Πύργοι Βαθυχωρίου/Μέγαρα.

Eversman

Μέλος
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
XRV 750
Μοναχικός πεζοπόρος εδώ και καιρό, για μένα κορυφαίο πεδίο και τόπος ψυχικής ανάτασης, αποτελεί η Πάρνηθα.
Θέλετε η παρθένα φύση, θέλετε οι πολλές πηγές, τα έρημα, απόκοσμα βυζαντινά ξωκλήσια στο πουθενά, θέλετε η άμεση επαφή με αυθεντική βουνίσια πανίδα (έχω έρθει σε επαφή και ταίσει από κουνάβια μέχρι λύκο και αλεπούδες), είναι κάτι το ανεκδιήγητο για μένα.
Άν σε αυτά προσθέσεις ότι με πεζοπορία λίγων ωρών, βρίσκεσαι μακριά από τα πάντα (τα πάντα όμως) και κυρίως χωρίς την παρουσία του παραμικρού ίχνους ανθρώπινης ζωής, τότε σίγουρα αυτός θα ήταν ένας τόπος για να ζήσω για πάντα. Μου αρέσει η μοναξιά και την απολαμβάνω. Όμως θα επανέλθω με την Πάρνηθα ...

Τα τελευταία χρόνια (οι περισσότεροι το γνωρίζετε), μοτοβολτάρω συνήθως πέριξ της Αττικής, προσπαθώντας να βρώ αυτά τα μαγικά, αθέατα, άγνωστα για τους περισσότερους σημεία, από τα οποία συνήθως περνάμε και δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, τα οποία όμως με μία πιό προσεκτική ματιά, κρύβουν θησαυρούς. Συγχρόνως, μαζί με τη βόλτα, το μάτι παίζει και εξερευνά. Για μονοπάτια, κορφές, χαλάσματα, αρχαίες διαδρομές.

Έτσι και έγινε με μία μικρή με το "μικρό" σιμπίφι (όπως το λέει ο μικρός μου ανηψιός). Πηγαίνοντας από Μάνδρα πρός Πόρτο Γερμενό, όχι όμως μέσω Βιλίων, αλλά μέσω Αγίου Γεωργίου με σκοπό να βγώ στο Κρύο Πηγάδι, μετά τα Βίλια, ο δρόμος έχει μία απότομη φουρκέτα 180 μοιρών και αρχίζει ανηφόρα. Ακριβώς εκεί στην κορυφή της φουρκέτας, αρχίζει ένας χωματόδρομος που χάνεται μέσα στο βουνό.

Κοντοστάθηκα λίγο και άρχισα να το σκέφτομαι. Γυρνώντας στο σπίτι έβαλα κάτω χάρτη με ισο-υψείς, γκούγκλαρα για δώ μορφολογία και σημεία ενδιαφέροντος και ιδού!! Κοίτα να δείς κάτι πράγματα!! Ο χωματόδρομος αυτός αποτελεί τμήμα της πανάρχαιας διαδρομής που συνέδεε τα Μέγαρα με τη Θήβα!!
Όταν οι Αθηναίοι απέκλειαν τον Παραλιακό δρόμο και οι Μεγαρείς ήθελαν είτε να μετακινήσουν εμπορεύματα, είτε στρατεύματα στα κρυφά, χρησιμοποιούσαν αυτή ακριβώς τη διαδρομή! Και το καλύτερο που θα αποτελούσε και την κατάληξη της πεζοπορίας .....
Στα σύνορα της επικράτειας των Μεγάρων, υπήρχαν και στέκουν (ώς "διόδια" αλλά και φυλάκια) ακόμη σε άψογη κατάσταση οι δύο καλύτερα σωζόμενοι αρχαίοι πύργοι στην Ελλάδα!! Χωρίς μεταποιήσεις και επισκευές αυτοί οι 12 μέτρων πύργοι, με τις επάλξεις, τις υδροροές και τις πέριξ αυτών οχυρώσεων, έδωσαν αμέσως νόημα στη πεζοπορία μου.
Για να βρεθείς στους πύργους, θα πρέπει να κάνεις μία διαδρομή 10 χλμ σε βατό ανηφορικό χωματόδρομο, που στριφογυρνά μέσα στο βουνό, σε πάει στην κορυφή και κατόπιν κατεβαίνεις από την πίσω πλευρά του, όπου βρίσκονται οι πύργοι. Στην αρχαιότητα, ο δρόμος ήταν ευθεία και δεν χρειαζόταν να κάνεις όλα αυτά τα έξτρα κυκλικά χλμ. Όμως με την πάροδο των αιώνων και την μή χρήση της διαδρομής, εκεί που τελειώνει ο αρχικός χωματόδρομος στην κορυφή του βουνού (και κανονικά θα συνέχιζες στα αρχαία χρόνια σε ευθεία) η φύση έχει απλά καλύψει τα πάντα!! Δεν υπάρχει ίχνος του αρχαίου μονοπατιού, άν και αυτό χρήζει υπό μελλοντικής εξερεύνησης ;)

