Σήμερα γάμος γίνεται

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Με το μπουφάν δεμένο στην μηχανή, δεν αργώ να ανατριχιάσω από το αεράκι, ώρα να δω το εσωτερικό. Τα σαλόνια του πλοίου είναι πεντακάθαρα, τα εστιατόρια αναμενόμενα ακριβά, αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι τα μαγαζιά του: Όχι μόνο πουλάνε επώνυμα ρούχα / ηλεκτρονικά πέραν των μπιχλιμπιδιών – σουβενίρ, αλλά μάλιστα αυτό που προσελκύει τους περισσότερους πελάτες είναι η κάβα, μιλάμε ψωνίζουν αλκοόλ με το κιλό. Επιγραφές ενημερώνουν ότι ανάλογα με την φορά μάλιστα της διαδρομής (προς Δανία ή προς Νορβηγία) οι επιτρεπτές ποσότητες διαφοροποιούνται. Και σαν να μην φτάνει αυτό οι συνδυασμοί είναι συγκεκριμένοι: Χ τενεκεδάκια μπύρας συν Ψ βότκες συν Ω κρασιά ή εναλλακτικά Α μπύρες συν Β κρασιά συν Γ κονιάκ, ούτε σε νομικό κείμενο τόσες κατηγορίες, υποκατηγορίες και μπλέξιμο!

Ψιλοκουρασμένος από την αναμονή και την ορθοστασία του λιμανιού ψάχνω μέρος να σταθώ, καρέκλα ούτε για δείγμα. Μετά από μπόλικο περπάτημα στ στα σαλόνια και τις σκάλες βρίσκω μια γωνία στο πάτωμα και με το tankbag για μαξιλάρι αράζω να περιεργαστώ την διαδρομή μου όταν με το καλό πιάσουμε λιμάνι.

Αρχικό στόχος της ημέρας ήταν το Lysebotn, στο τέρμα του ομώνυμου φιορδ. Σε φωτογραφίες το μέρος έδειχνε φανταστικό, το ίδιο και η διαδρομή προς αυτό. Ωστόσο, το περασμένο βράδυ δεν μπόρεσα να βρω δωμάτιο σε λογική τιμή εκεί γύρω, παρά μόνο λίγο πιο εντός του φιορδ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, θα μπορούσα να δω το Lysebotn και στη συνέχεια με το φερι να φτάσω στο δωμάτιο. Δεν ξέρω πώς, αλλά μου περνάει από το μυαλό να δω τα δρομολόγια των φέρι, στο μυαλό μου είναι τύπου Ρίο – Αντίρριο, ανά μισάωρο. Αμ δε. Ακόμη και κατά την τουριστική περίοδο το δρομολόγιο εκτελείται ελάχιστες φορές την ημέρα, με καμία δύναμη δεν προλαβαίνω το τελευταίο απογευματινό. Τώρα;





mini-map.jpg


Τώρα τεράστιο καπέλο καθώς πρέπει να κάνω έναν μεγάλο κύκλο, να φτάσω στο Frafjord, να πάρω φερι από το Høle (όνομα και αυτό!) ώστε να βρεθώ στην σωστή πλευρά του Lysebotnfjord πρωτού καβαλήσω το ορεινό κομμάτι του για να βρεθώ στο δωμάτιο που έκλεισα. Πάλι καλά που τυχαία ήλεγξα τα δρομολόγια, αν έφτανα ως το λιμάνι και ανακάλυπτα ότι δεν υπάρχει καράβι ο κύκλος θα ήταν ανέφικτος οριακά.

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι από τις 16:00 που δένει το καράβι έχω κατά το GPS έξι ώρες οδήγησης χωρίς να υπολογίσει κανείς στάση έστω για μια φωτογραφία. Δεν με αγχώνει τίποτε όμως, διακοπές είμαι και σ’ αυτό το ταξίδι είναι όλα ευπρόσδεκτα. Εγώ και το μηχανάκι μου. Με αυτή την σκέψη κλείνω τα μάτια και λαγοκοιμάμαι στο πάτωμα.
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Άγνωστο πόση ώρα μετά με ξυπνάνε φωνές, απ΄ ότι φαίνεται φτάνουμε και ο κόσμος βγαίνει έξω να δει την θέα. Όση ώρα ήμουν στο σαλόνι ο καιρός ξαναχάλασε, ποσώς με ενδιαφέρει όμως αυτή τη στιγμή, φιλαράκι μπροστά μου η πραγματική Σκανδιναβία!

DSC00776.jpg

Τεράστιες γέφυρες, άγριες βραχώδεις ακτές, άλλος τόπος λέμε!

DSC00777.jpg

Το λιμάνι το βλέπω μόνο από μακριά καθώς ανακοίνωση στα μεγάφωνα καλεί τους οδηγούς στα αμπάρια. Όταν η πόρτα του διαδρόμου ανοίγει δεκάδες καστάνιες ακούγονται ταυτόχρονα ενώ λύνουμε τα μηχανάκια. Αποβίβαση προσεκτικά στις γλιστερές μπουκαπόρτες και οι ρόδες μου κυλούν επί Νορβηγικού εδάφους.

Με το που βγαίνουμε από το λιμάνι κάνω το πρώτο λάθος στην πλοήγηση και χάνομαι ήδη. Τσακώνομαι λίγο με το Tomtom και το πείθω ότι όντως θέλω να κινηθώ μέσω της γραφικής διαδρομής ‘9’’. Χάρις στο λάθος μου βρίσκομαι να οδηγώ στην ανατολική όχθη του ποταμού Ottra,πολύ όμορφη διαδρομή. Απορροφημένος από τις πρώτες εικόνες Νορβηγίας ούτε που διανοούμαι να καταγράψω τις λίμνες και τους καταρράκτες οπουδήποτε αλλού πέραν της μνήμης μου.

Υπάρχει μια άλφα κυκλοφορία στον επαρχιακό δρόμο, προσπαθώ να οδηγώ κατά το δυνατόν κόσμια, αλλά σε μερικές προσπεράσεις ξεφεύγω. Έχω διαβάσει για το πλήθος καμερών και τα τσουχτερά πρόστιμα, μάλιστα σε κάποια fora μοτοσυκλετιστές ανέφεραν πώς έχασαν τα διπλώματα τους. Θέλοντας μια υπενθύμιση, έχω αναθέσει στο GPS να μου τραβάει το αυτί όποτε ξεχνιέμαι και πράγματι κάνει ακριβώς αυτό με ένα ενοχλητικό ‘μπιπ μπιπ’ στα ακουστικά. Το πρόβλημα είναι το εξής: Έστω ότι το όριο είναι 80. Το ξεπερνάς, σε ειδοποιεί, σταματάει και εσύ κινείσαι πχ με 100. Όταν πέσεις στα 85 σε ειδοποιεί ξανά. Οπότε, φρενάρεις για την στροφή, ντιν ντιν ότι έκοψες αλλά παραμένεις εντός ορίου, πέφτεις στα πχ 78 και ανοίγεις το γκάζι για να βγεις από την στροφή οπότε ξανά καμπανάκι. Ίσως εκνευριστικό, αλλά σωτήριο σε κάποιες περιστάσεις.

Οι ντόπιοι βέβαια μάλλον δεν κάθονται πάντα τόσο Παναγίες, με εντυπωσιάζει πάρα πολύ το πόσα σημάδια από παντηλίκια συναντώ στην άσφαλτο σε δρόμους μακριά από πολιτισμό. Μιλάμε για δεκάδες αν όχι εκατοντάδες τέτοια σημεία με φιδίσιες γραμμές ελαστικών για πολλά μέτρα.

Αντ’ αυτών χάρη στο γυμνασιακό μου χιούμορ φωτογράφισα μόνο την παρακάτω επιγραφή.

