχώρηση για Δανία. Στα σύνορα έφτασα αμέσως.
Μπήκα Δανία, κανένας έλεγχος, και ουσιαστικά πέρασα Σκανδιναβία.
Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Βέβαια δεν πήγα Κοπεγχάγη.
Επίπεδη και πολύ πράσινη
Ένα ηλιακό βενζινάδικο.
Μια συνάντηση με Νορβηγούς Χαρλεάδες. Επέστρεφαν από Ελβετία.
Και σιγά σιγά πλησιάζουμε στο Hirtshals.
Μόνο που έφτασα στο λιμάνι 3 ώρες νωρίτερα. Με λίγο συζήτηση κλπ πέρασε η ώρα.
Έφτασε και το καράβι, μπήκαμε, έδεσα την καλή μου και 17:00 έφυγε για να μας πάει στο όνειρο.
Να μαι στην Βόρεια Θάλασσα.
Δεν το πιστεύω. Μετά από 2 ώρες αντίκρισα την Νορβηγία. Η καρδιά χόρευε από χαρά.
Πλησιάζουμε, πλησιάζουμε και φτάσαμε.
Πήρα το Χτήνος και πατήσαμε Νορβηγικό έδαφος.
Μονολογώ: Πρόσεχε τώρα, μην ξεχνάς τα όρια ταχύτητας. Ένα χρόνο σχεδιάζεις, μη την πατήσεις σαν τον κολλητό σου και σου πάρουν δίπλωμα κλπ. Και ο κολλητός μου δεν θέλει να ξαναζήσει το ίδιο δια μέσω εμένα.
Πόσο μα πόσο χαιρόμουν που ο κολλητός μου ήταν δια μέσω facebook κάθε μέρα, όλη μέρα νοητά μαζί μου. Ηταν κατά κάποιο τρόπο κομμάτι του ταξιδιού μου, και απ τα κύρια κομμάτια.
Είχα κλείσει ξενοδοχείο ακριβώς 200 μέτρα μετά την έξοδο του λιμανιού.
Δίπλα ακριβώς ήταν το βενζινάδικο, οπότε έριξα και μια μάσα. Ως γνωστόν τα βενζινάδικα στην Νορβηγία έχουν πρόχειρα γεύματα. Ψώνισα και για πρωινό. Έπιασα και συζήτηση με την κοπελιά, και όταν της είπα ότι είμαι από Ελλάδα χάζεψε λίγο. Καλά έφυγες απ τον Παράδεισο να έρθεις εδώ μου λέει; χαχαχα.
Παράδεισο εννοούσε την Ελλάδα λόγω καιρικών συνθηκών.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, για ύπνο. Μόνο που έπαψε να νυχτώνει.
Αναγκαστικά κλείνω τις χοντρές κουρτίνες, και χαλάρωσα.
Σήμερα χαλαρό ξύπνημα και πρωινό. Έχω όλη την μέρα χαλαρή. Μόλις 360 χιλ εθνικής οδού. Ο Ε45
Κατά τις 09:00 αναχώρηση για Δανία. Στα σύνορα έφτασα αμέσως.
Μπήκα Δανία, κανένας έλεγχος, και ουσιαστικά πέρασα Σκανδιναβία.
Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Βέβαια δεν πήγα Κοπεγχάγη.
Επίπεδη και πολύ πράσινη
Ένα ηλιακό βενζινάδικο.
Μια συνάντηση με Νορβηγούς Χαρλεάδες. Επέστρεφαν από Ελβετία.
Και σιγά σιγά πλησιάζουμε στο Hirtshals.
Μόνο που έφτασα στο λιμάνι 3 ώρες νωρίτερα. Με λίγο συζήτηση κλπ πέρασε η ώρα.
Έφτασε και το καράβι, μπήκαμε, έδεσα την καλή μου και 17:00 έφυγε για να μας πάει στο όνειρο.
Να μαι στην Βόρεια Θάλασσα.
Δεν το πιστεύω. Μετά από 2 ώρες αντίκρισα την Νορβηγία. Η καρδιά χόρευε από χαρά.
Πλησιάζουμε, πλησιάζουμε και φτάσαμε.