Πύργοι Βαθυχωρίου λοιπόν.

Η αρχή του χωματόδρομου




Ανεβαίνοντας πρός την κορυφή.


Κορυφή και κάπου εκεί στο βάθος και (αρκετά) μακριά, οι Πύργοι.




Εδώ η κάμερα έχει ζουμάρει στο φούλ και αρχίζω να συνειδητοποιώ, πόσο μακριά βρίσκομαι.


Κατόπιν ακολουθεί η κατάβαση, ΑΦΟΥ όμως πρώτα, περάσεις από ένα πανέμορφο οροπέδιο μήκους 2χλμ και πλάτους 1 χλμ. Δεν τράβηξα φωτό από αυτό το τόσο όμορφο τοπίο, καθώς και αγχώθηκα γιατί κατάλαβα την μεγάλη απόσταση που έπρεπε να διανύσω, αλλά και επειδή διέκρινα μακριά και πάνω στον δρόμο που διέτρεχε το οροπέδιο, μία στάνη στη αριστερή πλευρά (του οροπεδίου). Ακούγωντας τα κουδούνια από τα πρόβατα, καθώς ΚΑΙ τα γαβγίσματα των σκύλων, έκρινα (ορθώς τελικά), ότι έπρεπε να πάω άκρη άκρη στο οροπέδιο, από τη δεξιά πλευρά. Έτσι έβαλα το κεφάλι κάτω και τα 2 χλμ, έγιναν με συνοπτικές διαδικασίες και έχοντας συνέχεια στο οπτικό μου πεδίο το κοπάδι από την άλλη πλευρά. Το επισημαίνω αυτό, καθώς η επιστροφή, είχε απρόσμενες εκπλήξεις.

Ακολουθεί μία κατηφόρα αρκετών χλμ με πανέμορφη θέα και σιγά σιγά πλησιάζω στους Πύργους.




Θηβαΐκός Τετράγωνος Πύργος Βαθυχωρίου.








Λίγες εκατοντάδες μέτρα πιό κάτω, ο Κυκλικός Πύργος των Μεγαρέων. Ψηλότερος, επιβλητικότερος και σαφώς καλύτερα διατηρημένος.







Στο εσωτερικό του Πύργου και μιλάμε για ένα τεράστιο κατασκεύασμα!






Η διαδρομή είναι απολύτως βατή για οποιοδήποτε on/off με χωμάτινα λάστιχα και σίγουρα λιγότερο κοπιαστική. Η δική μου επιστροφή, έγινε από την ίδια διαδρομή πρός τα πίσω, αλλά η τεράστια και συνεχόμενη μεγάλη κλίση της ανηφοράς για να φτάσω πάλι στην κορυφή, ήταν εξουθενωτική. Σύν τοις άλλοις και εδώ θέλω να επισημάνω κάτι σε όσους θελήσουν να κάνουν τη συγκεκριμένη διαδρομή με οποιοδήποτε μέσο, τεράστια προσοχή στο οροπέδιο με το μαντρί και τους γκέκες που το φυλάνε!

