Ταξιδευτές που αγαπάμε

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Ταξιδευτές που αγαπάμε. Από το παρελθόν ή της social media εποχής. Άνθρωποι που μας ενέπνευσαν να ταξιδέψουμε ή που μας έκαναν να νιώσουμε μικροί μπροστά στα επιτεύγματα τους. Εξαιρετικές περιπτώσεις που για κάποιο λόγο ξεχωρίζουμε από τους υπόλοιπους στην καρδιά μας.

Το βάζω στο "χωρίς μοτό" γιατί οι τρεις που θέλω να αναφέρω είναι από άλλο χώρο αλλά και γιατί θα ήθελα να δούμε ανθρώπους από κάθε πεδίο. Ωστόσο εννοείται πως συμπεριλαμβάνονται στην λίστα οι μοτο-ταξιδευτές που θεωρούμε ξεχωριστοί.


Κάνω την αρχή με την Audrey Sutherland.

Την ανακάλυψα τυχαία από μια αναφορά σε ένα site. Μου έκανε εντύπωση σαν περίπτωση και διάβασα το βιβλίο της "Paddling North".

Η Audrey Sutherland το 1980 και σε ηλικία 60 ετών ξεκίνησε να κάνει σόλο ταξίδια στην Αλάσκα με φουσκωτό κανό. Κάτι που συνέχισε ανελλιπώς για τα επόμενα χρόνια μέχρι και το 2003. Σε αυτό το διάστημα πρέπει να κάλυψε πάνω από 8000 μίλια υδάτινων διαδρομών.
Το βιβλίο περιγράφει ένα από αυτά τα ταξίδια.

Έζησε στην Χαβάη όπου μεγάλωσε μόνη της τα τέσσερα παιδιά της. Δυναμική και ανεξάρτητη, προσπάθησε να εμπνεύσει και στα παιδιά τις ίδιες αρετές. Μου αρέσει πολύ ο κατάλογος που είχε φτιάξει με τις περίπου 30 δεξιότητες που θα πρέπει να έχει αποκτήσει ένα παιδί μέχρι την ηλικία των 16.
Κάποια από αυτά είναι:

-Να μπορεί να αλλάξει ένα λάστιχο ή μια πάνα.
-Να μπορεί να κολυμπήσει 400 γιάρδες με ευκολία
-Να μπορεί να φτιάξει ένα απλό γεύμα
-Να ξέρει τα πέντε βασικά των πρώτων βοηθειών, έλεγχο αιμορραγίας, δέσιμο κατάγματος, καρδιακή επαναφορά, αφαίρεση δηλητηρίου, φροντίδα από σοκ
-Να μπορεί να κινηθεί σε μια ξένη πόλη με τα ΜΜΜ
-Να μπορεί να μείνει για 10 μέρες μόνη σε απόσταση 10 μιλίων από κάθε πολιτισμό
-Να ξέρει να χορεύει
-Να μπορεί να πλύνει ρούχα... Έχει κι άλλα, αλλά μπήκατε στο νόημα.

Η ίδια ξεκίνησε από νωρίς τις περιπέτειες, αρχικά στην Χαβάη. Στην αρχή κολυμπώντας, όπου έφευγε για πολυήμερες εξερευνήσεις τραβώντας πίσω της τον εξοπλισμό της σε αδιάβροχο σάκο φτιαγμένο από κουρτίνα μπάνιου! Πάντα μόνη.

Εξάλλου το μότο της ήταν: "Go Simple, Go Solo, Go Now"

Η ίδια έχει τον καλύτερο ορισμό της λέξης περιπέτεια, "Adventure" που έχω διαβάσει ποτέ:

“Adventure. The word is ad-venture, to venture toward. No big declarations of peril, challenge, daring, conquest. No guarantee of making it. Just trying toward.”







Έχω ακόμα δυο που θέλω να αναφέρω, αλλά περιμένω με ενδιαφέρον να διαβάσω και τους δικούς σας αγαπημένους ταξιδευτές.
 

nomad

Μέλος
Περιοχή
Καρπηνιςςς
Όνομα
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Μοτό
BMW F650GS
KTM exc 300
Καταπληκτικό θέμα.
Καλοί οι σύγχρονοι αλλά πάντα δεδομένων των συνθηκών με συγκινούσαν οι παλαιότερες εποχές. Υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσα να αναφερθώ αλλά κάποιος που πάντα μου έκανε κλικ ήταν αυτός εδώ.



 
Τελευταία επεξεργασία:

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Καταπληκτικό θέμα.
Καλοί οι σύγχρονοι αλλά πάντα δεδομένων των συνθηκών με συγκινούσαν οι παλαιότερες εποχές. Υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσα να αναφερθώ αλλά κάποιος που πάντα μου έκανε κλικ ήταν αυτός εδώ.



