Καλό το Afrikάκι δε λέω, αλλά άψυχο ρε παιδί μου, το KLE είχε πιο πολλά γκάζια!
Λίγο! Λίγο! Λίγο! Περάσαν και 2 χρόνια... τι να λέμε....
Και... νάτος ο ρινόκερος! Γκάζι που σε τρόμαζε! Ήσουν ψηλά, τα ποδάρια σου ήταν ανοιχτά, φρένα : πούντα;
Όμως με αυτό το θηρίο δεν έκανα κανένα Ευρωπαϊκό ταξίδι κι έτσι μετά από 2 χρόνια συμβίωσης μαζί του "επέστρεψα" στο KLE.
Μετά θυμήθηκα τα όμορφα χρόνια του DT και πήρα ένα XR250 που κράτησα παράλληλα με ένα TDM850 και αργότερα έδωσα και τα δυο γιατί ζουρλάθηκα στην εμφάνιση του TDM900.
Τέλος πάντων, με το ένα και το άλλο τα χρόνια πέρασαν, αλλά επίσης "πέρασαν" από τα χέρια μου και συνολικά 20 μηχανές και μηχανάκια.
Το 20ό είναι το σημερινό μου Tenere, με το οποίο συνδέθηκα συναισθηματικά με μηχανή μετά από πολλά χρόνια. Μόνο το DT αγάπησα τόσο κι έχω ορκιστεί στον εαυτό μου πως ακόμη και αν θελήσω άλλη μηχανή... το Tenere θα το κρατήσω.
Λίγες ακόμη vintage φωτό:
Με τη μάνα μου στον γύρο της Λέσβου, 200 χλμ άντεξε η άτιμη την "ξύλινη" σέλα του DT... φορούσε και μπλούζα Harley... τι να πεις...
Η αδερφή μου -αν και μικρότερη- οδηγούσε μηχανή σε μικρότερη ηλικία από εμένα -17 ετών τότε-, εκείνη την ημέρα είχε δανειστεί το XT600E ενός φίλου, οι 3 μας κάναμε τον γύρω του νησιού, ήταν και είναι μεγάλο αλάνι (σήμερα έχει "συμβιβαστεί" με ένα FMX650....).
Στη ίδια βόλτα αντικρύσαμε και αυτό το "ασχημο" μηχανάκι, λέγε με DR750 BIG (τώρα μου φαίνεται κούκλα).
1990. Αν είναι δυνατό... με αυτή τη "φόρμα εργασίας" άλλαξα ελατήρια στο IT 175 ενός φίλου.... βλέπεις είχα τη τύχη να έχω και γκαράζ τότε, οπότε μπορούσα να τα αφήνω όλα "γυμνα"...
2002. Το πρώτο μου TDM, αγκαλίτσα μου η μπέμπα των φίλων μου!
1993. Από τη παρέα των Αθηνών. Δικό μου εδώ είναι το TDR. Μαζί του: NSR250, RD250, DT, KDX και KLE (η αιτία που το αγόρασα κι εγώ).
2002. Με το XR250 στην Εύβοια. edit για τον Γατο: Να ρε το ιδανικό μηχανάκι μέχρι τα 250
Πω ρε.... γκάζια!
Χε, χε... Το TW200 το νοίκιασα, ακόμη το γουστάρω αυτό το μηχανάκι. Εκείνο την ημέρα του Αύγουστου του 1998 είχε πολύ ήλιο και σκόνη, μακρυμάνικο για να αποφύγουμε το κάψιμο και μάσκα θαλάσσης για να αποφύγουμε τη σκόνη. Αυτό είναι το μικρό που θα ανακατασκευάσω εγώ μια μέρα!
Πολλά χρόνια περάσαν από τότε αλλά εγώ ξέρω ένα πράγμα: ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ να μας χαρίζουν χαμόγελα, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι "χωμάτινες βόλτες", ένα καλό φίλο και κανά δυο μπυρίτσες, ε άμα ενταχθείς στους PouroDuruς 'κονομάς και κανά μετάλλιο! Να 'στε όλοι καλά!