Αφού ανέβηκα την ανηφόρα και έφτασα ξανά στο οροπέδιο, με μυρίστηκαν 4 τεράστιοι γκέκες- και παρόλο που ήμουν 1 χλμ μακριά, στην άλλη πλευρά του οροπεδίου- σε μέγεθος διθέσιου καναπέ ο καθένας και μου την έπεσαν κανονικά. Με έσωσε η σφυρίχτρα υποήχων, καθώς και η σκυλοτροφή που έχω πάντα εύκαιρη μέσα σε κάποια τσέπη μου. Κάααααποια στιγμή μετά από πολλές φωνές και καντήλια (και ενώ ήμουν στριμωγμένος είναι η αλήθεια), φιλοτιμήθηκε ο τσοπάνης και τα μάζεψε. Έχω απαντηθεί αρκετές φορές με γκέκες στα βουνά, αλλά γκέκες που η μούρη τους να θυμίζουν νοσφεράτου έτσι όπως ήταν τραβηγμένα τα χαρακτηριστικά τους, πρώτη φορά είδα. Το ξανάκανα όμως άνετα όλο αυτό.

Πρόσβαση στους Πύργους, μπορεί να έχει κάποιος και από Ψάθα, αφού ο δρόμος καταλήγει εκεί. Ακολουθεί η διαδρομή.

Mandra to ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΒΑΘΥΧΩΡΙΟΥ

Θα επιστρέψω κάποια στιγμή στην περιοχή, πρός εύρεση του χαμένου αρχαίου μονοπατιού, αλλά και επειδή ο τσοπάνης μου είπε για μία αρχαία χαμένη πολιτεία, κάπου εκεί κοντά. Χαιρετώ σας σύντροχοι!
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Ωραία ιδέα έδωσες, το κρατάω στα υπόψη ;):cool:

Πάνο την έχεις δοκιμάσει γενικά την σφυρίχτρα που λες; πως καταλαβαίνεις ότι κάνει δουλειά;
Τα σκυλιά μπορούν να γίνουν σοβαρό πρόβλημα σε μια σολο πεζοπορία. Ευτυχώς στην Πάρνηθα δεν έχει πολλά, τουλάχιστον στα ψηλά κομμάτια.
 

George_M.

..ο Βαρθολομαίος..!
Περιοχή
Ανατολικα της Αττικης...
Όνομα
George.
Μοτό
R1100GS 75th Aniversary Edition.
Χαιρομαι που σε βλεπω παλι εδω να μας δειχνεις νεα μονοπατια με την γνώση που μοναχα εσυ ξερεις καλε μου φιλε!!
 

petros KLR

Μέλος
Περιοχή
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Όνομα
ΠΕΤΡΟΣ
Μοτό
KAWASAKI KLR 650
Aprilia pegaso 650
Ωραία ιδέα έδωσες, το κρατάω στα υπόψη ;):cool:

Πάνο την έχεις δοκιμάσει γενικά την σφυρίχτρα που λες; πως καταλαβαίνεις ότι κάνει δουλειά;
Τα σκυλιά μπορούν να γίνουν σοβαρό πρόβλημα σε μια σολο πεζοπορία. Ευτυχώς στην Πάρνηθα δεν έχει πολλά, τουλάχιστον στα ψηλά κομμάτια.
Για τη σφυριχτρα δεν ξερω......εχουμε βρει πολλες φορες τσοπανοσκυλα με τον Πανο.....κ ο μπαγασας εχει τον τροπο του.
Τα σκυλια τον λατρευουν χωρις να τους δινει κατι....τις προαλες τρια τον αριθμο ειχε καβαλησει το ενα το αλλο ποιο θα παρει πιο πολλα χαδια.
Μαλλον τα συγκεκριμενα ηταν η εξαιρεση..!!!!!
 

thenos

"Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά"
ADVRIDE Team
Περιοχή
Ελάτη
Όνομα
Θανασης
Μοτό
KTM 950 ADV & KTM EXC450
Πάνο.... :friendship::friendship::friendship:
 

πυξιδας990

Μέλος
Περιοχή
Λεωνιδιο Τσακωνιας
Όνομα
μανωλης
Μοτό
aprilia DORSODURO RED
ωραιος..αλλα επιμενω οτι τετοια καλυτερα 2 ατομα και οχι μονο για τα σκυλια,αλλα για τα παντα!!!
 

