Πρώτη βόλτα του 2022 για καφέ στα Τρίκαλα Κορινθίας

Desmorider

Μέλος
Όνομα
Δημήτρης
Μοτό
Multistrada 1000 DS 2006
Δεν είμαι προληπτικός αλλά γιατί να μην είναι η πρώτη Κυριακή του χρόνου μια καλή ευκαιρία για βόλτα ? έτσι για το καλό που λένε. Τα Τρίκαλα Κορινθίας μοιάζουν μια καλή ιδέα .Πρωινό εσπρεσσάκι βάζω σ' ενα ταπεράκι τα κομματάκια παστουρμαδόπιτας που περίσσεψαν απο το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι ,ετοιμάζω την μηχανή και στις εννιά είμαι στον δρόμο. Το να κατεβαίνεις το ποτάμι χωρίς κίνηση μοιάζει σαν απόκοσμη εμπειρία ,παίρνω την Εθνική κόντρα στη συνήθεια μου για να αποφύγω τα έργα που γίνονται στον παράδρομο αλλά βγαίνω στην έξοδο των Αγ. Θεοδόρων και ακολουθώ τον παλιό δρόμο προς Κόρινθο και στη συνέχεια προς Ξυλόκαστρο. Δεν θέλω να πάω από την γνωστή διαδρομή και στρίβω νωρίτερα με κατεύθυνση προς Στύλια.



Ο δρόμος ανηφορίζει και το τοπίο αλλάζει, ο χειμωνιάτικος ήλιος που ζωντανεύει τα χρώματα στις πλαγιές εξισορροπεί την θερμοκρασία που πέφτει με το υψόμετρο. Αυτός ο δρόμος οδηγεί προς Παναρίτι, Μάννα και φτάνει στα Ανω Τρίκαλα . Πίστευα ότι θα εχει λίγη κίνηση παραπάνω αλλά η ερημιά βασιλεύει.





Ο δρόμος εχει κάποια μικρά κομμάτια φρέσκιας ασφάλτου ,σκέφτομαι ότι αυτή είναι η μοίρα των ορεινών και απομακρυσμένων χωριών με τους λίγους κατοίκους. Πόσα λεφτά να δικαιολογήσει για την μετακίνηση 20 κατοίκων ? Διασχίζοντας τα χωριά η δυσαναλογία σπιτιών και ανθρώπων είναι εμφανής. Προφανώς κάποτε σφύζανε από ζωή αλλά τώρα βλέπεις δέκα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ,σηκώνεις το χέρι και χαιρετάς δυο ηλικιωμένους στο πέρασμά σου και ελπίζεις ότι το επόμενο χωριό θα εχει ένα γραφικό παραδοσιακό καφενεδάκι για στάση.
Το Παναρίτι είναι ακόμη πιο έρημο από τα Στύλια ,νομίζω ότι κάπου έχουν πάει όλοι και εγώ δεν το ξέρω. Είναι Κυριακή περασμένες δέκα, τι ώρα σχολάνε οι εκκλησίες ? δεν εχω ιδέα .
Ο Κορινθιακός και τα χιονισμένα βουνά της Στερεάς δεσπόζουν στα δεξιά μου καθώς συνεχίζω να ανεβαίνω προς Μάννα.




Το Μάννα δείχνει πιο ζωντανό από τα προηγούμενα χωριά ίσως είναι και το μεγαλύτερο .
Όλα τα χωριά που περνάω είναι σκαρφαλωμένα στην πλαγιά και ατενίζουν τις απο κάτω ρεματιές



Να και η όμορφη Ζήρεια ,αν δεν την έχετε περπατήσει ,αξίζει να πάτε




Στάση για την παστουρμαδόπιτα που λέγαμε



Τα Τρίκαλα όπως ξέρετε δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ,κάποιες γραφικές ταβέρνες ,λίγα καφέ που μπορείς να κάτσεις στη λιακάδα αν βρεις τραπέζι και κοιτάμε ο ένας τον άλλο μέχρι να περάσει η ώρα να φύγουμε .
Ήπια το καφεδάκι μου και γω και πήρα να κατηφορίζω προς Ξυλόκαστρο ,εχω χρόνο, ο παραλιακός δρόμος είναι άδειος και απολαμβάνω τη διαδρομή δίπλα στη θάλασσα.
Πόσο διαφορετική η διαδρομή απο εκείνες τις μέρες που εχει τόση κίνηση που πας με 40 .



Με φορτισμένες μπαταρίες επιστρέφω στην Αθήνα έτοιμος για άλλη μια χρονιά
Καλή χρονιά σε όλους τους συμφουρίτες και τις οικογένειες σας γεμάτη χρώματα, αρώματα, τοπία και ταξίδια μαγικά !!!
 
Top Bottom