Ταξιδευτές που αγαπάμε

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Θα το έβαζα στα "βίντεο που μας αρέσουν" αλλά είναι τόσο ιδιαίτερη η ιστορία του που νομίζω ότι εδώ ταιριάζει καλύτερα.

Διασχίζοντας το Darien Gap με μοτοσυκλέτα ή μάλλον καλύτερα με... ματσετα

 

jon t

Μέλος
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
Honda CRF1100L
Θα το έβαζα στα "βίντεο που μας αρέσουν" αλλά είναι τόσο ιδιαίτερη η ιστορία του που νομίζω ότι εδώ ταιριάζει καλύτερα.

Διασχίζοντας το Darien Gap με μοτοσυκλέτα ή μάλλον καλύτερα με... ματσετα

Λέει κάπου...

"When you tavel, the best currency you can have with you is time..."
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Λέει κάπου...

"When you tavel, the best currency you can have with you is time..."
Το έχω διαβάσει από πολλούς rtw ταξιδευτές. Ότι αυτό που χρειάζεσαι για τα μεγάλα ταξίδια είναι ή πολύ χρήμα ή πολύ χρόνο. Δεν χρειάζονται και τα δύο, το ένα υποκαθιστά το άλλο.
Η περίπτωση του gogou που γυρνάει τον κόσμο με το βεσπακι και πολλών άλλων το αποδεικνύει
 

boxer

Μέλος
Περιοχή
Ελλαδα
Όνομα
Νικος
Μοτό
BMW
Αυτός που έχει πολύ χρήμα είναι πλουσιος
Αυτός που έχει πολύ χρόνο είναι πολύ πλούσιος
Δηλαδή, εάν μου δώσεις εμένα πολύ χρήμα, θα εχω αυτοματως και πολυ χρόνο, τότε θα είμαι παρά πολυ πλούσιος!!!!
 

giamar

Ming lee fu
Περιοχή
Πιερία
Όνομα
Γιαννης
Μοτό
Vstroma -astrea c100 - voge 300 rally
Αυτός που έχει πολύ χρήμα είναι πλουσιος
Αυτός που έχει πολύ χρόνο είναι πολύ πλούσιος
Δηλαδή, εάν μου δώσεις εμένα πολύ χρήμα, θα εχω αυτοματως και πολυ χρόνο, τότε θα είμαι παρά πολυ πλούσιος!!!!
Έχετε αρχίσει και σκέφτεστε σαν τις γυναίκες κι αυτό μ'ανησυχει:thnkg:



:friend:
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Δηλαδή, εάν μου δώσεις εμένα πολύ χρήμα, θα εχω αυτοματως και πολυ χρόνο, τότε θα είμαι παρά πολυ πλούσιος!!!!
Το πολύ χρημα δεν εξασφαλίζει χρονο
Είναι πιο βαθύ το νοημα

Τεσπα... Αυτοί οι τύποι που τα παρατάνε όλα και γυρίζουν τον κόσμο, είναι λίγο μπερδεμα
Ο συγκεκριμένος δεν λέει αν έχει οικογένεια, υποχρεώσεις κλπ κλπ
Δεν είναι τόσο εύκολο όσο το λεει
 

boxer

Μέλος
Περιοχή
Ελλαδα
Όνομα
Νικος
Μοτό
BMW
Το πολύ χρημα δεν εξασφαλίζει χρονο...
Για όλους αυτούς τους «λεφτάδες» που κοιμούνται και ξυπνάνε με την έννοια, πως θα κάνουν το ένα δις 1,1 δις, δεν εξασφαλίζει χρόνο!!!
Αν δώσεις πολλά λεφτά σε έναν από εμάς, όταν τα παρατήσει όλα..... θα δεις ποσό χρόνο θα έχει για τα χόμπι του και την ζωή του!!!!!
 

amyroukai

Big Membered Wunderkind
Περιοχή
Μεθοριακός Σταθμός
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
X, R
Τα λεφτά είτε τα κλέβεις ή τα κληρονομεις ή τα παντρεύεσαι .

Αν τα ιδρώσεις , τα ξοδεύεις με μέτρο .

Στάλθηκε από το SM-G980F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Πολύς υ κόσμος που δούλεψε, μετά κατάλαβε ότι θέλει να ζήσει ένα όνειρο, έφυγε και δεν κοιτάζει πίσω.
 

