Ραμνούς - Πύργος De la Roche.

[Eversman]

Είναι Παρασκευή πρωί. Έχω ξυπνήσει από νωρίς, πρίν ακόμη χαράξει. Η εβδομάδα από άποψη δουλειάς έχει πάει άπατη και έχω πήξει στις αβαρίες, στις αγγαρίες και στον κάθε πικραμένο που έρχεται να πεί τον πόνο του. Κοινώς μου έχουν σπάσει τα νεύρα.
Το να έχεις δική σου δουλειά, είναι ότι καλύτερο στο κόσμο. Όχι στην Ελλάδα όμως και όχι όταν έχεις να κάνεις με κόσμο που πλέον δεν έχει χρήματα για να εξαγοράσει τις υπηρεσίες σου και προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του σχεδόν τσάμπα.
Όχι, δεν έχω ανάγκη από άλλη μία τέτοια ημέρα. Λουκέτο, κλειστό τηλέφωνο και για πάρτη μου σήμερα κ@ργιόλια (να με συμπαθούν οι κ@ριόληδες του φόρουμ, δεν εννοώ αυτούς )

Μέχρι πρότινος, για το Ραμνούντα δεν ήξερα τίποτα, ώσπου ψάξε-ψάξε, βρέθηκα μπροστά του.
Πανάρχαιος Αττικός Δήμος, όχι απλώς μία πόλη, με μακραίωνη ιστορία και ένας αρχαιολογικός χώρος, που λίγοι όμοιοι του υπάρχουν στην χώρα μας. Όπως ανακάλυψα την συγκεκριμένη ημέρα, πρόκειται πραγματικά για ένα ιδιαίτερο, πανέμορφο και άγνωστο στους περισσότερους τόπο, που αξίζει μεγάλης ανάδειξης.

Αρχικά ήθελα να πάω με μότο, όμως μετά από κουβέντα με φίλο αρχαιοφύλακα, προτίμησα το αυτοκίνητο για την μετάβαση μου στη περιοχή, αφού όπως μου είπε, ο χώρος είναι τεράστιος, θα χρειαστείς σίγουρα μία αλλαξιά ρούχα, αφού τελειώνοντας, θα στάζεις από παντού τέτοια εποχή και αρκετό νερό.
Επίσης δεν ήμουν σίγουρος για το άν θα μπορούσα να αφήσω κάπου τον μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό μου με ασφάλεια, οπότε τουτού.

0730 βρίσκομαι ήδη στο χωριό του Μαραθώνα και πρίν πάω στο Ραμνούντα, έχω βάλει ρότα για τον μεσαιωνικό πύργο του Οtto De la Roche, Δούκα των Αθηνών, αφού εκεί είχε την καλοκαιρινή του κατοικία.
https://el.wikipedia.org/wiki/Οίκος_ντε_Λα_Ρος

Aκολουθώντας τον δρόμο δεξιά του Δημαρχείου πρός τον Πύργο, βλέπω ένα μικρό εκκλησάκι με πλατάνια και βρύση. Εδώ είμαστε λέω και αμέσως σταματώ. Ξωκλήσι Αγίας Παρασκευής.









Φυσάει ένα ωραίο δροσερό βοριαδάκι και στο πιό πάνω σκιερό τραπεζάκι θα χτυπήσω και θα πιώ τον πρώτο φραπέ της ημέρας. Κοίτα φίλε μου κάτι μέρη που έχουμε δίπλα μας. Από εδώ θα φύγω με δυσκολία και τόσο ήρεμος που σχεδόν νυστάζω.
Λίγο πιό κάτω, φτάνω στον Πύργο. Έχει αρχίσει και κάνει ζέστη, ο ήλιος βαράει κατακούτελα, αλλά χίλιες φορές εδώ παρά αβαρίες και αμάκα στη δουλειά.
Πύργος De la Roche.







Στην σημερινή εποχή, εμείς βλέπουμε μόνο τον πύργο. Τον μεσαίωνα όμως γύρω από αυτόν, υπήρχε ψηλό τείχος με πολεμίστρες, ισχυρή πύλη και πλήθος από σπίτα και υποστατικά. Δυστυχώς τα υλικά του τείχους και των υπόλοιπων δομημάτων, χρησιμοποιήθηκαν από τους ντόπιους μεταγενέστερα, οπότε μόνο ίχνη του περιβόλου μπορεί να δεί κάποιος και κατόφλια από τις πύλες.