DSC00778.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Η διαδρομή 42 είναι εξαιρετική, επιτέλους παύω να κινούμαι μόνος σε έρημο δρόμο και συνταξιδεύω με μια παρέα Σουηδών απαρτιζόμενη από ένα τουριστάδικο μποξερ BMW των mid 90s, κάτι σαν Vulcan 1800 και ένα VFR1200. Με την ‘μεγάλη αδερφή’ παίζουμε λίγο κυνηγητό περιμένοντας πού και πού τους λοιπούς, στην πράξη οι συνταξιδευτές μου δείχνουν ότι όσο είσαι μόνος μπορείς να τρέχεις όσο γουστάρεις, όταν όμως συναντάς αυτοκίνητα τα προσπερνάς με +10km/h απαλά με προδερμ και αφού χαθείς σταδιακά από το οπτικό τους πεδίο ξανανοίγεις. Να το κόλπο λοιπόν!

Μην θέλοντας να χάσω την παρέα συνεχίζω μονοκοπανιά, ώσπου μπαίνουν σε βενζινάδικο οπότε και χαιρετιόμαστε με ένα μικρό κορνάρισμα.

Στάση για ανασυγκρότηση και βενζίνη στο Tonstad. Όμορφο χωριουδάκι,τακτοποιημένο όπως και όλα τα υπόλοιπα.

DSC00780.jpg

Να ‘ναι καλά η Cosmote, απρόσκοπτα τηλεφωνώ στην σπιτονοικοκυρά γι’ απόψε προκειμένου να την ενημερώσω για το πού είμαι. Αμφιβάλλει ότι θα μπορέσω να φτάσω. Χα! Για να δούμε!

Για μικρό διάστημα κινούμαι στον Ε39 που είναι ο κύριος δρόμος που θα έπρεπε να είχα ακολουθήσει αν με ενδιέφερε να φτάσω σβέλτα. Με την κίνηση αλλά και τις κάμερες του, χαίρομαι που ως τώρα είχα επιλέξει την επαρχιακότερη διαδρομή. Ευτυχώς, δεν πολυμένω σε αυτή την οδό, ξανά σε δευτερεύον δίκτυο. Η ομορφιά στη λίμνη Limavatnet είναι από τους λόγους που εμμένω στην επιλογή μου.

DSC00781.jpg

DSC00782.jpg



Κατηφορίζοντας για Høle προσπερνάω επιθετικότερα απ΄ ότι θα ήθελα μερικά βανάκια, σταματώντας για φωτογραφίες αντιλαμβάνομαι ότι με κοιτούν με μισό μάτι! Ουπς!

DSC00784.jpg

Ώρα για την πρώτη παντόφλα (φερι) του ταξιδιού. Σ’ ετούτα τα μέρη είναι πολύ συνηθισμένο μέσο μεταφοράς αφού οι ακτές είναι πιο τεθλασμένες και από τις δικές μας (κατακόρυφο διαμελισμό το λέγαμε στο σχολείο!) και ένα καραβάκι βολεύει για να συντομεύει κανείς την διαδρομή του. Η αναμονή είναι μικρή και τα αυτοκίνητα στοιχίζονται στη σειρά με κάποιον υπάλληλο να περνάει και να κόβει εισιτήρια ώσπου να έρθει το επόμενο πλοίο. Εδώ είμαι στην προαναφερθείσα ουρά, με το φιορδ που πρέπει να καβαλήσω να βρίσκεται πίσω από την γέφυρα.

DSC00785.jpg

Εντός της παντόφλας παραμένει κανείς στο όχημα του, οι περισσότερες διαδρομές διαρκούν ελάχιστα λεπτά.

DSC00786.jpg

Τα πορτοκαλί μπαλόνια υπάρχουν για να μην γδέρνουν οι απρόσεκτοι τις οροφές των οχημάτων τους. Αυτό το αλφάβητο με τα διαγεγραμμένα όμικρον μου θυμίζει τόσο το πόσο τους παρωδούσε ο Uderzo στο ‘Αστερίξ στους Βίκινγκς’!
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Περνώντας απέναντι κινούμαι δίπλα στην ιδιαίτερη γέφυρα που έδειξα πιο πάνω, αλλά δεν την διασχίζω. Η διαδρομή ‘13’ ξεμακραίνει από το φιορδ και κινείται προς την ανοικτή θάλασσα. Η περιοχή είναι έντονα τουριστική γεμάτη ενοικιαζόμενα δωμάτια εξαιτίας του Preikestolen, θα έρθω στο τι είναι αυτό.

Ακριβώς το αντίθετο της τουριστικής γίνεται μόλις στρίβω προς τον προορισμό μου, η FV661 είναι ένα έρημο στενάκι που ανηφορίζει στο βουνό μη έχοντας αρκετό πλάτος για να διασταυρωθούν αυτοκίνητα. Πού στο καλό πάω;

Από άγρια ομορφιά άλλο τίποτε, καταρράκτες και λίμνες μες στο δάσος των κωνοφόρων, μαγεία.

DSC00787.jpg


DSC00788.jpg



Στο τηλεφώνημα η Ellen μου έδωσε ως ακριβή διεύθυνση Songesandvegen 289, στο μυαλό μου αυτό σημαίνει ότι μάλλον το χωριό έχει 289 σπίτια. Αλλά εδώ πάνω υπάρχουν λίμνες, βράχια και ερημιά. Ώρα εννέα και μισή και δεν λέει να σουρουπώσει τόσο βόρεια, ο ήλιος μου κρατάει παρέα στην πλάτη μου.

DSC00789.jpg

Ταμπέλες με προειδοποιούν για Ferist. Τι στο καλό μπορεί να σημαίνει αυτή η λέξη; Εν τέλει πρόκειται γι’ αυτό που στα Highlands της Σκωτίας αποκαλούν cattle grid, ήτοι κομμάτι του δρόμου όπου η άσφαλτος έχει αντικατασταθεί από δοκούς με κάποιο κενό ανάμεσα τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα ζώα δεν μπορούν αν διασχίσουν το πέρασμα αφού τα πόδια τους μπλέκονται στα κενά. Έτσι δρα σαν φράχτης εντός του δρόμου. Τα σκωτσέζικα γλιστρούσαν χειρότερα και από τις γραμμές του τραμ στην Αθήνα. Επομένως μιας και στη διάσχιση του πρώτου πιάστηκα αδιάβαστος διασχίζοντας το όπως ερχόμουν, αποφασίζω το δεύτερο να το περάσω σιγά σιγά. Τι το θελα; Σε αντίθεση με τα Βρετανικά που αποτελούνται από τετραγωνικές δοκούς, τα νορβηγικά είναι φτιαγμένα από (στρογγυλούς) σωλήνες, με αποτέλεσμα ο πίσω τροχός να παγιδευτεί ανάμεσα σε δυο σωλήνες και απλά να σπινιάρει λες και είμαι σε δυναμόμετρο καθώς προσπαθώ να εκκινήσω. Ευτυχώς το έδαφος είναι ανηφορικό και καταφέρνω να τσουλήσω πίσω, αν έπεφτε το φορτωμένο VFR, ακόμη εκεί θα ήμουν!
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Αρκετές πλαγιές, κοπάδια, ανηφόρες, ferist και κατηφόρες μετά, βλέπω ένα καλύβι με τον αριθμό 200 κάτι. Ααααα πες έτσι. Δεν υφίσταται χωριό, τα οικόπεδα όόόόλης αυτή της διαδρομής έχουν απλά έναν αύξοντα αριθμό.

Κάποια στιγμή με τα πολλά φτάνω στο Songesand Camping. Η Ellen με το ένα βλέφαρο κλειστό με περιμένει, παίρνω τα κλειδιά για το δωματιάκι μου και την αφήνω να ξαπλώσει.