Aldebaran

Πορτοκαλί μέλος.
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
KTM 690 Enduro '08
Voge SR4 Max
Τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις φράγκο?
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Διάβασα ένα ωραίο κείμενο του Άκη Τεμπερίδη που βάζει το θέμα "επικά ταξίδια και ζήσε το όνειρό σου" στην πραγματική του διάσταση.
Για όσους δεν τον ξέρουν ο Άκης είναι πρώην δημοσιογράφος των 4Τροχών (εποχής Καββαθά) που μαζί με την γυναίκα του Βούλα Νέτου έχουν κάνει ήδη μια φορά τον γύρο του κόσμου και τώρα βρίσκονται πάλι στο δρόμο αυτή τη φορά μαζί με την κόρη τους.

Παρακάτω το κείμενο όπως το βρήκα στο φβ, το παραθέτω και θα σχολιάσω μετά:

"ΠΟΤΕ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΤΕ

του Άκη Τεμπερίδη

Κάθομαι και διαβάζω απόψε μηνύματά σας σε αναρτήσεις μας εδώ, στο live της Κυριακής ή στα βίντεο του Livemedia.gr και πέρα από τις εκδηλώσεις θαυμασμού και τις ευχές για καλό κουράγιο και ασφαλές ταξίδι, κόλλησα σε μία φράση που είδα να επαναλαμβάνεται 3-4 φορές από διαφορετικούς μάλιστα ανθρώπους:

"Σας ευχαριστώ γιατί κάνετε αυτό που πάντα ονειρευόμουν και ποτέ δεν θα κάνω στη ζωή μου”. Ή κάπως έτσι…
Διαβάζοντας κάτι τέτοιο είναι πολύ εύκολο να καβαλήσεις το καλάμι και να πεις στον εαυτό σου: "ποιος είσαι ρε πούστη μου, πώς το κάνεις αυτό που τόσοι άλλοι δεν μπορούν, πόσο μάγκας είσαι, πόσο γαμάτος πια;”

Κι όμως, όσο κι αν θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που εκφράζονται με τόσο καλά λόγια για το εγχείρημα και τον τρόπο ζωής μας, μία τέτοια φράση - που την έχουμε ακούσει και σε κουβέντες με φίλους όλα αυτά τα χρόνια - περισσότερο με στενοχωρεί παρά με ανεβάζει. Γιατί;

Όχι, όχι, δεν την παίρνω τοις μετρητοίς. Δεν πιστεύω ότι άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς ή οτιδήποτε άλλο ονειρεύονται. Στενοχωριέμαι επειδή κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν μπορούν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Πιστεύουν χωρίς να ερευνούν, μία μικρή θρησκεία είναι κι αυτό.

Νομίζουν ότι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν για να διεκπεραιώνουν τα προβλήματα της ζωής και αυτό από μόνο του με θλίβει. Όμως δεν είναι έτσι επειδή έτσι νομίζετε.

Όποιος μου έχει ξεστομίσει κάτι τέτοιο κατάφατσα, μάλλον του απάντησα “αν θέλεις κάτι πολύ, μπορείς να το κάνεις”, φράση που στην άλλη πλευρά μπαίνει από το ένα αυτί, περνάει ξώφαλτσα από τον εγκέφαλο χωρίς να αγγίξει κανένα νεύρο και βγαίνει από το άλλο αυτί στο δευτερόλεπτο, για να πεταχτεί κι αυτή στον κάδο με τις τετριμμένες αμπελοφιλοσοφίες.

Σαν το “σύμπαν που συνωμοτεί” ή το “ό,τι ονειρευτείς μπορείς να το κάνεις” και άλλους αφορισμούς που έχουν γράψει έντεχνα διάφοροι πεφωτισμένοι συγγραφείς ή φιλόσοφοι.

Όμως δεν κατέχω τη συγγραφική τέχνη, ούτε έχω την πνευματική διαύγεια, το ταλέντο αν θέλετε, ώστε να πάρω κάποιον άνθρωπο από το χέρι και μέσα από τη δύναμη των λέξεων να τον κάνω να τα παρατήσει όλα για να κάνει το γύρο του κόσμου - ή οποιαδήποτε άλλη τρέλα του έχει καρφωθεί στο μυαλό.

Πόσο μάλλον αν είναι χρόνια άνεργος ή χαμηλόμισθος, αν πάσχει από καρκίνο ή έχει τη μάνα του κατάκοιτη, αν έχει θέματα με το νόμο ή παιδί στα ναρκωτικά, αν αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα με το θάνατο ή την υγεία, τα γηρατειά ή τα νιάτα, τη μοναξιά ή την πολυκοσμία. Αν έχει φάει τέλος πάντων κάποια σφαλιάρα από την ίδια τη ζωή.

Τι να του πει ενός ανθρώπου “με προβλήματα” η εμμονή κάποιου να κάνει το γύρο του κόσμου ή απλά να περιφέρεται από χώρα σε χώρα πάνω σε τέσσερις τροχούς; Πιθανόν τίποτα. Ίσως το θεωρεί κωλοφαρδία. Ή επιπολαιότητα. Ίσως πάλι να του έχει μείνει λίγο όνειρο ως εφεδρεία και να εξακολουθεί να εμπνέεται από κάτι τέτοιο. Ή να εμπνέεται από τη φυγή γενικότερα.

Όμως η παραδοχή “κάνεις κάτι που δεν θα κάνω ποτέ” εξακολουθεί να μου κάθεται στο λαιμό, εκτός και αν μιλάμε για το ενδεχόμενο να γίνουμε όλοι αστροναύτες. Και θα ήθελα να την αποδομήσω, όχι επειδή δεν θέλω να τη βλέπω γραμμένη (επαινετική είναι για μένα προσωπικά εξάλλου) αλλά επειδή τη θεωρώ υποτιμητική για τον ίδιο τον άνθρωπο που τη γράφει ή την ξεστομίζει. Αυτό με στενοχωρεί. Για περισσότερους από έναν λόγους.

Πρώτον, μήπως έχεις κάνει το όνειρό σου πραγματικότητα και δεν το ξέρεις;

Μήπως τα απλά και καθημερινά, ένας κεραυνοβόλος έρωτας, μία όμορφη σχέση, ένα παιδί, μία αγαπημένη οικογένεια, μία τίμια δουλειά, ένα ζεστό σπίτι και ένας αληθινός φίλος δεν είναι μεγάλα όνειρα όσο ένας “γύρος του κόσμου”; Δε νομίζω. Αυτά τα μικρά, τα καθημερινά, είναι τα μεγάλα όνειρα της ζωής. Ελάτε τώρα, το ξέρουμε όλοι αυτό.

Ακόμη και οι απλές στιγμές, το καφεδάκι με τον κολλητό, ένα ουζάκι με φίλους, μία βόλτα στην παραλία, ένα μπανάκι το καλοκαίρι, ένα καλαμπούρι, ένα άγγιγμα, ένα βιβλίο, ένα ηλιοβασίλεμα στην πόλη δεν σου χαρίζουν μοναδικές - ονειρικές θα πρόσθετα - στιγμές; Πόση αξία τις δίνουμε, έχετε αναρωτηθεί;

Θέλω να καταλήξω στο εξής απλό: μήπως έχουμε πολλοί κάνει το όνειρό μας πραγματικότητα και δεν το εκτιμούμε; Ή μήπως το εκτιμούμε σιγά σιγά τώρα που μας έχει χτυπήσει κατακέφαλα μια πανδημία; Αυτό το τελευταίο το αφήνω για επόμενη “συζήτηση”: τα καλά του κακού που μας βρήκε ως ανθρώπινο είδος.

Δεύτερον, ας υποθέσουμε ότι δεν σου αρκούν όλα τα παραπάνω και θέλεις κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό στη ζωή σου. Είσαι σίγουρη/ος ποιο είναι αυτό; Ή είσαι σίγουρη/ος ότι θα είσαι ευτυχισμένη/ος, ήρεμη/ος, πλήρης (προσθέστε ό,τι άλλο θέλετε) μέσα από αυτό;

Αλλά ας το δεχτούμε ότι σε τρώει από μέσα σου. Τότε γιατί δεν το δοκιμάζεις; Γιατί δε ρισκάρεις να δεις πώς είναι; Τι θα χάσεις; Μήπως τελικά βαριέσαι ή γέρασες πριν την ώρα σου; Κάντο λοιπόν και αν δεν σου αρέσει τελικά, μπορείς κάλλιστα να επιστρέψεις στην πρότερη κανονικότητα.

“Δεν μπορώ, έχω τη μάνα μου στο γηροκομείο”, θα πει κάποιος. ΟΚ, το καταλαβαίνω. That’s life. Όμως έχει και αυτό το νόημά του, είναι ζωή. Και ας δεχτούμε ότι η μάνα σου είναι βάρος. Όταν πεθάνει η γυναίκα και σε αφήσει ορφανό ελεύθερο κι ωραίο θα τα παρατήσεις όλα και θα φύγεις;

Μακάρι αν το εννοείς. Αλλά κι αν δεν το εννοείς, πρέπει να βρεις ένα άλλο νόημα να πορεύεσαι, όποιο κι αν είναι αυτό. Αρκεί να είναι δικό σου νόημα, όχι κάποιου άλλου.

Για να μην σας κουράζω άλλο βραδιάτικα, δεν θα εμμείνω στο αν εμείς με τη Βούλα και την Αναστασία έχουμε τα ίδια προβλήματα με όλους τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουμε. Οικονομικά, υγείας δικών μας ανθρώπων, ηλικίας, ψυχολογίας, νομικά ή οτιδήποτε άλλο. Να είστε σίγουροι ότι τα έχουμε, αυτονόητο είναι.

Απλά, επιλέξαμε να κάνουμε αυτή τη ζωή επειδή μας δίνει νόημα. Στους δύο ενήλικους της παρέας τουλάχιστον και ελπίζουμε και στο ανήλικο παιδί μας.

Όμως θα σας προτείνω μία ερώτηση που θα χαιρόμουν κάποιος να μας την κάνει εδώ μέσα και μάλλον από διακριτικότητα δεν την τόλμησε: είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι;

“Μα φαίνεστε ευτυχισμένοι και οι τρεις”, θα πει η καλή κυρία που μας παρακολουθεί κάθε μέρα και μας στέλνει καρδούλες. Αυτό είναι μεγάλη συζήτηση και να την κάνουμε. Όμως μη νομίζετε ότι είμαστε ευτυχισμένοι επειδή κάνουμε το γύρο του κόσμου ή επειδή ταξιδεύουμε και ζούμε σα νομάδες. Αυτό από μόνο του δεν φτάνει.

Είμαστε - αν είμαστε τελικά - ευτυχισμένοι, επειδή είμαστε υγιείς - όσο είμαστε - νιώθουμε νέοι και έχουμε μία δεμένη οικογένεια με ένα εκπληκτικό όπως όλα παιδί. Επειδή είμαστε αγαπημένοι και σε αρμονία μεταξύ μας είμαστε ευτυχείς, αν είμαστε. Και αυτό δε χρειάζεται να είσαι στην Αρκτική Ζώνη ή στη Σαχάρα για να το νιώσεις."
 

the_carpenter

Μέλος
Περιοχή
Pelion Μt. playground
Όνομα
Δημήτρης
Μοτό
Hopefully soon a 990
Από Νορβηγία ,στην Ελλάδα σε διάστημα ενός έτους. Ο συγχωριανός μου Ιβάρ Σάμουελσεν,συνταξιούχος πλέον καθηγητής,έκανε αυτό το ταξίδι το 2005.Το 1976 έκανε πεζή(!) τη διαδρομή Νορβηγία-Ιράν.

Από παλιότερη συνέντευξή του: «Πήρα έναν χρόνο άδεια από τη δουλειά μου, για να κάνω αυτό το ταξίδι που ήταν συναρπαστικό. Για δώδεκα μήνες ταξίδευα μέσα στη θάλασσα. Τα βράδια έβγαινα με τη βάρκα, όπου έβρισκα, στα λιμάνια, τους όρμους, τις παραλίες. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους και καταστάσεις. Η βάρκα, ηλικίας 76 ετών και μήκους 5,85 μέτρα, είναι κατασκευασμένη από έλατο. Η ρότα μου, Νορβηγία - Δανία - Γερμανία - Ολλανδία - Βέλγιο, Γαλλία, Μασσαλία, Νότιος Ιταλία, Κέρκυρα, Πάτρα, Κορινθιακός, πορθμός του Ευρίπου, Παγασητικός».







 

Aldebaran

Πορτοκαλί μέλος.
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
KTM 690 Enduro '08
Voge SR4 Max
Από Νορβηγία ,στην Ελλάδα σε διάστημα ενός έτους. Ο συγχωριανός μου Ιβάρ Σάμουελσεν,συνταξιούχος πλέον καθηγητής,έκανε αυτό το ταξίδι το 2005.Το 1976 έκανε πεζή(!) τη διαδρομή Νορβηγία-Ιράν.

Από παλιότερη συνέντευξή του: «Πήρα έναν χρόνο άδεια από τη δουλειά μου, για να κάνω αυτό το ταξίδι που ήταν συναρπαστικό. Για δώδεκα μήνες ταξίδευα μέσα στη θάλασσα. Τα βράδια έβγαινα με τη βάρκα, όπου έβρισκα, στα λιμάνια, τους όρμους, τις παραλίες. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους και καταστάσεις. Η βάρκα, ηλικίας 76 ετών και μήκους 5,85 μέτρα, είναι κατασκευασμένη από έλατο. Η ρότα μου, Νορβηγία - Δανία - Γερμανία - Ολλανδία - Βέλγιο, Γαλλία, Μασσαλία, Νότιος Ιταλία, Κέρκυρα, Πάτρα, Κορινθιακός, πορθμός του Ευρίπου, Παγασητικός».