Από εδώ αρχίζει και το αρχαίο μονοπάτι πρός τη λίμνη του Μαραθώνα. Λίγο πιό κάτω, σε ένα όμορφα διαμορφωμένο χώρο, το πολύ παλιό ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων.















Δέν είμαι ιδιαίτερα θρησκευόμενος, αλλά πάντα απολαμβάνω την ιερότητα και την ηρεμία αυτών των χώρων.
Επίσης δεν ξέρω πώς το κατάφερναν, αλλά επέλεγαν πάντα τα πιό όμορφα σημεία για να χτίσουν αυτούς τους τόπους λατρείας. Ίσως αποτελούν "συνέχεια" των αρχαίων λατρειών, μιάς που συνήθως όπου βρίσκεται ξωκλήσι, κάπου εκεί γύρω υπάρχει και αρχαίος ναός. Συγκεκριμένα, δίπλα από το ξωκλήσι βρίσκεται ο ναός του Πυθίου Απόλλωνα.
Επιλέγω να μην πάω στα απομεινάρια του ναού, αλλά να αράξω στο παγκάκι κάτω από την παχιά σκιά της μεγάλης μουριάς και να κολατσίσω, έχοντας την πιό κάτω θέα.





Η ώρα έχει περάσει, παίρνω πολύτιμες ανάσες και σκέφτομαι ότι πρέπει να φύγω, γιατί έχω να δώ και άλλα πράγματα και ο ήλιος έχει σηκωθεί για τα καλά.
Ξεκινώ με το αυτοκίνητο και μέσω Σχινιά και Κάτω Σουλίου, προσπερνώ την διασταύρωση για Αγία Μαρίνα και φθάνω στον αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα ....

 

[Eversman]

Ανοίγω την πόρτα και ... σόκ!! Χιλιάδες μύγες εφορμούν μέσα στο αυτοκίνητο, πάνω μου, στα πράγματα μου, στο στόμα μου, στα μάτια μου, παντού!! Γίνεται χαμός!! Έχω να δώ τόση μύγα, από τα βυρσοδεψεία του Καίρου, που έπεσα πάνω τους (και μέσα ) κατά λάθος και είδα κι έπαθα να φύγω!
Ίσως να φταίνε οι καλλιέργειες, ή τα πολλά μαντριά, αλλά γίνεται της κολάσεως!Μιλούνια!!

Φορτώνομαι ένα μικρό σακίδιο και μπαίνω στην ανοικτή πύλη. Πάω στο γκισέ, κλειστό, κοιτάω από το τζάμι, βλέπω μία νεαρά να κουμπώνεται και ένα κύριο να φεύγει τροχάδην από την πίσω πόρτα!
"Όχι ρε π@ύστη μου" λέω. "τους έκοψα και έχασα ένα καλό μάτι".
Ανοίγει το παράθυρο και μου λέει" συγγνώμη, συζητούσαμε κάτι ενδουπηρεσιακό" Χαμογελάω σαν μ@λάκας, πληρώνω το εισητήριο (4 ευρώ) και σκέφτομαι ότι μόνο και μόνο για τη προηγούμενη φάση, άξιζε τα χρήματα ο χώρος Εντάξει, για να είμαι ειλικρινής, δεν είδα τίποτα και δεν ορκίζομαι ότι πράγματι κάτι συνέβη, αλλά το όλο σκηνικό ήταν βγαλμένο από ταινία!

Ξεκινώ από το μονοπάτι, που στην ουσία ήταν η κύρια οδική αρτηρία της πόλης και συνέδεε το Ραμνούντα με την Αθήνα και την Κόρινθο. Παντού ταφικά μνημεία και όσο προχωράς, έχεις την αίσθηση ότι έπεται κάτι καλό εμπρός σου ...

 

[Eversman]

Με κάθε βήμα, έρχεται νέος ενθουσιασμός! Είχαμε τέτοιο αξιοθέατο δίπλα μας και δεν το ξέραμε!! Καταπληκτικά! Όντως είναι λές και βρίσκεσαι στα σκηνικά ταινίας. Παντού μάρμαρα και μνημεία.



Μετά από κάποιες εκατοντάδες μέτρα, απλώνεται εμπρός σου ένα μοναδικό αξιοθέατο. Ο μοναδικός πανελλαδικά ναός της θεάς της εκδίκησης, ο ναός της Νέμεσις!









