black_hawk
Μέλος
Ο Jon Parsons είναι μηχανικός που εργάζεται ως σχεδιαστής για λογαριασμό της αεροδιαστημικής βιομηχανίας στην Αγγλία.
Γύρω στο 2006 είχε ιδρύσει μιαν ατομική εταιρεία, τη Dynamic Design Studio, με στόχο την εξέλιξη μιας τρίτροχης μοτοσυκλέτας.
«Οδηγώ δίτροχα από τα 16 μου. Από τα χέρια μου έχουν περάσει κάθε είδους μοτοσυκλέτες, από αυτόματα ως τράιαλ και από μοτοκρός ως τουριστικές και γουρούνες. Συνεχίζω να οδηγώ τακτικά, απολαμβάνοντας ιδιαίτερα τα ταξίδια ανά την Ευρώπη.."
"..Δύο γεγονότα έδωσαν το έναυσμα για να αρχίσω να σκέφτομαι πώς θα μπορούσε να κατασκευαστεί μια μοτοσυκλέτα 3x2x2. Το πρώτο συνέβη ενώ παρακολουθούσα τον πρώτο αγώνα Weston-Super-Mare που διεξαγόταν σε μια παραλία. Ήταν φανερό ότι οι motocross και enduro που συμμετείχαν, δυσκολεύονταν πολύ να βρουν πρόσφυση στους αμμόλοφους».
«Άρχισα να αναλογίζομαι τις πιθανές τεχνικές λύσεις, όπως την τοποθέτηση ελαστικών με μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής στην άμμο, ώστε να πάψουν οι τροχοί να σκάβουν, αντί να σπρώχνουν τη μοτοσυκλέτα μπροστά. Ένα φαρδύτερο ελαστικό ή ίσως δύο τροχοί δίπλα-δίπλα, όπως σε ένα τρίκυκλο, θα ήταν μια λύση. Όμως τότε το όχημα δεν θα μπορούσε να στρίβει σαν γνήσια μοτοσυκλέτα, γέρνοντας δηλαδή προς το εσωτερικό της στροφής».
«Η απάντηση λοιπόν ήταν τρεις τροχοί ο ένας πίσω από τον άλλο, οι οποίοι θα έπρεπε να λειτουργούν αναρτημένοι ανεξάρτητα. Επίσης ο τελευταίος, τρίτος τροχός, θα έπρεπε όχι μόνον να παίρνει και αυτός κίνηση αλλά και να στρίβει».
«Το δεύτερο γεγονός συνέβη ενώ έστριβα με το προσωπικό μου Kawasaki ZX-9 σε βρεγμένο δρόμο. Όταν ο εμπρός τροχός πάτησε σε ένα γλιστερό κομμάτι της ασφάλτου, έχασε την πρόσφυσή του. Το ίδιο έκανε και ο πίσω, αλλά όταν ξαναβρήκε την πρόσφυση, το αποτέλεσμα ήταν ένα άσχημο χάισαϊντ. Σκέφτηκα πως αν η μοτοσυκλέτα διέθετε έναν τρίτο, στρεφόμενο τροχό, τότε αυτός θα μπορούσε να εξουδετερώσει το γλίστρημα, διορθώνοντας τη στάση της μοτοσυκλέτας προτού εξελιχθεί σε χάισαϊντ».
«Από δυναμική άποψη, μια μοτοσυκλέτα με τρεις τροχούς εν σειρά, από τους οποίους οι δυο κατεβάζουν τη δύναμη στο δρόμο και επιπλέον στρίβουν, ενέχει κάποια πλεονεκτήματα. Οι δύο οδηγούμενοι τροχοί, δηλαδή ο μεσαίος και ο τελευταίος, προσφέρουν εξαιρετική πρόσφυση στο χώμα και σε ολισθηρές επιφάνειες, ενώ το τιμόνεμα του πίσω τροχού υποβοηθά το στρίψιμο».
«Επίσης οι τρεις τροχοί μειώνουν σημαντικά το σκαμπανέβασμα της μοτοσυκλέτας σε ανώμαλα εδάφη, προσφέροντας πιο ομαλή και ελεγχόμενη συμπεριφορά. Τα τρία λάστιχα αποτρέπουν τη βύθιση της μοτοσυκλέτας σε μαλακά, ασταθή εδάφη, το φρενάρισμα ελέγχεται καλύτερα. Τέλος μια μοτοσυκλέτα 3x2x2 είναι πιο στενή από μια γουρούνα και μπορεί να γείρει στις στροφές».
«Το αρχικό πρωτότυπο ολοκληρώθηκε το 2007 και πέτυχε τον στόχο του, δηλαδή να αποδείξει πως η αρχή λειτουργίας 3x2x2 δεν είναι κάτι το αφηρημένο, αλλά ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα δίτροχο με την υπάρχουσα τεχνολογία».
Η σχεδίαση του Parsons προφανώς ταιριάζει περισσότερο στην εκτός δρόμου οδήγηση, όπου προσφέρει φανερά πλεονεκτήματα οπότε όλοι εσείς με τα «R» δεν έχετε ελπίδες για τρίτη ροδα!
Ο Jon αυτόν τον καιρό αναζητεί συνεργασία με κάποια εταιρεία γιά να προχωρήσει στην παραγωγή της μοτοσυκλέτας 3x2x2.
..Και, ένα βιντεάκι!