Φοβερός!
 

fofiko

Μέλος
Όνομα
Danis
Μοτό
KTM 1290 Adventure
Βασίλης Μεσιτίδης.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν τον άθλο του.
Έτυχε να τον γνωρίσω από κοντά και να μάθω από πρώτο χέρι τις περιπέτειες του.
Νομιζω οτι αυτο ειναι το Blog του: Bicycle World Tour
 
Τελευταία επεξεργασία:

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Μόλις διάβασα αυτό. Θα το έβαζα στα βιβλία και μετά θυμήθηκα ότι έχω φτιάξει αυτό το θρεντάκι.

Ed Stafford

Walking The Amazon.



Το απίστευτο επίτευγμα του Ed Stafford να περπατήσει όλο το μήκος του Αμαζονίου. Περίπου 2,5 χρόνια διάρκεια, από τους παγετώνες των Άνδεων στην αδιαπέραστη Ζούγκλα και μέχρι το Δέλτα του ποταμού στον ωκεανό!
Οι λεπτομέρειες είναι απίστευτες και για ακόμα μια φορά με κάνει να αναρωτιέμαι πιο είναι το όριο της ανθρώπινης αντοχής.
Και φυσικά για ακόμα μια φορά, όσο εντυπωσιακές κι αν ακούγονται οι φυσικές δυσκολίες, μερικές από αυτές τα τσιμπήματα από εκατομμύρια κουνούπια και μυρμήγκια, τα δηλητηριώδη φίδια, οι αλιγάτορες, τα καρτέλ ναρκωτικών, η αδιαπέραστη ζούγκλα που κάποιες φορές χρειαζόταν 8 ώρες σκληρής δουλειάς με την ματσέτα για να προχωρήσεις 4 χιλιόμετρα και όλο αυτό με 40 κιλά σακίδιο και με το νερό συχνά να φτάνει στο λαιμό o_O

Αλλά όλα αυτά έρχονται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το ψυχική αντοχή που απαιτεί κάτι τέτοιο και για ακόμα μια φορά διαπιστώνω ότι όταν πρόκειται για τέτοια επιτεύγματα, εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι!

Πολύ ενδιαφέρον για όποιον του αρέσουν τέτοιες επικές περιπέτειες
 

μητσος

Ο μήτσος των καρδαμιτσίων
Περιοχή
Γιάννενα
Όνομα
Δημητρης
Μοτό
KLE500
Μόλις διάβασα αυτό. Θα το έβαζα στα βιβλία και μετά θυμήθηκα ότι έχω φτιάξει αυτό το θρεντάκι.

Ed Stafford

Walking The Amazon.



Το απίστευτο επίτευγμα του Ed Stafford να περπατήσει όλο το μήκος του Αμαζονίου. Περίπου 2,5 χρόνια διάρκεια, από τους παγετώνες των Άνδεων στην αδιαπέραστη Ζούγκλα και μέχρι το Δέλτα του ποταμού στον ωκεανό!
Οι λεπτομέρειες είναι απίστευτες και για ακόμα μια φορά με κάνει να αναρωτιέμαι πιο είναι το όριο της ανθρώπινης αντοχής.
Και φυσικά για ακόμα μια φορά, όσο εντυπωσιακές κι αν ακούγονται οι φυσικές δυσκολίες, μερικές από αυτές τα τσιμπήματα από εκατομμύρια κουνούπια και μυρμήγκια, τα δηλητηριώδη φίδια, οι αλιγάτορες, τα καρτέλ ναρκωτικών, η αδιαπέραστη ζούγκλα που κάποιες φορές χρειαζόταν 8 ώρες σκληρής δουλειάς με την ματσέτα για να προχωρήσεις 4 χιλιόμετρα και όλο αυτό με 40 κιλά σακίδιο και με το νερό συχνά να φτάνει στο λαιμό o_O

Αλλά όλα αυτά έρχονται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το ψυχική αντοχή που απαιτεί κάτι τέτοιο και για ακόμα μια φορά διαπιστώνω ότι όταν πρόκειται για τέτοια επιτεύγματα, εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι!

Πολύ ενδιαφέρον για όποιον του αρέσουν τέτοιες επικές περιπέτειες
Κι εμείς εδω κάνουμε ενα Μέτσοβο-Κόνιτσα και νομίζουμε οτι κάτι κάνουμε....
 
Top Bottom