Πιάνω κουβέντα με μία νεαρή αρχαιοφύλακα. "Έχει επισκεψιμότητα το μέρος? Ρωτώ, γιατί σαν μνημείο, είναι άγνωστο στους περισσότερους".
"Μόνο σε εμάς (τους Έλληνες), είναι άγνωστο δυστυχώς! Τα ΣΚ έρχονται ορδές οι ξένοι! Κάποια γκρούπ μάλιστα,έρχονται αποκλειστικά για την αρχαία πόλη που θα δείς πιό κάτω. Έρχονται ξανά και ξανά, κάθε μέρα, τα μελετούν και διοργανώνουν σχολικές εκδρομές από τις πατρίδες τους".
"Κάποια στιγμή και εμείς" της απαντώ.
"Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία", μου λέει και την αποχαιρετώ.

Συνεχίζω την κατάβαση πρός την οχυρωμένη πόλη. Τώρα εμπρός μου απλώνεται το γαλάζιο του νότιου Ευβοικού και η ίδια η Εύβοια απέναντι. Ήξεραν τί έφτιαχαν και πού το έφτιαχναν τούτοι 'δώ. Καταπληκτική θέα, αλλά η ζέστη αφόρητη. Σε συνδιασμό με την έντονη πεζοπορία, σεν κάνει να σταματάς κάθε λίγο για νερό. Όσοι πάτε, προμηθευτείτε μπόλικο, καθώς η ανάβαση κατά την επιστροφή, είναι ζόρικη και νερό δεν υπάρχει πουθενά, παρά μόνο στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου.







Κάποια στιγμή στρίβεις στο μονοπάτι χωρίς να έχεις οπτική του τί βρίσκεται εμπρός σου. Για να σου αποκαλυφθεί αμέσως μετά, κάτι που δεν το πιστεύεις. Μία ολόκληρη αρχαία πόλη, με τα τείχη, τις οδικές αρτηρίες, τα σπίτια, τα πηγάδια, τις πύλες της είναι εκεί για να σε κάνει να μείνεις άφωνος. Τί είναι τούτο το πράμα? Πού βρισκόταν τόσα χρόνια? Πώς και δεν το ήξερα? Από εδώ, μόνο οι σκεπές λείπουν και έχεις μία πόλη που ζωντανεύει αυτόματα εμπρός στα μάτια σου .....

 

[Eversman]

Συνεχίζεις την κατάβαση για κάμποσο ακόμη, ώσπου φτάνεις τελικά στην είσοδο της πόλης. Εδώ μένεις απλά βλάκας και αρχίζει η εξερεύνηση και τα χαμόγελα. Ίσως και κάποιες συνομιλίες με τον εαυτό σου, διαπιστώνοντας ότι η μέρα σου, άξιζε αυτό το μικρό ρεπό και με το παραπάνω.





Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόσο καλά συντηρημένο χώρο, παρά μόνο στην Πολυόχνη στη Λήμνο! Πολλά κτήρια έχουν αναστηλωθεί και έπεται να αναστηλωθούν ακόμη περισσότερα! Σκοπός είναι να αναστηλωθεί πλήρως η πόλη, με σκεπές, κεραμμύδια και πύλες. Αρχίζω την εξερεύνηση ...



Το σημείο που βρίσκονταν οι μεντεσέδες της πύλης.


Οι σκάλες πρός τους πύργους.


Η θέα έσω των πυλών.


Κεντρική οδός. Το Γυμνάσιο στα αριστερά μας.


Σοκκάκια.






Οι βάσεις των κανόνων της πόλης. Οι εκτρέποντες αυτών, ετιμωρούντο με κατακρεμνισμόν.


Το θέατρο με φόντο την ακρόπολη. Διακρίνονται οι θρόνοι των αρχόντων. Πίσω υπήρχε ξύλινη εξέδρα.


Στην είσοδο τη ακρόπολης.


Αντίβαρο για την ανασήκωση εμπορευμάτων από τα λιμάνια. Υπήρχαν δύο, από ένα εκατέρωθεν της πόλης. Ένα για μικρά πλοιάρια και ένα για μεγάλα εμπορικά και πολεμικά.


Το ένα από τα δύο λιμάνια. Πλέον δεν διακρίνεται τίποτα, παρά μόνο μερικές προσχώσεις. Ωστόσο η σκάλα από την πύλη της θάλασσας υπάρχει ακόμη.




Απίθανα πράγματα. Σας προτρέπω ανεπιφύλακτα να πάτε και να ζήσετε από κοντά, την μαγεία να περιπλανιέσαι μέσα σε μία αρχαία πολιτεία. Και μάλιστα τέτοια αρχαία πολιτεία, καλοδιατηρημένη και πεντακάθαρη.