RIGGER

Μέλος
Περιοχή
Θεσσαλονικη
Όνομα
ΗΛΙΑΣ
Μοτό
Tiger 955i
Μπραβο Πανο για την ξεναγηση σου και σε εμας. Ομολογω οτι ειχα αγνοια της υπαρξης των πυργων και μετα την δημοσιευση σου ξεστραβωθηκα και εμαθα.
Στα επομενα ευχομαι και με παρεα παντα προς αποφυγη δυσαρεστων καταστασεων.
 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Μοναχικός πεζοπόρος εδώ και καιρό, για μένα κορυφαίο πεδίο και τόπος ψυχικής ανάτασης, αποτελεί η Πάρνηθα.
Θέλετε η παρθένα φύση, θέλετε οι πολλές πηγές, τα έρημα, απόκοσμα βυζαντινά ξωκλήσια στο πουθενά, θέλετε η άμεση επαφή με αυθεντική βουνίσια πανίδα (έχω έρθει σε επαφή και ταίσει από κουνάβια μέχρι λύκο και αλεπούδες), είναι κάτι το ανεκδιήγητο για μένα.
Άν σε αυτά προσθέσεις ότι με πεζοπορία λίγων ωρών, βρίσκεσαι μακριά από τα πάντα (τα πάντα όμως) και κυρίως χωρίς την παρουσία του παραμικρού ίχνους ανθρώπινης ζωής, τότε σίγουρα αυτός θα ήταν ένας τόπος για να ζήσω για πάντα. Μου αρέσει η μοναξιά και την απολαμβάνω. Όμως θα επανέλθω με την Πάρνηθα ...

Τα τελευταία χρόνια (οι περισσότεροι το γνωρίζετε), μοτοβολτάρω συνήθως πέριξ της Αττικής, προσπαθώντας να βρώ αυτά τα μαγικά, αθέατα, άγνωστα για τους περισσότερους σημεία, από τα οποία συνήθως περνάμε και δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, τα οποία όμως με μία πιό προσεκτική ματιά, κρύβουν θησαυρούς. Συγχρόνως, μαζί με τη βόλτα, το μάτι παίζει και εξερευνά. Για μονοπάτια, κορφές, χαλάσματα, αρχαίες διαδρομές.

Έτσι και έγινε με μία μικρή με το "μικρό" σιμπίφι (όπως το λέει ο μικρός μου ανηψιός). Πηγαίνοντας από Μάνδρα πρός Πόρτο Γερμενό, όχι όμως μέσω Βιλίων, αλλά μέσω Αγίου Γεωργίου με σκοπό να βγώ στο Κρύο Πηγάδι, μετά τα Βίλια, ο δρόμος έχει μία απότομη φουρκέτα 180 μοιρών και αρχίζει ανηφόρα. Ακριβώς εκεί στην κορυφή της φουρκέτας, αρχίζει ένας χωματόδρομος που χάνεται μέσα στο βουνό.