Πήρα το Χτήνος και πατήσαμε Νορβηγικό έδαφος.
Μονολογώ: Πρόσεχε τώρα, μην ξεχνάς τα όρια ταχύτητας. Ένα χρόνο σχεδιάζεις, μη την πατήσεις σαν τον κολλητό σου και σου πάρουν δίπλωμα κλπ. Και ο κολλητός μου δεν θέλει να ξαναζήσει το ίδιο δια μέσω εμένα.
Πόσο μα πόσο χαιρόμουν που ο κολλητός μου ήταν δια μέσω facebook κάθε μέρα, όλη μέρα νοητά μαζί μου. Ηταν κατά κάποιο τρόπο κομμάτι του ταξιδιού μου, και απ τα κύρια κομμάτια.
Είχα κλείσει ξενοδοχείο ακριβώς 200 μέτρα μετά την έξοδο του λιμανιού.
Δίπλα ακριβώς ήταν το βενζινάδικο, οπότε έριξα και μια μάσα. Ως γνωστόν τα βενζινάδικα στην Νορβηγία έχουν πρόχειρα γεύματα. Ψώνισα και για πρωινό. Έπιασα και συζήτηση με την κοπελιά, και όταν της είπα ότι είμαι από Ελλάδα χάζεψε λίγο. Καλά έφυγες απ τον Παράδεισο να έρθεις εδώ μου λέει; χαχαχα.
Παράδεισο εννοούσε την Ελλάδα λόγω καιρικών συνθηκών.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, για ύπνο. Μόνο που έπαψε να νυχτώνει.
Αναγκαστικά κλείνω τις χοντρές κουρτίνες, και χαλάρωσα.
7 ΙΟΥΛΙΟΥ KRISTIASAND - PREIKESTOLEN
Σήμερα αρχίζει η μεγάλη μέρα. Όλα τα όνειρα που σχεδίαζα θα ξετυλιχτούν όμορφα μπροστά μου. Η Νορβηγική φύση σε όλο της το μεγαλείο. 280 ορεινά χιλ.
Μετά το πρωινό ετοίμασα το Χτήνος και αναχωρούμε. Από σήμερα σε χρήση το κρούιζ κοντρόλ μη ξεχαστώ. Ξεκινάω με 70 χιλ ανώτερη ταχύτητα. Σύντομα μπαίνω στον 42 ο οποίος σχεδόν είναι υπερπαραγωγή.
Απολαύστε θέαμα. Δεν υπάρχει λόγος για ταχύτητα, θα χάσεις το θέαμα.
Η Νορβηγία μας υποδέχτηκε με λίγη βροχούλα, χωρίς να είναι ενοχλητική.
Η ομορφιά διαδεχόταν η μια την άλλη. Δεν ήξερα τι να πρωτοφωτογραφίσω, τι να θαυμάσω, κυριολεκτικά χάθηκα μέσα σε ένα παραδεισένιο καταπράσινο, άγριο, και απίστευτα όμορφο τοπίο.
Η μία λίμνη να διαδέχεται την άλλη, νησάκια, δάση. Απίστευτη ομορφιά.
Κι εκεί που έλεγα ότι το τοπίο δεν υπάρχει, αναφωνώ: ΤΙ ΒΛΕΠΩ ΘΕΕ ΜΟΥ;
Είχα χαζέψει εντελώς
Ήμουν μέσα σε ένα Παραδεισένιο μέρος. Εγώ με την καλή μου. Δεν χόρταινα.
Σήμερα αρχίζει η μεγάλη μέρα. Όλα τα όνειρα που σχεδίαζα θα ξετυλιχτούν όμορφα μπροστά μου. Η Νορβηγική φύση σε όλο της το μεγαλείο. 280 ορεινά χιλ.
Μετά το πρωινό ετοίμασα το Χτήνος και αναχωρούμε. Από σήμερα σε χρήση το κρούιζ κοντρόλ μη ξεχαστώ. Ξεκινάω με 70 χιλ ανώτερη ταχύτητα. Σύντομα μπαίνω στον 42 ο οποίος σχεδόν είναι υπερπαραγωγή.