Εκεί γνωρίζομαι με την Γεωργία, μία ευγενέστατη αρχαιοφύλακα, η οποία, μιάς και είμαι ο μοναδικός επισκέπτης της ημέρας, προθυμοποιείται, να μου δείξει κάποιες λεπτομέρειες της πόλης ....

 

[Eversman]

Οικία με τζάκι. Ακριβώς δίπλα, το αίθριο με τους πάγκους και το πηγάδι.




Υπαίθριο λουτρό.


Οικία άρχοντα με ψηφιδωτό δάπεδο.


Ξόρκι στην Ανατολική πύλη.


Τιμητική θέση φρουράς.


Παιχνίδια σκαλιστά στο βράχο, τύπου ντάμα και Ναυμαχία, για να περνάνε την ώρα τους οι Αθηναίοι Έφηβοι (Φρουρά της ακρόπολης).


Ξεκινάμε την κουβέντα με την Γεωργία και χωρίς να το καταλάβουμε η ώρα έχει περάσει για τα καλά. Είμαι εκστασιασμένος με αυτά που είδα και έμαθα και παρόλο που είμαι τόση ώρα και τριγυρνώ στα χαλάσματα, δεν μου είναι αρκετό.
Κάποια στιγμή τα ωραία τελειώνουν όμως (δεν είναι αναγκαίο αυτό, πάντα) και αφού ευχαριστήσω την αρχαιοφύλακα, παίρνω τον δρόμο της επιστροφής. Ναί. Μία κουβέντα είναι αυτό. Ακολουθεί ένας εξοντωντικός ανήφορος που μαζί με τον ντάλα ήλιο σε κάνει κομμάτια. Εδώ όποιος έχει κρατήσει νερό ή έχει κουβαλήσει παραπάνω θα χαμογελά. Ανάσες και νερό. Αυτά τα δύο είναι τα απαραίτητα για την επίσκεψη εδώ.

Φθάνω κάποια στιγμή στην είσοδο και στάζω στην κυριολεξία. Αλλάζω και ξεκινώ για πίσω. Όμως η θέα της Εύβοιας από το οχυρό του Ραμνούντα, με κάνει να μην θέλω να φύγω και έτσι αποφασίζω για ένα γρήγορο καφεδάκι στην Αγία Μαρίνα. Έτσι, για να χαζέψω τους ταξιδιώτες που περνάνε απέναντι στο νησί και να πώ στον εαυτό μου, ότι κι εγώ σύντομα θα βρίσκομαι εκεί.







Τελικά θα μου πεί κάποιος, άξιζε η κοπάνα ή όχι? Πλάκα μου κάνετε, έτσι? Χαιρετισμούς και πάντα όρθιοι παίδες

 

[thenos]

Κοίτα να δεις πόσα μαθαίνω από ένα "ρεπό" του Πάνου...
Τώρα βέβαια οι συνθήκες που δημιουργήθηκε σηκώνουν κουβέντα.
Αλλά χρειάζονται και αυτές οι μικροεπαναστάσεις για να βρισκόμαστε σε ισορροπία...
Να 'σαι καλά να γυρνάς και να μαθαίνουμε απο τις βόλτες σου για την άγνωστη Ελλάδα...!

 

[kostas_366]

Eξαιρετικός.

 

[XR Maniac]

Όπως πάντα.... Εξαιρετος
Δείχνεις δρόμους ... Δρόμους που είναι δίπλα μας και έχουμε βαθιά μεσάνυχτα.

Αν μου επιτρέπεις φίλε, θα ήθελα να σε προτρέψω να αγοράσεις μια καλή φωτογραφική μηχανή.
Έχεις το "κάδρο" και θα το κάνεις καλύτερο και στο κάτω κάτω είναι κρίμα να βλέπουμε τέτοιες ομορφιες από το "κουνητο"

 

[aeriko]

Δυστυχως οσες φορες πηγα ηταν κλειστα, με αποτελεσμα να γνωρισω μονο τα εδεσματα της ταβερνας της περιοχης.

Στάλθηκε από το TA-1024 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[Eversman]

Όπως πάντα.... Εξαιρετος
Δείχνεις δρόμους ... Δρόμους που είναι δίπλα μας και έχουμε βαθιά μεσάνυχτα.

