Το Μοτορι Θέλει Δρόμο Ασιατικό Και Μόνο (2019-MGL-RUS-KAZ-KGZ-TJK-UZB-TKM-AZE-ARM-(Artsakh)-GEO-TUR)

[Magelanos]

Όποιος λέει ότι δεν περνά ο καιρός γρήγορα κάνει λάθος!! Πότε ήμουν Μογγολία (2018) και πότε έφτασε η στιγμή να ξανά πάω (2019) δεν το κατάλαβα. Μεγάλη η λαχτάρα να πατήσω μίζα στο Fuduraki και να ακούσω τον γνώριμο ήχο του μονοκυλινδρου κινητήρα!! Το μόνο που με ανησυχεί είναι τα ρεύματα. Δεν έβγαλα πώλους από μπαταρία και λογικό να έχει ψοφήσει.

Αγορά σε μια καινούρια μπαταρία λιθιου, ίδια με αυτή που έχει επάνω για παν ενδεχόμενο. Δεν νομίζω ότι κάτι άλλο θα χρειαστεί, και γενικά από πράγματα όλα τα έχουμε αφήσει εκεί. Από βίζες δεν χρειάζεται να βγάλω κάποια από εδώ οπότε είμαι κομπλέ. Αεροπορικά εισιτήρια στο χέρι και καλό μου ταξίδι. Ραντεβού Ουλάν Μπατόρ με Μόνικα που θα έρθει από Ταϊλανδή.. Μια ταξιδιωτική περιπέτεια στην Κεντρική Ασία 13.000χιλ περίπου.. Οι χάρτες όλου του ταξιδιού όπως κινηθήκαμε γενικά.









Η περιπέτεια ξεκινά… (καλά όχι και αμέσως μαγειρεύεται. )

 

[giamar]

 

[petros KLR]

Ετσι....μηπως αρπαξε στη φωτια ;;;

Ελα ρε Πανο...ριξτα...να εχουμε να διαβαζουμε στις καραντινες...!!!!

 

[Magelanos]

20-6-19 ΠΕΜΠΤΗ (MGL-Ulan Bator-Ουλάν Μπατόρ airnb-apartment 26e)

Φτάνω πρωί στο διεθνές αεροδρόμιο Jenkins Khan στην Ουλάν Μπατόρ πρωτεύουσα την Μογγολίας. Λίγο ταλαιπωρία με την έκδοση βίζας και βγαίνω έξω που με περίμενε οδηγός για να με πάει στο διαμέρισμα. 15χιλ μόνο και φτάνω. Με βλέπει η Μόνικα από το μπαλκόνι του διαμερίσματος και κατεβαίνει κάτω. Αγκαλιές φιλιά και χαμογέλα για το ξεκίνημα της καινούριας περιπέτειας.

Πληρώνει τον οδηγό 10 ευρώ που είναι και συγγενής του ιδιοκτήτη του διαμερίσματος λέγοντας μας ότι αν τον χρειαστούμε ξανά να τον πάρουμε τηλέφωνο. Ανεβαίνουμε πάνω στο ευρύχωρο διαμέρισμα που τα είχε όλα. Και θέα σε πλατεία.





Είμαστε κέντρο και βασικότερο 600μ από την Ρωσική Πρεσβεία που θα πάμε αύριο για έκδοση βίζας. Η Μόνικα λέει ότι έρχεται ο Αγκι να μας δει. Ωραία έχω φέρει διάφορα καλούδια να του δώσω. Ελληνικά προϊόντα όπως και ελαιόλαδο. Μας είχαν βοηθήσει απίστευτα, αυτός και η γυναίκα του πέρσι το 2018 όταν έπαθα ήτα χάνοντας το διαβατήριο αλλά και με την δηλητηρίαση μου.

Ήρθε ο Αγκι χαρά μεγάλη, ήπιαμε καφεδάκι, τα είπαμε πήρε τα δωράκια του και χάρηκε πάρα πολύ, και αν χρειαστούμε οτιδήποτε να τον πάρουμε τηλέφωνο!!! Έφυγε για την δουλειά του. Ήταν μεσημέρι και παραγγέλνουμε πίτσες.



Ξεκούραση λίγο και η Μόνικα συμπληρώνει φόρμες για την έκδοση Ρωσικής Βίζας..



Κατά το βραδάκι βγαίνουμε έξω εδώ κοντά σε ένα εμπορικό μαγαζί που είχε καφέ στο ισόγειο, για καφεδάκι και γλυκό..







Επιστροφή διαμέρισμα για ύπνο..



21-6-19 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ(MGL-Ulan Bator-Ουλάν Μπατόρ airbnb-apartment 26e)

Φύγαμε για Ρωσική πρεσβεία. Φτάνουμε γρήγορα και καμιά σχέση με πέρσι που είχαμε πέσει στις άδειες των φοιτητών με ατέλειωτες ουρές να βγάζουν βίζες. Και ξεκινάμε παραδίνουμε το πρόγραμμα του δρομολογίου και αποφασίζουν να μας δώσουν τρεις μέρες!!! Όπα λέμε τρεις μέρες δεν φτάνουν και αν συμβεί κάτι; Αρχίζουμε παρακαλετό, και πέρσι χάσαμε βίζες που δεν χρησιμοποιήσαμε, και σας παρακαλούμε κλπ.