Το camping καθ’ αυτό είναι το παλιό σχολείο της περιοχής (ποιάς περιοχής, πού βρεθήκαν παιδιά εδώ; ), το ισόγειο είναι καφέ και στα τριγύρω κτηριάκια έχουν κατασκευάσει δωμάτια. Το δικό μου είναι σκάρτα 15 τετραγωνικά. Πρέπει να στρώσεις το κρεβάτι σου και φυσικά ούτε λόγος για internet.

DSC00793.jpg

Η εικόνα απ’ έξω στα μάτια μου αστεία και γραφική, πρέπει να πάω στο δίπλα κτήριο για να κάνω ένα μπανάκι. To VFR κρατάει τσίλιες έξω από το δωμάτιο.



DSC00791.jpg

Όταν γυρνάω έχει πάει δέκα μισή και δεν λέει τα σκοτεινιάσει.

DSC00792.jpg



Κλείσιμο οι κουρτίνες και νάνι νηστικός από το πρωί στον φούρνο στη Δανία . Ρε το γουστάρω φουλ αυτό το ταξίδι!
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Ημέρα 4η, 15/07/’19
Songesand kai (NO) – Forsand (NO) – Preikestolen (NO) – Sand (NO) – Sauda(NO) 198km


map.jpg


Για την σημερινή ημέρα το πλάνο έχει πεζοπορία προς το Preikestolen, τον διάσημο αυτό κατακόρυφο βράχο πάνω από το Lysebotnfjord.Η λογική επιλογή για να φτάσω ως εκεί είναι να ακολουθήσω αντίστροφα το τελευταίο κομμάτι της χθεσινοβραδινής διαδρομής, την περασμένη ημέρα είχα περάσει από την διασταύρωση που οδηγεί στο Βράχο. Αλλά ήθελα την ‘κουρτίνα 2’, αφενός γιατί δεν μου έκανε κέφι να ξανακάνω το δρομάκι με τα Ferist και αφετέρου επειδή χάνοντας το τελευταίο βαπόρι δεν είχα δει το φιορδ όσο θα ήθελα.

Ευτυχώς, το πρωινό δρομολόγιο περνάει από το λιμάνι του Songesand, δέκα λεπτά από το camping μου. Επιλέγοντας το, κάνω μεν κύκλο, αλλά έχω την ευκαιρία να δω από το επίπεδο της θάλασσας το φιορδ. Εύκολη επιλογή για τα κριτήριά μου.

Βέβαια περνάει στις 7:30, που σημαίνει ότι ξανά ο ύπνος θα είναι λίγος, αλλά δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Πριν τις επτά βγαίνω για μικροπερίπατο στο ποτάμι γύρω από το δωμάτιο.

DSC00796.jpg

Ξύλινα καλύβια απλά, προφανώς είναι καλοκαιρινές κατοικίες, δεν θέλω να φανταστώ το κρύο εδώ μόλις χειμωνιάσει. Ούτε σε ακράπα τα χρώματα της ψησταριάς – θερμοσίφωνα.

DSC00794.jpg

Να και ο διάολος το ferist, θυμίζει ίσως και λίγο αμορτισερόμετρο σε ΚΤΕΟ.

DSC00795.jpg

Φορτώνω και τσουλάω σβηστό το μηχανάκι στην κατηφόρα για να μην ξυπνήσω την σπιτονοικοκυρά. Πριν καν ζεσταθεί το μοτέρ είμαι στο λιμανάκι του Songesand, απ΄ ότι μαντεύω αυτό σημαίνει η λέξη Κai, δεν είναι κραυγή του τζούντο εν τέλει.

DSC00797.jpg

Πιο πολύ με προβλήτα μοιάζει βέβαια, τρια καρυδότσουφλα είναι δεμένα όλα κι όλα.

DSC00798.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Η απόλυτη μοναξιά και η απόλυτη ηρεμία. Ψυχή ζώσα πουθενά γύρω μου. Εγώ και το φιορδ.

DSC00802.jpg

Βγάζω από το tankbag μισό kinder bueno, αυτό είναι το πρωινό μου, και περπατάω στην προβλήτα ενώ περιμένω. Το τοπίο επιβλητικό τουλάχιστον.

DSC00801.jpg

Το νερό εντελώς ατάραχο, καθρέπτης.

DSC00806.jpg

Παρατηρώ και μικρές μέδουσες να κολυμπούν παλινδρομικά, θυμίζοντας μου… Μπομπ Σφουγγαράκη!

DSC00799.jpg

DSC00800.jpg

Μα πού είναι το καράβι; Στο βάθος προς το Lysebotn δεν διακρίνεται το παραμικρό, στην έξοδο του φιορδ πάλι κανένα σημείο ζωής.

DSC00807.jpg

DSC00808.jpg

Κάθομαι στα βραχάκια και περιμένω, εγώ και το VFR μόνοι, τείνει να γίνει μοτίβο.

DSC00809.jpg

Εκεί μου έρχονται συνειρμικά οι στίχοι ‘μόνη στο ηλιοβασίλεμα κι όλη μέρα σε περίμενα’, το τραγουδούσε η πρώην κοπέλα μου συνεχώς. Σπάραξε η καρδιά μου σ’ αυτή τη σκέψη, το ομολογώ. Κουμπώνω ως πάνω το μπουφάν και τινάζω την ανατριχίλα από πάνω μου. Πού είναι το γαμωκάραβο, τρία τέταρτα έχει αργήσει. Μήπως δεν έρθει τελικά;

DSC00804.jpg

Σαν από μηχανής θεός η Elle, ακροβολισμένη sniper στο camping μου στέλνει μήνυμα πώς από εκεί πάνω βλέπει το καράβι να έρχεται και μου ζητά συγγνώμη (!) που άργησε. Την ευχαριστώ θερμά και πράγματι σύντομα το βλέπω να ξεπροβάλλει.

DSC00811.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Ένας…. ναύτης δένει το μηχανάκι λές και έχει λύσσα (θυμάται κανείς την διαφήμιση ‘το κρατάμε με το ζόρι’ του Civic Type-R; ) και σαλπάρουμε.

DSC00812.jpg

Αλλά τι σαλπάρισμα ήταν αυτό! Η επιτάχυνση του σκάφους είναι απρόσμενη για το μέγεθος του, το ίδιο και η τελική του, τσεκάρω το GPS και πάμε με περίπου 35, για νερό δεν είναι καθόλου λίγα. Τέτοια βαρκάδα δεν είναι να την χάσει κανείς, πιάνω το πάνω κατάστρωμα και με τον αέρα να μου ανακατεύει τα μαλλιά απολαμβάνω το φιορδ.

DSC00817.jpg

Μεγαλείο! Τι τόπος!

DSC00830.jpg

Νερά και απόκρημνα βράχια.

DSC00829.jpg

Στα δεξιά, η χαμένη στα σύννεφα κορυφή πρέπει να είναι το Preikestolen όπου σκοπεύω να σκαρφαλώσω.. Ελπίζω μόνο να καθαρίσει ο καιρός και να μπορέσω να χαρώ την θέα από εκεί πάνω.

DSC00821.jpg

Μέχρι τότε, η θέα από το επίπεδο της θάλασσας είναι το κάτι άλλο.

DSC00825.jpg


Καταρράκτες που χύνονται στο νερό πέφτοντας δεκάδες μέτρα.

DSC00819.jpg

Με μια πρώτη ανάγνωση, το μυαλό μου μπερδεύεται, θεωρεί αυτό τον νερό ποτάμι, θα είχε έτσι νόημα το επίμηκες σχήμα των φιορδ. Όχι φιλαράκι, αυτό εδώ είναι θάλασσα.

Νησάκια με οικισμούς, λιμανάκια, σκανδιναβική αρχιτεκτονική, αυτό το μέρος είναι μαγεία σκέτη!

