kpapageo
Μέλος
- Όνομα
- Κώστας
- Μοτό
- NC700X
Χρόνια ήθελα να κάνω αυτή την διαδρομή. Πέρυσι που έκανα την πρώτη προσπάθεια, το gps με πήγε από εκεί που τελικά αποδείχθηκε να ειναι το πεζοπορικό μονοπάτι και μια χιονούρα μου έκλεισε τον δρόμο. Στην επιστροφή, μια πέτρα μου έσκισε το πίσω λάστιχο οπότε η προσπάθεια έληξε άδοξα.
Οι ορειβατικές γλώσσες μιλούν για ένα μονοπάτι στα Τζουμέρκα, την λεγόμενη Σκάλα Σταμάτη, το οποίο διασχίζει τους κάθετους βράχους και είναι καλά κρυμμένο. Τόσο κρυμμένο, που οταν κοιτάζεις από μακρυά, λες "αποκλείεται να έχει εδώ μονοπάτι". Κι όμως.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Για να φτάσει κάποιος εκεί, πρέπει πρώτα να φτάσει στο Ορειβατικό Καταφύγιο Καταρράκτη Άρτας (1650μ), διασχίζοντας έναν όχι και τόσο φιλικό χωματόδρομο για 10χλμ.
Το καταφύγιο όταν πήγα δεν ήταν ανοιχτό αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα καθώς είχα την σκηνή μου. Έφτασα αργά το απόγευμα μετά την δουλειά, ότι πρέπει για φαγητό και ύπνο. Φοβερό για άλλη μια φορά το μπαλκόνι.
Πάνω δεξιά είναι το Καταφίδι, η 2η ψηλότερη κορυφή των Τζουμέρκων.
Την επομένη μαζεύτηκα και ξεκίνησα για να βρω το μυστηριώδες αυτό μονοπάτι. Σύμφωνα με άρθρα, παλαιότερα χρησιμοποιούταν για να μετακινούνται άνθρωποι και ζώα, καθώς λίγο ψηλότερα υπάρχει οροπέδιο που ενδείκνυται για βοσκή.
Η διαδρομή που θα ακολουθήσω είναι κυκλική. Αρχικά τραβάει Βόρεια,, περνάει την Σκάλα Σταμάτη στα Ανατολικά, διασχίζει το οροπέδιο της Μπρέσενας Νότια, ανεβαίνει στο Καταφίδι και γυρίζει Βορειοανατολικά πίσω στο καταφύγιο. Ενδεικτικά ένας χάρτης από google.
Ξύπνημα πρωί πρωί με την δροσούλα. Για τα πρακτικά, όλα αυτά έγιναν τέλη Ιουνίου.
Το μονοπάτι ξεκινάει ανηφορικά από την αρχή.
Από εκεί ήρθα. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά κάτω δεξιά φαίνεται ο χωματόδρομος και το καταφύγιο.
Το χωριό Καταρράκτης.
Παρ'όλο που είναι τέλη Ιουνίου, τα πάντα είναι καταπράσινα ακόμα.
Το μονοπάτι είναι πολύ καλά σηματοδοτημένο.
Από εδώ ξεκινάει το πέρασμα της Σκάλας Σταμάτη.
Θαυμάστε! Για αυτό το αποκαλούν το αόρατο μονοπάτι. Οι γκρεμοί φαίνονται απροσπέλαστοι, κι όμως υπάρχει μονοπάτι με πλάτος 1μ το οποίο τους διασχίζει και βγάζει κάπου εκεί που φέγγει ο ήλιος. Πραγματικά από μακρυά είσαι σίγουρος ότι αποκλείεται να περνάει από εκεί!
Τα σημάδια δεν σε αφήνουν να χαθείς. Προφανώς εδώ δεν χωράνε αυτοσχεδιασμοί, καθώς ένα γλίστρημα κοστίζει 500μ κάθετης πτώσης.
Να και το πέρασμα για το οροπέδιο Μπρέσενας.
Κοιτώντας προς τα κάτω.
