kpapageo
Μέλος
- Όνομα
- Κώστας
- Μοτό
- NC700X
To Vihren είναι το 2ο ψηλότερο βουνό της Βουλγαρίας και 3ο στα Βαλκάνια, πίσω από την Musala και τον Όλυμπο. Είναι επίσης το ψηλότερο της οροσειράς Pirin και αν έχετε πάει στο Bansko, είναι το πυραμιδοειδές βουνό που βλέπετε πάνω από το χωριό.
Αυτός θα είναι και ο προορισμός μας την 2α Ιουλίου του σωτήριου τούτου έτους. Χωρίς προβλήματα στα σύνορα και στον δρόμo, έχοντας πάρει τον δρόμο από Κρέσνα (Δυτικά) έφτασα στο Bansko όπου θα διανυκτερεύσω για να ανέβω φρέσκος στο βουνό το επόμενο πρωινό. Μια βόλτα στο χωριό το σούρουπο για φαγητό επιβάλλεται. Στην πλατεία υπάρχει και εκδήλωση με παραδοσιακά τραγούδια και φορεσιές.
Το πρωί της επομένης πρέπει να ξεκινήσω πολύ νωρίς και να πάρω τον ασφαλτόδρομο προς τα Νότια που φτάνει μέχρι το καταφύγιο Vihren. Έχετε στον νου σας ότι στις 7:00 κλείνει για οχήματα που ανεβαίνουν και θα πρέπει κάποιος να ανέβει με λεωφορείο ύστερα.
Ο καιρός είναι μουντός και κάνει ΚΡΥΟ. Σίγουρα μονοψήφια η θερμοκρασία. Φτάνω και παρκάρω στο καταφύγιο στα 1950μ.
Μνήμες ξυπνάνε από την ανάβαση στην Musala πριν μερικά χρόνια όπου η πυκνή ομίχλη δεν με άφησε να απολαύσω την θέα από την κορυφή. Ελπίζω να ανοίξει αργότερα.
Η διαδρομή είναι κυκλική. Λατρεύω τις κυκλικές γιατί φτάνεις πίσω στο όχημα σου και δεν έχεις περάσει από το ίδιο σημείο 2 φορές. Εγώ θα επιλέξω να ακολουθήσω anti-clockwise πορεία και νομίζω πως έκανα καλά.
Οι κλίσεις είναι ήπιες στην αρχή και η ομίχλη μόνιμη.
Προσεγγίζω το βουνό από την Ανατολική πλευρά του.
Η θέα προς τα πίσω.
Όμορφο παιχνίδι του ήλιου και της ομίχλης.
Οι ορεινοί αυτοί όγκοι παρακάμπτονται από δεξιά. Οι χιονούρες δεν προκαλούν εντύπωση σε αυτά τα υψόμετρα.
Να και κάποια αγριοκάτσικα!
Πρώτη εικόνα του κυρίως όγκου της κορυφής.
Προς τα πίσω, το πέρασμα που με έφερε εδώ.
Το βουνό πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρου. Εντυπωσιακό!
Δείτε εδώ!
Αυτός θα είναι και ο προορισμός μας την 2α Ιουλίου του σωτήριου τούτου έτους. Χωρίς προβλήματα στα σύνορα και στον δρόμo, έχοντας πάρει τον δρόμο από Κρέσνα (Δυτικά) έφτασα στο Bansko όπου θα διανυκτερεύσω για να ανέβω φρέσκος στο βουνό το επόμενο πρωινό. Μια βόλτα στο χωριό το σούρουπο για φαγητό επιβάλλεται. Στην πλατεία υπάρχει και εκδήλωση με παραδοσιακά τραγούδια και φορεσιές.
Το πρωί της επομένης πρέπει να ξεκινήσω πολύ νωρίς και να πάρω τον ασφαλτόδρομο προς τα Νότια που φτάνει μέχρι το καταφύγιο Vihren. Έχετε στον νου σας ότι στις 7:00 κλείνει για οχήματα που ανεβαίνουν και θα πρέπει κάποιος να ανέβει με λεωφορείο ύστερα.
Ο καιρός είναι μουντός και κάνει ΚΡΥΟ. Σίγουρα μονοψήφια η θερμοκρασία. Φτάνω και παρκάρω στο καταφύγιο στα 1950μ.
Μνήμες ξυπνάνε από την ανάβαση στην Musala πριν μερικά χρόνια όπου η πυκνή ομίχλη δεν με άφησε να απολαύσω την θέα από την κορυφή. Ελπίζω να ανοίξει αργότερα.
Η διαδρομή είναι κυκλική. Λατρεύω τις κυκλικές γιατί φτάνεις πίσω στο όχημα σου και δεν έχεις περάσει από το ίδιο σημείο 2 φορές. Εγώ θα επιλέξω να ακολουθήσω anti-clockwise πορεία και νομίζω πως έκανα καλά.
Οι κλίσεις είναι ήπιες στην αρχή και η ομίχλη μόνιμη.
Προσεγγίζω το βουνό από την Ανατολική πλευρά του.
Η θέα προς τα πίσω.
Όμορφο παιχνίδι του ήλιου και της ομίχλης.
Οι ορεινοί αυτοί όγκοι παρακάμπτονται από δεξιά. Οι χιονούρες δεν προκαλούν εντύπωση σε αυτά τα υψόμετρα.
Να και κάποια αγριοκάτσικα!
Πρώτη εικόνα του κυρίως όγκου της κορυφής.
Προς τα πίσω, το πέρασμα που με έφερε εδώ.
Το βουνό πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρου. Εντυπωσιακό!
Δείτε εδώ!