Κοντοστάθηκα λίγο και άρχισα να το σκέφτομαι. Γυρνώντας στο σπίτι έβαλα κάτω χάρτη με ισο-υψείς, γκούγκλαρα για δώ μορφολογία και σημεία ενδιαφέροντος και ιδού!! Κοίτα να δείς κάτι πράγματα!! Ο χωματόδρομος αυτός αποτελεί τμήμα της πανάρχαιας διαδρομής που συνέδεε τα Μέγαρα με τη Θήβα!!
Όταν οι Αθηναίοι απέκλειαν τον Παραλιακό δρόμο και οι Μεγαρείς ήθελαν είτε να μετακινήσουν εμπορεύματα, είτε στρατεύματα στα κρυφά, χρησιμοποιούσαν αυτή ακριβώς τη διαδρομή! Και το καλύτερο που θα αποτελούσε και την κατάληξη της πεζοπορίας .....
Στα σύνορα της επικράτειας των Μεγάρων, υπήρχαν και στέκουν (ώς "διόδια" αλλά και φυλάκια) ακόμη σε άψογη κατάσταση οι δύο καλύτερα σωζόμενοι αρχαίοι πύργοι στην Ελλάδα!! Χωρίς μεταποιήσεις και επισκευές αυτοί οι 12 μέτρων πύργοι, με τις επάλξεις, τις υδροροές και τις πέριξ αυτών οχυρώσεων, έδωσαν αμέσως νόημα στη πεζοπορία μου.
Για να βρεθείς στους πύργους, θα πρέπει να κάνεις μία διαδρομή 10 χλμ σε βατό ανηφορικό χωματόδρομο, που στριφογυρνά μέσα στο βουνό, σε πάει στην κορυφή και κατόπιν κατεβαίνεις από την πίσω πλευρά του, όπου βρίσκονται οι πύργοι. Στην αρχαιότητα, ο δρόμος ήταν ευθεία και δεν χρειαζόταν να κάνεις όλα αυτά τα έξτρα κυκλικά χλμ. Όμως με την πάροδο των αιώνων και την μή χρήση της διαδρομής, εκεί που τελειώνει ο αρχικός χωματόδρομος στην κορυφή του βουνού (και κανονικά θα συνέχιζες στα αρχαία χρόνια σε ευθεία) η φύση έχει απλά καλύψει τα πάντα!! Δεν υπάρχει ίχνος του αρχαίου μονοπατιού, άν και αυτό χρήζει υπό μελλοντικής εξερεύνησης ;)

Πύργοι Βαθυχωρίου λοιπόν.

Η αρχή του χωματόδρομου




Ανεβαίνοντας πρός την κορυφή.


Κορυφή και κάπου εκεί στο βάθος και (αρκετά) μακριά, οι Πύργοι.




Εδώ η κάμερα έχει ζουμάρει στο φούλ και αρχίζω να συνειδητοποιώ, πόσο μακριά βρίσκομαι.


Κατόπιν ακολουθεί η κατάβαση, ΑΦΟΥ όμως πρώτα, περάσεις από ένα πανέμορφο οροπέδιο μήκους 2χλμ και πλάτους 1 χλμ. Δεν τράβηξα φωτό από αυτό το τόσο όμορφο τοπίο, καθώς και αγχώθηκα γιατί κατάλαβα την μεγάλη απόσταση που έπρεπε να διανύσω, αλλά και επειδή διέκρινα μακριά και πάνω στον δρόμο που διέτρεχε το οροπέδιο, μία στάνη στη αριστερή πλευρά (του οροπεδίου). Ακούγωντας τα κουδούνια από τα πρόβατα, καθώς ΚΑΙ τα γαβγίσματα των σκύλων, έκρινα (ορθώς τελικά), ότι έπρεπε να πάω άκρη άκρη στο οροπέδιο, από τη δεξιά πλευρά. Έτσι έβαλα το κεφάλι κάτω και τα 2 χλμ, έγιναν με συνοπτικές διαδικασίες και έχοντας συνέχεια στο οπτικό μου πεδίο το κοπάδι από την άλλη πλευρά. Το επισημαίνω αυτό, καθώς η επιστροφή, είχε απρόσμενες εκπλήξεις.

Ακολουθεί μία κατηφόρα αρκετών χλμ με πανέμορφη θέα και σιγά σιγά πλησιάζω στους Πύργους.




Θηβαΐκός Τετράγωνος Πύργος Βαθυχωρίου.








Λίγες εκατοντάδες μέτρα πιό κάτω, ο Κυκλικός Πύργος των Μεγαρέων. Ψηλότερος, επιβλητικότερος και σαφώς καλύτερα διατηρημένος.







