Τα Καταραμένα Βουνά

kpapageo

Μέλος
Όνομα
Κώστας
Μοτό
NC700X
Δεν ζητούσα πολλά. 'Ενα σ/κ με καλό καιρό ταυτόχρονα σε Ελλάδα/Σκόπια/Κόσοβο/Αλβανία. Στόχος η απόλιξη των Δειναρικών Άλπεων στην Αλβανία, ή όπως αλλιώς ονομάζονται, "τα Καταραμένα Βουνά" (the Αccursed Μountains).

Οι θεωρίες για το πως ονομάστηκαν έτσι πολλές, από στρατιώτες που πέθαναν και μανάδες που καταράστηκαν το βουνό επειδή έχασαν τα παιδιά τους. Δεν υπάρχει κάτι επίσημο σαν μύθος όμως.

Τα εν λόγω βουνά βρίσκονται στα Βόρεια της Αλβανίας, κοντά στα σύνορα με Μαυροβούνιο και Κόσοβο. Ονομάζονται και Αλβανικές Άλπεις (Alpet Shqiptare) και μπορούν να προσεγγιστούν οδικώς είτε από την κοιλάδα Valbona είτε απο το Theth. Λόγω περιορισμένου χρόνου, βρήκα ότι η πρόσβαση στην Valbona είναι πιο γρήγορη, αν και λίγο ανορθόδοξη καθώς διασχίζεις 3 σύνορα αντί για μόλις 1 αν πας καρφί από Αλβανία. Η γρηγορότερη διαδρομή λοιπόν είναι αυτή:



Αρκετούτσικες οι ώρες + τα σύνορα που δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Το πλάνο μου είναι να πάω Σάββατο στην Valbona, να διανυκτερεύσω εκεί σε κάποιο ξενώνα, και την επόμενη να ανέβω στην Maja Jezerce, την ψηλότερη κορυφή εκεί (και 6η των Βαλκανίων) και να επιστρέψω Θεσσαλονίκη. Το Σάββατο θα είναι εύκολο, αλλά η Κυριακή όχι.

Η διαδρομή για τα πρώτα 400χλμ είναι κλασσικός βαρετός αυτοκινητόδρομος. Μοναδικά highlights τα σύνορα.

Εδώ στα Ελλάδας - Σκοπίων.




Και εδώ στα Κοσόβου - Αλβανίας. Fun fact, ο συνοριοφύλακας μιλούσε Ελληνικά καθώς ζούσε για χρόνια στην Κρήτη.




Ας κάνω μια μικρή παρένθεση για το Κόσοβο. Δεν είχα ξαναπάει και ομολογώ ότι εξεπλάγην από την ποιότητα του αυτοκινητόδρομου. Το νόμισμα τους είναι το Ευρώ και για να μπεις στην χώρα χρειάζεσαι διαβατήριο. Χρειάζεσαι επίσης και υποχρεωτική ασφάλιση (δεν καλύπτει η πράσινη κάρτα) η οποία για μοτο κοστίζει 10€ για 15 ημέρες.




Έχοντας μπει πλέον Αλβανία και πλησιάζοντας τα βουνά, επιτέλους το τοπίο αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον. Αυτός είναι ο ποταμός Valbona.






Προχωρώντας προς την κοιλάδα, ο δρόμος πάει παράλληλα προς ένα από τα ρέματα που σχηματίζουν αργότερα τον Valbona.










Άφιξη στο ομώνυμο μέρος όπου θα διανυκτερεύσω. To υψόμετρο εδώ είναι 950μ, όχι καλά νέα για αυτό που με περιμένει αύριο. Η θέα πάντως είναι φοβερή!




Από ότι φαίνεται το μέρος είναι αρκετά τουριστικό. Τέλη Σεπτέμβρη και ακόμα έχει ορειβάτες διαφόρων εθνικοτήτων, οι υπάλληλοι μιλάνε Αγγλικά, οι τιμές είναι επίσης τσιμπημένες για Αλβανία. Δεν έχει κάτι άλλο πέρα από ξενώνες και ξενοδοχεία, αλλά το vibe που μου έβγαλε μου άρεσε.