Φοβερή περίπτωση! Το είχα διαβάσει πριν κάτι μήνες σε ένα site και είχα μείνει με το στόμα ανοικτό!!!
 

nomad

Μέλος
Περιοχή
Καρπηνιςςς
Όνομα
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Μοτό
BMW F650GS
KTM exc 300
Φοβερή περίπτωση! Το είχα διαβάσει πριν κάτι μήνες σε ένα site και είχα μείνει με το στόμα ανοικτό!!!
Και μάλιστα το ταξίδι αυτό επειδή πάντα το θεωρούσα μοναδικό, διάβαζα ότι έβρισκα.
Υπάρχει και ντοκυμαντέρ για το θέμα. Επαναλήφθηκε το ο 2017 μέσα σε χρόνο ρεκόρ 5 ετών από την παρακάτω. Σκέψου ότι η καθαρή απόσταση του ταξιδιού είναι 45000χλμ

 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Η πιτσιρικα είχε καντάρια θάρρους και αγάπης για την ιστιοπλοΐα.
Οι γονείς της έφτασαν μέχρι τα δικαστήρια για να τις απαγορεψουν τον γύρο του κόσμου με ιστιοφόρο στην ηλικία των 16.


 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Επόμενος στην λίστα μου είναι ένας συμπαθής αγγλάκος που παρακολουθώ αρκετά χρόνια. Κάποιοι θα τον έχετε ακούσει μιας και είναι της social media εποχής. Ή για να είμαι πιο ακριβής, νομίζω πως πέτυχε αυτή την εποχή στην αρχή της, κάτι που τον βοήθησε να πάρει δημοσιότητα.

Μιλάω για τον Alastair Humphreys.

Σε ηλικία 24 ετών και μόλις έχει αποφοιτήσει ο Alastair αποφασίζει πως θέλει να ζήσει μια μεγάλη περιπέτεια. Πριν μπει στην συνηθισμένη ροή της ζωής, γάμος, οικογένεια, παιδιά, σπίτια, δάνεια, υποχρεώσεις, αποφασίζει πως θέλει να δοκιμάσει τα όρια του σε κάτι που θα έχει να θυμάται σε όλη του ζωή.

Χωρίς πολλά χρήματα και χωρίς κάποια ιδιαίτερη δεξιότητα, βρίσκει πως η πιο απλή ιδέα θα ήταν να επιχειρήσει τον γύρο του κόσμου με ποδήλατο. Όχι κάποιο ιδιαίτερο, αλλά το ίδιο ποδήλατο που χρησιμοποιούσε στις μετακινήσεις του όσο ήταν φοιτητής. Το μπάτζετ εξάλλου είναι πολύ περιορισμένο.

Όπως αναφέρει στα δυο βιβλία που περιγράφουν το ταξίδι του, "Moods of Future Joys" και "Thunder and Sunshine", στην αρχή δεν το πολύ πιστεύει ούτε ο ίδιος. Θεωρεί ότι κάνει την τρέλα του και κάποια στιγμή όλο αυτό θα τελειώσει. Μόνο όταν φτάνει στο ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας στο νοτιότερο άκρο της Αφρικής, κοιτάζοντας τον ωκεανό με ένα μπουκάλι φτηνό κρασί, μόνο τότε συνειδητοποιεί ότι έχει την δύναμη να τα καταφέρει.

Είναι το κλασικό παράδειγμα του ήρωα που υπάρχει σαν αρχέτυπο στις διηγήσεις κάθε λαού. ο Ήρωας δεν είναι έτοιμος όταν ξεκινά την περιπέτεια, το ίδιο το ταξίδι τον κάνει να μεγαλώσει και να νικήσει τις δυσκολίες.

Τα δυο βιβλία είναι απολαυστικά και βλέπει κάποιος την εξέλιξη του Alastair στην διάρκεια του ταξιδιού. Έχει πολλά περιστατικά που αξίζουν αναφορά, όπως στην Αφρική ή στην Κίνα, αλλά ένα από τα πιο εντυπωσιακά είναι στην Σιβηρία. Από λάθος υπολογισμούς και λόγω λήξης της βίζας αναγκάστηκε να διασχίσει την Σιβηρία χειμώνα!!!! Εντάξει μιλάμε για κλάμα!

Τελικά το ταξίδι κρατάει 4 χρόνια, περνά από 5 ηπείρους και 60 χώρες καλύπτοντας περίπου 74000χλμ.