Άντε πέντε μέρες!!! Πάλι καλά και να μη μιλάμε που λένε. Μας λένε 30 του μήνα θα είναι έτοιμες!!! Τώρα στο παρακαλετό να τις πάρουμε ποιο γρήγορα. Μα δεν γίνεται ποιο γρήγορα; 25 του μήνα πετάμε για Ολγκι. Ευτυχώς που δεν μας ζήτησαν αεροπορικά εισιτήρια. Ελάτε 25 πρωί να παραλάβετε. Ευχαριστούμε και φεύγουμε. Πάμε σε μαγαζιά να χαζέψουμε σουβενίρ κλπ.

Βρίσκουμε εστιατόριο καθόμαστε να φάμε και επιστρέφουμε στο διαμέρισμα για ξεκούραση. Αύριο έχουμε και μια απρόσμενη συνάντηση με το ζευγάρι Γάλλων, που μόνο μέσο fb μιλούσαμε, και μας σύστησαν τον Αγκι πέρσι στο ταξίδι μας. και αυτοί έχουν ξεκινήσει μεγάλο ταξίδι. Βράδυ πλέον και την κάνουμε για μια βόλτα στην κεντρική πλατεία της πόλης Sukhbaatar..



Συνάντηση με φοιτητές από Χονγκ Κονγκ.



Έχει να κάνει με τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ.











Τέλος για σήμερα αύριο πάλι..

 

[Magelanos]

22-6-19 ΣΑΒΒΑΤΟ (MGL-Ulan Bator-Ουλάν Μπατόρ airbnb-apartment 26e)

Πρωινό στο διαμέρισμα και έτοιμοι να πάμε για καφεδάκι με Philippe και Laurence.



Με τα πόδια ξεκινάμε για το μαγαζί που δώσαμε ραντεβού με τα παιδιά για καφέ. Είναι κοντά από εδώ στο κέντρο και πιστοί στο ραντεβού μας. Για σας ιντερνετικα ταξιδιάρικα φιλαράκια.



Το λοιπόν τα παιδιά ξεκίνησαν από Παρίσι που μένουν το ταξίδι τους Northern Globe Tour 2019. Με δυο μηχανές BMW 1200 GS όπου η Laurence θα στείλει την μηχανή από εδώ πίσω Παρίσι γιατί έχει υποχρεώσεις. Ο Philippe συνεχίζει για Βλαδιβοστόκ, Κορέα, μετά στέλνει αεροπορικώς την μηχανή Vancouver Καναδά, πάει Maiami, Chicago, Montreal, και από εκεί στέλνει την μηχανή Παρίσι!!! Ταξιδάκι τι να μας πουν και αυτοί; Χαχαχα….

Αφού τα είπαμε και πέρασε η ώρα ευχάριστα, φεύγουμε παρέα μέχρι το ξενοδοχείο των παιδιών να δούμε τι μηχανές. Κεντρική πλατεία τα λέω με γνωστό χαχα..









Φτάνουμε και οι απαραίτητες φωτογραφίες.





Τα φιλαράκια περιμένουν άλλους δυο συνταξιδιώτες να φτάσουν σήμερα, και ανανεώνουμε το ραντεβού αύριο ξανά στο ίδιο μαγαζί βραδάκι. Επιστροφή και εμείς στην βάση μας.


23-6-19 ΚΥΡΙΑΚΗ (MGL-Ulan Bator-Ουλάν Μπατόρ airbnb-apartment 26e)

Τι κάνουμε σήμερα; Ο καιρός μουντός και αποφασίζουμε για ένα αξιοθέατο χρησιμοποιώντας λεωφορεία. 6 χιλιόμετρα από κεντρική πλατεία βρίσκεται ο λόφος Zaisan όπως και το ομώνυμο μνημείο. Για πάμε..







Που πας με το άρμα μάχης ρε μεγάλε;





Τρώμε και μια μπόρα όταν φτάνουμε. Περιμένουμε λίγο να σταματήσει και ξεκινάμε να ανηφορίζουμε στον λόφο, από την πίσω πλευρά ως συνήθως από εκεί που δεν πάνε άλλοι..



Αρχίζει να έχουμε θέα αλλά και την τρελή ανοικοδόμηση της πρωτεύουσας.



Στο βάθος φαίνεται ο χρυσός Βούδας Gautama. Φεύγοντας θα το δούμε.





Καινούρια μεγαθήρια κτίζονται παντού γύρω από τα περίχωρα της πρωτεύουσας.

 

[Magelanos]

Άντε κοντεύουμε..





Φτάνοντας κάτι μου θύμισε!!!



Το μνημείο φιλίας στην Γεωργία πάνω στον Military Road.



INFO:
Το Μνημείο Zaisan είναι ένα μνημείο στη νότια περιοχή της Μογγολικής πρωτεύουσας Ουλάν Μπατόρ που τιμά τους συμμάχους Μογγολικούς και Σοβιετικούς στρατιώτες που σκοτώθηκαν στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.



Ωραία η θέα προς το κέντρο της πόλης..



Φεύγουμε από εδώ γιατί έχει αρχίσει να ψιχαλίζει και κάνει και κρύο. Κατεβαίνουμε σκάλες όπου καταλήγουν στο Zaisan Hill Complex κτήριο που έχει μαγαζιά εστιατόρια και σινεμά.