Εντυπωσιακοί σχηματισμοί βράχων.
Οροπέδιο Μπρέσενας! Για χρόνια προορισμός βοσκών και κοπαδιών. τώρα δεν είμαι σίγουρος αν ανεβαίνουν μέχρι εκεί.
Μια ανώνυμη κορυφή.
Οι ορειβατικές γλώσσες μιλούν για ένα μονοπάτι στα Τζουμέρκα, την λεγόμενη Σκάλα Σταμάτη, το οποίο διασχίζει τους κάθετους βράχους και είναι καλά κρυμμένο. Τόσο κρυμμένο, που οταν κοιτάζεις από μακρυά, λες "αποκλείεται να έχει εδώ μονοπάτι". Κι όμως.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Για να φτάσει κάποιος εκεί, πρέπει πρώτα να φτάσει στο Ορειβατικό Καταφύγιο Καταρράκτη Άρτας (1650μ), διασχίζοντας έναν όχι και τόσο φιλικό χωματόδρομο για 10χλμ.
Το καταφύγιο όταν πήγα δεν ήταν ανοιχτό αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα καθώς είχα την σκηνή μου. Έφτασα αργά το απόγευμα μετά την δουλειά, ότι πρέπει για φαγητό και ύπνο. Φοβερό για άλλη μια φορά το μπαλκόνι.
Πάνω δεξιά είναι το Καταφίδι, η 2η ψηλότερη κορυφή των Τζουμέρκων.
Την επομένη μαζεύτηκα και ξεκίνησα για να βρω το μυστηριώδες αυτό μονοπάτι. Σύμφωνα με άρθρα, παλαιότερα χρησιμοποιούταν για να μετακινούνται άνθρωποι και ζώα, καθώς λίγο ψηλότερα υπάρχει οροπέδιο που ενδείκνυται για βοσκή.
Η διαδρομή που θα ακολουθήσω είναι κυκλική. Αρχικά τραβάει Βόρεια,, περνάει την Σκάλα Σταμάτη στα Ανατολικά, διασχίζει το οροπέδιο της Μπρέσενας Νότια, ανεβαίνει στο Καταφίδι και γυρίζει Βορειοανατολικά πίσω στο καταφύγιο. Ενδεικτικά ένας χάρτης από google.
Ξύπνημα πρωί πρωί με την δροσούλα. Για τα πρακτικά, όλα αυτά έγιναν τέλη Ιουνίου.
Το μονοπάτι ξεκινάει ανηφορικά από την αρχή.
Από εκεί ήρθα. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά κάτω δεξιά φαίνεται ο χωματόδρομος και το καταφύγιο.
Το χωριό Καταρράκτης.
Παρ'όλο που είναι τέλη Ιουνίου, τα πάντα είναι καταπράσινα ακόμα.
Το μονοπάτι είναι πολύ καλά σηματοδοτημένο.
Από εδώ ξεκινάει το πέρασμα της Σκάλας Σταμάτη.
Θαυμάστε! Για αυτό το αποκαλούν το αόρατο μονοπάτι. Οι γκρεμοί φαίνονται απροσπέλαστοι, κι όμως υπάρχει μονοπάτι με πλάτος 1μ το οποίο τους διασχίζει και βγάζει κάπου εκεί που φέγγει ο ήλιος. Πραγματικά από μακρυά είσαι σίγουρος ότι αποκλείεται να περνάει από εκεί!
Τα σημάδια δεν σε αφήνουν να χαθείς. Προφανώς εδώ δεν χωράνε αυτοσχεδιασμοί, καθώς ένα γλίστρημα κοστίζει 500μ κάθετης πτώσης.
Να και το πέρασμα για το οροπέδιο Μπρέσενας.
Κοιτώντας προς τα κάτω.
Εντυπωσιακοί σχηματισμοί βράχων.
Οροπέδιο Μπρέσενας! Για χρόνια προορισμός βοσκών και κοπαδιών. τώρα δεν είμαι σίγουρος αν ανεβαίνουν μέχρι εκεί.
Μια ανώνυμη κορυφή.