DSC00831.jpg


DSC00833.jpg



DSC00834.jpg

DSC00839.jpg

Από την περασμένη ημέρα την μελετάω αυτή την γέφυρα, για τώρα θα περάσω από κάτω της.

DSC00836.jpg

Αφού δέσουμε, το πλάνο είναι να την διασχίσω κιόλας, μάλιστα παρατηρώ ότι στο ένα άκρο της καταλήγει σε … τούνελ! Είναι τρελοί αυτοί οι Νορβηγοί!

DSC00837.jpg

Και να η σημαία που ως τώρα έβλεπα στην… Neutrogena, ανεμίζει στην πρύμνη.

Η παντόφλα που πήρα χθες, φαίνεται το ιδιαίτερο σχήμα που έχουν αυτά τα σκαριά, όπως και το ότι είναι… δίπορτα και έτσι κάνουν μπρος πίσω το δρομολόγιο χωρίς ανάγκη να στρίβουν.

DSC00840.jpg

Στην πρώτη φωτό εν πλω ίσως παρατηρήσατε μια Goldwing με τρέιλερ. Λες και δεν είναι αρκετά ευρύχωρες μοτοσυκλέτες ως έχουν. Όπως και να έχει, ιδού και το ζεύγος αναβατών της. Τζόβενα.

DSC00841.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Έναν κολλημένο ιμάντα και μερικά καντήλια μετά, το VFR απασφαλίζεται και είμαι στο δρόμο ξανά. Το τελευταίο πράγμα που θα περίμενα σε ένα τέτοιο ταξίδι είναι το να κάνω δεύτερη φορά την ίδια διαδρομή. Αναγκαίο ‘κακό’ το να ακολουθήσω τα χθεσινά χνάρια μου μέχρι την διασταύρωση για Preikestolen.

Τι είναι όμως αυτό το μέρος; Πρόκειται για γνωστό τουριστικό αξιοθέατο της Νορβηγίας, είναι ένας κατακόρυφος βράχος 604 μέτρων με ένα επίπεδο ‘μπαλκόνι’ εικοσιπέντε μέτρων στην κορυφή του. Είχα δει αυτό το μέρος πριν αρκετά χρόνια online και σήμερα είναι η μέρα να το δω από κοντά.

Βέβαια εκεί πάνω δεν πάει δρόμος, πρέπει κανείς να πεζοπορήσει μέσω ενός (απ΄ ότι διάβαζα) ζόρικου μονοπατιού με την ανάβαση να κρατάει ίσως και τρίωρο. Από φυσική κατάσταση είμαι μπουχέσας, οπότε με προβλημάτιζε λίγο η πεζοπορία, αλλά σίγουρα η θέα από εκεί πάνω αξίζει τον κόπο. Παντού είχα διαβάσει πως συστήνεται να πάει κανείς νωρίς το πρωί, τόσο για να αποφύγει την έντονη ζέστη όσο και την πολυκοσμία. Παρότι είμαι στο πόδι από πολύ νωρίς το πρωί, κάτι η μεγαλύτερη διαδρομή, κάτι το αργοπορημένο καράβι, είναι περασμένες εννέα όταν φτάνω στο κυρίως parking του χώρου.

Στο κομμάτι των μοτοσυκλετών, τρεις Σουηδοί έχουν μόλις ετοιμαστεί για να ξεκινήσουν την πορεία προς τα πάνω. Καλημεριζόμαστε και μου πιάνουν κουβέντα παραξενεμένοι από την ελληνική πινακίδα μου. Μάλιστα οι άνθρωποι προσφέρονται να περπατήσουμε παρέα, αλλά ξέρω πως χρειάζομαι χρόνο να ετοιμαστώ και αρνούμαι ευγενικά.

Οι ετοιμασίες είναι… το extreme makeover από μοτοσυκλετιστή σε περιπατητή. Σε άλλες περιπτώσεις η μεγάλη δυσκολία είναι το πού να φυλάξεις όλον τον ογκώδη μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό. Όχι εδώ. Απ ΄ότι βλέπω από τους γύρω μου, είναι εντελώς φυσιολογικό και ασφαλές να μείνουν όλα γύρω από την μηχανή. Οι μπότες λοιπόν δίπλα στο σταντ, κράνος μπουφάν στη σέλα και το GPS στη θέση του. Αδιανόητο αλλού θα έλεγα. Το tankbag με δυο ιμάντες μετατρέπεται σε μικρό σακίδιο πλάτης για ένα φλισάκι, νερό και τα φωτογραφικά, φύγαμε;

DSC00843.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Μικρή στάση στην καντίνα προτού πάρω τον ανήφορο, η… νηστεία της τελευταίας ημέρας δεν μου έχει αφήσει αρκετή ενέργεια. Τα τοπικά hot dog με το λουκάνικο να είναι τυλιγμένο σε μπέικον σπάζουν μύτες. Ξέρω προκαταβολικά πως μάλλον θα με φουσκώσει, αλλά αδύνατον να αντισταθώ. Σνακ λοιπόν στην ξύλινη βεράντα που αρχίζει να λούζεται από έναν υπέροχο ήλιο.

DSC00842.jpg

Το πρώτο κομμάτι είναι μια έντονης κλίσης ανάβαση με φυσικά σκαλοπάτια.

DSC00844.jpg


Μέσα σε λίγα λεπτά βρίσκομαι αρκετά ψηλότερα από τον χώρο που άφησα την μηχανή.

DSC00845.jpg

Μάλιστα στον ορίζοντα διακρίνεται και μια πόλη, σχεδόν έχω ξεχάσει ότι υπάρχουν πόλεις στη Νορβηγία, έχω δει μόνο δάση.

DSC00846.jpg

Η διαδρομή είναι πολύ προσεγμένη, πχ στα βαλτώδη κομμάτια έχουν κατασκευάσει ξύλινους διαδρόμους για να μην χώνεσαι στην λάσπη.

DSC00847.jpg

Αλλά ακόμη και στους βραχόκηπους που ακολουθούν, πολλές από τις πέτρες έχουν εγκοπές με τροχό για να γλιστράνε λιγότερο. Η φύση κλέβει την παράσταση. Λιμνούλες, βράχια, πολύ ξεχωριστός τόπος.

DSC00848.jpg


DSC00849.jpg


DSC00851.jpg



Ωπ να σου και οι Σουηδοί από το parking!Πιάνουμε ξανά το πιρι-πιρι, μου λένε για το ταξίδι τους, έχουν κλείσει ένα σπιτάκι στο βουνό εδώ και με ορμητήριο αυτό κάνουν ημερήσιες εκδρομές, μόνο που στην πεζοπορία συμμετείχε η μισή ομάδα.

Ενάντια στις προσδοκίες μου, στην ανηφόρα βαδίζω ανετότερα από αυτούς και ξανασκορπίζουμε. Περίμενα να μου έχει γίνει η γλώσσα γραβάτα, για κάποιο λόγο κρατάω καλό ρυθμό σταματώντας βέβαια για να χαζέψω το τοπίο. Να και το άκρο του φιορδ, το Lysebotn απ’ όπου υπολόγιζα να έχω ξεκινήσει την ημέρα μου.

DSC00852.jpg

Το μάτι τραβάει η πράσινη λίμνη, ωστόσο αυτό που με εντυπωσίασε σε αυτό το κάδρο είναι τα διάφορα επίπεδα του νερού: Δυο λίμνες ψηλότερα, καταρράκτες που διακρίνονται ανάμεσα στ έλατα να κατηφορίζουν την πλαγιά, καταλήγοντας σε έταιρη λίμνη. Ώρες θα μπορούσα να κοιτάω το νερό να κυλάει εδώ.

DSC00853.jpg

Να και ο αυχένας, το ξύλινο πέρασμα αποκαλύπτει τα πρώτα σημεία με καλή θέα.

DSC00854.jpg


Δεν έχει εστιάσει τέλεια η κάμερα, αυτό που θέλω να τονίσω είναι οι όγκοι απέναντι, κάθε βράχος γυαλίζει βρεχόμενος από νερά.

DSC00855.jpg

Και κάτω βέβαια το χάος, παιχνιδίσματα του ήλιου στο νερό που θυμίζουν ελληνικό καλοκαίρι.

DSC00856.jpg

Το ανάγλυφο Βέβαια, ειδικά στο φόντο απέχει από τα δικά μας γνώριμα.

DSC00857.jpg



DSC00858.jpg



Ευτυχώς, η καθυστέρηση του πλοίου μου βγήκε σε καλό: Εν πλω έβλεπα τον βράχο να είναι κρυμμένος στην αντάρα, πλέον μια υπέροχη ημέρα ανοίγεται μπροστά μου.

DSC00859.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Μια στροφή ακόμη και ω να σου γα! Νατος! Ο βράχος του Preikestolen είναι μπροστά στα μάτια μου. Δέος! Τι όγκος, τι σχήμα, τι μέγεθος!

DSC00861.jpg

Αλλά για στάσου ένα λεπτό, τι παίζει εκεί;

DSC00866.jpg



Οι τουρίστες σχηματίζουν ουρά και ποζάρουν όσο πιο αυτάρεσκα γίνεται για να τους φωτογραφίσει κάποιος τρίτος. Αλματάκια, σηκωμένα χέρια, χαριτωμενιές, φασώματα. Οντισιόν του Next Top Model εδώ πάνω. Μα ουρά; Ουρά; Μάστιγα αυτές οι influencers.

Τρώω μια ξενέρα, μου κακόπεσε αυτή η ουρά τόσο πολύ. Πιάνω έναν βράχο πριβέ για να ξεϊδρώσω, η δερματίνη άριστα προστατεύει το τεπόζιτο, αλλά όταν ακουμπάει την πλάτη σου σ΄ όλη την ανάβαση δεν είναι ότι καλύτερο.

DSC00870.jpg



Υποθέτοντας ότι θα είμαι εξαντλημένος μετά την πεζοπορία κλείνω δωμάτιο σχετικά κοντά και με την διανυκτέρευση τακτοποιημένη απλά αφήνω τα μάτια και τον φακό να γεμίσουν εικόνες.

DSC00862.jpg

Δίπλα μου ένα ζευγάρι από το Manchester παλεύει με το τρίποδο, προσφέρομαι να τους φωτογραφίσω και μου πιάνουν την κουβέντα. Στο άκουσμα της καταγωγής μου, μου λένε ότι το περασμένο καλοκαίρι ήταν στην Σαντορίνη. Μισό ύψος σε σχέση μ’ εδώ η καλντέρα, δεκαπλάσιοι τουρίστες. Δεν έχω πάει Σαντορίνη, δεν έχω λόγο να μην τους πιστέψω. Δεν έχω και λόγο να πάω ως την άκρη του βράχου βέβαια, αλλά η περιέργεια με τρώει, μα έχει αρνητική κλίση σε μερικά σημεία!

DSC00865.jpg


Αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι αυτό εκεί κάτω είναι η θάλασσα και ότι η απόσταση αυτή είναι 600m, μιλάμε ότι βρίσκεσαι σε υψόμετρα ορεινής Ευρυτανίας!

DSC00871.jpg

Curiosity killed the cat λένε και πράγματι μερικοί έχουν πέσει από ατύχημα από εδώ πάνω, αλλά πολύ περισσότεροι είναι αυτοί που διαλέγουν να αυτοκτονήσουν βουτώντας στο κενό.

Και τι κενό. Προσπαθώντας να δώσω μια αίσθηση του ύψους: Αυτό είναι ένα μεγαλούτσικό σκάφος.

DSC00884.jpg

Και αυτή είναι η εικόνα του από την κορυφή άνευ ζουμ!

DSC00885.jpg

Είμαι αρκετή ώρα εδώ, την απόφαση να προχωρήσω την παίρνω όταν σκάει και ελικόπτερο (διακρίνεται σαν… λιβελούλα) που κάνει τον γύρο του βράχου για όσους δεν αρέσκονται στο περπάτημα. Και βέβαια οι της ουράς των χαβά τους. Σκάνε σιγά σιγά και ορδές κινέζων, κοριτσάκια με αέρινα φορεματάκια με λαχανιασμένους sugar daddies να τις απαθανατίζουν με τις DSLR.

DSC00869.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Εκτός του κυρίως μονοπατιού, ανακαλύπτω ένα σημείο απ΄ όπου ο βράχος δεν έχει την οικεία ‘Lion King’ οπτική του, αλλά είναι πιο ήσυχα.

DSC00886.jpg

Πόσο διαφορετικό γρασίδι σε σχέση με τα ελληνικά βουνά! Ξανά στον ορίζοντα τα ‘υγρά’ βουνά. Πάμε προς τα κάτω;

DSC00890.jpg

Να η πράσινη λίμνη που ψιλοέδειξα ανηφορίζοντας. Τόσο αλλόκοτο χρώμα. Μπορείς τουλάχιστον εδώ να είσαι βέβαιος ότι δεν οφείλεται σε ανθρώπινη παρέμβαση.

DSC00891.jpg

Μιας και πλέον μεσημεριάζει, τα χρώματα είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με το πρωί και σε λιμνούλες που είχα περάσει.

DSC00892.jpg

Να και γυρίνοι!

DSC00893.jpg

Οι βραχόκηποι ανά σημεία είναι απότομοι, μια ισπανίδα πιτσιρίκα γλιστρά και ανοίγει την μύτη της στα βράχια, με εντυπωσιάζει το πόσο ψύχραιμα οι γονείς της την βοηθούν. Δυστυχώς, έχω πάνω μου μόνο νερό και τα μωρομάντηλα για την ζελατίνα του κράνους να τους προσφέρω.

DSC00895.jpg

Όσο την μπαντάρουν, να για τρίτη φορά οι Σουηδοί μοτοσυκλετιστές. Συνεχίζω μαζί τους, ο ένας είναι πιο άνετος με τα αγγλικά και τα λέμε περισσότερο. Έχει έναν γιο λίγο μικρότερο μου που δεν μπορεί να τον ξεκολλήσει από το ίντερνετ μου αναφέρει με παράπονο.

Νομίζω σταματώντας γι’ αυτή την τελευταία φωτογραφία χάνομαι οριστικά μαζί τους.

DSC00894.jpg

Τελικά, ακόμη και για εμένα τον αγύμναστο δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη η διαδρομή, ώρα για ένα ακόμη πέρασμα από το μπαλκόνι της καντίνας πριν πάω στο VFR. Τα πάντα από τα πράγματά μου με περιμένουν ανέγγιχτα στην μηχανή. Ένα μικρό στριπτιζάκι στο parking και να ‘μαι ξανά στον δρόμο
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Κατά κανόνα ακολουθώ την διαδρομή ‘13’ με παρεκκλίσεις εδώ και εκεί.

Η εικόνα με τις γελάδες να βόσκουν στο λιβάδι θα μπορούσε να είναι Ελβετία, αν το νερό στο φόντο δεν ήταν αλμυρό.

DSC00896.jpg

Και αυτό το καρέ πόσο εύκολα θα μπορούσε να είναι από το ταξίδι του ’16 στο Κοτορ του Μαυροβουνίου: Τα χρώματα, η θερμοκρασία, τα πάντα εδώ θυμίζουν Δαλματικές, είμαι απίστευτα κωλόφαρδος με τον καιρό, ιδιαίτερα σε σχέση με τις βροχές που έφαγα στη Γερμανία τις πρώτες δύο μέρες.

DSC00897.jpg

Ο δρόμος είναι ευχάριστο επαρχιακός κι έχει ένα χαρακτηριστικό απ’ ότι φαίνεται σύνηθες σ’ αυτή τη χώρα: Τα φερι. Εκεί που οδηγείς, ξαφνικά σου πετάει το GPS ‘σε 500 μέτρα πάρε το φέρι για απέναντι’ με μια φυσικότητα!

Περιμένοντας το εδώ, βλέπω τα χαριτωμένα παιδάκια να πουλάνε φράουλες. Αν είχα κέρματα πάνω μου θα τιμούσα το εμπόρευμα.

DSC00898.jpg

Παρεμπιπτόντως, δεν χρησιμοποίησα ως εδώ ούτε ευρώ, ούτε δανέζικες ή νορβηγικές κορώνες, κάθε συναλλαγή με κάρτα, να είναι καλά η Revolut.

DSC00900.jpg

Τι υπέροχη μεσημεριανή λιακάδα! Σχεδόν Μεσόγειος. Να σημειώσω ότι η διαχωριστική λωρίδα σε όλη την χώρα είναι κίτρινη, υποθέτω αυτό την καθιστά πιο ευδιάκριτη όταν χιονίζει σε σχέση με λευκή.





Καθώς είναι νωρίς και το περπάτημα δεν με έχει κουράσει, αποφασίζω να μην πάω προς το δωμάτιο ακόμη, υποεκτίμησα την αντοχή μου και μάλλον θα μπορούσα να έχω ταξιδέψει μακρύτερα. Η περιοχή που πέρασα την χθεσινή βραδιά λέγεται Songesand και από ώρα παρατηρώ ως προορισμό στις πινακίδες το Sand. Στον χάρτη δείχνει μεγαλούτσικο και είναι παραθαλάσσιο, ας του δώσω μια ευκαιρία.

Δεν έπεσα έξω, το λιμανάκι είναι γραφικό, κόσμος ψαρεύει και απολαμβάνει τον ήλιο. Τα γουστάρω τα σπίτια τους!

DSC00901.jpg


DSC00902.jpg



Στο κέντρο της κωμόπολης βρίσκω ένα γλυκό καφέ με λουλούδια στα παράθυρα. Δυστυχώς τέτοια ώρα δεν σερβίρουν στην αυλίτσα.

DSC00903.jpg

Και στη σκιά βέβαια το καφεδάκι και η ομελέτα είναι ότι πρέπει. Περιέργως η αισθητική εντός είναι ετερόκλητη, δολάρια, ισλαμικά στοιχεία, τουρλουμπούκι που λέμε στα μέρη μου.

DSC00904.jpg

Βγαίνοντας ξανά στην πλατεία, δυστυχώς το στάντ με τις φράουλες έχει κλείσει. Στο συγκεκριμένο δεν δούλευαν παιδάκια, αλλά μια 20χρονη νοστιμούλα. Με πιάνουν τα γέλια όταν θυμάμαι τους κακομοιραίους που πουλάνε φράουλες στον δρόμο για Αμφιλοχία.

DSC00905.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Θέλει δυστυχώς λίγο ζουμ ή μεγάλη οθόνη για να φανεί καλύτερα το σπίτι στο νησάκι. Είναι τρελή αυτή η χώρα, τόσο από το φυσικό τοπίο, όσο και από τα μέρη που διαλέγουν να χτίσουν είτε σπιτάκια είτε δομικά έργα.

DSC00906.jpg

Επόμενο παράδειγμα επί του 520, ενός δευτερεύοντος δρόμου που οδηγεί στη Sauda: Τούνελ με έξοδο σε γέφυρα. Στο Transport Fever, ένα παιχνίδι κατασκευής δικτύου μεταφορών έκανα τέτοιες υπερβολές όταν είχα αχρείαστα πολλά χρήματα στις τελευταίες πίστες. Ε, κάτι παρεμφερές συμβαίνει και εδώ πάνω.

DSC00907.jpg

Η Sauda (κάτι μεταξύ Σούδας και Σαουδικής Αραβίας στο μυαλό μου!) βρίσκεται στο τέρμα του φιορδ. Πρωτού περάσω την τουνελογέφυρα έχω διασταυρωθεί με ένα πλοίο με containers που δεν μπορεί παρά να έχει ίδιο προορισμό με εμένα.

DSC00908.jpg

Ξεκινάω μια άτυπη… κόντρα μαζί του. Πρέπει να διασχίσω δυο όχθες φιδογυριστού επαρχιακού για να το κερδίσω ενώ αυτός έχει απλά να πάει ευθεία. Ο δρόμος είναι απόλαυση, αρχίζω μετά από περίπου μισό χρόνο που το έχω στην κατοχή μου να ξεθαρρεύω πάνω στο VFR και να χαίρομαι την ροπή του.

Το μέρος με αναγκάζει σε στάσεις, ο καταρράκτης Svandalsfossen (fossen σημαίνει βασικά καταρράκτης, πλεονασμός από μέρους μου!) αξίζει ένα μικρό περίπατο.

DSC00912.jpg

Το σύμβολο πάνω αριστερά συναντάται παντού στην Νορβηγία σε αξιοθέατα, σαν τις δικές μας καφέ πινακίδες. Δεν μοιάζει πολύ με το σήμα στα πληκτρολόγια της Apple;

Έχουν κατασκευάσει κάτι σαν μικρή μεταλλική εξέδρα παρατήρησης, δυστυχώς δεν δίνει την καλύτερη οπτική του νερού να κυλά.

DSC00911.jpg

Η θάλασσα πάντως κατά τόπου ιδιαίτερα γαλανή. Ευτυχώς έχω χτίσει απόσταση ασφαλείας από τον… αντίπαλο και τώρα πλησιάζει.

DSC00910.jpg

DSC00909.jpg

Διάκοσμος παντού, στο βάθος αχνοφαίνεται η Sauda.

DSC00913.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Η μικρή πόλη δείχνει ιδιαίτερα βιομηχανική, κάτι σαν μεταλλουργεία χιλιοβρώμικα.

DSC00914.jpg

Πέραν της βιομηχανικής περιοχής είναι όμορφα, κλασσικό στοιχείο σε τούτα τα μέρη το γρασίδι στις οροφές. Ναι όλο αυτό το περιποιημένο κατασκεύασμα είναι για τα σκουπίδια και μόνο!

DSC00915.jpg

Βέβαια απαντάται και σε σπίτια πολύ συχνά.

DSC00917.jpg

Το δωμάτιο γι’ απόψε είναι στις παρυφές της πόλης, να ‘ναι καλά το Tomtom που έχει οδούς και αριθμούς για τέτοιους απομονωμένους οικισμούς. Η σπιτονοικοκυρά είναι φτυστή η αδερφή του πατέρα μου, σκάει στα γέλια όταν της το λέω. Μου αφηγείται ιστορίες για ένα Honda που είχε στα νιάτα της και για τις διακοπές της στην Σαντορίνη, απ’ ότι φαίνεται ΌΛΟΙ τριγύρω έχουν πάει Αιγαίο!

Γι’ απόψε θα έχω όλο το κίτρινο σπίτι για πάρτη μου, αυτή μένει στο τέλος του δρόμου. Μάλιστα, με προτρέπει να παρκάρω εκεί μιας και είναι πιο επίπεδα. Ο άντρας της έχει φροντίσει να βάλει μια σανίδα για πέδιλο στο σταντ, δίπλα στο τρακτέρ τους (!) ώστε να μην πέσει η μηχανή καθώς η άσφαλτος έχει μαλακώσει από την υψηλή γι’ αυτούς θερμοκρασία!