Από εδώ έρχονται όλοι, και μάλιστα έχει αρκετό κόσμο λόγο Κυριακής. Κατεβαίνοντας στον βράχο είχαν σχεδιάσει δεινόσαυρους.



Βγαίνοντας από το κτήριο βρίσκεται η πλατεία Zaisan με το περίεργο γυάλινο κτήριο και το μνημείο πολέμου με το τανκ..



Πάμε προς τους κήπους του Βούδα. Φαίνεται και ο λόφος με το μνημείο από όπου ήρθαμε.



INFO:
Ο Κήπος του Βούδα κατασκευάστηκε το 2006 με δωρεά ανθρώπων από Νότια Κορέα και αυτό το άγαλμα ύψους 23 μέτρων κατασκευάστηκε από κορεάτες γλύπτες. Το έργο ξεκίνησε από τον Γκουρού Ντάβα Ρίνποτσε και το εμπνευσμένο τελετουργικό για το άγαλμα στράφηκε από αυτόν. Το άγαλμα του Βούδα βλέπει στην πόλη Ουλάν Μπατόρ και συμβολίζει την ειρήνη. Και ένα κουδούνι και ένα τύμπανο φύλακας τοποθετήθηκαν γύρω από τον Βούδα.







Επιστρέφοντας περνάμε τον ποταμό Tuul Gol..



όπου βρίσκουμε την στάση λεωφορείου. Ξεκούραση για να βγούμε αργότερα που έχουμε ραντεβού με τα παιδιά. Ήρθε η ώρα και έξω περπάτημα στο μαγαζί για την συνάντηση.







Καφεδάκι, γλυκάκι, και ταξιδιωτικές κουβέντες τι άλλο;



Αναμνηστική φωτώ!!!



Με υπέροχη θέα το κέντρο!!



Έκλεισε αυτή η βραδιά ευχάριστα!!!

 

[Magelanos]

24-6-19 ΔΕΥΤΕΡΑ (MGL-Ulan Bator-Ουλάν Μπατόρ airbnb-apartment 26e)

Μετά από ψάξιμο για το πώς θα φτάσουμε Ολγκι για να πάρω την μηχανή καταλήξαμε με ΚΤΕΛ!!! Αεροπορικά για 25-6 που θα θέλαμε να φύγουμε βρίσκαμε μόνο μια θέση. Άσε που είναι και στα 150 ευρώ το άτομο!!! Η επομένη που βρίσκαμε ήταν για 30-6. Όχι να μας λείπει δεν θέλω άλλο Ουλάν Μπατόρ μπούχτισα πέρσι και φέτος. Και περιττά έξοδα στο περίμενε μέχρι 30-6.

Πάμε με λεωφορείο πέντε χιλιόμετρα από εδώ που είναι ο κεντρικός σταθμός των ΚΤΕΛ να βγάλουμε εισιτήρια για αύριο. Φτάνουμε και με 60 ευρώ και οι δυο ξεμπερδέψαμε!! Βέβαια μέχρι Ολγκι πρέπει να διανύσουμε 1600 χιλιόμετρα, και θα χρειαστούν 29 ώρες λόγο που έχει φτιαχτεί ο δρόμος αρκετά!!! 40 ώρες ήθελες όταν ήταν το 90% χώμα. Αν αυτό δεν είναι extreme τότε ποιο είναι; 70% του δρομολογίου θα είναι το ίδιο με αυτό που κάναμε πέρσι με την μηχανή!!!

Θα έχει ενδιαφέρον η όλη φάση!!! Επιστροφή ξανά κέντρο σε μαγαζί με σουβενίρ. Πάντα λόγο ελλείψεις σε χώρο δεν ψωνίζαμε κάτι ογκώδες. Τώρα και σε συνεννόηση με την Laurence που θα στείλει την μηχανή Παρίσι με μπαλέτα, έχει αρκετό χώρο.

Οπότε αγοράζουμε ότι γουστάρουμε..





Αφού ψωνίσαμε φύγαμε για το ξενοδοχείο των παιδιών να τους τα δώσουμε. Τα παραλαμβάνουν και θα μιλήσουμε μετά από κάνα τρίμηνο να μας τα στείλουν από Παρίσι για Αθήνα!! Τους ευχαριστήσαμε και αποχαιρετισθήκαμε μιας και χωρίζουν οι δρόμοι μας.. επιστροφή για χαλάρωση και να ετοιμαστούμε για το αυριανό μακρινό οδικό ταξίδι μέχρι Ολγκι..


25-6-19 ΤΡΙΤΗ (MGL-ΚΤΕΛ-Στον δρόμο για Ολγκι..)

Πάμε Ρωσική Πρεσβεία να παραλάβουμε τα διαβατήρια με τις βίζες. Ο καιρός είναι πολύ μουντός και μάλλον δεν την γλυτώνουμε. Φτάνουμε παραλαμβάνουμε και βγαίνοντας ρίχνει καρέκλες. Περιμένουμε λίγο μέσα στην Πρεσβεία να κόψει. Η ώρα περνά όμως και 13:00 φεύγει το ΚΤΕΛ. Την κάνουμε τρέχοντας. Γινόμαστε λούτσα, αλλάζουμε και έχουμε πει πάλι στον οδηγό να έρθει να μας πάει στα ΚΤΕΛ.