Απολαύστε θέαμα. Δεν υπάρχει λόγος για ταχύτητα, θα χάσεις το θέαμα.
Η Νορβηγία μας υποδέχτηκε με λίγη βροχούλα, χωρίς να είναι ενοχλητική.
Η ομορφιά διαδεχόταν η μια την άλλη. Δεν ήξερα τι να πρωτοφωτογραφίσω, τι να θαυμάσω, κυριολεκτικά χάθηκα μέσα σε ένα παραδεισένιο καταπράσινο, άγριο, και απίστευτα όμορφο τοπίο.
Η μία λίμνη να διαδέχεται την άλλη, νησάκια, δάση. Απίστευτη ομορφιά.
Κι εκεί που έλεγα ότι το τοπίο δεν υπάρχει, αναφωνώ: ΤΙ ΒΛΕΠΩ ΘΕΕ ΜΟΥ;
Είχα χαζέψει εντελώς
Ήμουν μέσα σε ένα Παραδεισένιο μέρος. Εγώ με την καλή μου. Δεν χόρταινα.
Και συνεχίζω να είμαι χαμένος στο θέαμα. Όμορφοι δρόμοι, λίμνες, ποτάμια καταρράχτες.
Δεν υπάρχει αυτό το θέαμα.
Τα πρώτα φιόρδ έκαναν την εμφάνισή τους.
Είχα ξεχάσει τα πάντα. Δεν με απασχολούσε τίποτα εκτός από το να χαζεύω την υπερπαραγωγή της φύσης.
Και σιγά σιγά το απογευματάκι πλησίαζα στον προορισμό μου. Αμ δε. Είχε πέσει ο δρόμος και τον έφτιαχναν. Παράκαμψη 87 χιλ. Ε και; Σιγά. Μου έδειξε ένας αστυνομικός πως θα πάω απ τον άλλο δρόμο.
Άλλη υπερπαραγωγή κι εδώ.
Και σιγά σιγά έφτασα στο πρώτο φέρι. Μου έφυγε το άγχος. Ανά 10 λεπτά είχε δρομολόγιο.
Αφού περάσαμε απέναντι ξεκινήσαμε για το Χόστελ.
Πάλι άρχισε η φύση και η ομορφιά να οργιάζουν.
Φτάσαμε στο Χόστελ. Preikestolenfjellstue. Σε αυτά τα δωμάτια έμεινα 2 βράδια.
Σε όλη την Νορβηγία είδα να φυτεύουν γρασίδι στις σκεπές. Ωραίο ήταν, αν και πιστεύω θα χει υγρασία τον χειμώνα.
Η θέα του Χόστελ κόβει την ανάσα. Μπροστά η λίμνη Revsvatnet.
Το Χτήνος θα ξεκουραστεί 2 μερούλες. Εγώ;;;; δεν το βλέπω.
Ανέβηκα στο εστιατόριο του Χόστελ γιατί πείνασα. Νορβηγικά κεφτεδάκια (κοκκινιστά με πουρέ, καρότα βραστά, και πάνω στα κεφτεδάκια μαρμελάδα) και μια σαλάτα. Μαρμελάδα στα κεφτεδάκια; Πρώτη φορά το δα αυτό.
Μετά την μάσα πήγα για ύπνο. Το πρωί είχα μεγάλο μπελά. Περπάτημα
Το μυαλό μου είχε γεμίσει με όμορφες εικόνες. Όμορφα τοπία τα οποία δεν είχα ξαναδεί. Και με όλες αυτές τις σκέψεις βυθίστηκα στον ύπνο.
8 ΙΟΥΛΙΟΥ PREIKESTOLEN
Πρωινό ξύπνημα, και μετά το πρωινό ακολούθησε η ετοιμασία για άνοδο στον βράχο Preikestolen. Καλό είναι να πάει κανείς πρωί πρωί γιατί μετά τις 11:00 έχει πάρα πολύ κόσμο.
Έχω να κάνω περίπου 4 χιλ άνοδο, πάνω κάτω 2 ώρες και κάτι.
Ξεκινάω
Κι εδώ η θέα συναρπαστική.
