Και ξαφνικα την βλεπεις μπροστα σου, μαυρη, πανεμορφη, να σε τυφλωνει στο φως της ανοιξης. Δεν μπορεις να παρεις τα ματια σου, είναι πανεμορφη. Ποιος βλακας της εβαλε αυτό το αθλιο κουτι στο sissy bar.
Εισαι λιγο πριν τους δυο 25αρηδες, σκεφτεσαι, μικροτερος δεν ειχα την δυνατοτητα να αποκτησω μια τετοια 800cc κοντα στα 10χ εστω και δευτερο χερι στα 4-5χ αλλα τωρα ? Γιατι όχι !? Αυτό το ερωτημα δεν θα σβησει, τα βραδια.
Και μετα η αβυσσος, εκει που κανεις σχεδια κ προετοιμαζεις τον εαυτο σου για το αναποφευκτο, το εδαφος υποχωρει, η σταθεροτητα σπαει σε μικρα κομματια που βουλιαζουν. Χωρις δουλεια. Επιβιωση ή Ποθος ?
Ποσο μπορει να γελαει το συμπαν μαζι σου. Οικονομικος μεταναστης, στην Κρητη, με οχημα μετακινησης, Αυτην ! σε γκρι. Ενας χρονος μαζι της, καμμια 10χ χλμ. Και μετα η νεα πτωση! Παλι τα ιδια, εξι χρονια φαγουρα.
Ακολουθουν εξι χρονια στιγμων, απολυτης χαρας μοιρασμενες με φιλους και ρακι, ταυτοχρονα ασκητικη σχεδον μοναστικη ζωη. Και συ περιμενεις να δεχθεις το μηνυμα…
…ξαφνικα «σου μιλαει» το μνι και δεν ακους, βαριεσαι, και φυσικα να κυνηγησεις, να ξενυχτησεις για παρτη της, δεν υπαρχει περιπτωση. Και καπου εκει ξερεις πως γερασες. Συνειδητοποιεις ότι οι μηνες φευγουν, πετουν, από ένα σχεδον αδειο χρονοντουλαπο. Καταλαβαινεις πως ηρθε η ωρα να κανεις κατι δυνατο, για σενα και το άλλο σου μισο. Βλεπεις το διαγραμμα σαν κουπα, ξεκινησες ρολαροντας και κει θα πας.
Μα εχει κριση ! Η κριση ηταν και θα είναι μεσα μας. Αν ακομα μπορεις να ταϊζεις το ζωο για να επιβιωσει, εχεις στεγη και ζεστη τοτε το μονο κρισιμο είναι να συνειδητοποιησεις ότι δεν εισαι εσυ το ζωο που ταϊζεις. Μα τοτε εγω πως τρεφομαι ? Εσυ τρεφεσαι με αγαλλιαση!
Συνεχιζεται…