Στο εσωτερικό του Πύργου και μιλάμε για ένα τεράστιο κατασκεύασμα!






Η διαδρομή είναι απολύτως βατή για οποιοδήποτε on/off με χωμάτινα λάστιχα και σίγουρα λιγότερο κοπιαστική. Η δική μου επιστροφή, έγινε από την ίδια διαδρομή πρός τα πίσω, αλλά η τεράστια και συνεχόμενη μεγάλη κλίση της ανηφοράς για να φτάσω πάλι στην κορυφή, ήταν εξουθενωτική. Σύν τοις άλλοις και εδώ θέλω να επισημάνω κάτι σε όσους θελήσουν να κάνουν τη συγκεκριμένη διαδρομή με οποιοδήποτε μέσο, τεράστια προσοχή στο οροπέδιο με το μαντρί και τους γκέκες που το φυλάνε!

Αφού ανέβηκα την ανηφόρα και έφτασα ξανά στο οροπέδιο, με μυρίστηκαν 4 τεράστιοι γκέκες- και παρόλο που ήμουν 1 χλμ μακριά, στην άλλη πλευρά του οροπεδίου- σε μέγεθος διθέσιου καναπέ ο καθένας και μου την έπεσαν κανονικά. Με έσωσε η σφυρίχτρα υποήχων, καθώς και η σκυλοτροφή που έχω πάντα εύκαιρη μέσα σε κάποια τσέπη μου. Κάααααποια στιγμή μετά από πολλές φωνές και καντήλια (και ενώ ήμουν στριμωγμένος είναι η αλήθεια), φιλοτιμήθηκε ο τσοπάνης και τα μάζεψε. Έχω απαντηθεί αρκετές φορές με γκέκες στα βουνά, αλλά γκέκες που η μούρη τους να θυμίζουν νοσφεράτου έτσι όπως ήταν τραβηγμένα τα χαρακτηριστικά τους, πρώτη φορά είδα. Το ξανάκανα όμως άνετα όλο αυτό.

Πρόσβαση στους Πύργους, μπορεί να έχει κάποιος και από Ψάθα, αφού ο δρόμος καταλήγει εκεί. Ακολουθεί η διαδρομή.

Mandra to ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΒΑΘΥΧΩΡΙΟΥ

Θα επιστρέψω κάποια στιγμή στην περιοχή, πρός εύρεση του χαμένου αρχαίου μονοπατιού, αλλά και επειδή ο τσοπάνης μου είπε για μία αρχαία χαμένη πολιτεία, κάπου εκεί κοντά. Χαιρετώ σας σύντροχοι!

Γεια σου ρε Παναγή με τις βολτάρες σου.

Και επειδή είσαι κομάντο θα σου ταίριαζε πιο πολύ ένα crf 250l, το πολιτικό εντουρακι της Χόντα από το cbf για να μπορείς να προσεγγίζεις πιο εύκολα τα σημεία ενδιαφέροντος στα βουνά.

(Αν έχεις όρεξη για άγνωστο, Υμηττό σου έχω πολύ ωραία και λοκατζίδικη βόλτα σε όμορφη φύση).
 

Eversman

Μέλος
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
XRV 750
Παίδες σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια :friendship:


Η αλήθεια είναι ότι μου έχει λείψει ένα ψηλό χωμάτινο μηχανάκι, αλλά όλες μου οι εξορμήσεις πλέον στο χώμα, γίνονται αποκλειστικά με τα πόδια. Συνήθως είναι πολύωρες, επίτηδες με μεγάλο φόρτο και για συγκεκριμένο σκοπό. Δεν με βολεύει με μοτό.
Και σίγουρα το μαγικό νούμερο είναι το "2" όταν πορεύεσαι στο άγνωστο (για τη θάλασσα δεν το συζητώ, είναι απαράβατος κανόνας), αλλά πλέον μου αρέσει η μοναχικότητα στο βουνό. Με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό. Όλα αντιμετωπίζονται όμως.