 

akis92

Μέλος
Περιοχή
Αγια Χωματα(Ηλεια)
Όνομα
Aκης
Μοτό
R1200GS
Ωραιοι και οι γνωστοι ξενοι αλλα εμενα μου χε κανει εντυπωση το παλικαρι αυτο...Εχοντας και μια ιδιαιτερη αδυναμια στα Κυθηρα πλεον οταν γνωριστηκαμε ενα βραδυ σε μια μαζωξη γιατι την επομενη μερα εφευγε για το ταξιδι της Ευρωπης με ποδηλατο απλα μου φαινοταν αστειο.οταν γυρισε δεν ηταν πια και τοσο αστειο..μακαρι να μπορουσαμε και μεις να κανουμε κατι αντιστοιχο..ωραιος τυπος ο Αρης εν τω μεταξυ γεματος ζωη...ειναι φιλος και με επηρεασε περισσοτερο αποτι καποιος που δεν γνωριζω παροτι δεν ηταν τοσο ακραιο αυτο που εκανε..βεβαια αν σκεφτεις τη ζωη καθημερινων ανθρωπων ακραιο ειναι.

Στάλθηκε από το Mi A3 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
Τελευταία επεξεργασία:

socrates

Μέλος
Περιοχή
Αθήνα
Όνομα
Σωκράτης
Μοτό
dl650
Ταξιδευτές που αγαπάμε

Για αγάπη δεν ξέρω... θαυμασμό όμως ναι... για όλους! Είναι τόσοι πολλοί που δύσκολα μπορώ να ξεχωρήσω κάποιους χωρίς να αδικήσω κάποιους άλλους. Εκεί που πιστεύεις ότι έχεις κάνει κάτι, έρχεται ένα 21χρονο κοριτσάκι και σου λέει ότι έχει πάει σε όλες τις χώρες του κόσμου. "Ναι καλά" απαντάς και σου κοτσάρει το επιβεβαιωμένο ρεκόρ guinness που κατέχει από το 2019.

Τα ταξίδια έχουν γίνει πιο εύκολα από ποτέ (εξαιρώ την περίοδο του lockdown φυσικά). Αυτούς που θαυμάζω απεριόριστα είναι κάποιοι ταξιδευτές του παρελθόντος που με μηδέν εξοπλισμό, με πλοήγηση πυξίδας, χωρίς χρονικά περιθώρεια, ταξίδεψαν με προορισμό το άγνωστο και βάρκα την ελπίδα... Επίσης υπάρχουν αρκετοί πλέον νομάδες που το σπίτι τους είναι το όχημα τους. Ειδική κατηγορία επίσης αυτοί που χαράσουν νέες διαδρομές εκεί που δεν πήγε ποτέ ξανά άλλος άνθρωπος δοκιμάζοντας τα όρια τους.
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Ταξιδευτές που αγαπάμε

Για αγάπη δεν ξέρω... θαυμασμό όμως ναι... για όλους! Είναι τόσοι πολλοί που δύσκολα μπορώ να ξεχωρήσω κάποιους χωρίς να αδικήσω κάποιους άλλους. Εκεί που πιστεύεις ότι έχεις κάνει κάτι, έρχεται ένα 21χρονο κοριτσάκι και σου λέει ότι έχει πάει σε όλες τις χώρες του κόσμου. "Ναι καλά" απαντάς και σου κοτσάρει το επιβεβαιωμένο ρεκόρ guinness που κατέχει από το 2019.

Τα ταξίδια έχουν γίνει πιο εύκολα από ποτέ (εξαιρώ την περίοδο του lockdown φυσικά). Αυτούς που θαυμάζω απεριόριστα είναι κάποιοι ταξιδευτές του παρελθόντος που με μηδέν εξοπλισμό, με πλοήγηση πυξίδας, χωρίς χρονικά περιθώρεια, ταξίδεψαν με προορισμό το άγνωστο και βάρκα την ελπίδα... Επίσης υπάρχουν αρκετοί πλέον νομάδες που το σπίτι τους είναι το όχημα τους. Ειδική κατηγορία επίσης αυτοί που χαράσουν νέες διαδρομές εκεί που δεν πήγε ποτέ ξανά άλλος άνθρωπος δοκιμάζοντας τα όρια τους.
Σωστός ο Σωκράτης
Κάθε φορά που περνάω τα σύνορα μου σπάνε τα νεύρα οι ποδηλάτες που γυρίζουν μήνες με έναν σάκο στη πλάτη.
Και εμείς νομίζουμε ότι κάτι κάνουμε με τα παλιομηχανακια:D
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Βάζω και τον τρίτο της λίστας μου και μετά αφήνω τον λόγο στους υπόλοιπους.