Και συνεχίζω την άνοδο. Μου βγήκε η γλώσσα κυριολεκτικά.
Μιλάμε πολύ κόσμος ανέβαινε.
Άντε να πάρουμε μια ανάσα. Τα δυσκολότερα έρχονται.
Πάντως έχουν φτιάξει πολύ όμορφα το σκηνικό.
Περνούσαμε λιμνούλες, ποταμάκια, καταρράχτες
Άρχισε η ανηφόρα σε μονοπάτι με βράχια. Παρ ότι η θερμοκρασία χαμηλά, ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα.
Αλλα 2,5 χιλ
Αχ Παναΐα μου. Τα παιξα.
Όμως το πέρασα και συνέχισα. Αλλά είχα πολύ δρόμο ακόμα.
Να κι ο καταρράχτης να φορτώσω και λίγο νερό. Η προμήθεια τέλειωνε.
Άλλα 2150 χιλ. Έλεος νόμιζα ότι έφτανα.
Πρωινό ξύπνημα, και μετά το πρωινό ακολούθησε η ετοιμασία για άνοδο στον βράχο Preikestolen. Καλό είναι να πάει κανείς πρωί πρωί γιατί μετά τις 11:00 έχει πάρα πολύ κόσμο.
Έχω να κάνω περίπου 4 χιλ άνοδο, πάνω κάτω 2 ώρες και κάτι.
Ξεκινάω
Κι εδώ η θέα συναρπαστική.
Και συνεχίζω την άνοδο. Μου βγήκε η γλώσσα κυριολεκτικά.
Μιλάμε πολύ κόσμος ανέβαινε.
Άντε να πάρουμε μια ανάσα. Τα δυσκολότερα έρχονται.
Πάντως έχουν φτιάξει πολύ όμορφα το σκηνικό.
Περνούσαμε λιμνούλες, ποταμάκια, καταρράχτες
Άρχισε η ανηφόρα σε μονοπάτι με βράχια. Παρ ότι η θερμοκρασία χαμηλά, ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα.
Αλλα 2,5 χιλ
Αχ Παναΐα μου. Τα παιξα.
Όμως το πέρασα και συνέχισα. Αλλά είχα πολύ δρόμο ακόμα.
Να κι ο καταρράχτης να φορτώσω και λίγο νερό. Η προμήθεια τέλειωνε.
Άλλα 2150 χιλ. Έλεος νόμιζα ότι έφτανα.
Αυτό το σκηνικό το συναντάει κανείς παντού στην Νορβηγία. Είναι ένα είδος παλιού gps. Ανεβαίνεις στον λόφο, φτιάχνεις ένα. Μετά στον επόμενο λόφο φτιάχνεις άλλο ένα. Στην επιστροφή τα βλέπεις από μακρυά στις κορυφές των λόφων, οπότε δεν χάνεσαι.
Έφτιαξα κι εγώ το δικό μου.
Ελα να συνεχίσουμε. Τώρα που δεν νοιώθω τα πόδια μου πετάω χαχαχα
Να και το Lysefjord από ψηλά. Η θέα από εδώ ήταν μοναδική
Άντε πάλι χάζεψα. Τι βλέπουν τα μάτια μου; Απίστευτη ομορφιά
Κι απ το πουθενά έσκασε μύτη μπροστά μου ο βράχος. Τελικά έκανα 2,5 ώρες να φτάσω.
Η θέα πάλι απίστευτη, όσο κι αν με τρόμαζε.
Σιγά σιγά συνήθιζα κι όλο και πλησίαζα
Έφτιαξα κι εγώ το δικό μου.
Ελα να συνεχίσουμε. Τώρα που δεν νοιώθω τα πόδια μου πετάω χαχαχα
Να και το Lysefjord από ψηλά. Η θέα από εδώ ήταν μοναδική
Άντε πάλι χάζεψα. Τι βλέπουν τα μάτια μου; Απίστευτη ομορφιά
Κι απ το πουθενά έσκασε μύτη μπροστά μου ο βράχος. Τελικά έκανα 2,5 ώρες να φτάσω.