Λίγο! Λίγο! Λίγο! Περάσαν και 2 χρόνια... τι να λέμε....
Και... νάτος ο ρινόκερος! Γκάζι που σε τρόμαζε! Ήσουν ψηλά, τα ποδάρια σου ήταν ανοιχτά, φρένα : πούντα;
Όμως με αυτό το θηρίο δεν έκανα κανένα Ευρωπαϊκό ταξίδι κι έτσι μετά από 2 χρόνια συμβίωσης μαζί του "επέστρεψα" στο KLE.
Μετά θυμήθηκα τα όμορφα χρόνια του DT και πήρα ένα XR250 που κράτησα παράλληλα με ένα TDM850 και αργότερα έδωσα και τα δυο γιατί ζουρλάθηκα στην εμφάνιση του TDM900.
Τέλος πάντων, με το ένα και το άλλο τα χρόνια πέρασαν, αλλά επίσης "πέρασαν" από τα χέρια μου και συνολικά 20 μηχανές και μηχανάκια.
Το 20ό είναι το σημερινό μου Tenere, με το οποίο συνδέθηκα συναισθηματικά με μηχανή μετά από πολλά χρόνια. Μόνο το DT αγάπησα τόσο κι έχω ορκιστεί στον εαυτό μου πως ακόμη και αν θελήσω άλλη μηχανή... το Tenere θα το κρατήσω.
Λίγες ακόμη vintage φωτό:
Με τη μάνα μου στον γύρο της Λέσβου, 200 χλμ άντεξε η άτιμη την "ξύλινη" σέλα του DT... φορούσε και μπλούζα Harley... τι να πεις...
Η αδερφή μου -αν και μικρότερη- οδηγούσε μηχανή σε μικρότερη ηλικία από εμένα -17 ετών τότε-, εκείνη την ημέρα είχε δανειστεί το XT600E ενός φίλου, οι 3 μας κάναμε τον γύρω του νησιού, ήταν και είναι μεγάλο αλάνι (σήμερα έχει "συμβιβαστεί" με ένα FMX650....).
Στη ίδια βόλτα αντικρύσαμε και αυτό το "ασχημο" μηχανάκι, λέγε με DR750 BIG (τώρα μου φαίνεται κούκλα).
1990. Αν είναι δυνατό... με αυτή τη "φόρμα εργασίας" άλλαξα ελατήρια στο IT 175 ενός φίλου.... βλέπεις είχα τη τύχη να έχω και γκαράζ τότε, οπότε μπορούσα να τα αφήνω όλα "γυμνα"...
2002. Το πρώτο μου TDM, αγκαλίτσα μου η μπέμπα των φίλων μου!
1993. Από τη παρέα των Αθηνών. Δικό μου εδώ είναι το TDR. Μαζί του: NSR250, RD250, DT, KDX και KLE (η αιτία που το αγόρασα κι εγώ).
2002. Με το XR250 στην Εύβοια. edit για τον Γατο: Να ρε το ιδανικό μηχανάκι μέχρι τα 250
Πω ρε.... γκάζια!
Χε, χε... Το TW200 το νοίκιασα, ακόμη το γουστάρω αυτό το μηχανάκι. Εκείνο την ημέρα του Αύγουστου του 1998 είχε πολύ ήλιο και σκόνη, μακρυμάνικο για να αποφύγουμε το κάψιμο και μάσκα θαλάσσης για να αποφύγουμε τη σκόνη. Αυτό είναι το μικρό που θα ανακατασκευάσω εγώ μια μέρα!
Πολλά χρόνια περάσαν από τότε αλλά εγώ ξέρω ένα πράγμα: ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ να μας χαρίζουν χαμόγελα, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι "χωμάτινες βόλτες", ένα καλό φίλο και κανά δυο μπυρίτσες, ε άμα ενταχθείς στους PouroDuruς 'κονομάς και κανά μετάλλιο! Να 'στε όλοι καλά!