Το κατάλυμα που θα με φιλοξενήσει είναι το Jezerca Guest House, 11€ σε δωμάτιο με 4 κρεβάτια. Ιντερνετ δεν φτάνει μέχρι εκεί οπότε για να σχεδιάσω τις λεπτομέρειες της επόμενης ημέρας κάθομαι στο εστιατόριο.

Από εδώ ξεκινάει το πιο διάσημο μονοπάτι για το οποίο έρχονται όλοι, που ενώνει την Valbona με το Theth. Όλοι όσοι γνώρισα το βράδυ για αυτό ήρθαν. Από ότι φαίνεται, η διαδρομή για την Maja Jezerce είναι σχετικά άγνωστη, ίσως και δικαιολογημένα.

Ποιό είναι το δικό μου πλάνο όμως; Να κάνω 10χλμ και 1750μ υψομετρικής διαφοράς μέχρι την κορυφή, και άλλα τόσα για πίσω. "Θα είμαι σφιχτός από χρόνο", σκέφτομαι.

Το google maps δείχνει ότι εδώ που βρίσκομαι είναι το τέρμα για οχήματα. Το maps.me όμως έχει άλλη άποψη και δίνει έναν μικρό δρόμο για ακόμα 4χλμ μέχρι το Rrogam που θα με βοηθούσε να γλιτώσω κάποιο χρόνο και 150μ υψομετρικής. Δεν το πολυσκέφτομαι, αποφασίζω να ξεκινήσω ξημερώματα και να δώ αν υπάρχει και μέχρι που βγάζει.
 

kpapageo

Μέλος
Όνομα
Κώστας
Μοτό
NC700X
Με το πρώτο φως ξεκίνησα. Πρώτες πρώτες οι κορυφές φωτίστηκαν. Τσουχτερό κρύο, σίγουρα μονοψήφιο νούμερο.




Ο υποτιθέμενος δρόμος που ήθελα να πάρω ξεκινάει από το τέλος του χωριού. Στην πράξη δεν υπάρχει δρόμος, κινείσαι απλά μέσα στην (στεγνή αυτή την εποχή) κοίτη του ποταμού. Κανονικό σπαστήρι αλλά για ακόμα μια φορά ο κουβάς μου με έβγαλε ασπροπρόσωπο.




Μαγικά χρώματα του ουρανού νωρίς το πρωί!




Άφιξη στο Rrogam (1100μ υψόμετρο), παρκάρω την μηχανή και ετοιμάζομαι.




Εδώ υπάρχουν και κάποια checkpoints για καφέ και ξεκούραση.




Το μονοπάτι ξεκινάει και κινείται σε δασωμένο κομμάτι αρχικά.








Η κοιλάδα σε όλο της το μεγαλείο!






Αυτό είναι το Te Simon, τελευταίο coffee point και ανεφοδιασμός σε νερό.




Ο ήλιος ξεπροβάλλει και χαρίζει μοναδικές εικόνες! Ο καιρός φαίνεται καλός μέχρι τώρα.




Εδώ λοιπόν είναι το σταυροδρόμι. Για Theth, πας αριστερά, για Maja Jezerce πας δεξιά. Ότι μπόρεσα να βρω στο ιντερνετ σχετικά με την διαδρομή, ανέφερε ότι η σηματοδότηση για την κορυφή είναι κακή έως ανύπαρκτη σε πολλά σημεία. Είχα κάνει τα κουμάντα μου με χάρτες και gps όμως.






Η κλίση αρχίζει και σοβαρεύει.




Άντε γειά!




Δεν έχω ιδέα τι σημαίνουν αυτά.




Χμμ, χαμηλή νέφωση βλέπω. Ελπίζω να σπάσει.




Όσο ανεβαίνω η θέα προς τα πίσω γίνεται καλύτερη.




Κάπου εδώ συναντάω ένα μεγάλο γκρουπ από καμιά 30αριά άτομα. Τους προσπερνάω και τα λέω και λίγο με τον αρχηγό/οδηγό ο οποίος είναι εμφανώς προβληματισμένος που είμαι μόνος. Μου εξηγεί ότι πρόσφατα σηματοδότησε ο ίδιος το μονοπάτι και εκ του αποτελέσματος μπορώ να πω ότι έκανε πολύ καλή δουλειά. Ευχόμαστε καλό δρόμο ο ένας στον άλλον και συνεχίζω.




Υπάρχει και ένας άσχετος σκύλος εδώ πάνω ο οποίος προπορεύεται. Σε κάποια φάση ρίχνει κάτι πέτρες από πάνω, λίγο έλειψε να με πάρουν, και φωνάζω rooooocks για το γκρουπ κάτω. Ο οδηγός προφανώς νόμιζε ότι το έκανα εγώ και μου φώναξε "be careful". Άντε τώρα να του πεις "δεν ήμουν εγώ, ο σκύλος ήταν".




Οι 3 σωματοφύλακες που είναι;




Ωχ, όχι μόνο δεν σπάει η ομίχλη αλλά πυκνώνει κιόλας.




Αν κάτι μου έκανε εντύπωση σε αυτό το βουνό, είναι το πόσα crevaces έχει. Μιλάμε για ανοίγματα δεκάδων, πολλές φορές και εκατοντάδων μέτρων σε βάθος. Έχει ακόμα χιόνι μέσα σε αυτά μιας και ο ήλιος δεν το βλέπει εύκολα.






Από εδώ και πάνω υπάρχουν πολλά εκτεθιμένα σημεία και τεχνικά περάσματα που θέλουν προσοχή.












Mordor κανονικά. Μου θύμισε την ξεραϊλα του Σμόλικα από την πλευρά της Σαμαρίνας.




Χιονούρες, αναμενόμενο.






Εδώ πάνω έχει αρχίσει να φυσάει δυνατά και να έχει ψόφο. Ευτυχώς είχα πάρει γάντια μαζί μου. Να και ο σκύλος που σας έλεγα.




Ναι όντως, από εδώ πάει. Θέλει κανονικό σκαρφάλωμα, ετυχώς έχει συρματόσχοινο αν και πάλι δεν είναι εύκολο. Πολύ δυσκολότερο από το πέρασμα Γιόσου στον όλυμπο.




Λίγο πιο πάνω συναντάω μια παρέα 3 Κοσοβάρων. Δείτε κλίσεις!




Μετά το πέρασμα βγαίνω σε ράχη. Εδώ πάνω πια κόβεις την ομίχλη με μαχαίρι. Αριστερά και δεξιά είναι το χάος.




Τελευταία βήματα πριν την κορυφή.




Maja Jezerce, 2694μ!



Συνήθως εδώ είναι που βάζω φωτό απο την θέα. Oh well...

Ψάχνουμε με τους 3 να βρούμε σημείο να κόβει λίγο ο αέρας αν και είναι λίγο δύσκολο. Το κρύο είναι πολύ ζόρικο, εκείνοι παρ'όλο που είναι πιτσιρικάδες και μάχιμοι δεν έχουν εξοπλιστεί καλά. Επιστρατεύουν ότι έχουν, μπλούζες για buff και κάλτσες για γάντια. Σαν να μην έφτανε αυτό αρχίζει να ψιχαλίζει κιόλας και να παγώνει τις σταγόνες πάνω στα ρούχα.

Αφού καθίσαμε λίγο και τα είπαμε, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε όλοι μαζί. Στο σημείο με το συρματόσχοινο έχει τώρα φτάσει το γκρουπ με τους 30 οπότε πρέπει να τους περιμένουμε να ανέβουν πριν κατέβουμε εμείς. Μάλιστα είναι ασφαλισμένοι και με έξτρα σχοινι. Πολυτέλειες για εμάς που κατεβαίνουμε με rappel.






Δίπλα ακριβώς από την βάση, έχει ενα crevace που δεν το είχα δει ανεβαίνοντας. Είναι τόσο βαθύ που το βλέμμα χάνεται στο σκοτάδι. Το maps.me το έχει μαρκαρισμένο σαν σπηλιά. Φοβερό βουνό, έχει πολλά να ανακαλύψεις και είμαι σίγουρος ότι θα ξαναέρθω κάποια στιγμή.




Περπατώντας στην κόψη του γκρεμού.




Βγαίνοντας από το πετρώδες κομμάτι σπάει και η ομίχλη. Η κατάβαση όμως είναι πόνος. Χρόνος για ξεκούραση δεν υπάρχει οπότε βαστάτε γονατάκια μου.








Έχω φτάσει πλέον σχεδόν στο σταυροδρόμι. Εδώ διακρίνεται το μονοπάτι που πάει προς Theth (γύρω από τον μεγάλο βράχο).




Ουφ, απο εδώ και μέχρι το τέλος ομαλοποιείται η κλίση.






Συνολικός χρόνος πεζοπορίας 8 ώρες, χωρίς χάζεμα και διαλλείμματα. Η μηχανή ήταν εκεί που την άφησα και μετά από τόσο κόπο με ευγνωμωνώ που δεν έχω να κάνω άλλα 4 χλμ περπάτημα. Καβαλάω και γυρνάω πίσω στην Valbona όπου αλλάζω και ξεκινάω για Θεσσαλονίκη. Τελευταία φωτό, νιόπαντρο ζευγάρι στο βάθος που έχει έρθει για την κλασσική φωτογράφηση με κοστουμονυφικό.




Με τα πολλά, Κόσοβο και Σκόπια τα περασα νύχτα και έφτασα τα μεσάνυχτα σπίτι μου. Εξουθενωτική μέρα αλλά άξιζε 100%.

Overall: Από τα πιο δύσκολα και επίπονα βουνά που έχω κάνει. Δεν το συνιστώ σε κόσμο χωρίς καλή φυσική κατάσταση ή χωρίς εμπειρία. Έχετε επίσης κατα νου ότι κρατάει πολύ χιόνι και ακόμα και τον Αύγουστο είναι πιθανό να χρειαστείς κραμπόν. Για κάποιον φυσικά που δεν έχει σκοπό να ανέβει στο βουνό, η όλη περιοχή είναι πανέμορφη και σίγουρα αξίζει μιας επίσκεψης.

Αυτά προς το παρόν, καλές βόλτες και καλές αναβάσεις σε όλους!
 

dan

lone wolf
Περιοχή
Ιωάννινα
Όνομα
Θανάσης
Μοτό
F 800 GS
Z 50 J
Εντυπωσιακή ανάβαση και μάλιστα μοναχική ... respect.
Αλλά και επιστροφή την ίδια μέρα , σκότωμα φίλε μου !
 

Nikkyo

Μέλος
Περιοχή
Αθήνα Χαλάνδρι
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
Bmw f800gs
Διαβαζω τα ταξιδιωτικα που γραφονται,ακοαμ και αυτα που δεν προκειτε να κανω γιατι δεν ειναι της τσεπης μου η του γουστου.το δικο σου οδειπορικο ειναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ.Μπραβο σου.ειχα σκοπο φετος για καταραμενα ορη αλλα...δεν μου εβγαινε χρονικα.του χρονο ομως θα το κανω σιγουρα.χωρις ομως την δικια σου ταρζανια στο σκαρφαλωμα χαχαχα.
 

kpapageo

Μέλος
Όνομα
Κώστας
Μοτό
NC700X
Εντυπωσιακή ανάβαση και μάλιστα μοναχική ... respect.
Αλλά και επιστροφή την ίδια μέρα , σκότωμα φίλε μου !
ΤΙ να κάνεις, ένα σουκου έχουμε.

Διαβαζω τα ταξιδιωτικα που γραφονται,ακοαμ και αυτα που δεν προκειτε να κανω γιατι δεν ειναι της τσεπης μου η του γουστου.το δικο σου οδειπορικο ειναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ.Μπραβο σου.ειχα σκοπο φετος για καταραμενα ορη αλλα...δεν μου εβγαινε χρονικα.του χρονο ομως θα το κανω σιγουρα.χωρις ομως την δικια σου ταρζανια στο σκαρφαλωμα χαχαχα.
Αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι όταν έρθει η ώρα, μου λες.
 

naftilos

Μέλος
Περιοχή
Αθηνα Παλληνη-Ηρακλειο Μεσσαρα
Όνομα
Θωμας
Μοτό
Aprilia Pegaso 650ie - Caponord ETV 1000RR - Futura RST1000
Που τρέχεις Κωστάκη αγόρι μου να σε φάει στο βουνό ο αλβανικός οφιδας. Έχουμε και εμείς εδώ βουνά με πεινασμένους οφιδες
 
Top Bottom