γραφω 2-3 κουβεντες τις ξανασβηνω...
ξερω κ γω..ακομα κει πανω ειμαι...
...δοκιμασια για μενα αυτη η βολτα,σολο,αλλα με καλο πλανο.
οι διαδρομες που ειχα σχεδιασει βγηκαν ολες. (σαφως εννοω τις χωματινες).συνολικα εφτασαν τα 50χιλ κ τις δυο μερες...
ηταν η δευτερη καλη επαφη με βουνο κ χωματα,η πρωτη ηταν τον Μαη στα Αγραφα,ειχα παρεα ομως...
οπως κ τοτε ετσι κ τωρα σεβαστηκα το βουνο,πηγα ενημερωμενος,εξοπλισμενος κ προπαντων αποφασισμενος,ειχα τα παντα μαζι,εργαλεια,σαμπρελες κτλ,αν τυχαινε κατι θα το παλευα.
γυρισα σκονισμενος σπιτι καθως κ η μοτο,
πρωτη φορα που αφησα στο μπαλκονι ρουχα,μποτες,εξοπλισμο...
εκει εξω ομως... αφησα τους ενδιασμους κ τα διαμονια που ειχαν φωλιασει μεσα μου κ προκαλουσαν δισταγμο οταν εβλεπα χωματινες διαδρομες...εκεινα που με βαστουσαν ομηρο της ασφαλτου...
ολα πλεον ειναι αλλιως...
θα κλεισω βαζοντας μια φωτο που την θεωρω σημαδιακη,
δειχνει την αρχη της πορειας ενω στο βαθος αχνοφαινεται μερος απο την διαδρομη.
ειναι στην εκκινηση της 2ης μερας οπου ειχα δυο πλανα,ενα χωματινο κ ενα ασφαλτινο...
σιγα την δυσκολη επιλογη ειπα αβιαστα...
''σαφως κ παμε απο χωμα''...!!
οπως τα ονειρευομουν...λιτα μπαγκαζια,λερωμενη μοτο,λιγακι νερο κ γευσεις απο την Ορεινη πατριδα μου!
εκεινη που αντεχει κ οι ανθρωποι της σε φιλευουν οταν σταθεις,εκεινη που σου προσφερει γαργαρο νερο σε καθε βουνοπλαγια και καθε πλατανι σε περιμενει να ξαποστασεις οταν κουραστεις....
καλους δρομους αδερφια!