Φτάνοντας όμως σε μια επόμενη διασταύρωση τα πράγματα δυσκόλεψαν και πάλι...
Μάνος: έλα ρε Γιάννη μην αγχώνεσαι, θα ρωτήσουμε σε κάποιο χωριό και θα μας βοηθήσουν (σκοπός μας ήταν να πάμε ως το χωριό Θέρισο και από εκεί στον Ομαλό)
Γιάννης: Ναι, ναι... τόση ώρα στον δρόμο είδες εσύ κανένα να κυκλοφορεί;
Μάνος: (Ναι ρε φίλε δεν παίζει, περάσαμε τόσα χωριά και δεν είδαμε σχεδόν κανένα....) εμμ βέβαια οι άνθρωποι πάνε στις δουλειές τους και στα χωράφια δεν περιμένουν εμάς να μας κουνήσουν το μαντίλι...
Αλλά για καλή μας τύχη εκείνη την ώρα περνούσε ένας βοσκός για να πάει στην στάνη του.
Γιάννης: Καλήμερα, Χρόνια Πολλά.
Βοσκός: Καλήμερα και σε σένα...
Γιάννης: Θέλουμε να πάμε στο Θέρισο, ποιον δρόμο πρέπει να πάρουμε; Είναι εύκολο από εδώ που είμαστε;
Βοσκός: Ναι θα παίξεις μια να βγεις στον εθνικό και μετά...
Γιάννης: Όχι, όχι δεν καταλάβατε, θέλουμε να πάμε από τον επαρχιακό να δούμε τα όμορφα χωριουδάκια και όσο πιο κοντά στους πρόποδες του βουνού.
Βοσκός: πφφφφφ βρε παιδί μου, πφφφφφ εεεεεε, πφφφφφφ ίντα να σου πω, δύσκολο μιαολιά αλλά γροίκα: θα πας από τούτηνε την μπάντα, θα μπεις στον αμαξωτό και όντα φτάσεις στο χωριό τάδε (ούτε που το θυμάμαι τώρα
) θα βρεις μια
κονταρίδα που ξεπροβάλει στο χωριό τάδε (ούτε αυτό!). Ρώτηξε εκειά και θα σου πούνε.
Γιάννης: ωωω σας ευχαριστώ πολύ!!!
και αφού φεύγει ο βοσκός....
Γιάννης: τι είπε ρε μ@λ@κ@ κατάλαβες;;;
Μάνος : περίπου ρε φίλε αλλά δεν ξέρω τι είναι η "κονταρίδα"....
Γιάννης: πωωωωω άντε να ψάχνεις πάλι......
:banghead::banghead::banghead::banghead::banghead::banghead::banghead::banghead::banghead::banghead: