Vagelis Gar
Μέλος
- Όνομα
- Γκαραγκούνης Βαγγέλης
- Μοτό
- Γριά
Όπως λέει και ο τίτλος βρεθήκαμε για ακόμη μια φορά σε κάποια γωνιά της Ελλάδας (αυτή τη φορά πολύ κοντά στη βάση μας) να αναζητάμε ένα ακόμα εγκαταλελειμμένο χωριό που ο χρόνος δεν κατάφερε ακόμα το τελειωτικό του χτύπημα.
Η ιδέα ξεκίνησε από τον Σωτήρη ο οποίος (δεν έχω καταλάβει ακόμη πως) ψάχνοντας στο google earth παρατήρησε κάποια χαλάσματα κοντά στο χωριό Αγρελιά (βορειο-ανατολικά του νομού Τρικάλων). Παρατηρόντας πιο προσεκτικά τον χάρτη διαπιστώσαμε πως όχι απλά δεν επρόκειτο για κάποια χαλάσματα αλλά φαινόταν καθαρά η ύπαρξη ένος χωριού πολύ κοντά μάλιστα στον επαρχιακό που οδηγεί στο χωριό Αγρελιά.
Απογευματινή βόλτα και καφές στο βόρειο κομμάτι του νομού Τρικάλων (το οποιό για να πω την αμαρτία μου δεν το είχα και σε ιδιαίτερη εκτίμηση λόγω της Πίνδου, των Αγράφων, των Τζουμέρκων που μέχρι τώρα μονοπωλούσαν τον ταξιδιωτικό και φωτογραφικό μου ενδιαφέρον).
Γρήγορη βόλτα και καφές λοιπόν με την παρέα να αποτελείται από
Αποστόλη, Σωτήρη, Θάνο, Σπύρο, Νίκο και Βαγγέλη
Τα χιλιόμετρα που διανύθηκαν δεν ξεπέρασαν τα 80 με τα 20 από αυτά χωμάτινα μέσα στην νότιο-δυτική πλευρά των Βερδικούσσων. Το κόστος της βόλτας κάτω από 10 ευρώ. Νέα μηχανή στην παρέα, με τον ίδιο θεοπάλαβο αναβάτη (KTM-Θάνος), νέο μέλος στην παρέα (Νίκος-Transalp), και το κλείσιμο της ημέρας έγινε με εντυπωσιακό τρόπο καθώς ο καλός φίλος Σπύρος πραγματοποίησε επιτέλους το όνειρό του και έγινε κάτοχος Αφρικάνας. Σπυράκο καλορίζικη και καλοτάξιδη !!!!!
Για όσους επιθυμούν να επισκευθούν το συγκεκριμένο χωριό, στον περιφερειακό Λαρίσης-Ιωαννίνων (στα Τρίκαλα), απέναντι απο την εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου ακολουθείτε πινακίδες προς Παλαιόπυργο. Στα 30 χιλιόμετρα περίπου στο αριστερό σας χέρι θα δείτε ένα μεγάλο ξωκλήσι και πινακίδα που γράφει "Κουμαριά". Ακολουθείτε τον βατό χωματόδρομο για περίπου 5-6 χιλιόμετρα και βρίσκεστε στο χωριό.
Ας ξετυλίξουμε σιγά σιγά το οδοιπορικό χωρίς πολλά λόγια από εμένα αλλά με πολλές φωτογραφίες και πληροφορίες για την συγκεκριμένη περιοχή.
Η αναχώρηση έγινε στις 16:30 από το γνωστό πλέον μέρος συνάντησης (Bulli's Cafe).
Ξεκινόντας και αφού περάσαμε από την Κρηνίτσα και τον Παλαιόπυργο αρχίσαμε να ανεβαίνουμε
για να συναντήσουμε μετά από λίγα χιλιόμετρα την Ι.Μ Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορμπόβου
( Η Ι. Μ. Κοιμήσεως Θ/κου, ή άλλως γνωστή ως μονή Κορμπόβου είναι κτισμένη στο χείλος μικρού κρημνώδους βράχου, ενώ αρχικά είχε χτισθεί σε απότομο γκρεμό και αναφέρεται σε χρυσόβουλλο του 1336 ως μετόχι της ακμάζουσας τότε μονής Ζαβλαντίων. Το παλιό καθολικό αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, είναι μονόχωρος τρίκογχος ναός, εσωτερικά κατάγραφος με τοιχογραφίες του 1650, ενώ το σημερινό, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι ναός αθωνίτικου τύπου, σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλλο, που ανηγέρθηκε στα 1809, με ελάχιστο εναπομείναντα τοιχογραφικό διάκοσμο και ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1838.)
Ούτε λόγος για στάση στο μοναστήρι μιας και ο προορισμός μας ήταν άλλος και αφού περάσαμε και το χωριό Λαγκαδιά συνεχίσαμε το ανηφορικό κομμάτι. Επόμενο χωριό το Λιόπρασο και πλέον το τοπίο αρχίζει και αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Αποστόλης με την Africana του (?). (Παρασκευά επιτέλους η καλή σου ανέπνευσε και πάλι. Έχουμε θέματα ανοιχτά εμείς οι τρεις
)
Ο δρόμος μετά το Λιόπρασο. Στροφές σε μέτρια άσφαλτο και φυσικό τοπίο πολύ διαφορετικό από αυτό της Πίνδου, εξίσου όμορφο.