Κατά τις δώδεκα παρά ξεκινάμε. Έχει αρχίσει να κόβει λίγο ευτυχώς και φτάνουμε στο Dragon Bus Station. Βρίσκουμε με την βοήθεια του οδηγού μας το λεωφορείο μας και βγάζουμε τελευταίες φωτώ πριν την επιβίβαση. Δυο οδηγοί υπάρχουν για να αλλάζουν.





Αναχώρηση με γεμάτο το λεωφορείο και τίγκα από πράγματα. Μέχρι κενό έψαχναν ανάμεσα στα καθίσματα για να βάλουν διάφορα. Ωραία άντε να δούμε.. Μετά από καμιά ώρα στάση για φουλάρισμα.



Πιάσαμε τις ερημιές και τις στέπες..









Μετά από ένα εξάωρο στάση για ξεμούδιασμα..



Τουαλέτα κανείς; Μπα δεν νομίζω!!

 

[Magelanos]

Έτοιμοι για αναχώρηση ξανά..







Έλα και έρημο..









Τι έγινε ρε παιδιά; Μπατσικο καντίνα; Πιασε ένα βρώμικο απ’όλα..



Νυχτώνει και μπροστά μας υπάρχει τρελό off road.



Με την ίδια επαναλαμβανόμενη κασέτα με Μογγολικά τραγούδια και φωτισμό αλλά ντίσκο δεν με βλέπω να παίξει ύπνος.



Πω ρε φίλε πως πάνε έτσι κομμάτια, και κάνουμε κόντρες με το άλλο ΚΤΕΛ που συναντήσαμε. Νέφος σκόνης και απορώ πως βλέπουν..

 

[Magelanos]

26-6-19 ΤΕΤΑΡΤΗ (MGL-Olgii-Ολγκι Eagle’s Nest Hotel 25e)

Ξημέρωμα στην στέπα μετά από μια νύχτα adventure.



Περίπου ανά 6αωρο γίνεται στάση για ξεκούραση και τουαλέτα. Και εδώ μάλιστα βρίσκεται στο πουθενά.











Άλλη μια στάση για ξεκούραση καφέ και φαγητό.





Οι καπνίζοντες έξω στο κρύο. Εγώ μέσα στα ζεστά!!



Επόμενη στάση για Βενζίνη έξω από πόλη, πριν ξεκινήσουμε τους χωμάτινους δρόμους στα βουνά και τα υψόμετρα.



Ακόμα και χαλιά φορτώνονται στην οροφή.











Βλέποντας τα χιόνια καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε ψηλά και πλησιάζουμε. Ο δρόμος είναι καινούρια άσφαλτος, σε σχέση με πέρσι που περάσαμε ήταν χώμα. Προχωρεί το έργο από ότι φαίνεται.

 

[Magelanos]

Χώμα ξανά και λάσπη.









Δώσε και προσπέραση.



Ουαο πολύ χιόνι.



Στάση για ξεμούδιασμα και απόλαυση τοπίου!!!



Διακρίνεται ο δρόμος που κινούμαστε!!















Έξω έχει χιόνια και εγώ έχω καλοκαίρι μέσα μου. Ουαο Μύκονος!! Φύγαμε..



Απόγευμα φτάνουμε στον τελικό προορισμό στο κεντρικό σταθμό Ολγκι. Βρίσκεται στην μια είσοδο της πόλης σε αρκετή απόσταση από το κέντρο. Εμείς τώρα έχουμε μείνει με τα πράγματα μόνοι μας χωρίς να έχουμε βρει ξενοδοχείο, γιατί αυτό που κλείσαμε μέσο airnb μας κρέμασαν. Δεν απάντησαν ποτέ παρόλο που έχουμε κάνει κράτηση. Η Μόνικα προσπαθεί να βγάλει άκρη μέσο της πλατφόρμας για να πάρουμε τα λεφτά πίσω.

Ξεκινάμε με τα πόδια για το πρώτο στο ένα χιλιόμετρο από εδώ. Ήταν ένα μικρό δωμάτιο και ήθελαν 80 ευρώ. Γνωρίζουμε από πέρσι ότι οι επιλογές εδώ είναι λίγες και ακριβές. Ξανά άλλο ένα χιλιόμετρο και φτάνουμε στο επόμενο. Ρωτά η Μόνικα καλύτερη τιμή αλλά πάλι ακριβό. Αποφασίζει να ρωτήσει και στο κέντρο άλλο ένα χιλιόμετρο από εδώ, περιμένοντας εδώ με τα πράγματα αν δεν βρει κάτι.

Μετά από καμιά ώρα επιστρέφει λέγοντας ότι δεν βρήκε κάτι αξιόλογο και ρωτά ξανά για καλύτερη τιμή μιας και θα κάτσουμε τέσσερα βράδια τουλάχιστον. Τελικά συνεννοείτο με τον ιδιοκτήτη παίρνοντας τηλέφωνο η υπάλληλος μιας και δεν ήταν εκεί, και μας κάνει καλύτερη τιμή. Από 35 σε 25 ευρώ. Μια χαρά και αράζουμε.

Και από εδώ είναι κοντά όλα.. Και το κέντρο και το σπίτι του Τολονγκο που έχουμε την μηχανή. βγαίνουμε έξω και πάμε στο γνωστό Τούρκικο εστιατόριο για να φάμε. η λαχτάρα για την αυριανή μέρα της συνάντησης με την μηχανουλα μου, αλλά και το λίγο άγχος για το πώς θα την βρω με κυριεύει!!

