Την άφησα παρκαρισμένη.
Πήρα βόλτα ένα XR. Όχι το κοτόφτερο, το σωστό το προπελάτο το προηγούμενο το άσχημο. Και ας έβρεχε. Χριστούλη Παναγιά Θεοί του Ολύμπου Κρίσνα Βούδα Μανιτού Όντιν Κρομ Κθούλου και όλοι οι άγιοι όλων των θρησκειών μαζί.
Alea iacta est
Ανερρίφθω κύβος.
Η ζωή είναι τραγικά μικρή, το XR σε βοηθάει πάρα πολύ να μάθεις πόσο μικρή, come to the dark side, we have horsepower. Δεν είναι το πιο βολικό μηχανάκι του κόσμου, τα γόνατα είναι λυγισμένα σε οριακά ανεκτή θέση (ο πίσω καθήμενος θα είναι άρχων όμως), αλλά τι μοτέρ είναι αυτό, φτάνεις στο φανάρι με 4η και δεν έχει παραπονεθεί καθόλου και αν ξεχαστείς ξεκινάει με 3η χαλαρά και έχει λιγότερους κραδασμούς από το fazer και πιο μαλακό κιβώτιο και εξίσου λυσσασμένο ήχο και φρένα που παραλίγο να πέσω στο πρώτο χαζό πάτημα και δεν ήξερα αν τρόμαξα πιο πολύ από τον κουτάκια ή από την δύναμή τους και ανάρτηση χαλάκι και έστω και στο rain έχει πιάσει αστεία νούμερα στο κοντέρ άκοπα αβασάνιστα αβίαστα αβαβά πριν τελειώσει η διαδρομή της γκαζιέρας που δεν θέλει και πολύ εδώ που τα λέμε και ας θέλει μιά 7η και 8η γιατί είναι κοντές και ας έχει πρώτη σουπερσπορτάδικη μακριά και τρως καθαρό αέρα στα αστεία νούμερα χωρίς βουητά και ακούς το σφυρί του Θωρ να καλεί την βροντή σε κάθε κατέβασμα από την εξάτμιση το μηχανάκι είναι δεν έχω λόγια. Και έβρεχε. Πάλι καλά, δεν φάνηκε ο λεκές στο βρακί και δεν ακούστηκαν οι φωνές της απόλαυσης.
Εν τω μεταξύ πιο μαλάκες οδηγοί από τους μπεμβεδάκηδες στο δρόμο δεν υπάρχουν (εντάξει υπάρχουν αλλά λίγοι) και έχω ήδη ένα. Κορόιδευα τα μονοκύλινδρα, πήρα. Κορόιδευα τις προπέλες, πήρα. Να θυμηθώ τι άλλο θα λουστώ στο μέλλον, γαμώτο έχω τρολάρει ΑΠΕΙΡΑ πράγματα, λες να πάρω βεστρόμ εξήμιση ΑΝΤΒΕΝΤΣΟΥΡ και να πάω στον φίλτατο τοροστίκερς για αυτοκόλλητα, όχι τόσο χαμηλά δεν μπορεί να πέσω και μιά νέα φοβία γεννιέται σήμερα.