Ok, εδώ πάμε πλέον σε άλλη κατηγορία, βασικά δεν ξέρω αν υπάρχει μεγαλύτερο επίπεδο badass από αυτό, νομίζω εδώ τελειώνει η κλίμακα :laugh:.

Όταν διάβαζα για την ζωή και το έργο του μπήκα στο google και έψαξα να βρω φωτογραφία του. Συνηθισμένος από το στερεότυπο του Hollywood με τους badass τύπους, ήθελα να δω πως μοιάζει ένας τέτοιος άνθρωπος στα αλήθεια.
Ο λόγος για τον Sir Ranulph Fiennes. To Guinness τον ανακήρυξε το 84' τον μεγαλύτερο εν ζωή εξερευνητή της εποχής μας. Από τότε έχει σπάσει πολλά ακόμα ρεκόρ συνεχίζοντας και σήμερα στα 74.

Το παλμαρέ του είναι εντυπωσιακό, μερικά μόνο από τα επιτεύγματα του είναι.
Ρεκόρ κατάκτησης του Νότιου Πόλου, χωρίς υποστήριξη.
Ο πρώτος που διέσχισε την Ανταρκτική χωρίς υποστήριξη. Για αρκετά χρόνια αυτή ήταν η μεγαλύτερη αρκτική διάσχιση γενικά (97 ημέρες)!
Η πρώτη και μόνη μέχρι σήμερα διάσχιση της γης στον κάθετο άξονα, κατακτώντας και τους δυο πόλους. Ένα απίστευτο εγχείρημα που αξίζει κάποιος να διαβάσει περισσότερα. Διήρκεσε σχεδόν 7 χρόνια.
Σόλο και χωρίς υποστήριξη αποστολή στην Αρκτική που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όταν υποχώρησε ο πάγος και βρέθηκε μαζί με το έλκηθρο του στα παγωμένα νερά του Βόρειου Πόλου. Αυτό αργότερα του στοίχισε τις άκρες από μερικά δάκτυλα (που έκοψε μόνος του) λόγο κρυοπαγήματος!!!!!!

Ένα από τα αγαπημένα μου είναι οι 7 μαραθώνιοι σε 7 ημέρες σε 7 ηπείρους, back to back. Ήταν μια ιδέα που είχε πολλές δυσκολίες στην οργάνωση. Όταν τελικά καταφέρνουν να οργανώσουν τα πάντα και σχεδόν έξι μήνες πριν την εκκίνηση του πρώτου μαραθώνιου ο Fiennes παθαίνει έμφραγμα.
Μέσα από το δωμάτιο του νοσοκομείου και δυο μέρες αφού έχει βγει από την εντατική ο Sir Ranulph Fiennes τηλεφωνεί στον συνεργάτη του και του λέει να μην ακυρώσει τίποτα!!!!!!!!
Έξι μήνες μετά ολοκληρώνει και τους επτά μαραθώνιους στην σειρά. Αργότερα στο βιβλίο του θα γράψει ότι ίσως να ήταν και λίιιιγο παρακινδηνευμένο :hungover::laugh::laugh:

Δύο χρόνιο μετά όταν κατακτά το Έβερεστ (ακόμα με προβλήματα καρδιάς) γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που έχει πατήσει εκεί και ταυτόχρονα και στους δυο πόλους!!!!!!!!!
Είχαν προηγηθεί δυο ακόμα προσπάθειες για το Έβερεστ όπου στην μια, 300μ πριν την κορυφή, κινδύνεψε με καρδιακή ανακοπή όπου γλύτωσε χάρις στα φάρμακα που είχε μαζί του για αυτό το ενδεχόμενο.

Για την "προπόνηση" του για το Έβερεστ ανεβαίνει πρώτα το Κιλιμάντζαρο και μετά το διάσημο North Face of the Eiger!!!!!!

Και αυτό είναι μόνο μέρος της τεράστιας λίστας με τα επιτεύγματα του Sir Ranulph Fiennes.

Το 2016 ανακοίνωσε την έναρξη της προσπάθειας να γίνει ο πρώτος άνθρωπος που θα έχει κατακτήσει και του δυο πόλους και την ψηλότερη κορυφή σε κάθε ήπειρο. Νομίζω πως πλέον του λείπουν ακόμα τρεις κορυφές.





 

korobilis7

Μέλος
Περιοχή
rentis
Όνομα
kostas
Μοτό
AFRICA TWIN XRV 750 rd07a
Επεσα πανω στο αρθρο.
Νομιζω πως αξιζει την παρουσια της στο θεμα.