 

[Magelanos]

27-6-19 ΠΕΜΠΤΗ (MGL-Olgii-Ολγκι Eagle’s Nest Hotel 25e)

Όρε μάνα μου αγωνία σήμερα!!! Ξεκινάμε ποδαράτο για το σπίτι του Τολονγκο. Φτάνοντας μας περίμεναν μαζί με δυο υπαλλήλους του. Δίνουμε κάτι δωράκια που είχα φέρει από Αθήνα και με τσαγακι ανά χείρας πάμε αποθήκη. Τι να δω!! Μια μηχανή θαμμένη κάτω από διάφορα πράγματα μόνο η πινακίδα φαινόταν. Ήταν ακριβώς το σκηνικό που ξεθάβεις μηχανή μετά από πολλά χρόνια!!! Βάζει τους υπαλλήλους να βγάζουν πράγματα.

Το ξεθάβουν και το βγάζω έξω στην αυλή. Τώρα χτυποκάρδι αν θα πάρει η όχι.



Βάζω κλειδί στον διακόπτη ανοίγω και βλέπω 13,3V στο βολτόμετρο που έχω!!! Καλά είναι δυνατόν; 10 μήνες ακίνητο σε μια αποθήκη στους -45 τον χειμώνα!!! Για να δούμε.. μιζια, μιζια και έχει ρεύμα καλά. Δεν σκάει και σκέπτομαι να μην ξελιγώσω την μπαταρία και λέω να βάλω το καινούριο τουμπανο μπουστερ που έφερα μαζί μου.



Και ανακαλύπτω ότι το αχρησιμοποίητο ακριβό μπουστερ δεν φέρνει καθόλου ρεύμα στην μπαταρία. Τελικά ξανά προσπαθώ μίζα κoντρα μίζα καταλαβαίνω ότι πάει να πάρει, κάνει ένα εκκωφαντικό σκάσιμο και κελαηδεί ευχάριστα. Αμέσως βλέπω 14,3V φορτίζει τέλεια!! Τουμπανο το εργαλείο δεν μασά τίποτα. Ξεκινώ να βάζω βαλίτσες.



Βάζω αέρα στα λάστιχα.



Και με 5 ευρώ προσφέρονται οι δυο υπάλληλοι του Τολονγκο να πλύνουν την μηχανή.



Ένα 50ευρω ζήτησε το αφεντικό Τολονγκο για την φύλαξη της μηχανής.. Οκ και σε ένα ηλεκτρικό τρίκυκλο φορτώνουμε τα υπόλοιπα πράγματα, ανεβαίνει και η Μόνικα και επιστροφή ξενοδοχείο. Φτιάξαμε κάτι να φάμε βλέποντας την μηχανή και σκεπτόμενος ότι ήταν η καλύτερη αγορά που έχω κάνει.



Λίγο ξεκούραση και προς βραδάκι πάμε Τουρκική ταβέρνα.. Συναντήσαμε δυο Ρώσους μηχανόβιους και έναν ντόπιο που τα έλεγαν.


28-6-19 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (MGL-Olgii-Ολγκι Eagle’s Nest Hotel 25e)

Σήμερα θα αφιερώσουμε όλη την μέρα σε εργασίες. Εγώ θα κάνω διάφορα στην μηχανή και η Μόνικα μπουγάδα και μαγείρεμα εδώ.



Για πάμε..



Έφερα και την καινούρια τάπα με σωληνάκι για τις αναθυμιάσεις. Πιστεύω τέρμα η μαστούρα τώρα.



Το φίλτρο αέρα μια χαρά το βλέπω δεν χρειάζεται τίποτα!! Χάχα..



Το άλλο που παρατήρησα ήταν ότι λόγο που δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με σέρβις ανάρτησης από τότε που το αγόρασα το μηχανάκι,(2012) έχει αρχίσει να είναι σουμιες. Το αποτέλεσμα είναι να φαγωθεί το ελαστικό σημείο ενός ραουλο που υπάρχει σαν ώριο διαδρομής ψαλιδιού από την ανάρτηση. Έχει μείνει μόνο η βίδα πλέον το ελαστικό κομμάτι κάπου μας αποχαιρέτησε λόγο ότι βρίσκει η αλυσίδα πάνω σε αυτό.

Έχουμε βάρος και πολύ δύσκολα τερέν μπροστά μας και δεν ξέρω αν δεν κλασει εντελώς το αμορτισέρ. Κάτι πρέπει να κάνουμε με τα πράγματα μήπως από κάπου στείλουμε κάτι για Ελλάδα. Αύριο έτοιμοι για μια αναγνωριστική εκδρομή εδώ κοντά.


29-6-19 ΣΑΒΒΑΤΟ (MGL-Olgii-Ολγκι 26χιλ Eagle’s Nest Hotel 25e)



Ωραίος καιρός σήμερα με τον ήλιο να καίει. Ξεκινάμε για μια μικρή βόλτα εδώ κοντά.





Πιάνουμε τον δρόμο Sagsai που γίνεται χωματόδρομος βγαίνοντας από την πόλη, και παράλληλα με τον Hobda ποταμό.



Εδώ υπάρχουν και Camp για διανυκτέρευση.

 

[Magelanos]

Υπέροχο το σημείο εδώ!!!