Η θέα πάλι απίστευτη, όσο κι αν με τρόμαζε.
Σιγά σιγά συνήθιζα κι όλο και πλησίαζα
Και να μαι στο χείλος των 600 μέτρων βράχου.
Τελικά παρ όλη την κούραση, το Preikestolen άξιζε, και είναι ο ένας λόγος που θα ήθελα να επαναλάβω αυτό το ταξίδι στο μέλλον.
Μετά από 3 ώρες που έμεινα στον βράχο άρχισε η κάθοδος
Η κάθοδος μου πήρε πάνω από 3 ώρες. Ισως και 3,5. Ο λόγος ήταν το κυκλοφοριακό. Ανέβαινε πάρα πολύ κόσμος, και μας δυσκόλευαν πολύ. Γι αυτό πρέπει να αναχωρεί κανείς για την άνοδο όσο το δυνατόν ποιο πρωί, εφόσον το επιτρέπουν και οι καιρικές συνθήκες.
Έφτασα στο Χόστελ. Το οποίο είναι ακριβώς δίπλα στο πάρκινγκ για τον βράχο
Ακολούθησε μπάνιο, φαγητό, ξεκούραση και ύπνος.
John-Aigio
Nα γιατί GS
Μπράβο σου!!!!για την ταξίδαρα σου:l2:
9 ΙΟΥΛΙΟΥ PREIKESTOLEN - BERGEN
Πρωί άφησα πίσω μου το Preikestolen και έβαλα πλώρη για Bergen. 328 χιλ.
Όμως η μέρα μου έκρυβε μια έκπληξη. Ο Μέρφι καραδοκούσε να μου την σπάσει.
Σύντομα βρεθήκαμε στον 13. Έναν απ τους ποιο όμορφους δρόμους της Νορβηγίας.
Ποτάμια, Φιορδ, Λίμνες, Καταρράχτες, πολλά τούνελ, και απίστευτη φύση.
Ο καιρός αν και συννεφιά με λίγη βροχούλα που και που δεν με χαλούσε ιδιαίτερα.
Η φύση και η ομορφιά πάλι οργίαζαν.
Μες στην τρελή χαρά κάλπαζα με την καλή μου στο απίστευτο Νορβηγικό τοπίο.
Θεέ μου τι βλέπω πάλι σήμερα;
Κάνω μια στάση για ξεκούραση και να σου η έκπληξη του φίλου μας του Μέρφι. Κτυπάει το τηλ απ το σπίτι.
Ο θείος μου στην Αυστραλία (αδελφός του πατέρα μου) παραπάτησε, έπεσε και κτύπησε πίσω στο κρανίο, εσωτερικό αιμάτωμα, αλλά λόγω ηλικίας δεν γινόταν τίποτα. Έφυγε πλήρης ημερών 87 ετών. Παρ ότι ψύχραιμος, μου μαύρισε λίγο η μέρα.
Στα επόμενα χιλ δεν θυμάμαι τίποτα. Είχε περάσει 1 ώρα χωρίς να έχω δώσει σημασία στο τοπίο. Έκανα στάση για καφέ. Άρχισαν οι σκέψεις.
Τι μπορώ να κάνω; Τίποτα φυσικά.
Να επιστρέψω; Αδύνατον, ούτε να το σκέφτομαι.
Σκέφτομαι ο θείος τι θα ήθελε; Φυσικά να συνεχίσω.
Άρχισα να συνέρχομαι λίγο. Πήρα τηλ τα ξαδέλφια για συλλυπητήρια, με αποτέλεσμα η συζήτηση να εξελιχτεί σχετικά με το ταξίδι μου στην Νορβηγία.
Μαλάκα μου λέει ο ξάδελφος, έχουμε τρελαθεί με τις φώτο.
Καταλήξαμε ότι ο θείος έφυγε πανευτυχής την κατάλληλη στιγμή.
Αφού συνήλθα και σε αυτό, βοήθησε πολύ ο ξάδελφος, ξεκινάω πάλι.
ΟΥΑΟΥ
Να και λίγα χιόνια. Μέρφι απέτυχες τελικά.
Επικά τοπία.