 

dan

lone wolf
Περιοχή
Ιωάννινα
Όνομα
Θανάσης
Μοτό
F 800 GS
Z 50 J
Η κυρία Freya Hoffmeister ολοκλήρωσε το γύρο της Ν. Ζηλανδίας , της Αυστραλίας και τώρα τελείωσε και με την Ν. Αμερική. Στην Αυστραλία (όπου χρειάστηκε ένα χρόνο !!) υποχρεώθηκε πολλές φορές λόγο έλλειψης σημείων εξόδου σε ακτή , να κοιμηθεί εν πλω τοποθετώντας το κουπί με δυο paddle floats σαν στήριγμα !! Αμέτρητοι καρχαρίες της χτύπησαν το καγιάκ και ένας το δάγκωσε τρυπώντας τον πολυεστέρα αφήνοντας και ένα δόντι σουβενίρ.
Στη Ν. Αμερική πέρασε το ακρωτήριο Χόρν και παραλίγο το ρεύμα να την στείλει στην Ανταρκτική.
Στην επιστροφή δυνατοί άνεμοι και κύματα την ανάγκασαν σε crash landing σε βραχονησίδα όπου περίμενε μέρες να πέσει ο καιρός. Αυτά μερικά μόνο.

Και εγώ το σκέφτομαι να βγω με 5 bf. αέρα !!

Front Page
 

Phoenix

Gender fluid
ADVRIDE Team
Περιοχή
Χαλκιδα
Όνομα
Στεργιος
Μοτό
bmw r1250gs adve Θα σε σκισω maniac
χουσβαρνα 510 πιστολ
υπαρχει ενας ταξιδευτης που αγαπαω πολυ αλλα δεν εχει ονομα η μαλλον εχει πολλα ονοματα
ειναι ενας καθημερινος τυπος που απο μικρο παιδι προσπαθει να αποδειξει στον εαυτο του..............
θελει να ειναι μοναδικος , ξεχωριστος ,ανεπαναληπτος, ισως.... η σκληραδα και η φτωχεια των παιδικων του χρονων....
κρεμασε για καποιο καιρο τις ελπιδες του στην μορφωση του στην ανελεητη δουλεια για καταξιωση την οικονομικη ανθηση....στην οικογενεια ...
ο κυριος Νωντας πλεον ειναι 80 χρονων, εχει ξεθωριασει στην μνημη του ταξιδευτη μας η εικονα του, πανω στην βαυαρικη μοτοσυκλετα του διοτι πλεον εχει παρει την σκυταλη ο ιδιος
ετσι οι δαιμονες που ειναι μεγαλοι και η ψυχη του Αρθουρ ασφυκτια κρεμαει την ελπιδα του στους μακρινους δρομους,
και παιρνει δρομο και αφηνει δρομο και μπλεκει και χανεται και ξεχναει μα δεν λυτρωνεται .........
φθινοπωρινα τοπια με αυτα τα παστελ χρωματα , πινακες πανω σε τεραστιους καμβαδες , τα ματια πινελα το θεριο να μουγκριζει στο σφιξιμο του δεξιου καρπου ,ζηταει το αψυχο να γινει ενα με την ψυχη του Χρηστου ,
ψυχη και σιδερο να πεταξουν ...να ελευθερωθουν μεχρι να φυλακιστουν ξανα και να ελευθερωθουν οπως η μερα σκοτωνει την νυχτα και η νυχτα ανταποδιδει , ετσι αεναα.....

ΥΓ

Τεριαζει δεν τεριαζει με το θεμα , εμενα αυτο μου βγηκε !!!!
 

zen rider

suzuki volusia
Περιοχή
Thessaloniki
Όνομα
kostis
Μοτό
suzuki volusia 2002
Μικρη μονο αναφορα στον δικο μας Madnomad. Ηλια Βροχιδη.

mad nomad – Travelling around the world on a motorcycle!

Γιατι είναι ταξιδευτης, αναζητα την γνωση, την εμπειρια, να ζησει τον τοπο που διαβαινει, να καταλαβει την διαφορετικοτητα και την ιδιαιτεροτητα των ανθρωπων.

Γιατι αποδεικνυει ότι με ένα ταπεινο 250αρι μπορεις να γυρισεις ολο τον κοσμο. Δεν κανουν τα κυβικα τον ταξιδευτη αλλα η εσωτερικη του αναγκη να περιηγηθει, γιατι η γη δεν του φθανει.

Γιατι τελικα άλλο ο τουριστας μηχανοβιος και άλλο αυτος που παιρνει την μηχανη του και ξεκινα να χαθει στον κοσμο.
 