Ο δρόμος αφήνει το ποτάμι..





Βγαίνουμε σε ευθεία όσο πάει το μάτι και σταματάμε. Εντάξει πόσο να πάμε άλλο.










Μογγολία 100%



Επιστρέφουμε με μια στάση διπλά στο ποτάμι για σάντουιτς και καφεδάκι που έχουμε μαζί.

 

[Magelanos]

Απλώνουμε σεντονακι κάτω και αράζουμε.







Φραπεδαρα με θέα!!



Σκιά της μηχανής τίποτα άλλο..





Η ζέστη με βάρεσε και κάνω διαλογισμό να συνέρθω..





Άμα φτιάξω μια σχεδία φτάνουμε άνετα σύνορα με Ρωσία!!



Η ώρα πέρασε έχει έρθει και ένα συννεφάκι που ευτυχώς δρόσισε, και πάμε για ξενοδοχείο..









Άσφαλτο ξανά και φτάσαμε..



Για άλλη μια φορά μαγείρεμα εδώ.





Τέλος η μέρα με υπέροχες εικόνες..

 

[STF]

Έλα, σε 2 λεπτά είναι Κυριακή.... περιμένουμε λέμε!

 

[Magelanos]

30-6-19 ΚΥΡΙΑΚΗ (MGL-Tsaganuur-Τσαγκανουρ 65χιλ Ger Gosay 15e)



Δεν βιαζόμαστε να φύγουμε νωρίς μιας και αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε 30χιλ πριν τα σύνορα με Ρωσία. Αν και υπάρχει το χωριό Ulaan Baishint στα σύνορα, βλέποντας τον χάρτη υπήρχαν πολύ λίγα κτήρια και λέμε ότι δεν θα βρούμε τίποτα για ύπνο. Ενώ στην πόλη Tsaganuur που πάμε δείχνει ο Google ξενοδοχείο. Πάμε και βλέπουμε.
Νομίζω ότι με παίρνει να φορτώσω και τα τραπεζοκαθισματα έχω χώρο!!! Μετά αναρωτιέμαι αν θα κλασει το αμορτισέρ!!









30 χιλιόμετρα έξω από το Olgii και η ερημιά είναι προφανές. Δεν κυκλοφορεί τίποτα και γενικά αυτά τα σύνορα δεν τα προσεγγίζουν πολλοί τουρίστες. Από εδώ πρέπει να έχεις Βίζα για να μπεις στην χώρα, ενώ από τα άλλα ποιο κεντρικά βγάζεις εκεί. 39χιλ και φτάσαμε βάση πινακίδας και 75 για σύνορα..





Ένα αυτοκίνητο πέρασε και θέλησαν οι ντόπιοι φωτώ..



Συνεχίζουμε την ατελείωτη ευθεία και στο βάθος βλέπω τον δρόμο να έχει χρώμα άσπρο!!



Και ναι είναι χώμα!! Αλλά οκ πολύ βατό..





Ξανά άσφαλτο..



Από τον βρεγμένο δρόμο καταλαβαίνεις ότι μόλις γλυτώσαμε την μπόρα..





Μια μικρή στάση.





Μόλις σταματούν δυο ντόπιοι με μηχανάκια και ο ένας γνωρίζοντας λίγα αγγλικά μας ρωτά αν ερχόμενοι είδαμε κοπάδι με γιακ. Όχι είπαμε και μας ρωτά που πάμε. Λέμε το που, και μας λέει σε μένα θα σας περιμένω στην είσοδο της πόλης!!! Δεν καταλάβαμε τώρα να μας φιλοξενήσει θέλει; Πάμε να βρούμε τι σοι ξενοδοχείο είναι αυτό που δείχνει ο Google maps και βλέπουμε..



Βλέποντας την λίμνη Dund σημαίνει ότι πλησιάζουμε..

 

[Magelanos]

Να και η πύλη..





Στο βάθος δεξιά φαίνεται η πόλη.



Φτάνοντας στην διασταύρωση για την πόλη όντως βλέπουμε έναν να μας κουνά τα χέρια και να μας λέει να πάμε δείχνοντας μια γιουρτα.. Μένουμε σαστισμένοι χωρίς να ξέρουμε τι να κάνουμε. Του λέμε πάμε κέντρο πρώτα και επιστρέφουμε. Κοιτάζοντας το στίγμα στο κινητό ψάχνουμε το ξενοδοχείο που έδειχνε. Φτάνοντας δεν υπάρχει τίποτα ούτε κάποια πινακίδα. Μάλλον υπήρχε και τώρα όχι. Η λύση πίσω στον ντόπιο.

Πάμε για Γιουρτη.







Το κούτα εργαλείο του ιδιοκτήτη με μόλις δυο χιλιάδες χιλιόμετρα στο κοντέρ.





Ο τύπος τελικά μας γνώρισε, γιατί ήταν αυτός στην Τουρκική ταβέρνα στο Olgii με τους δυο Ρώσους μηχανόβιους τουρίστες. Και δεν υπάρχει ξενοδοχείο το δικό του μόνο!!! Η σκηνή δηλαδή είναι guest house.

Απλά είναι λάθος το στίγμα στον χάρτη και τον δείχνει μέσα στην πόλη. Η Μόνικα λόγο που ασχολείτο με airnb του πρότεινε να τον βοηθήσει να το βάλει στην πλατφόρμα, άλλα και να του διορθώσει το στίγμα στον χάρτη για να μην μπερδεύονται οι τουρίστες..