DSC00919-2.jpg

Απολαμβάνω το πρώτο πριβέ μπάνιο του ταξιδιού και φρέσκος βγαίνω να δω την γειτονιά.
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Συστοιχία κοινών γραμματοκιβωτίων, μάλλον για να μην παιδεύεται ο ταχυδρόμος στα στενά. Άλλο ένα σύστημα που δύσκολα θα δούλευε Ελλάδα, πόσα ανοιγμένα γράμματα έχω βρει!

DSC00918.jpg


Ο γείτονας δείχνει να αρέσκεται σε κάτι σαν destruction derby.

DSC00924.jpg

O δασικός περίγυρος του χωριού είναι σχεδόν αλπικός, κάτω στην θάλασσα η κυρίως Sauda.

DSC00921.jpg


DSC00922.jpg



Και καταρράκτης να πλαισιώνει την βιομηχανία.

DSC00923.jpg

Καβαλάω το ξεφόρτωτο μηχανάκι για την πόλη, πόσο ανάλαφρη αίσθηση!

Δυστυχώς δεν υπάρχει ιδιαίτερη ζωή. Στην κεντρική πλατεία (δυστυχώς δεν έχω την φωτογραφία!) υπάρχει ένα άγαλμα, ένας άραβας που κάνει βιντεοκλήση φωνάζοντας στη γλώσσα του και δυο ξανθές κοπελίτσες καθισμένες αντικριστά, απορροφημένη η κάθε μια με το κινητό και τα airpods της. Τις ρωτάω αν υπάρχει κάτι ανοικτό για φαγητό, πιο πολύ από περιέργεια για να δω αντιδράσεις. Νωχελικά και άτονα με παραπέμπουν στο Istanbul, ένα τούρκικο που είχα δει.

Διαλέγω από τον κατάλογο κάτι σε αρνίσιο κεμπάμπ και ζητάω από τον χαμογελαστό μουστακαλή νερό. Δεν μιλάει γρι αγγλικά, δείχνει να μην έχει καταλάβει τι θέλω.

-Beer?

-Water. Aqua?

-Beer?

-Voda?

-Beer?

-Wasser?

Άκρη δεν θα βγάλουμε, με το ζόρι μπύρα. Δεν είμαι σίγουρος αν μιλάει νορβηγικά, οπότε γκουγκλάρω εικόνες με νερό.

-Aaaaaah no beer!, αποκρίνεται απογοητευμένος.

Επιστροφή στο δωμάτιο μετά από μια τελευταία βόλτα, άλλη μια γεμάτη ημέρα με λιγότερα χιλιόμετρα αλλά τόσες εικόνες.
Ώρα να ξεκουράσω λίγο τα πόδια μου. Beer?
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Ημέρα 5η, 16/07/’19
Sauda(NO) – Aurland (NO) – Skjolden (NO) – Galdbygde (NO) –Stranda (NO) 638km

map.jpg


Ανοίγω χουζουρεύοντας τα μάτια μου, κάθε πρωί η ίδια ιστορία, ξυπνάω σε άλλο μέρος και το μυαλό χρειάζεται κάποιον χρόνο για να αναγνωρίσει τον χώρο. Τον χειμώνα του 2017 πήγα με το CBRάκι μου στο βορειότερο άκρο την Σκωτίας, ε είμαι ήδη πιο βόρεια από αυτό και κάθε χιλιόμετρο που κάνω θα είναι το βορειότερο που έχω βρεθεί. Ταξιδιάρικη σκέψη για να ξεκινάς την ημέρα σου!

Μιας και είμαι μόνος στο σπίτι έχω απλώσει ηλεκτρονικά για φόρτιση σε κάθε δωμάτιο: Κινητό, GPS, ακουστικά για το GPS, κάμερα, powerbank. Με ενοχλεί λίγο αυτή η ‘πολυπλοκότητα’, στο πρώτο ταξίδι στα Βαλκάνια είχα μόνο το κινητό και σημειώσεις για πλοήγηση. Σε τόσο μακρινότερο ταξίδι και μάλιστα solo είναι ασφαλέστερο να μην έχεις ‘όλα σε ένα’ λύση, χάνοντας λίγες μέρες αργότερα όλες τις φωτογραφίες του κινητού το επιβεβαιώνω.

Πέμπτη μέρα στον δρόμο και έχω πάρει τον αέρα του πακεταρίσματος, πλέον έχω δει ακριβώς πού βολεύει να βρίσκεται τι και τα πράγματα είναι εργονομικότερα. Όταν ακόμη εβρισκόμενος στην Ελβετία πακέταρα, έβαλα την βαλίτσα με τα αδιάβροχα στα δεξιά, ώστε σε περίπτωση που χρειαστεί να μπορέσω να σταματήσω ευκολότερα στην άκρη του δρόμου. Ε λοιπόν αυτή την βαλίτσα την προόριζε η Kapa για τοποθέτηση αριστερά με αποτέλεσμα σε όλο το ταξίδι τα αντανακλαστικά να είναι ανάποδα. Για γούρι (λέγε με βαρεμάρα!) δεν την άλλαξα.

Όπως και να έχει, αποχαιρετώ την οικοδέσποινα, περνάω δίπλα από την βιομηχανία και αφήνω την Sauda πίσω μου. Εντύπωση σ’ αυτά τα πρώτα χιλιόμετρα μου κάνει το ότι παντού πουλάνε φράουλες, κάθε σπίτι και πάγκος. Χωράφια με δεκάδες κόσμου να μαζεύουν φράουλες, η Μανωλάδα της Νορβηγίας.
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Η διαδρομή που ακολουθώ λέγεται 520, δεν την έχω δει να αναφέρεται πουθενά, την ακολουθώ απλά επειδή βολεύει σε σχέση με την αφετηρία μου, αλλά αξίζει και με το παραπάνω, άγρια, στριφτερή και έρημη.

Μάχη ανθρώπου – φύσης, όλη αυτή η κατασκευή για την στήριξη του αγωγού.

DSC00925.jpg

Μάχης συνέχεια με το φράγμα. Ο δρόμος περνάει από πάνω του, στ’ αριστερά σου η λίμνη, στα δεξιά πεδιάδα.

DSC00926.jpg

Υπέροχα τοπία αυτό το πρωινό, πολλά σημεία δεν τα έχει πάρει καν ο ήλιος ακόμη. Δεν ξέρω που να πρωτοσταματήσω για φωτογραφίες.

DSC00927.jpg

Από τις βέργες στην άκρη του δρόμου καταλαβαίνει κανείς πόσο χιόνι πιάνει εδώ πάνω.

DSC00928.jpg

Αλλά αυτή η θέα, οι αντανακλάσεις.

DSC00929.jpg

Ξαναπιάνω την χθεσινή διαδρομή ‘13’ που είναι κυριότερος δρόμος, πριν το καταλάβω βρίσκομαι στον γνωστό καταρράκτη låtefossen.

DSC00934.jpg


Δεν είναι ότι το νερό πέφτει από μεγάλο ύψος, αλλά το ότι χτυπάει σε πολλούς βράχους μέχρι να φτάσει χαμηλά. Δημιουργείται έτσι ένα μεγάλο σπρέι, σε πιτσιλίζει όταν περνάς από μπροστά.

DSC00936.jpg


Έχω φτάσει μάλλον ακατάλληλη ώρα, αφού ο ήλιος μόλις που σκάει πάνω από την κορυφή και σε τυφλώνει μην επιτρέποντας σου να απολαύσεις το θέαμα.

DSC00938.jpg

Βέβαια έλλειψη καταρρακτών δεν έχει η Νορβηγία, χιλιόμετρα μακριά ένας ‘άσημος’, αλλά εντυπωσιακότατος αποζημιώνει για τον låte.