Aldebaran

Πορτοκαλί μέλος.
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
KTM 690 Enduro '08
Voge SR4 Max
Εγώ λέω ότι όλοι όσοι έχουμε το μικρόβιο του ταξιδιού, είμαστε ταξιδευτές.
Πολλές φορές οι συγκυρίες, οι ευκαιρίες, αυτά που έχεις να χάσεις ή να αφήσεις πίσω, η διαχείριση του χρόνου ή του χρήματος σε δεσμεύουν με τέτοιο τρόπο όπου ένα μεγάλο ταξίδι κρίνεται απαγορευτικό.

Προσωπικά έχω πολλά ταξίδια μέσα στο μυαλό μου και κάθε φορά που τα σκέφτομαι όλο και φουντώνει αυτή η ανάγκη μέσα μου. Η πραγματοποίηση τους όμως φαντάζει δύσκολη, όχι όμως απίθανη. Τίποτα δεν είναι απίθανο.

Respect στους ταξιδευτές που έχουν τη δύναμη να πραγματοποιήσουν τα ταξιδιωτικά τους όνειρα.
 

thenos

"Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά"
ADVRIDE Team
Περιοχή
Ελάτη
Όνομα
Θανασης
Μοτό
KTM 950 ADV & KTM EXC450
Δεν είμαι σίγουρος ότι το παρακάτω θέμα ταιριάζει στην παρούσα ενότητα αλλά ένας συνάνθρωπος μας βοήθησε στο να πραγματοποιηθεί ένα ταξίδι... ;)

Όλυμπος: Ο Μάριος με την Ελευθερία στους ώμους του που πάτησαν την κορυφή

Όλυμπος: Ο Μάριος με την Ελευθερία στους ώμους του που πάτησαν την κορυφή


Ένα χαμόγελο ανακούφισης και ικανοποίησης ότι όλα πήγαν καλά και μια επιθυμία από τη συνοδοιπόρο του προς την κορυφή του Ολύμπου: να δει τη θέα της Ελλάδας από ψηλά. Κάπως έτσι κύλησαν τα πρώτα λεπτά στον Μύτικα για τον δρομέα υπεραποστάσεων Μάριο Γιαννάκο και τη Δραμινή φοιτήτρια βιολογίας Ελευθερία Τόσιου, η οποία παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα, κατάφερε ν' ανέβει στην κορυφή της Ελλάδας χάρη στο νεαρό συντοπίτη της.
«Όταν φτάσαμε στην κορυφή, αυτό που μού ζήτησε ήταν να δει τη θέα. Τη γύρισα 360 μοίρες για να δει την Ελλάδα από το πιο ψηλό σημείο της, περιμετρικά», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, λίγες ώρες μετά την επιτυχή ανάβαση στο ψηλότερο σημείο της Ελλάδας, ο Μάριος Γιαννάκου, ο οποίος κουβάλησε στην πλάτη του, σε ειδικά διαμορφωμένο σακίδιο τη νεαρή φοιτήτρια, προκειμένου να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
Το ούτως ή άλλως «πολύ δύσκολο» εγχείρημα, όπως το περιγράφει ο Δραμινός αθλητής, έγινε ακόμη πιο ...βαρύ λίγες ώρες πριν από το τελικό του στάδιο, όταν η ομάδα που συγκροτήθηκε για την υποστήριξή του πληροφορήθηκε τον θάνατο ενός ορειβάτη στον Όλυμπο. «Η ψυχολογία έπεσε, αλλά προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε όλο αυτό λίγο έξω από την Ελευθερία. Δεν την ενημερώσαμε, προσπαθήσαμε να το χειριστούμε εμείς», εξηγεί ο Μάριος Γιαννάκου, ο οποίος αδυνατεί, όπως λέει, να περιγράψει τα συναισθήματά του με λέξεις.
«Είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω με λέξεις. Δεν νομίζω να μπορέσω να το κάνω ποτέ», σημειώνει, τονίζοντας πως «σήμερα γράφτηκε ιστορία για τα άτομα με αναπηρία».
Στην ερώτηση, δε, αν ήταν ο σημερινός, ο καλύτερος αγώνας της ζωής του, σπεύδει να υπογραμμίσει: «Δεν είναι απλώς ο καλύτερος, ο σπουδαιότερος αγώνας της ζωής μου. Είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει ως άνθρωπος γενικά. Δεν πρόκειται για έναν αγώνα. Ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου».
Ο Μάριος, η Ελευθερία και η οχταμελής ομάδα που τους συνόδευε ξεκίνησαν σήμερα το πρωί, στις 6, από το καταφύγιο όπου είχαν καταλύσει, στα 2.400μ., προκειμένου ν' ανέβουν στον Μύτικα, στα 2.918μ. Το ρολόι έδειχνε 9:02πμ, όταν οι δύο νέοι πατούσαν κορυφή και η φωτογραφία που επέλεξε ν' αναρτήσει ο νεαρός αθλητής στο facebook λίγο αργότερα από εκείνη τη στιγμή είναι ενδεικτική της χαράς και της ανακούφισης που ένιωσαν τόσο ο ίδιος όσο και η νεαρή φοιτήτρια βιολογίας, η οποία το προηγούμενο βράδυ δεν έκρυβε την ανυπομονησία της ν' ανέβει στην κορυφή!
«Ανεβήκαμε αρκετά γρήγορα το πρώτο κομμάτι και μετά περάσαμε στο δύσκολο κομμάτι, που είναι πολύ τεχνικό και είναι αρκετά εκτεθειμένο και 9 η ώρα περίπου φτάσαμε πάνω στην κορυφή της Ελλάδας. Ξεκινήσαμε από το καταφύγιο στο οποίο κατασκηνώναμε τις τελευταίες δύο ημέρες, από τα 2.400μ. και φτάσαμε στα 2.918. Εγώ ήμουν περίπου δύο ημέρες πριν ώστε να τσεκάρω τη διαδρομή, η Ελευθερία ήρθε χθες», λέει ο Μάριος Γιαννάκου, περιγράφοντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τη διαδρομή.
Δεν ξεχνάει, παρά την κούραση και την ένταση της υπερπροσπάθειας, όλους όσοι βοήθησαν στο να πάρει «σάρκα και οστά» το όνειρο της Ελευθερίας και συγκεκριμένα την ομάδα που τους συνόδευε, αλλά και την Ένωση Αστυνομικών Ελλάδος, τη μονάδα βατραχανθρώπων, για την υλικοτεχνική υποδομή αλλά και την παρουσία του εκπαιδευτή Διονύση Πετρίδη, ο οποίος «βοήθησε τα μέγιστα να μην χάνω την ισορροπία μου», όπως τονίζει.
Ο Μάριος Γιαννάκου και η Ελευθερία Τόσιου έστειλαν από την κορυφή του Ολύμπου το δικό τους μήνυμα, ότι «δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό από το όνειρο», όπως γράφει στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο αθλητής με τις πολλές διακρίσεις στις υπεραποστάσεις, αλλά και πως «όταν θέλουμε να πετύχουμε πράγματα για τον συνάνθρωπό μας, θα πρέπει να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε από πολύ πιο απλά πράγματα, όπως το να μην παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας σε θέση για ανάπηρους».