Έφτασε η ώρα για να μαγειρέψουν φαγητό να φάμε. Ακουμπά δυο κοκαλες με κρέας σαν παστό ήταν πάνω στο τραπέζι και λέει αυτό είναι για σήμερα. Με το που το βλέπω λέω καλά μένω νηστικός σίγουρα.

Εξηγεί η Μόνικα στον Gosay ότι δεν τρώμε διάφορα, και άμα είναι να πάμε σε κάνα μίνι μάρκετ εδώ να ψωνίσουμε μακαρόνια καμιά κονσέρβα να μαγειρέψουμε για εμάς. Τελικά με την αδελφή του παρέα και τον σκύλο πάμε μέχρι το κέντρο περπατώντας.







Αυτό είναι τουαλέτα. Κάπως έτσι είναι και η δική μας άλλα χωρίς σκεπή!! Ήθελα να ήξερα στους μείον 45 τον χειμώνα πως βγαίνεις έξω για την ανάγκη σου!!!



Και βενζινάδικο!!!

 

[Magelanos]

Ο σκυλακος μαζί μας παρέα..













Στα χωμάτινα στενάκια αθώες παιδικές φωνές..







Σχολείο!!!



Το μαγαζάκι εδώ αριστερά είναι το μπακάλικο του κέντρου.



Αγοράζουμε δυο πακέτα μακαρόνια σάλτσα έτυμη και μπισκοτάκια για την μικρούλα της παρέας.



Αυτό είναι το κέντρο!!! Στο βάθος ένα κτήριο σαν στρατόπεδο και τίποτα άλλο.

 

[Magelanos]

Φτάσαμε και ώρα για μαγείρεμα.



Τελικά μαγειρέψαμε μακαρόνια για όλους. Φάγαμε όλοι μαζί και μια χαρά. Βγαίνουμε λίγο έξω πριν νυχτώσει. Το σπίτι μας..



Η τουαλέτα μας.



Ο νιπτήρας μας..



Και το απόλυτο τίποτα γύρω μας..





Καιρός να μπούμε μέσα όμως γιατί νυχτώνει και κάνει κρύο. Η σόμπα ανάβει και ζεστό τσάι σερβίρεται.



Το κρέας πάνω στο τραπέζι που θα μαγείρευαν..





Η γιαγιά μορφή λέμε..



Τα κρεβάτια μας. Οι άντρες της οικογενείας θα κοιμηθούν δίπλα στο κτιστό σπιτάκι που έχω παρκάρει την μηχανή.



Τσαταρουμε με την μικρή!!!



Και κλείνουμε με οικογενειακές φωτώ.





Καλό βράδυ..

 

[Magelanos]

1-7-19 ΔΕΥΤΕΡΑ (RUS- Kamlak-Καμλακ 492χιλ Nina-20e)



Ενώ ξυπνήσαμε νωρίς για να φύγουμε μιας και έχουμε πέρασμα συνόρων, κάνει τόσο κρύο που περιμένουμε να βγει ο ήλιος να ζεστάνει.







Πρέπει να φύγουμε όμως κάποια στιγμή και τελευταία φωτώ με Gosay και τον φίλο του. Χαρούμενος που η Μόνικα τον βοήθησε με το να μπει σωστή τοποθεσία στους χάρτες Google και μάλιστα με μια φωτώ δικια μας και μια με τους Ρώσους από Olgii. Μας περιμένει ξανά, και αποφάσισε να κάνει δωμάτια και αυτό το τσιμεντενιο σπιτι!! Μια χαρά μου φαίνεται η ιδέα. Για σου Gosay στο επαναδεί..





Βγήκε και η γιαγιά να μας χαιρετήσει..



Φύγαμε για τα τελευταία 30χιλ και την συνοριακή πόλη Ulaan Baishint..



Έχει αρχίσει να μαυρίζει ο καιρός με αέρα και αρκετό κρύο!!



Και χώμα ξανά, μακάρι να μην βρέξει.



Φτάνοντας στο χωριό που πραγματικά δεν έχει τίποτα 20 σπίτια το πολύ, και τα μισά εστιατόρια λόγο συνόρων σταματάμε να βάλουμε αδιάβροχα λόγο κρύου περισσότερο και όχι βροχής. Αν και έχει έναν μανιασμένο αέρα που με δυσκολεύει να αφήσω την μηχανή στο πλαϊνό σταντ. Στο διπλό το ξεχνώ μιλάμε για 300 κιλά. Ο πολύς αέρας φαίνεται στην φωτώ από το μαντίλι που έχω δέσει στην δεξιά χούφτα, είναι εντελώς οριζόντια!!



Βγαίνει αμέσως από ένα κιόσκι ένας τύπος και μας λέει για συνάλλαγμα. Το σκεπτόμαστε και επειδή έχουμε ντόπια λεφτά καλό να αλλάξουμε σε ρούβλια για να έχουμε όταν μπούμε. Πάει η Μόνικα μέσα και εγώ περιμένω βγάζοντας τις τελευταίες φωτώ εντος Μογγολίας.













