Για μένα το ιξώδες έχει πάψει να είναι σημαντικός παράγοντας, σημαντικότερο είναι αν έχεις την γνώση να παίξεις λίγο με τη στάθμη του λαδιού.
Γενικότερα έχω απομυθοποιήσει πολλά πράγματα όπως π.χ. το revalving το οποίο κατά τη γνώμη μου αφορά περισσότερο αγωνιστικές καταστάσεις όπου ο οδηγός
ξέρει τι ζητάει από την ανάρτηση του και ο μηχανικός του
ξέρει να εφαρμόσει αυτό που του ζητείται, και όχι η εφαρμογή θέσφατων revalving ως σωστές επιλογές ανά μοτοσυκλέτα. Διότι δεν είναι υπόθεση μόνο μοτοσυκλέτας αλλά και τρόπου οδήγησης. Όλα τα άλλα που διαβάζω και βλέπω να μεταφράζονται ως καταπληκτικά αποτελέσματα συνήθως είναι απλώς... διαφορετικά αποτελέσματα από το υπάρχον τα οποία μάλιστα συνοδεύονται από άγνοια μετάφρασης της συμπεριφοράς. Με άλλα λόγια θεωρώ πολύ μεγάλο ρίσκο το revalving που εφαρμόζει κάθε αναρτησάς σε κατά τα άλλα πολιτικές μοτοσυκλέτες. Θα διαφωνήσει κόσμος -i know- αλλά όπως ειπώθηκε τη γνώμη μας λέμε.
Άλλο παράδειγμα, σε αγώνες είναι σύνηθες να κλάνει η τσιμούχα και σε λίγα λεπτά έχει χάσει σχεδόν όλο της το λάδι η μια μπουκάλα. Και όμως ο οδηγός συνεχίζει και τρέχει ακάθεκτος διότι έχει τη πείρα να προσαρμόσει την οδήγηση του άμεσα, μέσα σε λίγα λεπτά και αυτό συμβαίνει με όλους μας. Εξοικειωνόμαστε με τις αναρτήσεις μας, η οδηγική μας συμπεριφορά γίνεται αντίστοιχη της ανάρτησης καθώς στα δυο χρόνια που μεσολαβούν (πάνω-κάτω) μέχρι να κάνουμε το σέρβις στο μπροστινό μας, η συμπεριφορά του είναι η μέρα με τη νύκτα.
Επομένως το βασικό στοιχείο είναι το ίδιο το σέρβις και όχι η τάση με το σέρβις -που σε πολλές περιπτώσεις δεν είχαμε κάνει ποτέ- να συνοδεύεται από τρομερές αλλαγές. Από μόνο του ένα απλό τυπικό σέρβις φέρνει μια εντυπωσιακή αλλαγή με όσα μέχρι σήμερα είχαμε συνηθίσει (προσαρμοστεί) και καταλαβαίνουμε διαφορά.
Κάποτε στο Tenere 660 που είχα εφάρμοσα ένα σκασμό αλλαγές, το έκανα τούμπανο που μου έλεγαν κάποιοι. Ανοησίες. Του έβαλα μια πανάκριβη Ohlins πίσω και άλλαξα και τα ελατήρια μπροστά πάλι με Ohlins με συνταγή andreani group. Φυσικά βελτιώθηκε αισθητά, ακολουθώντας εργοστασιακές συνταγές και το λέω γιατί ήταν εμφανές και στην άσφαλτο ακόμη, αλλά... KTM 690 δεν έγινε ποτέ και ξέρετε κάτι και αυτούσιες τις αναρτήσεις του 690 να έβαζα πάλι δε θα το έφτανα σε συμπεριφορά. Τότε κατάλαβα πως όταν αρχίσεις και "παίζεις" με τέτοια πράγματα μάλλον ήρθε η ώρα να αλλάξεις μοτοσυκλέτα, αν μπορείς φυσικά. Εγώ ταξίδια δεν έκανα πλέον, βουνό πήγαινα και πηγαίνω που και που να ξεδώσω, οπότε... καλώς ήρθες WRR στη ζωή μου.
Στο μέλλον ένα πίσω ελατήριο ελαφρώς ενισχυμένο, αλλά πολύ πιο κάτω από τα συνιστώμενα newton που δίνουν οι παγκόσμιοι ειδήμονες για τα κιλά μου και αυτό για να μην έχω δυσάρεστες εκπλήξεις αφού κι έτσι... είμαι ευχαριστημένος
Ας είναι οι απαιτήσεις μας λογικές σκεπτόμενοι ποια είναι η μοτοσυκλέτα που έχει ο καθένας μας. Μπορείς κάτι που ήδη απολαμβάνεις να το κάνεις σκατά χωρίς να το καταλάβεις.
Σε ότι αφορά τη διαφορετικότητα του πραγματικού ιξώδους σε σχέση με το αναγραφόμενο που έγραφε παραπάνω ο Κώστας
konkost.
Ρίξτε μια ματιά στη λίστα και βγάζετε συμπεράσματα.