Αν μου επιτρέπεις φίλε, θα ήθελα να σε προτρέψω να αγοράσεις μια καλή φωτογραφική μηχανή.
Έχεις το "κάδρο" και θα το κάνεις καλύτερο και στο κάτω κάτω είναι κρίμα να βλέπουμε τέτοιες ομορφιες από το "κουνητο"

Ευχαριστώ Κώστα! Κι εγώ έχω πάθει πλάκα τα τελευταία χρόνια, με τους "θησαυρούς" που έχουμε δίπλα μας και δεν τους γνωρίζουμε. Μαθαίνω κι εγώ καινούργια μέρη, συνέχεια

Για το θέμα "φωτογραφία", φοβάμαι ότι θα τα κάνω μαντάρα. Δέν το "έχω" είναι η αλήθεια με ρυθμίσεις, γωνίες, φωτισμό κλπ. Να φανταστείς, οι παραπάνω φωτό δεν είναι τραβηγμένες από κινητό- μιάς και δεν έχω κινητό με ίντερνετ ή φωτογραφική- αλλά από μία παλιά ψηφιακή Olympus, η οποία μάλιστα έχει και ραγισμένη οθόνη.
Όταν την είχα δώσει σε συμφορουμίτη για να μας τραβήξει μία ομαδική σε κάποια βόλτα, μου λέει "τί να τραβήξω ... αφού δεν φαίνεται τίποτα!" "Ρε τράβα" του λέω, " .... στο περίπου!!"

Δυστυχως οσες φορες πηγα ηταν κλειστα, με αποτελεσμα να γνωρισω μονο τα εδεσματα της ταβερνας της περιοχης.

Στάλθηκε από το TA-1024 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Πλέον, έχουν προσλάβει πολλούς αρχαιοφύλακες και ο χώρος είναι ανοικτός συνέχεια. Νομίζω, μόνο Δευτέρα είναι κλειστός.
Όταν δέ, περιμένουν μεγάλα γκρούπ ή ομάδες, φωνάζουν προσωπικό από παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους.
Τηλ: 22940 63477.

Nα μοιραστώ μαζί σας μία τελευταία φωτογραφία που μου έκανε εντύπωση. Πρόκειται για τους λεγόμενους "Δείκτες".
Ανά διαστήματα στις κεντρικές οδούς, υπήρχαν αυτά τα μικρά αγάλματα-στήλες στα οποία προσάρμοζαν ξύλινους δείκτες, με οδηγίες για δημόσια κτήρια,οδούς ή σπίτια επιφανών πολιτών. Επίσης οι διακεκριμένοι πολίτες της κάθε γειτονιάς, π.χ. αθλητές, έβαζαν επάνω μικρές προσφορές όπως στεφάνια, κορδέλες κ.α.

 

[notakos600]

Τα λόγια είναι φτωχά Πάνο για να σου περιγράψω τα συναισθήματα από τα γραφόμενα σου. Το ''εξαιρετικός'' φαντάζει τόσο λίγο...λες και ήμουν εκεί, όχι τώρα αλλά στα χρόνια που η πόλη ήταν ζωντανή. Απίστευτη περιγραφή και καταπληκτικές φωτογραφίες...τελικά πότε ζούσαν καλύτερα? Οι πρόγονοι του τότε ή εμείς που έχουμε τα πάντα αλλά δεν έχουμε τίποτα?

 

[George_M.]

ναι,...οπως σιγουρα καταλαβατε το φορουμ διαθετει παραρτημα της αρχαιολογικης υπηρεσιας με αρτια καταρτησμενο προσωπικο!
νομιζω οτι με τετοια θεματα περναμε σε αλλο επιπεδο κατι που σιγουρα εχουμε αναγκη ως ανθρωποι!
ο φιλος Παναγος ειναι μοναδικος σε αυτα!
εχω την τυχη να γνωριζω καλα (οχι ιστορικα σαφως) την εκει περιοχη κ ανετα προτεινω να την επισκεφθειτε σε συνδιασμο με εναν καφε-/μπανιο στο κοντινο Σεσι.

 

[mAthosalas]

Καθε φορα που ανοιγεις ενα θεμα Πανο επιλεγω μια ωρα να εχω ηρεμια και να καθισω αναπαυτικα χωρις βιασυνη να το ξεκοκκαλισω...το γιατι ειναι ευκολο...μας δειχνεις δρομους...αγνωστα σημεια της Ελλαδας μας,με περιγραφη και γνωση που κοσμουν το χωρο μας...να σαι καλα που τα μοιραζεσαι φιλε

 

[ΚΟΥΤΑΚΙΑΣ]

Υπεροχος υπεροχη υπεροχα μας τα ειπες κι εδειξες!!!!! Μπράβο φιλε!!!!! Άκρως ενδιαφέρον το θεμα σου!!!!