Παιδιά...
Ειχα ενα ατύχημα το Νοεμβρη του 18 .Γιναμε μαλλια κουβάρια εγω με το bmw με κατι κάγκελα στράντζες του πεζοδρομίου..Εκατσα στο ΚΑΤ καμμια δεκαριά μέρες επειδή κάποια απο όλα τα σπασμένα πλευρά της αριστερής πλευράς, τρυπήσαν το πνεύμονα..Επίσης και 3 κατάγματα στη λεκάνη που ευτυχώς δεν μετακινήθηκαν γιατί ακόμη μέσα θα ήμουν τάβλα.Κατα τα άλλα,σπασμένο χέρι παντού,(χωρις χειρουργείο την έβγαλα),καρπος,δαχτυλα κλπ.και διάφορα άλλα.Μάλλον στάθηκα τυχερός στην ατυχία μου με πρώτο το οτι τα στραπατσαρισμένα κάγκελα δεν με κάναν σουβλάκι και δίφορα άλλα <<τυχερά>>.Ευχομαι το ίδιο και σε σας.Ολόψυχα.Συμπάσχω μαζί σας και ξέρω οτι μεγάλο μέρος της βελτίωσης αρχίζει και έρχεται στο σπίτι,στο χώρο σας.Οπλιστείτε με υπομονή και δύναμη.Αυτά κάνουν καιρό να περάσουν στο σπίτι σας με ασκήσεις φυσικοθεραπείες κλπ.Ομως θα τα περάσετε και θα τα αφήσετε πίσω σωματικά..Ετοιμαστείτε ψυχικά να ξανακαβαλήσετε οταν όλα φτιάξουν.Απο τα κόκκαλλα μεχρι την επιδημία.Η και όχι αν δεν θέλετε.Ολα σεβαστά και αποδεκτά.Το θέμα είναι να δυναμώνετε ψυχικά και σωματικά καθε μέρα...
Περαστικά σας και κάθε μέρα καλύτερα..