Goukos
Once a Marine always a marine....
Είχαμε στο προγραμμά για φετος ταξιδακι στο εξωτερικο με @North_explorer ...
Καπου λιγο οι επαγγελματικες υποχρεωσεις και οι οικογενειακες, απο την δικη μας μερια, στραβωσε η δουλεια...
Δεν υπηρχε περιπτωση ομως να μην ταξιδεψουμε μαζι το κοριτσι .... της το ειχα ταξει... το ηθελα και εγω σαν τρελος !!!
Θα παρουμε την σκηνη και θα πηγαινουμε να την πεφτουμε διπλα στα ποταμια ηταν το αρχικο concept.
Λογαριασαμε ομως χωρις τον καιρο που ηταν ο ιδιος καθε μερα.... Μεχρι τις 15:00-16:00 νταλα ηλιο καθε μερα και μετα μια καλοκαιρινη καταιγιδα 1-2 ωρες οπου και αν ημασταν.
Καθε μερα ομως....
Γι αυτο προσαρμοσαμε μερες και χλμ ωστε μεχρι τις 14:00 το πολυ 15:00 να εχουμε φτασει στον επομενο προορισμο και να εχουμε στησει τη σκηνουλα μας.
Χαρτης 1ης Μερας
1η Σταση για ανασυγκροτηση και λιγη ξεκουραση.
Η διαδρομη ειναι χωματινη μετα το Μουζακι και το δασος υπεροχο και καταπρασινο.
Με θέα τον απεραντο ορίζοντα...
Πέρασε και ενας ντοπιος .... πιασαμε κουβεντα για ενα μισαωρο ετσι για πλακα...
Ξερεις απο αυτες τις ωραιες κουβεντες που ψαχνουν εναν ανθρωπο για να πουν την ιστορια τους και διαφορα πραγματα απο την καθημερινοτητα τους στο βουνο.
Μετα το χωριο Πέτριλο ξεκιναει η βροχη η οποια καταληγει σε καταιγιδα μετα το χωριο Τροβάτο μέχρι τα Επινιανα.
Ετσι ακυρωθηκε η πρωτη διανυκτερευση σε σκηνη .... Καπου επρεπε να στεγνωσουμε τα κορμακια μας και τα ρουχα....
Διανυκτερευση στον Ξενωνα Πανοραμα στα Επινιανα. Γνωστος στους περισσοτερους εδω μεσα.
Υπεροχα Επινιανα μεσα στις ραχες των Αγράφων.
Ξυπνησαμε .... Τσακισαμε ενα υπεροχο παραδοσιακο πρωινο και ξεκιναμε για αγαπημενο "Παντα Βρεχει" με την ελπιδα οτι θα στησουμε σκηνακι επιτελους...
Χαρτης 2ης Μερας
Απο Επινιανα προς Καρπενησι εχει 8-9 χλμ πολυ βατου χωματος στα ορια του ασφαλτοστρωμενου....
Μολις βγεις ασφαλτο ξεκιναει πολυ ωραιο στροφιλικι μεχρι το Καρπενησι.
Σταση για ανεφοδιασμο σε τροφιμα και νερο και απο εκει φυγαμε για Παντα Βρεχει.
Τιμησαμε και το τιμημενο γλυκακι στο Μεγαλο Χωριο...
Η γνωστη σε ολους μας Καλιακουδα....
Εκεινη τη στιγμη σκεφτηκα... αν αυτος ο δρομος ηταν στρωμενος με ασφαλτο ... θα ειχε γεμισει η Ευρωπη με φωτογραφιες της.
Καπου λιγο οι επαγγελματικες υποχρεωσεις και οι οικογενειακες, απο την δικη μας μερια, στραβωσε η δουλεια...
Δεν υπηρχε περιπτωση ομως να μην ταξιδεψουμε μαζι το κοριτσι .... της το ειχα ταξει... το ηθελα και εγω σαν τρελος !!!
Θα παρουμε την σκηνη και θα πηγαινουμε να την πεφτουμε διπλα στα ποταμια ηταν το αρχικο concept.
Λογαριασαμε ομως χωρις τον καιρο που ηταν ο ιδιος καθε μερα.... Μεχρι τις 15:00-16:00 νταλα ηλιο καθε μερα και μετα μια καλοκαιρινη καταιγιδα 1-2 ωρες οπου και αν ημασταν.
Καθε μερα ομως....
Γι αυτο προσαρμοσαμε μερες και χλμ ωστε μεχρι τις 14:00 το πολυ 15:00 να εχουμε φτασει στον επομενο προορισμο και να εχουμε στησει τη σκηνουλα μας.
Χαρτης 1ης Μερας
1η Σταση για ανασυγκροτηση και λιγη ξεκουραση.
Η διαδρομη ειναι χωματινη μετα το Μουζακι και το δασος υπεροχο και καταπρασινο.
Με θέα τον απεραντο ορίζοντα...
Πέρασε και ενας ντοπιος .... πιασαμε κουβεντα για ενα μισαωρο ετσι για πλακα...
Ξερεις απο αυτες τις ωραιες κουβεντες που ψαχνουν εναν ανθρωπο για να πουν την ιστορια τους και διαφορα πραγματα απο την καθημερινοτητα τους στο βουνο.
Μετα το χωριο Πέτριλο ξεκιναει η βροχη η οποια καταληγει σε καταιγιδα μετα το χωριο Τροβάτο μέχρι τα Επινιανα.
Ετσι ακυρωθηκε η πρωτη διανυκτερευση σε σκηνη .... Καπου επρεπε να στεγνωσουμε τα κορμακια μας και τα ρουχα....
Διανυκτερευση στον Ξενωνα Πανοραμα στα Επινιανα. Γνωστος στους περισσοτερους εδω μεσα.
Υπεροχα Επινιανα μεσα στις ραχες των Αγράφων.
Ξυπνησαμε .... Τσακισαμε ενα υπεροχο παραδοσιακο πρωινο και ξεκιναμε για αγαπημενο "Παντα Βρεχει" με την ελπιδα οτι θα στησουμε σκηνακι επιτελους...
Χαρτης 2ης Μερας
Απο Επινιανα προς Καρπενησι εχει 8-9 χλμ πολυ βατου χωματος στα ορια του ασφαλτοστρωμενου....
Μολις βγεις ασφαλτο ξεκιναει πολυ ωραιο στροφιλικι μεχρι το Καρπενησι.
Σταση για ανεφοδιασμο σε τροφιμα και νερο και απο εκει φυγαμε για Παντα Βρεχει.
Τιμησαμε και το τιμημενο γλυκακι στο Μεγαλο Χωριο...
Η γνωστη σε ολους μας Καλιακουδα....
Εκεινη τη στιγμη σκεφτηκα... αν αυτος ο δρομος ηταν στρωμενος με ασφαλτο ... θα ειχε γεμισει η Ευρωπη με φωτογραφιες της.