Η σφυρίχτρα antsoar Aντώνη μου, δεν διώχνει τους Ποιμενικούς, αλλά αποτρέπει από το να πλησιάσουν υπέρ του δέοντος, αφού τους ενοχλεί πάρα πολύ το συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων. Κοντοστέκονται και χάνουν την αρχική τους επιθετικότητα. Αυτό σου δίνει χρόνο να σκεφτείς. Είναι όμως και να μη σου κάτσει :)
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Παίδες σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια :friendship:


Η αλήθεια είναι ότι μου έχει λείψει ένα ψηλό χωμάτινο μηχανάκι, αλλά όλες μου οι εξορμήσεις πλέον στο χώμα, γίνονται αποκλειστικά με τα πόδια. Συνήθως είναι πολύωρες, επίτηδες με μεγάλο φόρτο και για συγκεκριμένο σκοπό. Δεν με βολεύει με μοτό.
Και σίγουρα το μαγικό νούμερο είναι το "2" όταν πορεύεσαι στο άγνωστο (για τη θάλασσα δεν το συζητώ, είναι απαράβατος κανόνας), αλλά πλέον μου αρέσει η μοναχικότητα στο βουνό. Με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό. Όλα αντιμετωπίζονται όμως.

Η σφυρίχτρα antsoar Aντώνη μου, δεν διώχνει τους Ποιμενικούς, αλλά αποτρέπει από το να πλησιάσουν υπέρ του δέοντος, αφού τους ενοχλεί πάρα πολύ το συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων. Κοντοστέκονται και χάνουν την αρχική τους επιθετικότητα. Αυτό σου δίνει χρόνο να σκεφτείς. Είναι όμως και να μη σου κάτσει :)
Προτεινω σπρέι για αρκούδες.. :p
 

George_M.

..ο Βαρθολομαίος..!
Περιοχή
Ανατολικα της Αττικης...
Όνομα
George.
Μοτό
R1100GS 75th Aniversary Edition.
Προτεινω σπρέι για αρκούδες.. :p
Αν κ δεν με εκφραζει η μεθοδος ενα στιλιαρι απο πουρνάρι βοηθα εξίσου.
Αμα πεσει στο τραπεζι η λεξη προστασία/ επιβιωση σβηνουν με συνοπτικες οποιες 4ποδες συμπαθειες πασης φυσεως.
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Αν κ δεν με εκφραζει η μεθοδος ενα στιλιαρι απο πουρνάρι βοηθα εξίσου.
Αμα πεσει στο τραπεζι η λεξη προστασία/ επιβιωση σβηνουν με συνοπτικες οποιες 4ποδες συμπαθειες πασης φυσεως.
Έχεις καταλάβει ότι λατρευω τα ζώα... Αλλά ακόμα θυμάμαι ένα θεριό πανω στα Άγραφα που είχε δαγκώσει το κάγκελο από την χοντρή και δεν το άφηνε μέχρι που έσκασε από το τρέξιμο.
Δεν κάνουν πίσω αυτά τα ζωντανά και καλά κάνουν.
 

boxer

Μέλος
Περιοχή
Ελλαδα
Όνομα
Νικος
Μοτό
BMW
Έχεις καταλάβει ότι λατρευω τα ζώα... Αλλά ακόμα θυμάμαι ένα θεριό πανω στα Άγραφα που είχε δαγκώσει το κάγκελο από την χοντρή και δεν το άφηνε μέχρι που έσκασε από το τρέξιμο.
Δεν κάνουν πίσω αυτά τα ζωντανά και καλά κάνουν.
Δηλαδη, νομίζεις ότι εάν σε στριμώξουν αυτά τα μικρόσωμα σκυλάκια :rolleyes:, τα «γούτσου γούτσου» και τα «τι καλά σκυλάκια που είστε», θα σε βοηθήσουν;;;;;

Οτιδήποτε σε βοηθήσει να φύγεις από εκεί...... οτιδήποτε όμως, το κανεις!!!!!!!
 
Top Bottom