Πηγή:Όλυμπος: Ο Μάριος με την Ελευθερία στους ώμους του που πάτησαν την κορυφή | LiberalGr

 

giamar

Ming lee fu
Περιοχή
Πιερία
Όνομα
Γιαννης
Μοτό
Vstroma -astrea c100 - voge 300 rally
Δεν είμαι σίγουρος ότι το παρακάτω θέμα ταιριάζει στην παρούσα ενότητα αλλά ένας συνάνθρωπος μας βοήθησε στο να πραγματοποιηθεί ένα ταξίδι... ;)

Όλυμπος: Ο Μάριος με την Ελευθερία στους ώμους του που πάτησαν την κορυφή

Όλυμπος: Ο Μάριος με την Ελευθερία στους ώμους του που πάτησαν την κορυφή


Ένα χαμόγελο ανακούφισης και ικανοποίησης ότι όλα πήγαν καλά και μια επιθυμία από τη συνοδοιπόρο του προς την κορυφή του Ολύμπου: να δει τη θέα της Ελλάδας από ψηλά. Κάπως έτσι κύλησαν τα πρώτα λεπτά στον Μύτικα για τον δρομέα υπεραποστάσεων Μάριο Γιαννάκο και τη Δραμινή φοιτήτρια βιολογίας Ελευθερία Τόσιου, η οποία παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα, κατάφερε ν' ανέβει στην κορυφή της Ελλάδας χάρη στο νεαρό συντοπίτη της.
«Όταν φτάσαμε στην κορυφή, αυτό που μού ζήτησε ήταν να δει τη θέα. Τη γύρισα 360 μοίρες για να δει την Ελλάδα από το πιο ψηλό σημείο της, περιμετρικά», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, λίγες ώρες μετά την επιτυχή ανάβαση στο ψηλότερο σημείο της Ελλάδας, ο Μάριος Γιαννάκου, ο οποίος κουβάλησε στην πλάτη του, σε ειδικά διαμορφωμένο σακίδιο τη νεαρή φοιτήτρια, προκειμένου να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
Το ούτως ή άλλως «πολύ δύσκολο» εγχείρημα, όπως το περιγράφει ο Δραμινός αθλητής, έγινε ακόμη πιο ...βαρύ λίγες ώρες πριν από το τελικό του στάδιο, όταν η ομάδα που συγκροτήθηκε για την υποστήριξή του πληροφορήθηκε τον θάνατο ενός ορειβάτη στον Όλυμπο. «Η ψυχολογία έπεσε, αλλά προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε όλο αυτό λίγο έξω από την Ελευθερία. Δεν την ενημερώσαμε, προσπαθήσαμε να το χειριστούμε εμείς», εξηγεί ο Μάριος Γιαννάκου, ο οποίος αδυνατεί, όπως λέει, να περιγράψει τα συναισθήματά του με λέξεις.
«Είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω με λέξεις. Δεν νομίζω να μπορέσω να το κάνω ποτέ», σημειώνει, τονίζοντας πως «σήμερα γράφτηκε ιστορία για τα άτομα με αναπηρία».
Στην ερώτηση, δε, αν ήταν ο σημερινός, ο καλύτερος αγώνας της ζωής του, σπεύδει να υπογραμμίσει: «Δεν είναι απλώς ο καλύτερος, ο σπουδαιότερος αγώνας της ζωής μου. Είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει ως άνθρωπος γενικά. Δεν πρόκειται για έναν αγώνα. Ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου».
Ο Μάριος, η Ελευθερία και η οχταμελής ομάδα που τους συνόδευε ξεκίνησαν σήμερα το πρωί, στις 6, από το καταφύγιο όπου είχαν καταλύσει, στα 2.400μ., προκειμένου ν' ανέβουν στον Μύτικα, στα 2.918μ. Το ρολόι έδειχνε 9:02πμ, όταν οι δύο νέοι πατούσαν κορυφή και η φωτογραφία που επέλεξε ν' αναρτήσει ο νεαρός αθλητής στο facebook λίγο αργότερα από εκείνη τη στιγμή είναι ενδεικτική της χαράς και της ανακούφισης που ένιωσαν τόσο ο ίδιος όσο και η νεαρή φοιτήτρια βιολογίας, η οποία το προηγούμενο βράδυ δεν έκρυβε την ανυπομονησία της ν' ανέβει στην κορυφή!
«Ανεβήκαμε αρκετά γρήγορα το πρώτο κομμάτι και μετά περάσαμε στο δύσκολο κομμάτι, που είναι πολύ τεχνικό και είναι αρκετά εκτεθειμένο και 9 η ώρα περίπου φτάσαμε πάνω στην κορυφή της Ελλάδας. Ξεκινήσαμε από το καταφύγιο στο οποίο κατασκηνώναμε τις τελευταίες δύο ημέρες, από τα 2.400μ. και φτάσαμε στα 2.918. Εγώ ήμουν περίπου δύο ημέρες πριν ώστε να τσεκάρω τη διαδρομή, η Ελευθερία ήρθε χθες», λέει ο Μάριος Γιαννάκου, περιγράφοντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τη διαδρομή.
Δεν ξεχνάει, παρά την κούραση και την ένταση της υπερπροσπάθειας, όλους όσοι βοήθησαν στο να πάρει «σάρκα και οστά» το όνειρο της Ελευθερίας και συγκεκριμένα την ομάδα που τους συνόδευε, αλλά και την Ένωση Αστυνομικών Ελλάδος, τη μονάδα βατραχανθρώπων, για την υλικοτεχνική υποδομή αλλά και την παρουσία του εκπαιδευτή Διονύση Πετρίδη, ο οποίος «βοήθησε τα μέγιστα να μην χάνω την ισορροπία μου», όπως τονίζει.
Ο Μάριος Γιαννάκου και η Ελευθερία Τόσιου έστειλαν από την κορυφή του Ολύμπου το δικό τους μήνυμα, ότι «δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό από το όνειρο», όπως γράφει στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο αθλητής με τις πολλές διακρίσεις στις υπεραποστάσεις, αλλά και πως «όταν θέλουμε να πετύχουμε πράγματα για τον συνάνθρωπό μας, θα πρέπει να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε από πολύ πιο απλά πράγματα, όπως το να μην παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας σε θέση για ανάπηρους».

Πηγή:Όλυμπος: Ο Μάριος με την Ελευθερία στους ώμους του που πάτησαν την κορυφή | LiberalGr

Στο παρελθον εχουν καποιοι υπεροχοι άνθρωποι ,ανεβασει συνανθρωπους μας καθηλωμενους σε αμαξιδιο.
Αυτο εδω νομιζω πως συμβαινει πρωτη φορα .
Αυτος εδω ειναι αλλος ενας υπεροχος ανθρωπος και ρισπεκτ
 
Top Bottom