Όλα καλά αλλάξαμε λεφτά και πάμε σύνορα. Έχει αρχίσει να φέρνει ο αέρας σπρέι βροχής. Ευτυχώς δεν ταλαιπωρηθήκαμε πολύ, αλλά έχουμε άγχος και για τον τελικό προορισμό έχοντας ακόμα 450χιλ τουλάχιστον. Περνάμε στο κομμάτι no man’s land όπου θέλουμε κάτι λιγότερο από μια ώρα για να φτάσουμε στο φυλάκιο των Ρώσων!!! Και αυτό γιατί μιλάμε η απόσταση είναι 25χιλ σε ορεινό δρόμο χώμα και άσφαλτο, με βροχή πλέον, αέρα , και ομίχλη..

 

[Magelanos]

Φτάνουμε επιτέλους Ρωσικό φυλάκιο με μια μικρή ουρά από οχήματα, αλλά περνάμε μπροστά και περιμένοντας να ανοίξουν την μεταλλική πόρτα. Η βροχή ευτυχώς έχει κόψει και ανοίγουν την πόρτα να μπούμε. Και δεν ξεκινάμε καλά!!! Μια ουρά στο κιόσκι με κλειστό τζάμι μας προϊδεάζει ότι έχουν διάλειμμα για φαγητό. Ωραία την κάτσαμε την βάρκα μου φαίνεται αφού έχουμε ακόμα 460χιλ μέχρι τον τελικό προορισμό!!! 13:00 και είμαστε σύνορα περιμένοντας να τελειώσουν από το διάλειμμα.

Εύλογο ερώτημα γιατί να κάνουμε 460χιλ και δεν κάνουμε τα μισά διανυκτερεύοντας κάπου.. Γιατί η σημερινή διανυκτέρευση μας την έχουν κλείσει το φιλικό ζευγάρι από πέρσι που τους είχαμε συναντήσει στην Βαϊκάλη!! Τότε που έγινα κουρουπελο με την Ζενια το baby!!! Η Natasa με τον Slava κάνουν διακοπές στα Ρωσικά Αλτάι και θα βρίσκονται για σήμερα εκεί. Τους πιθυμήσαμε και θα θέλαμε να βρεθούμε.

Από την μια βολεύει γιατί έχουμε βίζα μόνο για πέντε μέρες και θα πρέπει να καλύψουμε χιλιόμετρα. Από την άλλη κρίμα να μην έχεις χρόνο εδώ μιας και μιλάμε από τα ωραιότερα μέρη από φυσικής ομορφιάς. Τι να κάνουμε δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Εδώ όμως έχει αρχίσει ο γολγοθας με απίστευτη αναμονή και ταλαιπωρία. Το μόνο καλό είναι ότι περιμένοντας κάνεις γνωριμίες.

Πρώτη και αφήνοντας μας με το στόμα ανοιχτό, ήταν η συνάντηση με το γηραιότερο ζευγάρι που γυρνά τον κόσμο με μηχανή. Ξεκινώντας από Νέα Ζηλανδία 72 χρονών αυτός και 70 η γυναίκα του πάνω σε BMW 1200GS γυρίζουν τον κόσμο και δεν είναι η πρώτη φορά. Το άλλο που μου έκανε εντύπωση με την υπομονή του να περιμένει όρθιος ατελείωτες ώρες για την γραφειοκρατία, χωρίς να κουράζεται και να διαμαρτύρεται!!!

Άλλοι τώρα που γνωρίσαμε εδώ ήταν δυο φίλοι από την Βιρμανία!!! Ξεκίνησαν και μέσω Κίνας, Μογγολίας να φτάσουν Λονδίνο!!! Και με τι μηχανές; BMW R1200 Nine T…!!!!



Με αυτά και με τα άλλα, ταλαιπωρημένοι, νηστικοί, είχαμε φάει ότι σε μπισκότο πάνω μας, χωρίς τουαλέτα και τσιγάρο η Μόνικα, φτάνει η στιγμή να ανοίξουν οι πύλες να βγούμε σε Ρωσικό έδαφος. Αμέσως στάση μετά από 200μ για κατούρημα είχα σκάσει. Αφήνοντας τα Ρωσικά σύνορα πίσω μας..





Απόγευμα πλέων και συνειδητοποιώντας ότι έχουμε φάει συνολικά 6 ώρες για να περάσουμε σύνορα!!! Εννοείτε το σενάριο να φτάσουμε μέρα στον προορισμό μας καταρρίπτεται.. Φύγαμε και μόνο απαραίτητες στάσεις. Από εδώ και για 500+ χιλιόμετρα μέχρι την πρωτεύουσα των Αλτάι το Gorno-Altaysk έχω μάθει ότι είναι η ομορφότερη οδηγηκα διαδρομή παγκοσμίως και ιδιαίτερα με μηχανή. Πάμε να το διαπιστώσουμε..

Στο βάθος διακρίνεται η χιονισμένη οροσειρά Αλτάι!!!







Πλησιάζουμε τους πρώτους οικισμούς κοντά στα σύνορα. Σκεπτόμαστε να σταματήσουμε κάπου για να αγοράσουμε κάρτα sim..





Εδώ αποφύγαμε στουκα τελευταία στιγμή, μιας και μια αποφάσισε να βγει από στοπ χωρίς να ελέγξει. Το στρίγκλισμα των ελαστικών από το φρενάρισμα ήταν έντονο. 400 κιλά σταμάτησαν και μας έσωσε ότι πηγαίναμε σιγά..