Πρωί άφησα πίσω μου το Preikestolen και έβαλα πλώρη για Bergen. 328 χιλ.
Όμως η μέρα μου έκρυβε μια έκπληξη. Ο Μέρφι καραδοκούσε να μου την σπάσει.
Σύντομα βρεθήκαμε στον 13. Έναν απ τους ποιο όμορφους δρόμους της Νορβηγίας.
Ποτάμια, Φιορδ, Λίμνες, Καταρράχτες, πολλά τούνελ, και απίστευτη φύση.
Ο καιρός αν και συννεφιά με λίγη βροχούλα που και που δεν με χαλούσε ιδιαίτερα.
Η φύση και η ομορφιά πάλι οργίαζαν.
Μες στην τρελή χαρά κάλπαζα με την καλή μου στο απίστευτο Νορβηγικό τοπίο.
Θεέ μου τι βλέπω πάλι σήμερα;
Κάνω μια στάση για ξεκούραση και να σου η έκπληξη του φίλου μας του Μέρφι. Κτυπάει το τηλ απ το σπίτι.
Ο θείος μου στην Αυστραλία (αδελφός του πατέρα μου) παραπάτησε, έπεσε και κτύπησε πίσω στο κρανίο, εσωτερικό αιμάτωμα, αλλά λόγω ηλικίας δεν γινόταν τίποτα. Έφυγε πλήρης ημερών 87 ετών. Παρ ότι ψύχραιμος, μου μαύρισε λίγο η μέρα.
Στα επόμενα χιλ δεν θυμάμαι τίποτα. Είχε περάσει 1 ώρα χωρίς να έχω δώσει σημασία στο τοπίο. Έκανα στάση για καφέ. Άρχισαν οι σκέψεις.
Τι μπορώ να κάνω; Τίποτα φυσικά.
Να επιστρέψω; Αδύνατον, ούτε να το σκέφτομαι.
Σκέφτομαι ο θείος τι θα ήθελε; Φυσικά να συνεχίσω.
Άρχισα να συνέρχομαι λίγο. Πήρα τηλ τα ξαδέλφια για συλλυπητήρια, με αποτέλεσμα η συζήτηση να εξελιχτεί σχετικά με το ταξίδι μου στην Νορβηγία.
Μαλάκα μου λέει ο ξάδελφος, έχουμε τρελαθεί με τις φώτο.
Καταλήξαμε ότι ο θείος έφυγε πανευτυχής την κατάλληλη στιγμή.
Αφού συνήλθα και σε αυτό, βοήθησε πολύ ο ξάδελφος, ξεκινάω πάλι.
ΟΥΑΟΥ
Να και λίγα χιόνια. Μέρφι απέτυχες τελικά.
Επικά τοπία.
Η Νορβηγία δεν παίζεται τελικά.
Και ο πρώτος καταρράχτης για σήμερα.
Το Χτήνος εεεε!! Θεότητα
Και ξάφνου εκεί που οδηγούσα μες στον οίστρο του τοπίου, άρχισε μια παράξενη ομίχλη πολύ υγρή που με έκανε μούσκεμα. Μετά την στροφή να ο καταρράχτης Latefoss
Ο ποιο όμορφος και εντυπωσιακός καταρράχτης της Νορβηγίας. Μεγάλη βουή, και τόνοι νερού σκάνε δίπλα στον δρόμο, και γίνεσαι μούσκεμα απ το σπρέι του.
Τι τρελό θέαμα!!!
Ακολούθως πήρα τον δρόμο για την Odda
Κοιτάξτε δρόμο.
Πάλι ζω ένα όνειρο.
Εκεί που οδηγούσα, ξαφνικά απαγκιστρώθηκε το τανκμπανκ και παραλίγο να μου πέσει. Σταματάω και δεν κούμπωνε με τίποτα. Κοιτάζω από κάτω και είχε κολλήσει ο μηχανισμός.
Μέρφι παίζεις, αλλά δεν θα σου περάσει.