DSC00939.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Μετά την Odda ξεκινά ένας στενόμακρος κόλπος για αρκετά χιλιόμετρα. Το τοπίο είναι όμορφο καθώς οδηγείς παράλληλα με την απέναντι όχθη, αλλά η κίνηση είναι αφόρητη. Το πλάτος του δρόμου είναι μικρό και υπάρχουν κυριολεκτικά εκατοντάδες αυτοκινούμενα. Σε αρκετά σημεία είτε οι οδηγοί δεν είναι εξοικειωμένοι με το πλάτος του οχήματος τους, είτε ο δρόμος δεν το επιτρέπει και η κίνηση μπλοκάρει, κάνουν μανούβρες, κλείνουν καθρέπτες. Δεν είναι πολλά τα σημεία που μπορώ να προσπεράσω, έχοντας και εγώ αυξημένο πλάτος με το φόρτωμα, οπότε συχνά είμαι εγκλωβισμένος ανάμεσα στα λευκά ψυγειάκια με τροχούς αφού εκτός των άλλων μου κόβουν και την ορατότητα. Σταματάω για φωτό πριν διασχίσω την γέφυρα που θα με φέρει στην απέναντι όχθη.

DSC00940.jpg

Όπως ανέφερα στο εισαγωγικό κομμάτι, δεν ήθελα πριν το ταξίδι να έχω προγραμματίσει κάθε λεπτομέρεια, πώς θα μπορούσα άλλωστε σε κάτι τόσο μεγάλο για την εμπειρία μου. Ωστόσο για σήμερα παραπιάστηκα αδιάβαστος. Στις σημειώσεις μου είχα ξεκάθαρα γράψει ‘μην χάσεις το πάσο για Aurland’. Έτσι, δεν έπρεπε να έχω διασχίσει την γέφυρα αυτή.

Μέσω του κύριου δρόμου λοιπόν οδεύω για Aurland. Και αν την περασμένη ημέρα μίλησα για υπερβολές των Νορβηγών πολιτικών μηχανικών, εδώ ξεπερνούν τον εαυτό τους: Τούνελ με κυκλικό κόμβο εντός του! (φωτο από το google)

1024px-Roundpoint-in-a-gallery.jpg

Προς μεγάλη μου έκπληξη, στο άκρο του φιορδ βρίσκονται αγκυροβολημένα όχι ένα, αλλά δύο κρουαζιερόπλοια. Πόσο περίεργη εικόνα, είσαι χαμένος μες στη φύση για μέρες, ούτε μια κανονική πόλη στον ορίζοντα και ξαφνικά ΜΠΟΥΥΥΜ τα κτήνη (Από την γωνία αυτή το δεύτερο σκάφος κρύβεται από το πρώτο).



Το Aurland καθ’ αυτό είναι μια όμορφη κωμόπολη περιτριγυρισμένη από τα βράχια του fjord. Αφήνω τη μηχανή με όλα μου τα πράγματα χύμα στην πλατεία και βολτάρω τριγύρω.

DSC00945.jpg

DSC00949.jpg

Από την γεφυρούλα εντοπίζω το καφέ με το διώροφο μπαλκόνι, ιδανική λιακάδα για ένα καφεδάκι.

DSC00948.jpg

DSC00946.jpg

Σχεδιάζοντας το επόμενο κομμάτι της διαδρομής συνειδητοποιώ το λάθος μου. Όχι μόνο έχω προσπεράσει το πάσο, αλλά αναγκαστικά εδώ που έχω έρθει η μόνη μου επιλογή για να συνεχίσω είναι κάτι σαν εθνική οδός. Φτουυυ!

Πίσω από το σιντριβάνι με τα σκαλοπατάκια εντοπίζω ένα Spar, ευκαιρία να πάρω κανένα φρούτο και κανενα μπισκοτάκι για τον δρόμο ( έχω λόγο που το αναφέρω!). Παμ’ παρακάτ’!

DSC00951.jpg



DSC00950.jpg
 

estebahn

Μέλος
Όνομα
Στέφανος
Μοτό
CBR 600F4i
Τα πάσα ανεβοκατεβαίνουν βουνά (τι μας είπες ρε μεγάλε!) και αφού το πάσο το είχα χάσει πώς θα διέσχιζε η Εθνική το βουνό; Με τούνελ. Σιγά τα νέα, τις τελευταίες μέρες είχα δει δεκάδες τούνελ, από λαξευμένα σε βράχο μέχρι υποθαλάσσια. Επίσης, είχα πια αρκετές φορές περάσει το Gottard των 17 χιλιομέτρων στις Άλπεις. Τι περισσότερο μπορεί να υπάρχει εδώ; Για άλλη μια φορά η Νορβηγοί εντυπωσιάζουν. Το γράφω ολογράφως, το τούνελ του Lærdal έχει εικοσιτέσσερα χιλιόμετρα μήκος. Αυτό είναι σχεδόν Πειραιάς – Κηφισιά! Ασύλληπτο!

Καθώς οδηγώ ξαφνικά εκκωφαντικός ήχος στ’ αυτιά μου, περιμένω να με περάσει ιταλικό V12 με κόφτες, κανείς πίσω μου όμως και ο ήχος χάνεται. Ξανά το ίδιο μερικές φορές. Θυμάστε από το σχολείο το φαινόμενο Doppler σύμφωνα με το οποίο αλλάζει η συχνότητα ενός ήχου όταν υπάρχει σχετική ταχύτητα πομπού – δέκτη; Σε απλά ελληνικά το πώς αλλάζει ο ήχος από σειρήνα ασθενοφόρου καθώς πλησιάζει. Ε ένα τέτοιο πράγμα. Με τα πολλά κατάλαβα ότι πρόκειται για τους τεράστιους ανεμιστήρες της οροφής που προσπαθούν να εξασφαλίσουν τον εξαερισμό της σήραγγας. Ηλίθιε Στέφανε, περίμενα Lamborghini!

Ανά κάποια χιλιόμετρα έχει συνολικά τρία πλατώματα, διαφορετικών χρωμάτων για να ξεχωρίζουν. Αρχικά νομίζω ότι υπάρχουν για έκτακτη ανάγκη, αλλά τελικά είναι σημεία για στάση (φωτο από το google). Νταξ, με συγχωρώ που έχασα το πάσο!

35548806984-7a26ef953f-k.jpg

Διανύοντας την Τρίτη ημέρα στην Νορβηγία αξίζει να καταγράψω τον μεγάλο αριθμό των Tesla. Χωρίς δόση υπερβολής μπορώ να πω ότι ένα στα είκοσι αυτοκίνητα (εξαιρώντας δηλαδή αυτοκινούμενα / μοτοσυκλέτες / φορτηγά) είναι Tesla και μάλιστα αρκετά από αυτά είναι το φρέσκο Model 3. Ελπίζω να μην ακούγεται λίγο το 5%, σαν μερίδιο αγοράς για μια εταιρεία είναι μεγάλο, σαν μερίδιο ηλεκτροκίνητων είναι ασύλληπτο σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Μπορεί να λένε ότι η ηλεκτροκίνηση είναι το μέλλον, αλλά εδώ πάνω είναι μάλλον το παρόν, εντυπωσιακό.

Αφήνοντας το ατελείωτο τούνελ πίσω μου τέλος και η ΕΟ, επιστροφή σε μικρότερους δρόμους. Εδώ στο φόρτωμα στο φέρι στο Mannheller.

DSC00952.jpg

Αποφασίζω μετά το πέρασμα απέναντι να παρεκκλίνω παίρνοντας την διαδρομή ‘55’ μιας και αυτή περνάει κατά κύριο λόγο από Εθνικά Πάρκα, έτσι μπορώ να ρεφάρω το πάσο που έχασα. Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι ότι έτσι δεν θα δω τον παγετώνα Bøyabreen που τόσο ήθελα!
 
Top Bottom