Βγάζω ιμάντα, και δένω το τανκμπανκ απ τα κάγκελα. Δεν κουνιόταν καθόλου. Συνεχίζω
Στάση για καφέ. Είχα κλείσει για κάμπινγκ, αλλά μετά τον θάνατο δεν είχα καν την διάθεση να πάω εκεί. Έκλεισα ένα ξενοδοχείο απ το booking στο Bergen αλλά όχι κέντρο. Συνεχίζω την οδήγηση.
Και μπήκα στο φέρι να περάσω το Hissfjorden
Ο δρόμος προς Bergen μιλάμε, Υπερπαραγωγή.
Το Bergen με υποδέχτηκε με καταιγίδα. Δεν μπόρεσα να κάνω βόλτα, ούτε για μια φώτο.
Εδώ που τα λέμε δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα σε αυτό το ταξίδι η επίσκεψη σε πόλεις.
Έβαλα την καλή μου στο πάρκινγκ να ξεκουραστεί. Ευτυχώς το ξενοδοχείο είχε φαγητό.
Με 25 ευρώ έτρωγες όσο ήθελες μπουφέ. Είχε 5 διαφορετικές συνταγές για Σολωμό. Σούπερ.
Μετά ξάπλωσα κι ενώ ετοιμαζόμουν να πέσω στην αγκαλιά του Μορφέα, ακούω ένα παράξενο θόρυβο στο τραπέζι. Ξεμπλόκαρε ο μηχανισμός του τανκμπανκ. χαχαχα
Παραιτήθηκε μάλλον ο Μέρφι σκέφτηκα. Αμ δε...............
10 ΙΟΥΛΙΟΥ BERGEN - GEIRANGER
Σήμερα ακόμα μια υπέροχη μέρα ξεκίνησε. 470 χιλ. Θα συναντήσω τα φιόρδ Veafjorden και Bollstadfjorden, τούνελ, στροφές κλπ.
Μπαίνω στον Ε16 σύμφωνα με τον φίλο μου τον Στράτο.
Και ο πρώτος καταρράχτης έκανε την εμφάνισή του αν και μικρούλης
Η ομορφιά της φύσης σε παρασείρει να την χαζεύεις με τις ώρες
Τα πάντα σε μια αρμονική συμφωνία με την φύση.
Παντού καταρράχτες.
Ακόμα και οι στάσεις λεωφορείων, σέβονται την φύση, και γίνονται ένα μαζί της
Πάλι καταρράχτες
Αν δεν στηθεί σαν ντίβα, θα σκάσει. χαχαχα
Σήμερα ακόμα μια υπέροχη μέρα ξεκίνησε. 470 χιλ. Θα συναντήσω τα φιόρδ Veafjorden και Bollstadfjorden, τούνελ, στροφές κλπ.
Μπαίνω στον Ε16 σύμφωνα με τον φίλο μου τον Στράτο.
Και ο πρώτος καταρράχτης έκανε την εμφάνισή του αν και μικρούλης
Η ομορφιά της φύσης σε παρασείρει να την χαζεύεις με τις ώρες
Τα πάντα σε μια αρμονική συμφωνία με την φύση.
Παντού καταρράχτες.
Ακόμα και οι στάσεις λεωφορείων, σέβονται την φύση, και γίνονται ένα μαζί της
Πάλι καταρράχτες
Αν δεν στηθεί σαν ντίβα, θα σκάσει. χαχαχα
Και ξαφνικά εκεί που οδηγούσα, άρχισε να πέφτει η θερμοκρασία κάθετα.
Τι γίνετε με τέτοια λιακάδα; Έπεφτε συνέχεια
Και έκανε την εμφάνισή του ο παγετώνας boyabreen.
Συνεχίζουμε. Το garmin αντί να με πάει απ τον κεντρικό, με πήγε στον παράλληλο, κανα χιλ ποιο μέσα, αλλά άξιζε τον κόπο.
Το μικρό Χτήνος στο λιβάδι.
Και πάνω στον οίστρο να σου ο φίλος μου ο Μέρφι. Σβήνει η οθόνη του gps. Ότι και να έκανα τίποτα. Πήγαινα με την φωνή τελικά.
Στεναχωρήθηκα. Τι θα έκανα τις επόμενες μέρες; Είχα βέβαια το navigon στο κινητό.
